Reguła św. Augustyna – reguła życia zakonnego, napisana przez Augustyna z Hippony (354-430 r.) dla grupy celibatariuszy żyjących we wspólnocie. Kwestia autentyczności była w przeszłości dyskutowana, obecnie uczeni, pod wpływem argumentacji autora ostatniego krytycznego wydania Reguły, Luca Verheijena, opowiadają się za autentycznością. Wcześniej za autorstwem Cezarego z Arles opowiadał się Erazm, a za nim poszedł G. Bardy.
Według nowszych ustaleń, Augustyn napisał ją w latach 397-399, tuż po odejściu ze wspólnoty świeckich celibatariuszy, kiedy objął posługę biskupa Hippony, po śmierci biskupa Waleriusza (396 r.)[1].
Reguła zaczęła być używana w średniowieczu przez różne powstające wtedy wspólnoty zakonne, m.in. Kanoników Regularnych, Dominikanów, Paulinów i oczywiście Augustianów.
Spis treści
1Wydania krytyczne i tłumaczenia
1.1Polskie przekłady
2Przypisy
3Bibliografia
Wydania krytyczne i tłumaczenia |
Verheijen, Luc La Règle de Saint Augustin, t. 1, Tradition manuscrite, t. 2, Recherches historiques, Paryż, Études Augustiniennes, 1967.
Polskie przekłady |
Reguła św. Augustyna, przeł. ks. Marek Starowieyski, [w:] dzieło zbiorowe, Starożytne reguły zakonne, Warszawa 1980 ATK PSP 26, s. 73-102.
Reguła św. Augustyna. W: Św. Augustyn: Pisma Monastyczne. M. Starowieyski, P. Nehring (przekład). Kraków: Tyniec. Wydawnictwo Benedyktynów, 2002, s. 151-169, seria: Źródła monastyczne 27.
Przypisy |
↑Por. Tabela: Augustine's Works (Dates and Explanations). W: Saint Augustine through the Ages: an Encyclopedia. Allan D. Fitzgerald, O.S.A., (red. nacz.). Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans, 1999, s. xlviii. ISBN 978-0-8028-6479-6.
Bibliografia |
Bardy, G. "Règle de saint Augustin", Encyclopédie Catholicisme, t. 1, Paris, 1958, col. 1035-1036
Augustin (règle de saint). I - Monachat et règle de saint Augustin. W: Dictionnaire de théologie catholique (DTC). Wyd. 3. T. 1/2. Paryż: 1923, s. kol. 2472-2473.
Verheijen, Luc: Nouvelle approche de la règle de saint Augustin. Bégrolles-en-Mauges: Abbaye de Bellefontaine, 1980, s. 419, seria: Vie Monastique 8. ISBN 2-85589-058-6.
Lanžov — gmina — Państwo Czechy Kraj hradecki Powiat Trutnov Kraina Czechy Powierzchnia 7,92 km² Populacja (2014) • liczba ludności 186 [1] Kod pocztowy 544 52 Szczegółowy podział administracyjny Liczba obrębów ewidencyjnych 4 Liczba części gminy 5 Liczba gmin katastralnych 2 Położenie na mapie kraju hradeckiego Lanžov Położenie na mapie Czech Lanžov 50°23′N 15°46′E / 50,386944 15,760833 Multimedia w Wikimedia Commons Strona internetowa Portal Czechy Lanžov – gmina w Czechach, w powiecie Trutnov, w kraju hradeckim. Według danych z dnia 1 stycznia 2014 liczyła 186 mieszkańców [1] . Przypisy | ↑ a b Počty obyvatel v obcích k 1. 1. 2013 ( cz. ) . www.mvcr.cz. [dostęp 2014-08-23]. p • d • e Powiat Trutnov Batňovice Bernartice Bílá Třemešná Bílé Poličany Borovnice Borovnička Čermná Černý Důl Dolní Branná Dolní...
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Country France Overseas collectivity French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
Electric locomotive Škoda ChS4-109. The Moscow — Odessa train in Vinnytsia railway station. The Siemens ES64U4, is the current confirmed holder as the fastest electric locomotive at 357 km/h (222 mph) in 2006. An electric locomotive is a locomotive powered by electricity from overhead lines, a third rail or on-board energy storage such as a battery or a supercapacitor. Electric locomotives with on-board fueled prime movers, such as diesel engines or gas turbines, are classed as diesel-electric or gas turbine-electric and not as electric locomotives, because the electric generator/motor combination serves only as a power transmission system. Electric locomotives benefit from the high efficiency of electric motors, often above 90% (not including the inefficiency of generating the electricity). Additional efficiency can be gained from regenerative braking, which allows kinetic energy to be recovered during braking to put power back on the line. Newer electric locomotives ...
