B.B. King












































B.B. King


Ilustracja
B.B. King w Wiedniu, 17 lipca 2009
Imię i nazwisko
 Riley B. King
Data i miejsce urodzenia
16 września 1925
Itta Bena (Missisipi)
Data i miejsce śmierci
14 maja 2015
Las Vegas (Nevada)

Instrumenty
 gitara

Gatunki
blues,
Memphis blues,
rhythm and blues,
soul blues
Zawód
 muzyk
Aktywność
 od 1947
Instrument

Gibson ES-335 „Lucille”
Odznaczenia

Prezydencki Medal Wolności (Stany Zjednoczone)





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons






Wikicytaty
Cytaty w Wikicytatach


Strona internetowa

Riley Ben King[1] znany jako B.B. King (ur. 16 września 1925 w Itta Bena w stanie Missisipi[2], zm. 14 maja 2015 w Las Vegas[3]) – amerykański gitarzysta i wokalista bluesowy. Został obdarzony nieformalnym tytułem: King of Blues – król bluesa. Muzyka Kinga zaliczana jest do stylów Memphis Blues, Modern Electric Blues i Soul Blues.




Spis treści






  • 1 Życie zawodowe


  • 2 Działalność dobroczynna


  • 3 Życie prywatne


  • 4 Dyskografia


  • 5 Przypisy


  • 6 Linki zewnętrzne





Życie zawodowe |


W 1980 B.B. King został wprowadzony do Blues Hall of Fame, a w 1987 do Rock and Roll Hall of Fame[4]. W 2003 pojawił się na 3., a w 2011 na 6. miejscu listy 100 największych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone[5]. Zaliczany do trzech królów bluesa, razem z Albertem Kingiem i Freddiem Kingiem. Był jednym z ulubionych wykonawców Jimiego Hendriksa i mentorem dla Joe Bonamassy[6].




B.B. King podczas ceremonii rozdania nagród Grammy, luty 1990




B.B. King we Francji, 22 lipca 1989




B.B. King podczas koncertu w Białym Domu, 26 czerwca 2006




„Lucille”, gitara B.B Kinga



Działalność dobroczynna |


W roku 2001, King stał się oficjalnym sponsorem Little Kids Rock, organizacji non-profit ofiarującej za darmo muzyczne instrumenty dzieciom w szkołach na terenie USA. Zasiadał w Honorowej Loży Dyrekcji LKR.



Życie prywatne |


King był żonaty dwa razy: z Marthą Lee Denton w latach 1946-1952, oraz z Sue Carol Hall w latach 1958-1966. Obydwa małżeństwa zakończyły się rozwodem z powodu przedkładania przez Kinga życia zawodowego ponad życie rodzinne (250 występów rocznie). Nieoficjalnie muzyk był ojcem 15 dzieci. W 1980 u artysty zdiagnozowano cukrzycę typu 2[7]. King był znanym działaczem przeciw tej chorobie, pojawiał się także w reklamach produktów mających za zadanie polepszyć jakość życia cukrzyków.


Ulubionym piosenkarzem Kinga był zmarły w 1998 Frank Sinatra. W swojej autobiografii często go wspominał (np. że w czasach młodości przed zaśnięciem słuchał albumu In the Wee Small Hours). Bluesman zauważał także, że to Frank Sinatra otworzył drzwi czarnoskórym artystom, którzy wcześniej nie mieli prawa występów „w miejscach gdzie dominowali biali”. W latach 60. piosenkarz umożliwił B.B. Kingowi występy w kilku głównych klubach w Las Vegas.


W latach 1971-2009 został wyróżniony 15 nagrodami Grammy, najczęściej w kategorii Najlepszy Album Bluesowy (6 razy) oraz Najlepszy Utwór Bluesowy (3 razy).



Dyskografia |




  • 1956 – Singin' the Blues

  • 1960 – The Blues

  • 1960 – B.B. King Wails

  • 1960 – Sings Spirituals

  • 1961 – My Kind of Blues

  • 1961 – More

  • 1962 – Blues in My Heart

  • 1962 – Twist with B.B. King

  • 1962 – Blues for Me

  • 1962 – Easy Listening Blues

  • 1962 – Heart Full of Blues

  • 1963 – Mr. Blues

  • 1963 – Swing Low

  • 1964 – Rock Me Baby

  • 1965 – Boss of the Blues

  • 1965 – Confessin' the Blues

  • 1965 – Let Me Love You

  • 1965 – Live! B. B. King on Stage

  • 1965 – Live at the Regal

  • 1966 – The Original Sweet Sixteen

  • 1966 – The Soul of B. B. King

  • 1966 – Turn on to B.B. King

  • 1966 – 9 X 9.5

  • 1967 – The Jungle

  • 1967 – R&B Soul

  • 1967 – Blues Is King

  • 1968 – Blues on Top of Blues

  • 1968 – Lucille Beat Goes On

  • 1969 – The Feeling They Call the Blues, Vol. 2

  • 1969 – The Feeling They Call the Blues

  • 1969 – Completely Well

  • 1969 – Live & Well

  • 1969 – B.B. King

  • 1970 – Back in the Alley

  • 1970 – Take a Swing with Me

  • 1970 – The Incredible Soul of B.B. King

  • 1970 – Indianola Mississippi Seeds

  • 1971 – In London

  • 1971 – Live in Cook County Jail

  • 1972 – Guess Who

  • 1972 – L.A. Midnight

  • 1973 – To Know You Is to Love You

  • 1974 – Friends

  • 1974 – Together for the First Time

  • 1974 – Together for the First Time Live

  • 1975 – Lucille Talks Back

  • 1976 – King of the Blues

  • 1977 – The Electric B.B. King

  • 1977 – King Size

  • 1978 – Midnight Believer

  • 1979 – Take It Home

  • 1980 – Rarest B.B. King

  • 1980 – Live "Now Appearing" at Ole Miss

  • 1981 – There Must Be a Better World Somewhere

  • 1982 – Love Me Tender

  • 1983 – Blues 'n' Jazz

  • 1985 – King of the Blues Guitar

  • 1986 – Ambassador of the Blues

  • 1987 – Introducing B.B. King

  • 1987 – One Nighter Blues

  • 1988 – King of Blues 1989

  • 1988 – Six Silver Strings

  • 1988 – Doing My Thing, Lord

  • 1988 – Across the Tracks

  • 1989 – Lucille Had a Baby

  • 1989 – Got My Mojo Working

  • 1990 – Live at the Apollo

  • 1991 – Live at San Quentin

  • 1992 – There Is Always One More Time

  • 1992 – Why I Sing the Blues

  • 1993 – Better Than Ever

  • 1993 – I Just Sing the Blues

  • 1993 – You Done Lost Your Good Thing Now

  • 1993 – Blues Summit

  • 1994 – Kansas City 1972 [live]

  • 1994 – Everyday I Have the Blues

  • 1995 – Swing Low Sweet Chariot

  • 1995 – B.B. King & Friends

  • 1995 – Lucille & Friends

  • 1997 – Paying the Cost to Be the Boss

  • 1997 – Deuces Wild

  • 1998 – King Biscuit Flower Hour Presents B.B. King [live]

  • 1998 – Blues on the Bayou

  • 1999 – Live in Japan

  • 1999 – Let the Good Times Roll

  • 2000 – Makin' Love Is Good for You

  • 2000 – All Over Again [live]

  • 2001 – A Night in Cannes [live]

  • 2001 – Sweet Little Angel [live]

  • 2001 – A Christmas Celebration of Hope

  • 2002 – Together Again [Live]

  • 2003 – Wails P-Vine Japan

  • 2003 – B.B. King Wails, Vol. 2 – Crown Series

  • 2003 – Reflections

  • 2003 – Greatest Hits Live

  • 2005 – B.B. King & Friends: 80

  • 2007 – The Best of the Early Years

  • 2008 – One Kind Favor




Przypisy |




  1. ↑ Encyclopedia of te Blues. [dostęp 2017.11.13].


  2. ↑ Richard Kostelanetz, Jesse Reiswig: The B.B. King reader: 6 decades of commentary. Hal Leonard Corporation, 2005, s. 116. ISBN 978-0-634-09927-4.


  3. ↑ B.B. King nie żyje. Król bluesa miał 89 lat. gazeta.pl, 15 maja 2015. [dostęp 2015-05-15].


  4. ↑ B.B. King: inducted in 1987 (ang.). The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc.. [dostęp 2016-07-01].


  5. ↑ Rolling Stone’s „The 100 Greatest Guitarists of All Time” Do you agree? (ang.). theinsider.com. [dostęp 2010-05-22].


  6. ↑ The Thrill is Gone.. But Not Forgotten!, The Thrill is Gone.. But Not Forgotten! [dostęp 2016-01-02] .


  7. ↑ Diabetes Health | Investigate.Inform. Inspire, diabeteshealth.com [dostęp 2017-11-14]  (ang.).



Linki zewnętrzne |




  • The Official B.B. King Website (ang.) – oficjalna strona B.B. Kinga


  • B.B. King (ang.) w AllMusic


  • B.B. King w bazie Filmweb


  • B.B. King w bazie IMDb (ang.)


  • B.B. King w bazie Notable Names Database (ang.)









-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA...
閱讀完整內容

Rikitea

圖片
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Country   France Overseas collectivity   French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
閱讀完整內容

University of Vienna

圖片
"Vienna University" redirects here. For Vienna University of Economics and Business, see Vienna University of Economics and Business. University of Vienna Universität Wien Type Public Established 1365 Budget € 544 million [1] Rector Heinz Engl Academic staff 6,765 Administrative staff 3,106 Students 94,000 [2] Postgraduates 16,490 Doctoral students 8,945 Location Main building, Vienna , Austria 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Coordinates: 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Campus Urban Colors Blue and White           Affiliations Campus Europae, EUA, UNICA Website www.univie.ac.at/en Data as of 2016 [update] The University of Vienna (German: Universität Wien ) is a public university located in Vienna, Austria. It was founded by Duke Rudolph IV in 1365 and is one of the oldest universities in the Ge...
閱讀完整內容