Kadmos



























Kadmos
Κάδμος






— królewicz z Tyru
 —


Ilustracja
Kadmos i smok – amfora czarnofigurowa z VI w. p.n.e.
Występowanie
mitologia grecka
Rodzina
Ojciec
Agenor
Żona
Harmonia
Rodzeństwo
Europa

Kadmos (gr. Κάδμος Kádmos, łac. Cadmus) – w mitologii greckiej syn Agenora i Telefassy, króla Tyru, brat Europy, mąż Harmonii.


Ponieważ zaginęła siostra Kadmosa Europa porwana przez Zeusa, ojciec Agenor nakazał Kadmosowi wyruszyć na jej poszukiwania. Zakończyły się one jednak niepowodzeniem. Kadmos pamiętając o ojcowskim nakazie, aby nie wracał bez siostry, postanowił osiedlić się poza ojczyzną. Udał się do Delf i zapytał wyroczni delfickiej, gdzie ma zamieszkać. Ta poleciła mu, aby poszedł za krową, która ma znamię w kształcie księżyca i założyć nowy gród tam, gdzie ona się zatrzyma. Wykonując to zadanie, założył w Beocji Kadmeę, późniejsze Teby. Aby podziękować bogom Kadmos chciał złożyć ofiarę. Poszedł do źródła aby zaczerpnąć wody[1]. Strzegł go smok więc zabił go i za radą Ateny wyrwał mu zęby i rozrzucił je. Wyrośli z nich olbrzymi, którzy zaczęli między sobą walczyć. Z walk zwycięsko wyszło pięciu i pomogli oni Kadmosowi wybudować miasto. Zeus powierzył mu rządy w Tebach i dał za żonę córkę Aresa i Afrodyty Harmonię. Kadmos był dobrym władcą i nauczył swoich poddanych alfabetu fenickiego. Małżonkowie mieli dzieci: córki: Agaue, Autonoe, Semele, Ino i syna: Polydorosa. Po śmierci zostali zamienieni w węże i przyjęci na Pola Elizejskie[2].  



Przypisy |




  1. ↑ Według Parandowskiego wysłał towarzyszy po wodę i gdy nie wracali sam udał się do źródła. Tam zobaczył smoka, który chłeptał krew pomordowanych dworzan


  2. ↑ J. Parandowski podaje, że zamieszkali w odległej Ilirii



Bibliografia |



  • Słownik kultury antycznej. Lidia Winniczuk (red.). Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986. ISBN 83-214-0406-5.

  • Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Wydawnictwo Książnica, 1993, s. 159–160. ISBN 83-85348-10-1.


  • Jan Parandowski: Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian. Londyn: Puls Publications LTD, 1992, s. 201–202. ISBN 0-907587-85-2.  




-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容