Adam Małachowski







































Adam Małachowski


Herb
Nałęcz
Rodzina
Małachowscy herbu Nałęcz
Data urodzenia
1706
Data i miejsce śmierci
6 stycznia 1767
Bąkowa Góra
Ojciec
Józef Małachowski
Matka
 Marianna Złotnicka
Żona

Anna Teofila Rosnowska
Dzieci

Stanisław Małachowski
Piotr Małachowski
Odznaczenia

Order Orła Białego

Adam Leon Albin Kazimierz Małachowski herbu Nałęcz (ur. 1706 roku, zm. 6 stycznia 1767 roku w Bąkowej Górze) – krajczy wielki koronny, wielokrotny marszałek sejmu, poseł, starosta oświęcimski w 1727 roku i wąwolnicki w 1738 roku, karaczkowski w 1756 roku, przedborski w 1758 roku, wójt Ucieszkowa w 1722 roku.


Syn Józefa Małachowskiego i Marianny Złotnickiej.


Urodzony na ziemi sieradzkiej w wieku 11 lat został osierocony. Król August II nadał osobnym przywilejem, biednemu i niepełnoletniemu Adamowi, dzierżawę Uciskowa w dawnym powiecie wiślickim. Tam spędził pierwsze lata młodości[1]. W roku szkolnym 1720/1 był słuchaczem Akademii Krakowskiej. W sierpniu 1732, w wieku dwudziestu lat, marszałkował na sejmiku w Szadku. Był już wtedy grodowym starostą oświęcimskim. W 1733 roku podpisał elekcję Stanisława Leszczyńskiego[2]. Był delegatem księstw oświęcimskiego i zatorskiego w konfederacji dzikowskiej 1734 roku[3]. Został posłem na sejm pacyfikacyjny w 1736 roku z księstw oświęcimskiego i zatorskiego[4]. Jako stronnik Augusta III otrzymał królewszczyzny: dzierżawę Łęki w dawnym powiecie piotrkowskim i starostwo wąwolnickie w lubelskiem, które zamienił z Augustem Czartoryskim na Lubochnię w dawnym województwie sieradzkim[1]. Za panowania Augusta III Małachowski między innymi:



  • w 1733 roku był posłem księstw oświęcimskiego i zatorskiego na sejm elekcyjny[5]

  • w 1735 roku był posłem województwa krakowskiego na sejm pacyfikacyjny[6].

  • poseł księstw oświęcimskiego i zatorskiego na sejm 1736 roku[7]

  • w 1738 był komisarzem łęczyckim na Trybunał Skarbowy Radomski;

  • w tym samym roku był z Oświęcimia posłem na sejm w Warszawie, otwierał 6 października posiedzenie i pomimo zerwania obrad, został wybrany deputatem do konstytucji z Małej Polski;

  • w 1740 był posłem sandomierskim do sejmu;

  • w 1743 we wrześniu wybrany komisarzem oświęcimskim do Trybunału Skarbowego w Radomiu;

  • w 1744 w sierpniu ponownie jako poseł oświęcimski zasiadał w sejmie, został starostą mazurskim;

  • w 1746 po raz kolejny zasiadał w Trybunale Skarbowym w Radomiu, ale tym razem jako pułkownik Chąrągwi Hussarskiej Króla Jegomości;

  • i w tym samym roku zasiadał, wraz z synem ( Stanisławem – starostą wąwolnickim) w sejmie, został deputatem do konstytucji;

  • w 1748 będąc komisarzem wieluńskim do Trybunału w Radomiu został po raz pierwszy jego marszałkiem. Był także "podwójnym" posłem do sejmu: jako pułkownik "husarów" i przedstawiciel koła jeneralnego z Solca (koła generalne zakładało wojsko przed wyborami do sejmu);

  • w 1749 został po raz piąty wybrany komisarzem Trybunału radomskiego;

  • w 1750 po raz kolejny posłował do sejmu, tym razem z Oświęcimia;

  • w latach 1751–1752 był po raz pierwszy marszałkiem Trybunału Głównego Koronnego w Piotrkowie;

  • w 1754 był posłem na sejm z województwa sieradzkiego[8]

  • ponownie był marszałkiem Trybunału w latach 1756 – 1757[1].

  • w 1766 roku był posłem na Sejm Czaplica z województwa krakowskiego[9].


Czterokrotnie pełnił funkcję marszałka sejmu:



  • 2 – 11 października 1758

  • 6 – 13 października 1760

  • 27 kwietnia – 2 maja 1761

  • 4 – 7 października 1762


Krajczy wielki koronny od 27 maja 1755.


Został starostą karaczkowskim w powiecie latyczowskim na Podolu 4 grudnia 1756. Hetman Branicki, oddając Małachowskiemu jedną partię siły zbrojnej spowodował jego królewski awans na regimentarza. W 1757 król odznaczył go Orderem Orła Białego[1]. W następnym roku otrzymał od króla, a właściwie odkupił od Jana Bobrownickiego (11 czerwca 1758), starostwo przedborskie. Był bardzo pobożnym człowiekiem, w Wielkiej Woli pod Paradyżem, w swoich rodzinnych stronach, łożył bardzo duże kwoty na klasztor i kościół oo bernardynów. Był ostatnim marszałkiem sejmu za panowania Augusta III, następne sejmy były zrywane przed wyborem marszałka. Po śmierci króla osiadł w Bąkowej Górze 6 km na północ od Przedborza.


Zmarł 6 stycznia 1767 w Warszawie. Został pochowany, zgodnie ze swoją wolą, w Wielkiej Woli (Paradyż) w habicie bernardyńskim[1].


Był stronnikiem rodu Potockich, biorąc udział w głosowaniach sejmowych zwracał szczególną uwagę innych, wypowiadając liberum veto. W czasie ostatniego bezkrólewia występował przeciwko pogwałceniu konwokacji przez Czartoryskich.
W 1764 r. upokorzył się przed królem Stanisławem Augustem Poniatowskim.


Ożenił się w 1727 r. z Anną Teofilą Rosnowską herbu Ogończyk.
Miał 2 synów: Stanisława i Piotra.
Jego wnuk Józef Małachowski został posłem na Sejm Czteroletni.


Jedna z najbardziej znanych osobowości epoki oświecenia. Zasłynął jako osoba nie stroniąca od trunków, co dało mu sławę wielkiego pijaka.



Przypisy |




  1. ↑ abcde Julian Bartoszewicz: Znakomici mężowie Polscy w XVIII w., t. III. Petersburg: B.M. Wolffa, 1856, s. 264 – 309.


  2. ↑ Jerzy Dunin-Borkowski i Mieczysław Dunin-Wąsowicz, Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. Lwów 1910, s. 130.


  3. ↑ Konfederacja Generalna Stanów Koronnych y Wielkiego Xięztwa Litewskiego na walnym zieźdźie w Dźikowie pod Sandomierzem postanowiona dnia V miesiąca Listopada. Roku Pańskiego MDCC.XXXIV, brak paginacji.


  4. ↑ biogram z XIX tomu Polskiego Słownika Biograficznego autorstwa Zofii Zielińskiej


  5. ↑ Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. / zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz, Lwów 1910, s. 130.


  6. ↑ Lwowska Naukowa Biblioteka im. W. Stefanyka NAN Ukrain. Oddział Rękopisów. Zespół (fond) 145 część I (Archiwum Jabłonowskich z Bursztyna), rkps 24, cześć 2, k. 1.


  7. ↑ Henryk Palkij, Sejmy 1736 i 1738 roku : u początków nowej sytuacji politycznej w Rzeczypospolitej, Rozprawy Wydziału Historyczno-Filozoficznego / Polska Akademia Umiejętności ; t. 93, Kraków 2000, s. 217.


  8. ↑ Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 243.


  9. ↑ Dyaryusz seymu walnego ordynaryinego odprawionego w Warszawie roku 1766 ..., brak paginacji, foliacja k. 3.
















-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA...
閱讀完整內容

Rikitea

圖片
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Country   France Overseas collectivity   French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
閱讀完整內容

University of Vienna

圖片
"Vienna University" redirects here. For Vienna University of Economics and Business, see Vienna University of Economics and Business. University of Vienna Universität Wien Type Public Established 1365 Budget € 544 million [1] Rector Heinz Engl Academic staff 6,765 Administrative staff 3,106 Students 94,000 [2] Postgraduates 16,490 Doctoral students 8,945 Location Main building, Vienna , Austria 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Coordinates: 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Campus Urban Colors Blue and White           Affiliations Campus Europae, EUA, UNICA Website www.univie.ac.at/en Data as of 2016 [update] The University of Vienna (German: Universität Wien ) is a public university located in Vienna, Austria. It was founded by Duke Rudolph IV in 1365 and is one of the oldest universities in the Ge...
閱讀完整內容