Ernő Gerő
| ||
Data i miejsce urodzenia | 8 lipca 1898 Terbegec | |
Data i miejsce śmierci | 12 marca 1980 Budapeszt | |
I sekretarz Węgierskiej Partii Pracujących | ||
Okres | od 18 lipca 1956 do 25 października 1956 | |
Poprzednik | Mátyás Rákosi | |
Następca | János Kádár |
Ernő Gerő (właściwie Ernő Singer (ur. 8 lipca 1898 w Terbegcu, ob. Trebušovce, zm. 12 marca 1980 w Budapeszcie) – węgierski komunista i przez pewien czas pierwszy sekretarz partii.
Urodził się w rodzinie żydowskiej. Gerő był członkiem Kominternu oraz brał udział w hiszpańskiej wojnie domowej, walcząc po stronie republikanów. Był jednym z katów Andreu Nina[1].
Po drugiej wojnie światowej stał się bliskim współpracownikiem Mátyása Rákosiego, który stał się pierwszym sekretarzem partii. Gerő w latach 1948–1956 stał na czele ÁVH, tajnej policji komunistycznej. Po ustąpieniu Rakosiego 18 lipca 1956, Gerő został jego następcą i rządził równie brutalnie jak on. Po wybuchu rewolucji w 1956, 23 października 1956 wygłosił przez radio przemówienie, w którym zapowiedział represje wobec powstańców, jednak 25 października zrezygnował ze stanowiska i wyjechał do Związku Radzieckiego.
W 1961 wrócił do Budapesztu, tu pomimo napiętnowania uniknął oskarżenia i odpowiedzialności.
Przypisy |
↑ Stéphane Courtois, Jean-Louis Panné, Cień NKWD nad Hiszpanią, w: Stéphane Courtois, Nicolas Werth, Jean-Louis Panné, Andrzej Paczkowski, Karel Bartošek, Jean-Louis Margolin, Czarna księga komunizmu. Zbrodnie, terror, prześladowania, ISBN 83-7180-326-5, s. 322.
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0000 7996 0397
VIAF: 52626549
LCCN: no96048741
GND: 124580246
BnF: 108026282
SUDOC: 097505617
NKC: jo20181001467
NTA: 160105277
BIBSYS: 98001611
- WorldCat