Podstawczaki

























Podstawczaki


Ilustracja

Systematyka[1]

Domena
eukarionty

Królestwo
grzyby

Typ
 podstawczaki

Nazwa systematyczna

Basidiomycota Whittaker ex R.T. Moore
Bot. Mar. 23: 371 (1980)[1]





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Podstawczaki lub grzyby podstawkowe (Basidiomycota R.T. Moore) – typ grzybów (Fungi) należący do kladu Dikarya.



Charakterystyka |


U ogromnej ilości podstawkowych występuje specyficzny cykl rozwojowy, charakteryzującym się przede wszystkim rozległym i długotrwałym stadium grzybni podzielonej na komórki o jądrach sprzężonych. Stadium to nazywamy dikariofazą. Z haploidalnych zarodników wyrasta grzybnia pierwotna (przedgrzybnia). Dalszy rozwój grzyba możliwy jest po zrośnięciu się dwóch takich grzybni, z których powstaje od razu grzybnia dikariotyczna, w której każda komórka ma parę jąder sprzężonych – somatogamia. Powstanie tej grzybni odpowiada zapłodnieniu u innych organizmów.


Grzybnia podzielona jest charakterystycznymi dla tego typu przegrodami (septami), które odróżniają je od workowców. W środku przegrody znajduje się otwór o pogrubionych brzegach, osłonięty błoniastą, porowatą, kapturkowatą błoną (parentosomem). Gdy grzybnia zamienia się w owocnik, szczyty niektórych strzępek nabrzmiewają i oddzielają się ścianą od reszty strzępki. Zachodzi w nich zlanie się, a następnie podział jąder sprzężonych (kariogamia). Komórka w tym czasie tworzy wyrostki zwane sterygmami, do których przechodzą owe podzielone jądra. Sterygmy odgradzają się od reszty komórki ścianą, ich własna ściana ulega pogrubieniu i w ten sposób powstają zarodniki. Nabrzmiała komórka przekształca się po wytworzeniu sterygm i zarodników w podstawkę (basidium), skąd cała gromada wzięła nazwę.



Systematyka |



Uwagi taksonomiczne



Takson obejmujący grzyby podstawkowe został przedstawiony (jako klasa Basidiomycetes) przez Roberta Whittakera w artykule On the broad classification of organisms opublikowanym w „Quarterly Review of Biology” z 1959, jednak nie zawarto w niej poprawnej łacińskiej diagnozy. Typ Basidiomycota został po raz pierwszy poprawnie zdefiniowany przez Royalla Moore'a w artykule Taxonomic proposals for the classification of marine yeasts and other yeast-like fungi including the smuts opublikowanym w „Botanica Marina” z 1980[2].



Według Index Fungorum



Według tego systemu, opartego na kolejnych edycjach Dictionary of the Fungi, typ Basidiomycota należy do królestwa grzybów (Fungi) i zawiera[1][3]:




  • klasę Agaricomycetes Doweld 2001 – pieczarniaki

  • klasę Agaricostilbomycetes R. Bauer et al. 2006

  • klasę Atractiellomycetes R. Bauer et al. 2006

  • klasę Classiculomycetes R. Bauer et al. 2006

  • klasę Cryptomycocolacomycetes R. Bauer et al. 2006

  • klasę Cystobasidiomycetes R. Bauer et al. 2006

  • klasę Dacrymycetes Doweld 2001 – łzawniaki

  • klasę Entorrhizomycetes Begerow et al. 2007

  • klasę Exobasidiomycetes Begerow et al. 2007 – płaskosze

  • klasę Geminibasidiomycetes H.D.T. Nguyen & Seifert 2015

  • klasę Malasseziomycetes Denchev & T. Denchev 2014

  • klasę Microbotryomycetes R. Bauer et al. 2006

  • klasę Mixiomycetes R. Bauer et al. 2006

  • klasę Pucciniomycetes R. Bauer et al. 2006 – rdze

  • klasę Tremellomycetes Doweld 2001

  • klasę Tritirachiomycetes Aime & Schell 2011

  • klasę Ustilaginomycetes R. Bauer et al. 1997 – głowniaki

  • klasę Wallemiomycetes Zalar et al. 2005

  • rodzinę incertae sedis Bartheletiaceae R. Bauer et al. 2008

  • 32 rodzaje incertae sedis




System Adla 2012



Uwzględniającym najnowsze badania filogenetyczne wydaje się być tzw. "system Adla 2012", zawarty w artykule „The Revised Classification of Eukaryotes” z 2012. Według tej klasyfikacji klad Basidiomycota jest częścią (obok workowców (Ascomycota)) kladu Dikarya. Zaliczono do niego[4][5]:



  • podtyp Pucciniomycotina R. Bauer et al. 2006

  • podtyp Ustilaginomycotina R. Bauer et al. 2006

  • podtyp Agaricomycotina Doweld 2001

  • rząd Entorrhizales R. Bauer & Oberwinkler 1997

  • rodzaj incertae sedis Wallemia Johan-Olsen 1887



Inne klasyfikacje



Według zaproponowanej przez Hibbetta w 2007 (na podstawie molekularnych badań filogenetycznych) klasyfikacji systematycznej do typu Basidiomycota należą[6]:



  • podtypy: Agaricomycotina, Pucciniomycotina, Ustilaginomycotina;

  • klasy: Entorrhizomycetes, Wallemiomycetes.


Wcześniejsza systematyka wyróżniała następujące klasy: podstawczaki (Basidiomycetes), rdze (Uredomycetes), głownie lub głowniaki (Ustomycetes lub Ustilaginomycetes), galaretniaki (Gelimycetes) i teliaki (Teliomycetes).



Przypisy |




  1. ↑ abc P.M. Kirk: Index Fungorum (ang.). [dostęp 2 lutego 2013].


  2. ↑ MycoBank (ang.). [dostęp 2 lutego 2013].


  3. ↑ Paul Kirk: Species Fungorum (ang.). [dostęp 2 lutego 2013].


  4. ↑ Nazwy taksonów dopasowano według kodeksu Index Fungorum, oraz na podstawie nazw systematycznych


  5. ↑ S.M. Adl i in.. The Revised Classification of Eukaryotes. „The Journal of Eukaryotic Microbiology”, s. 429-493, 2010. DOI: 10.1111/j.1550-7408.2012.00644.x. 


  6. ↑ D.S. Hibbett, D.S.: A higher level phylogenetic classification of the Fungi w: Mycological Research 111 Issue 5, ss. 509–547








-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容