Kompania Węglowa
| ||
Państwo | Polska | |
Województwo | śląskie | |
Adres | ul. Powstańców 30 40-039 Katowice | |
Data założenia | 2003 | |
Forma prawna | spółka akcyjna | |
Prezes | Leszek SŁABOŃ | |
Przewodniczący Rady Nadzorczej | Małgorzata Niezgoda[1] | |
Udziałowcy | Skarb Państwa | |
Nr KRS | 0000057506 | |
Zatrudnienie | 60 177 (2009)[2] | |
Dane finansowe | ||
Przychody | 12 443 547 zł (2009)[2] | |
Wynik operacyjny | 158 870 826,70 zł (2012)[3] -646 742 390,41 zł (2013)[4] | |
Wynik netto | 170 857 610,69 zł (2012)[3] -698 962 109,50 zł (2013)[4] | |
Kapitał zakładowy | 2 333 140 000,00 zł[5] | |
Położenie na mapie Katowic Kompania Węglowa | ||
Położenie na mapie Polski Kompania Węglowa | ||
Położenie na mapie województwa śląskiego Kompania Węglowa | ||
50°15′07,9″N 19°01′23,8″E/50,252194 19,023278 | ||
Strona internetowa |
Kompania Węglowa – polska spółka akcyjna z siedzibą w Katowicach w latach 2003-2016 była największym przedsiębiorstwem górniczym w Europie. Wszystkie zakłady górnicze oraz oddziały zaplecza technicznego w 2016 r. przejęła Polska Grupa Górnicza. Obecnie Kompania Węglowa na bazie Zakładu Zagospodarowania Mienia (Bieruń) prowadzi działania związane z zagospodarowaniem majątku nieprodukcyjnego przekazanego z kopalń czynnych i likwidowanych oraz nadzorem nad Spółkami Grupy Kapitałowej KW SA.
W Kompanii Węglowej pracowało łącznie około 55 tys. osób. Roczna zdolność wydobywcza wynosiła około 40 mln ton. Siedziba spółki znajduje się w Katowicach przy ulicy Powstańców. Spółka powstała w 2003 roku w miejsce zlikwidowanych pięciu Spółek Węglowych: Rybnickiej, Bytomskiej, Nadwiślańskiej, Rudzkiej i Gliwickiej. W jej skład weszły wtedy 23 kopalnie[6] i 9 zakładów.
Zakłady produkcyjne Kompanii Węglowej w dniu 29 kwietnia 2016 zbyto do Polskiej Grupy Górniczej[7][8][9].
Spis treści
1 Historia
2 Sytuacja finansowa
3 Restrukturyzacja
4 Skład Kompanii Węglowej
4.1 Zakłady
5 Struktura grupy kapitałowej Kompanii Węglowej
6 Rada nadzorcza
7 Prezesi
8 Przypisy
9 Linki zewnętrzne
Historia |
Na bazie zlikwidowanej Wspólnoty Węgla Kamiennego (WWK)[10] utworzono 12 lipca 1990 roku firmę pod nazwą Państwowa Agencja Węgla Kamiennego Spółka Akcyjna, której następnie nazwę zmieniono w dniu 12 lipca 1996 roku na: Państwowa Agencja Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego Spółka Akcyjna, a w dniu 30 grudnia 2002 roku dokonało kolejnej zmiany dotychczasowej firmy na: Kompania Węglowa Spółka Akcyjna[11]. Na bazie zakładów Kompanii Węglowej od 29 kwietnia 2016 eksploatację węgla prowadzi Polska Grupa Górnicza[7][8][9].
Sytuacja finansowa |
W roku 2005 firma przyniosła ok. 200 mln zł zysku, natomiast w roku 2006 przyniosła ok. 50 mln zł strat, głównie za sprawą katastrof górniczych, np. na kopalni Halemba w Rudzie Śląskiej. Według danych za rok 2009 kapitał własny spółki wynosił 1,42 mld zł. Zysk netto wyniósł 25 mln zł, a zatrudnienie 66 tys. osób. Ogólne przychody przedsiębiorstwa w roku 2012 przekroczyły 11 730 mln złotych, przychody ze sprzedaży wyniosły ponad 11 720 mln złotych, a zyski netto ponad 160 mln złotych[12].
Obecnie wydobycie węgla kamiennego spada - w 2012 wyniosło 39 mln t, w 2013 tylko 36 mln t. Strata netto za 2013 wyniosła 700 mln zł. W 2014 roku spółka jest na skraju bankructwa[13][14]. Jako główne przyczyny problemów wskazywane są: konkurencja ze strony węgla importowanego, spadki cen węgla na rynkach światowych, zacofanie technologiczne spowodowane przeznaczaniem większości zysków na wypłaty zamiast na inwestycje, niska efektywność pracy (np. bardzo długi czas dojścia do przodków, ) i przerosty zatrudnienia w działach administracyjnych i niska kultura zarządzania[15]. Jak jednak wskazuje FOR węgiel importowany stanowi jedynie 8% krajowego zużycia i to głównie na północy kraju, gdzie transport ze Śląska jest droższy niż z bałtyckich portów przeładunkowych. Głównym problemem KW jest niska efektywność i wysokie koszty własne[16][17].
W 2014 roku rząd po raz kolejny odroczył spłatę należności wobec urzędów skarbowych oraz ZUS w wysokości ponad 280 mln zł. Odroczenie uzasadniono "ochroną tysięcy miejsc pracy w regionie śląskim"[18].
Jak wynikało z danych finansowych KW za pierwsze półrocze 2014 roku z 15 kopalni należących w tym czasie do spółki aż 12 przynosiło straty. Zysk przynosiły tylko trzy kopalnie: Marcel (74 zł. zysku na tonie wydobytego węgla), Piast (zysk: 16 zł./t.) i Ziemowit (zysk: 9 zł./t.), w pozostałych strata na każdej wydobytej tonie węgla wynosiła od 12 zł (Chwałowice) do 247 zł (Brzeszcze)[19]. W I. półroczu 2014 r. spółka zatrudniała 53 127 pracowników.
Jedną z przyczyn wysokich kosztów wydobycia w KW i braku konkurencyjności jest przestarzały sprzęt[20], co wynika m.in. z presji związków zawodowych, które w poprzednich latach wymuszały na zarządzie przeznaczanie zysków na wynagrodzenia zamiast na inwestycje w nowoczesny sprzęt[21][22].
Restrukturyzacja |
7 stycznia 2015 r. Rada Ministrów przyjęła program restrukturyzacji Kompanii Węglowej poprzez przekazanie czterech kopalń do Spółki Restrukturyzacji Kopalń (Pokój, Piekary, Sośnica-Makoszowy, Brzeszcze), wniesienie najpierw czterech (Jankowice, Chwałowice, Marcel i Rydułtowy-Anna), a następnie pięć kolejnych (Bielszowice, Bobrek-Centrum, Halemba-Wirek, Bolesław Śmiały i Piast) do nowej spółki celowej powołanej przez Węglokoks SA oraz sprzedaż KWK Piekary bezpośrednio do Węglokoksu[23]. W maju 2015 Kompania Węglowa nieodpłatnie zbyła do SRK kopalnie Brzeszcze, Makoszowy i Centrum[24] oraz sprzedała spółce Węglokoks Kraj kopalnie Bobrek i Piekary[25].
We wrześniu 2015 Ministerstwo Skarbu Państwa opublikowało stanowisko, w którym odroczyło powstanie Nowej Kompanii Węglowej (struktura kapitałowa NKW złożona z trzech akcjonariuszy - Węglokoksu, Funduszu Inwestycji Polskich Przedsiębiorstw (zarządzanym przez Polskie Inwestycje Rozwojowe) oraz Towarzystwa Finansowego Silesia) m.in. ze względu na zasygnalizowanie przez Komisję Europejską wysokiego ryzyka wszczęcia postępowania przeciwko Polsce z powodu stosowania niedozwolonej pomocy publicznej[26]. 30 września zapadła decyzja o wniesieniu do 100 proc. akcji Kompanii Węglowej do spółki Towarzystwo Finansowe Silesia[27].
Ostatecznie w kwietniu 2016 większość kopalń i zakładów Kompanii Węglowej przejęła Polska Grupa Górnicza.
Skład Kompanii Węglowej |
KWK Sośnica (Gliwice)
KWK Bielszowice (Ruda Śląska)
KWK Halemba-Wirek (Ruda Śląska)
KWK Pokój (Ruda Śląska)
KWK Bolesław Śmiały (Łaziska Górne)
KWK Piast (Bieruń)
KWK Ziemowit (Lędziny)
KWK Chwałowice (Rybnik)
KWK Jankowice (Rybnik)
KWK Marcel (Radlin)
KWK Rydułtowy-Anna (Rydułtowy)
Zakłady |
- Zakład Remontowo-Produkcyjny (Bieruń)
- Zakład Zagospodarowania Mienia (Bieruń)
- Zakład Górniczych Robót Inwestycyjnych (Bieruń)
- Zakład Elektrociepłownie (Rybnik)
- Ciepłownia „1 Maja” (Wodzisław Śląski)
- Ciepłownia „Anna” (Pszów)
- Elektrociepłownia „Chwałowice” (Rybnik)
- Elektrociepłownia „Jankowice” (Rybnik)
- Elektrociepłownia „Marklowice” (Marklowice)
- Ciepłownia „Rymer” (Rybnik)
- Zakład Informatyki i Telekomunikacji (Rybnik)
Zakład Informatyki i Telekomunikacji (ZIT) – specjalistyczna jednostka organizacyjna, pełniąca funkcję operatora telekomunikacyjnego, koordynuje także zadania operatorskie i telekomunikacyjne dla Centrali oraz oddziałów (kopalń i zakładów) Kompanii Węglowej.
Na terenie Rzeczypospolitej Polskiej posiada zezwolenie na:
- Dostarczanie sieci telekomunikacyjnej
- Świadczenie usług telekomunikacyjnych
- Dostarczanie udogodnień towarzyszących
Posiada własną numerację dla telefonii stacjonarnej w katowickiej strefie numeracyjnej 32 o prefiksach:
- SPQ=71(6,7)
- SPQM=718(1-5)
- SPQM=729(1-4)
- PQM=739(2-5,7,8)
Struktura grupy kapitałowej Kompanii Węglowej |
Grupa Kapitałowa Kompanii Węglowej prowadzi działalność w oparciu o spółki[28]:
- GSU
- HALDEX
- TRAKT
- Gliwicki Zakład Usług Górniczych
- Kompanijne Zakłady Remontowe „REMASZ”
- Kompanijny Ośrodek Szkolenia
- Konsorcjum Ochrony Kopalń
- Nadwiślańska Agencja Turystyczna
- Wydawnictwo Górnicze
- Zakłady Odsalania Dębieńsko
Rada nadzorcza |
Skład rady nadzorczej: Małgorzata Niezgoda (przewodnicząca), Marian Turek, Janusz Michalski, Mariusz Kowalski, Joanna Tołłoczko-Kulikowska[1].
Prezesi |
Andrzej Karbownik (1997-2000)- Jarosław Klima (2003)
- Maksymilian Klank (2003-2006)[29]
- Grzegorz Pawłaszek (2006-2008)
- Mirosław Kugiel (2008-2010)[30][31],
- Jacek Korski, p.o. (2010-2011)
Joanna Strzelec-Łobodzińska (2011-2013)[32]
- Marek Uszko, p.o. (2013-2014)
- Mirosław Taras (2014)[33]
- Piotr Rykala, p.o. (2014)
- Krzysztof Sędzikowski, p.o. (2014)
- Krzysztof Sędzikowski (2014-2016)
- Tomasz Rogala, p.o. (2016)[34][35]
- Leszek Słaboń (od 2016)
Przypisy |
↑ ab Rada Nadzorcza. kwsa.pl. [dostęp 2016-04-01].
↑ ab Polityka.pl: Największe polskie przedsiębiorstwa 2009. Polityka.pl. [dostęp 2015-08-18].
↑ ab rachunek zysków i strat (2012) (pol.). [dostęp 2013-10-18].
↑ ab rachunek zysków i strat (2013) (pol.). [dostęp 2014-06-08].
↑ Strona firmowa.
↑ W jej skład weszły 23 kopalnie: „KWK Bielszowice”, „KWK Polska-Wirek”, „KWK Bolesław Śmiały”, „KWK Makoszowy”, „KWK Szczygłowice”, „KWK Janina”, „KWK Silesia”, „KWK Rydułtowy”, „KWK Marcel”, „KWK Jankowice”, „KWK Halemba”, „KWK Pokój”, „KWK Sośnica”, „KWK Knurów”, „KWK Brzeszcze”, „KWK Piast”, „KWK Ziemowit”, „KWK Anna”, „KWK Chwałowice”, ZG „Piekary”, ZG „Bytom” II, ZG „Bytom” III oraz ZG „Centrum”
↑ ab Zakład Informatyki iZ.I. Telekomunikacji Zakład Informatyki iZ.I., Aktualności - Kompania Węglowa S.A., www.kwsa.pl [dostęp 2016-05-23] .
↑ ab Polska Grupa Górnicza sp. z o.o., www.pgg.pl [dostęp 2016-05-23] .
↑ ab Porozumienie ws. utworzenia PGG podpisane, „Ministerstwo Energii”, www.mg.gov.pl [dostęp 2016-05-11] .
↑ Dz.U. z 1990 r. nr 14, poz. 89 Ustawa z dnia 24 lutego 1990 r. o likwidacji Wspólnoty Węgla Kamiennego i Wspólnoty Energetyki i Węgla Brunatnego oraz o zmianie niektórych ustaw.
↑ Status prawny
↑ Lista 500 największych polskich firm. polityka.pl. [dostęp 2013-05-18].
↑ Opinia niezależnego biegłego rewidenta
↑ Sytuacja w Kompanii Węglowej coraz bardziej dramatyczna. Upadłość? "Realne zagrożenie". Gazeta Wyborcza, 2014.
↑ Kompania ma kłopoty, bo jej węgiel skażony jest państwowym DNA. Gazeta Wyborcza, 2014.
↑ Górnictwo potrzebuje reform, a nie blokady rosyjskiego węgla. Forum Obywatelskiego Rozwoju, 2014.
↑ Izabela Kacprzak: Wszystkie grzechy Kompanii Węglowej. Rzeczpospolita, 22 stycznia 2015.
↑ Prezydent podpisał ustawę o zaległych zobowiązaniach Kompani Węglowej. Onet.pl, 21 lipca 2014.
↑ Kompania Węglowa - 12 z 15 kopalń na minusie. Gazeta Wyborcza, 2014.
↑ Nowoczesne kopalnie, czyli rosyjski górnik wydobywa więcej niż nasz. Wyborcza.biz, 2015.
↑ Zysk albo w pysk. Wydawnictwo Górnicze, 2001.
↑ Zysk albo w pysk. Rzeczpospolita, 2015.
↑ Rafał Zasuń, Justyna Piszczatowska, Bartłomiej Derski: Kompania Węglowa znika, ale część problemów zostaje. WysokieNapiecie.pl. [dostęp 2015-01-12].
↑ Polska Agencja Prasowa, www.pap.pl [dostęp 2017-11-24] .
↑ Raz i dwa: Bobrek i Piekary w Węglokoksie Kraj, a Centrum w SRK - Górnictwo, gornictwo.wnp.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
↑ gornictwo.wnp.pl: Fiasko projektu Nowej KW. [dostęp 24 września 2015].
↑ pb.pl: Czerwiński: decyzja o przejęciu kopalń z troski o miejsca pracy. [dostęp 30 września 2015].
↑ Grupa kapitałowa Kompanii Węglowej S.A.
↑ GOŚĆ PULSU Maksymilian Klank, prezes Kompanii Węglowej
↑ Mirosław Kugiel będzie nowym prezesem Kompanii Węglowej
↑ Po odwołaniu Mirosława Kugiela Kompanią Węglową pokieruje Jacek Korski
↑ Kompania Węglowa rządzona kobiecą ręką
↑ Mirosław Taras, nowy prezes Kompanii Węglowej: Cudotwórca na cenzurowanym
↑ Zmiany w zarządzie Kompanii Węglowej. kwsa.pl. [dostęp 2016-04-01].
↑ Rada Nadzorcza Kompanii Węglowej odwołała prezesa Krzysztofa Sędzikowskiego. Interia.pl, 24 lutego 2016. [dostęp 2016-04-01].
Linki zewnętrzne |
- Oficjalna strona Kompanii Węglowej