Zgrupowanie Krybar




.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}




















Grupa Bojowa „Krybar”


Ilustracja
Historia

Państwo

 Polskie Państwo Podziemne
Sformowanie
5 sierpnia 1944
Rozformowanie
3 września 1944




Powstańcy z „Krybara”: „Rafałki” ze zgrupowania „Konrad”




Powstańcy z „Krybara”: Pluton zgrupowania „Konrad”




Transporter Szary Wilk zdobyty przez żołnierzy VIII Zgrupowania




Pomnik zgupowania „Krybar” przy ul. Tamka


Zgrupowanie Krybar – właściwie Grupa Bojowa „Krybar” – zgrupowanie Armii Krajowej walczące w powstaniu warszawskim, na terenie Powiśla w Rejonie I Obwodu Śródmieście AK od 5 sierpnia do 3 września 1944. Grupa Bojowa „Krybar” została utworzona na mocy rozkazu komendanta Rejonu I Obwodu Śródmieście AK 5 sierpnia, z połączenia części dotychczasowych III oraz VIII Zgrupowań oraz oddziału WSOP „Elektrownia”. Dowództwo objął kpt. Cyprian Odorkiewicz „Krybar”. Od 3 września grupa wzmocniona oddziałami ze Starego Miasta otrzymała nazwę Grupa „Powiśle”, której dowództwo objął mjr Stanisław Błaszczak „Róg”. 6 września po upadku Powiśla grupa została rozwiązana.




Spis treści






  • 1 Organizacja


  • 2 Szlak bojowy


  • 3 Żołnierze


  • 4 Przypisy


  • 5 Linki zewnętrzne


  • 6 Bibliografia





Organizacja |


W skład grupy bojowej weszły:


  • VIII zgrupowanie pod dowództwem por. Mariana Mokrzyckiego „Bicz”, w składzie:

    • 1 kompania – por. Zbyszko Golian „Zbyszek Solny”, plutony 104, 105, 106

    • 2 kompania – ppor Jan Jasieński „Jaś” (do 7 sierpnia 1944 por. „Bicz” Marian Mokrzycki), plutony 107, 108, 109

    • 3 kompania – por. Jan Piotrowski „Lewar” (faktycznie walczyła poza zgrupowaniem w Śródmiesciu Północnym);

    • 4 kompania – por. Marian Malinowski „Pobóg” , plutony 1141, 1142, 1117

    • pluton 119 saperów – ppor. Stanisław Andrzejewski „Paweł Zaręba”,

    • pluton 1105 Kolumny Motorowej „Wydra” – por Łęczycki Jerzy „Niesobi"




  • III zgrupowanie „Konrad” – pod dowództwem por. Juliusza Szawdyna „Konrada” w składzie:

    • 1 kompania - por. rez. Henryk Jaworski „Wrzos”;

    • 2 kompania - por. rez. lot. Stanisław Krowacki „Leonowicz"

    • 3 kompania – por. Tadeusz Kisiel „Rawicz”;



  • Oddział WSOP kpt. Stanisława Skibniewskiego – ps. „Cubryna”, stanowiący załogę Elektrowni Warszawskiej.


Szlak bojowy |


1 sierpnia o godzinie 17.00 oddziały VIII zgrupowania podjęły nieudany, ze względu na przewagę ogniową Niemców, atak na Pałac Namiestnikowski, hotel Bristol i Uniwersytet. 2 i 3 sierpnia toczono walki w celu opanowania Powiśla od Wybrzeża Kościuszkowskiego wzdłuż ul. Tamka do Oboźnej, Nowego Światu i ul. Foksal. Udało się opanować rejon od Nowego Światu wzdłuż ul. Smolnej. Niepowodzeniem zakończył się też atak III zgrupowania na most Poniatowskiego i kolejowy most średnicowy. Zdziesiątkowane oddziały zgrupowania obsadziły Powiśle od mostu Poniatowskiego wzdłuż Solca i ul. Dobrej w kierunku północnym. Sukcesem zakończył się atak na Elektrownię Warszawską. Miało to duże znaczenie psychologiczne, a także strategiczne – energia elektryczna była dostarczana do 5 września.


Po zajęciu Powiśla celem zgrupowania stało się zdobycie silnie ufortyfikowanych budynków Uniwersytetu Warszawskiego. Do przeprowadzenia ataku zbudowano samochód pancerny „Kubuś” i użyto zdobytego na nieprzyjacielu 14 sierpnia transportera opancerzonego Sd.Kfz.251/3 Ausf.D, który najpierw otrzymał nazwę „Jaś”, a później „Szary Wilk”. Ataki podejmowane 23 sierpnia i 2 września zakończyły się niepowodzeniem.


Od 3 do 6 września Niemcy przeprowadzali zmasowane ataki w rejonie Powiśla, w wyniku których oddziały zgrupowania zmuszone były wycofywać się ulicą Foksal na drugą stronę Nowego Światu.


Od 6 września podjęto obronę na odcinku Nowy Świat, Warecka, Poczta Główna. Pozycje te zajmowano do 2 października.



Żołnierze |


W okresie istnienia Zgrupowania Krybar w poszczególnych jego oddziałach zidentyfikowano następujące liczby żołnierzy[1]:



  • VIII zgrupowanie „Bicz”: 706

  • III zgrupowanie „Konrad”: 780

  • Oddział WSOP „Elektrownia”: 329.


Wśród nich byli m.in.: Krzysztof Boruń, Janina Burska-Toborowicz „Siostra Janina”, Barbara Kieżun, Mieczysław Kluge „Karol”, Stanisław Kopf, Jan Kosek „Janosik”, Jerzy Rachwał, Janusz Paszyński „Machnicki”, Zofia Raciborska, Zdzisław Sadowski i Stanisław Szuttenbach „Longin”,



Przypisy |




  1. Piotr Rozwadowski: Wojsko powstania warszawskiego. Wydanie specjalne. Biblioteka II wojny światowej. Polskie Państwo Podziemne. Bellona, 2014, s. 75. ISBN 978-83-11-13351-8.



Linki zewnętrzne |



  • Materiał TVPW o działaniach Zgrupowania „Krybar”

  • Barykada Powiśla - tytuł wydawany przez zgrupowanie w czasie powstania



Bibliografia |


  • Rosłoniec W., Grupa „Krybar” Powiśle 1944, Warszawa 1989 ​ISBN 83-211-1037-1





這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna