Sławomir Wierzcholski































Sławek Wierzcholski


Ilustracja
Sławek Wierzcholski
Busko-Zdrój, 15 września 2012
Imię i nazwisko
 Sławomir Ignacy[a] Wierzcholski
Data i miejsce urodzenia
19 kwietnia 1958
Toruń

Instrumenty
harmonijka, gitara

Gatunki
blues
Zespoły

Nocna Zmiana Bluesa
Odznaczenia

Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Strona internetowa

Sławomir Ignacy[a] Wierzcholski, znany również jako Sławek Wierzcholski (ur. 19 kwietnia 1958 w Toruniu) – wirtuoz harmonijki ustnej, wokalista, autor tekstów i muzyki, dziennikarz radiowy i prasowy. Założyciel grupy Nocna Zmiana Bluesa. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV[1].




Spis treści






  • 1 Edukacja


  • 2 Kariera i osiągnięcia muzyczne


  • 3 Dziennikarstwo


  • 4 Inna działalność


  • 5 Nagrody i wyróżnienia


  • 6 Ciekawostki


  • 7 Dyskografia


    • 7.1 Z Nocną Zmianą Bluesa


    • 7.2 Solo


    • 7.3 Płyty DVD




  • 8 Uwagi


  • 9 Przypisy


  • 10 Linki zewnętrzne





Edukacja |


Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Jest absolwentem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W późniejszych latach był wolnym słuchaczem z historii jazzu na Uniwersytecie Indiana w Bloomington w USA[2].



Kariera i osiągnięcia muzyczne |


Sławomir Wierzcholski (wśród muzyków znany bardziej jako Sławek) zaczął grać bluesa w wieku około 21 lat.[2]




Nocna Zmiana Bluesa, od lewej: Marek Dąbrowski, Witold Jąkalski, Sławek Wierzcholski, Piotr Dąbrowski, Grzegorz Minicz


W 1982 roku założył grupę Nocna Zmiana Bluesa, której jest nadal liderem i z którą dalej koncertuje w Polsce i za granicą w kilkunastu krajach: Francja, Niemcy, Holandia, Zimbabwe i innych.


Z tym zespołem i pod własnym nazwiskiem wydał ponad dwadzieścia płyt (LP, CD, DVD) oraz wystąpił w wielu programach radiowych i telewizyjnych. Jako sideman, Sławek gra na harmonijce na kilkunastu płytach takich wykonawców jak m.in. Maanam, Majka Jeżowska, Zdrowa Woda i inni.


W nagraniu autorskiej płyty Ciśnienie Sławkowi towarzyszyła kultowa na polskiej scenie grupa Dżem. Koncertował i nagrywał z bluesmanami amerykańskimi, wśród których byli m.in. Charlie Musselwhite, Junior Wells i Louisiana Red oraz z czołówką polskich muzyków rockowych i jazzowych.


Z Nocną Zmianą Bluesa otwierał koncert grupy Blues Brothers (Norymberga 1989) i B.B. Kinga (Warszawa 1996). Sławek jest wykonawcą partii harmonijki ustnej na ścieżkach dźwiękowych kilku filmów i seriali telewizyjnych gdzie wykonywał m.in. kompozycje Krzesimira Dębskiego i Michała Lorenca. Sam stworzył muzykę do serialu TVP „Babilon.pl” (reż. W. Maciejewski), do spektaklu „Historia o Miłosiernej” w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu.


Wierzcholski jest autorem i kompozytorem wielu znanych utworów bluesowych, jak m.in. „Chory na bluesa”, „Blues mieszka w Polsce”, „John Lee Hooker”, „Ciężki dzień”, „Hotelowy blues”, „Szósta zero dwie” i wielu innych.



Dziennikarstwo |


Od roku 2001 prowadził autorską audycję Okolice bluesa w warszawskim Polskim Radiu RDC (wówczas Radiu dla Ciebie).


Wcześniej przez czternaście lat prowadził w Programie 3 Polskiego Radia audycje popularyzujące bluesa:



  • Z muzycznej kolekcji Marii Jurkowskiej

  • Blues w pigułce

  • Bluesełka

  • Trójka pod księżycem

  • Trochę bluesa


Od roku 1992 zajmuje się dodatkowo dziennikarstwem, jego artykuły ukazywały się w takich czasopismach jak: Jazz Forum, Jazzi Magazine, Bluesman, Express Wieczorny oraz Sztandar Młodych. Współpracował również z miesięcznikiem Muza.



Inna działalność |


Jest autorem dwóch podręczników gry na harmonijce ustnej[3], telewizyjnego kursu gry na tym instrumencie oraz wykładowcą na warsztatach instrumentalnych (m.in. w le Creusot we Francji). W roku 1997, Sławek, jako pierwszy Polak – bluesman, wystąpił wśród najwybitniejszych harmonijkarzy na Światowym Festiwalu Harmonijki w Trossingen w Niemczech.


Jest organizatorem i promotorem festiwali bluesowych, m.in. w Rawie Mazowieckiej (Noc Bluesowa), Toruniu i Bydgoszczy (Harmonica Bridge), Warszawie (Blues na niedzielę) oraz Olsztynie (Olsztyńskie Dobranocki Bluesowe).


Wierzcholski jest prezesem Polskiego Stowarzyszenia Bluesowego i wiceprezesem Stowarzyszenia Artystów Wykonawców Utworów Muzycznych i Słowno – Muzycznych SAWP.



Nagrody i wyróżnienia |


Z okazji przypadającego w roku 2007 jubileuszu ćwierćwiecza działalności artystycznej, Wierzcholski otrzymał szereg nagród i wyróżnień, jak m.in. nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, nagrodę Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego, Medal „Thorunium” Prezydenta Torunia.


Wcześniej przyznano mu również tytuł Honorowego Obywatela Rawy Mazowieckiej i tytuł Honorowego Obywatela Miasta i Gminy Leśna oraz honorowe wyróżnienie na Festiwalu „Old Jazz Meeting”.


W ankiecie „Blues Top” kwartalnika „Twój blues” Wierzcholski od lat zdobywa czołowe miejsca w kraju jako osobowość bluesa, wokalista i mistrz harmonijki.


W roku 2002 ukazała się biograficzna książka o Sławku autorstwa Jana Skaradzińskiego i Mariusza Szalbierza pt. „Chory na bluesa”.


W 2011 został uhonorowany Katarzynką w toruńskiej Piernikowej Alei Gwiazd.
W 2011 został również uhonorowany jako Ikona Olsztyńskich Nocy Bluesowych.


9 maja 2012 Sławomir Wierzcholski został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Tego samego dnia otrzymał również nagrodę Stowarzyszenia Artystów Wykonawców Utworów Muzycznych i Słowno - Muzycznych[4].



Ciekawostki |


1 kwietnia 2015 w południe, z okazji Prima aprilis, Wierzcholski zagrał na harmonijce ustnej tradycyjny hejnał z wieży Kościoła Mariackiego w Krakowie[5].



Dyskografia |


Dyskografia nie obejmuje licznych wznowień i kompilacji CD Sławka Wierzcholskiego i Nocnej Zmiany Bluesa.



Z Nocną Zmianą Bluesa |



  • 1986 - Nocny koncert, POLJAZZ PSJ-011

  • 1998 - The Blues Nightshift, POLSKIE NAGRANIA SX 2569

  • 1990 - Zróbmy to razem, LP Polskie Nagrania SX 2843

  • 1992 - Unforgettable Bluesmen, JAM CD 0292

  • 1993 - Chory na bluesa, BASS RECORDS BMC 038

  • 1995 - Blues mieszka w Polsce, HAMMER MUSIC HCD 001 1995

  • 2000 - Zawsze wygra blues, POMATON EMI 7243 5 24866 2 5

  • 2005 - Blues w sile wieku, MTJ

  • 2010 - Koncert w Suwałkach (z gościnnym udziałem Jana Błędowskiego), 4everMUSIC

  • 2012 - 30, Firma Księgarska Jacek i Krzysztof Olesiejuk EAN: 5907812245122



Solo |



  • 1993 - Ciśnienie (z zespołem Dżem) BASS RECORDS BCD 002

  • 1996 - Co tylko chcesz, POMATON EMI 7243 8 52868 2

  • 1998 - Polski blues, POLSKIE RADIO PRCD – 208

  • 2000 - Live – Official Bootleg, BLUES.PL BPL 2101

  • 2001 - Przejściowy stan, POLSKIE RADIO PRCD – 265

  • 2003 - Niepokonani (2 CD Box – Polski Blues + Chory na bluesa), Polskie Radio 067 532-2

  • 2004 - Piątek wieczorem (z Wojciechem Karolakiem), POLSKIE RADIO PRCD 447

  • 2006 - Historia choroby, (6 CD Box) MTJ CD 90081

  • 2006 - Harmonijkowy as, POLSKIE RADIO PRCD – 402

  • 2007 - Wideoteka dorosłego człowieka, MTJ

  • 2008 - Antologia Polskiego Bluesa, 4everMUSIC 060

  • 2009 - Blues w filharmonii, 4everMUSIC 099

  • 2009 - Antologia Polskiego Bluesa cz. 2, 4everMUSIC 060



Płyty DVD |



  • 2006 - Live at Concert, OKO

  • 2007 - Ćwierć wieku z bluesem, Oskar



Uwagi |




  1. ↑ ab Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów S. Wierzcholskiego.



Przypisy |




  1. ↑ ZPAV: Akademia Fonograficzna (Sekcja Muzyki Rozrywkowej) (pol.). www.zpav.pl. [dostęp 2010-10-03].


  2. ↑ ab Diverse artister - Deep & Gritty: The Sound of the City Vol 14 - Jefferson, www.jeffersonbluesmag.com [dostęp 2017-11-27]  (szw.).


  3. ↑ Harmonijka i blues - Księgarnia muzyczna Alenuty.pl - śpiewniki, nuty, książki


  4. ↑ Sławek Wierzcholski nagrodzony Gloria Artis i nagrodą SAWP (pol.). www.polskieradio.pl. [dostęp 2012-05-18].


  5. ↑ Piotr Rąpalski: Kraków. Hejnał zabrzmiał na ustnej harmonijce.



Linki zewnętrzne |


  • Oficjalna strona Sławka Wierzcholskiego i Nocnej Zmiany Bluesa



-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容