Egftnjytyk

; ;	; Sydon; صيدا;
	; Sydon; صيدا;
	; ;
; Państwo;	; Liban;
Muhafaza;	; Dystrykt Południowy;
Gmina;	; Kada Sydon;
Powierzchnia;	7,86 km²;
Populacja (2005); • liczba ludności;	; ; 163 554;
	; ; Położenie na mapie Libanu; ; ; ; Sydon; ; ; ;
	; 33°34′N 35°22′E/33,566667 35,366667;
; ;	; Multimedia w Wikimedia Commons;
; ;	; Hasło w Wikisłowniku;
; ;	; Informacje w Wikipodróżach;

Sydon (także Sidon, Zidon lub Sajda; arab. صيدا Ṣaydā; hebr. צִידוֹן Ẓidon) – trzecie pod względem wielkości miasto Libanu, liczy około 170 tysięcy mieszkańców. Położone na wybrzeżu Morza Śródziemnego, ok. 35 km na północ od Tyru i ok. 41 km na południe od Bejrutu.

W starożytności było to portowe miasto fenickie. Początkowo było najważniejszym spośród miast fenickich, później większe znaczenie uzyskał Tyr. Rozróżniano Mały Sydon, czyli samo miasto, i Wielki Sydon, czyli cały obszar znajdujący się pod jego panowaniem^[1]. W Sydonie budowano bardzo dobre okręty, produkowano cenione wyroby ze szkła^{[potrzebny przypis]}. Sydon brał udział w kilku koalicjach antyasyryjskich, jednak walka z Asyrią zwykle kończyła się klęską; w wyniku jednego z takich buntów, władca Sydonu, Abdi-Milkutti, został zrzucony z tronu przez Asarhaddona, a okoliczne miasta zostały przyznane Tyrowi. Znaczna część ludności została deportowana. Po upadku Asyrii Sydon, wraz z całą Fenicją, uległ dominacji państwa nowobabilońskiego, a następnie Persji Achemenidów^[2]. W 351 p.n.e. Sydończycy razem z Fenicją i Cyprem powstali przeciw Persji; zdradzeni przez własnego władcę, Tennesa, nie chcąc iść do niewoli u Persów spalili się wraz z całym miastem^{[potrzebny przypis]}. Sydon nie stawił oporu wojskom Aleksandra Macedońskiego^[2].

Sydon jest miastem wspominanym w Biblii. Jego znaczenie sprawiało, że początkowo jego nazwę odnoszono do całej Fenicji. Paweł z Tarsu w czasie podróży do Rzymu odwiedził przyjaciół w Sydonie^[1].

Istnieją imiona Sydonia i Sydoniusz, oznaczające odpowiednio kobietę i mężczyznę pochodzących z Sydonu.

Miasta partnerskie |

Konstanca, Rumunia

Sofia, Bułgaria

Odessa, Ukraina

Soczi, Rosja

Przypisy |

↑ ^a^b Fritz Rienecker, Gerhard Maier: Leksykon biblijny. Waldemar Chrostowski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, 2001, s. 767, seria: Prymasowska Seria Biblijna. ISBN 83-7146-061-9.

↑ ^a^b Alfred Tschirschnitz: Dzieje ludów biblijnych. Wyd. I. Warszawa: M. Sadren i S-ka, 1994, s. 142-143. ISBN 83-86340-00-3.

[Leks767-1] Fritz Rienecker, Gerhard Maier: Leksykon biblijny. Waldemar Chrostowski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, 2001, s. 767, seria: Prymasowska Seria Biblijna. ISBN 83-7146-061-9.

[tsch-2] Alfred Tschirschnitz: Dzieje ludów biblijnych. Wyd. I. Warszawa: M. Sadren i S-ka, 1994, s. 142-143. ISBN 83-86340-00-3.

搜尋此網誌

Egftnjytyk

Sydon

Miasta partnerskie |

Przypisy |

這個網誌中的熱門文章

Lanžov

Rikitea

Electric locomotive