Kino autorskie
Kino autorskie - kino charakterystyczne dla poszczególnych twórców, będące wyrazem ich indywidualnego stylu i wizji artystycznej. Reżyser staje się jednocześnie scenarzystą, często eksponuje rolę obrazu filmowego zamiast fabuły. Tematyka porusza problemy egzystencjalne, skupia się na krytycznej wizji świata. Pojęcie bywa niekiedy zamiennie stosowane z terminem kino artystyczne i przeciwstawiane filmowym produkcjom rozrywkowym, stało się z czasem wartościujące i nieprecyzyjne.
Geneza zjawiska |
Choć zjawisko kina autorskiego istniało już wcześniej, jego rozkwit nastąpił w latach 60. XX wieku i trwał do połowy lat 70. Teorię kina autorskiego ukształtowała grupa nowofalowych francuskich reżyserów i krytyków, skupionych wokół pisma Cahiers du Cinema: André Bazin, François Truffaut, Jean-Luc Godard, Jacques Rivette. Kino autorskie miało stanowić przeciwwagę dla schematyzmu kina gatunkowego. Niekiedy pojęcie kina autorskiego stosuje się w zawężonym znaczeniu, jedynie w odniesieniu do grupy twórców z lat 60. i 70 XX wieku.
Twórcy kina autorskiego |
Do reżyserów, których uznaje się za prekursorów kina autorskiego należą Luis Buñuel, Akira Kurosawa, Ingmar Bergman. Do twórców tego nurtu poza francuską Nową Falą zalicza się także reżyserów polskiej i czeskiej szkoły filmowej, angielskiego ruchu Młodych Gniewnych.
Zjawisko kina autorskiego rozwinęło się głównie w Europie. Hollywoodzkie kino wyrosło w tradycji, w której reżyser był bardziej wykonawcą, a w mniejszym stopniu autorem filmu. Mimo to i w Stanach Zjednoczonych można odnaleźć reżyserów - autorów filmów. Do amerykańskich twórców tego typu filmów można zaliczyć takie postaci jak Robert Altman, Arthur Penn, Sam Peckinpah oraz Woody Allen czy Stanley Kubrick.
Bibliografia |
- Słownik filmu. Kraków: Wydawnictwo "Zielona Sowa", 2006, s. 21. ISBN 83-7389-981-2.
- Elżbieta. Olinkiewicz: Język polski : słownik encyklopedyczny. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 1999. ISBN 83-87977-20-9.
- Andrzej Werner: Akademia Filmowa. 2002. [dostęp 2010-06-10].
