Baník Ostrawa
| |||
Pełna nazwa | Fotbalový Club Baník Ostrava | ||
Przydomek | Baníček | ||
Barwy | |||
Data założenia | 8 września 1922 jako SK Slezská Ostrava | ||
Debiut w najwyższej lidze | 1937 | ||
Liga | 1. česká fotbalová liga | ||
Adres | ul. Bukovanského 4/1028 710-00 Slezská Ostrava | ||
Stadion | Stadion miejski w Ostrawie-Vítkovicach (pojemność: 15 275) | ||
Prezes | Václav Brabec | ||
Trener | Bohumil Páník | ||
| |||
Strona internetowa |
Baník Ostrawa (czes. Fotbalový Club Baník Ostrava) – czeski klub piłkarski z Ostrawy. Występuje w czeskiej ekstraklasie.
Spis treści
1 Historia
1.1 Historyczne nazwy
1.2 Początki (1922-1937)
1.3 1937-1967
1.4 "Złota era": 1967-1983
1.5 Od 1983 do XXI wieku
2 Tożsamość klubu
3 Sukcesy
4 Zawodnicy
5 Skład na sezon 2017/2018
6 Szkoleniowcy
7 Europejskie puchary
8 Przypisy
9 Linki zewnętrzne
Historia |
Historyczne nazwy |
1922 — SK Slezská Ostrava (Sportovní klub Slezská Ostrava)
1945 — SK Ostrava (Sportovní klub Ostrava)
1948 — Sokol Trojice Ostrava
1951 — Sokol OKD Ostrava (Sokol Ostravsko-karvinské doly Ostrava)
1952 — DSO Baník Ostrava (Dobrovolná sportovní organizace Baník Ostrava)
1961 — TJ Baník Ostrava (Tělovýchovná jednota Baník Ostrava)
1970 — TJ Baník Ostrava OKD (Tělovýchovná jednota Baník Ostrava Ostravsko-karvinské doly)
1990 — FC Baník Ostrava (Football Club Baník Ostrava, a.s.)
1994 — FC Baník Ostrava Tango (Football Club Baník Ostrava Tango, a.s.)
1995 — FC Baník Ostrava (Football Club Baník Ostrava, a.s.)
Początki (1922-1937) |
Klub został założony 8 września 1922 w dzielnicy Śląska Ostrawa jako SK Slezská Ostrava, kiedy w miejscowej restauracji U Dubu w Śląskiej Ostrawie podpisano akt założycielski. Jego sygnatariuszami byli w większości ubodzy pracownicy kopalni węgla kamiennego (czes. baník = górnik), zamieszkujący lokalne osiedle górnicze Kamenec. Wśród grona założycielskiego klubu byli Karel Aniol, Arnošt Haberkiewicz, Petr Křižák, František Mruzek i Jaroslav Horák[1]. Rejestracja klubu nastąpiła 14 października, a Aniol został pierwszym zarządcą klubu. Historyczne stroje klubu były w czerwono-białe pasy, lecz od kwietnia 1923 piłkarze występowali w białych koszulkach i niebieskich spodenkach, które obowiązują do dziś. Debiutancki mecz miał miejsce 4 marca 1923, kiedy SK Slezská Ostrava zmierzył się z rezerwami innego lokalnego zespołu – Slovana Ostrawa.
Klub na początku swojego istnienia borykał się z problemami finansowymi i wynajmował boiska od zamożniejszych stowarzyszeń sportowych. Jesienią 1925 na Kamencu powstało pierwsze boisko sportowe należące do klubu – nie spełniało ono jednak regulaminowych wymagań. W 1934 działacze doprowadzili do wynajęcia działki na Stará střelnice od miejscowego przemysłowca, hrabiego Wilczka – w ciągu lata tego samego roku powstało tam boisko sportowe. W budowie brali udział miejscowi robotnicy i górnicy, w wolnym czasie dobrowolnie pomagając przy powstawaniu stadionu[1].
Do oficjalnych rozgrywek piłkarskich klub sportowy przystąpił wiosną w 1923, dołączając do najnizszej podówczas ligi (III. třída župy), awansując w tym samym sezonie na wyższy szczebel. Miało jednak minąć jeszcze prawie kilkanaście lat, zanim SK Slezská Ostrava zaistniał na mapie czechosłowackiego futbolu – w 1934 piłkarze wywalczyli awans do dywizji morawsko-śląskiej, co zaowocowało wzrostem popularności klubu w regionie. Rozegrane rok później derby przeciwko Slovanowi Ostrawa oglądało blisko 5,5 tysiąca widzów[1].
Gdy w 1934 roku czechosłowacki związek piłkarski wprowadził zawodowstwo, reprezentantom klubu zaczęły być wypłacane pensje. W dywizji morawsko-śląskiej drużyna plasowała się w środku tabeli, mierząc się z lokalnymi zespołami, takimi jak Polonia Karwina albo SK Baťa Zlín. W sezonie 1936/37 piłkarze wygrali swoją dywizję i zakwalifikowali się do baraży o ekstraklasę, które przeszli z powodzeniem, ogrywając między innymi niemiecki DFC Praga.
1937-1967 |
Przed wybuchem II wojny światowej czechosłowacka ekstraklasa była zdominowana przez kluby z Pragi, odstające od innych zespołów umiejętnościami i popularnością. Dowodzi to skali sukcesu, jakim dla SK Slezská Ostrava był awans na najwyższy szczebel rozgrywek w ciągu 15 lat od założenia klubu przez miejscowych górników i robotników. Debiut w ekstraklasie nastąpił 22 sierpnia 1937 przeciwko 1. ČsŠK Bratislava. Drugim meczem było wyjazdowe spotkanie przeciwko praskiej Sparcie – rywale ze stolicy, w których składzie występowało wielu ówczesnych reprezentantów kraju, niespodziewanie przegrali z gośćmi z Ostrawy 2–3[1]. Drużyna grała w najwyższej klasie rozgrywkowej jeszcze przez trzy sezony – w 1940 spadła z powrotem do regionalnej dywizji.
W 1943 klub powrócił na najwyższy poziom struktury ligowej, co spowodowało jeszcze większy wzrost popularności wśród lokalnej społeczności – w okresie wojennym klubowy hymn zaśpiewał przyszły śpiewak operowy Rudolf Asmus. Rekord frekwencji na stadionie SK Slezská Ostrava przypadł na sezon 1943/44 – mecz ze Slavią Praga zgromadził 33 tysiące kibiców[1]. Drugi w historii spadek z ekstraklasy nastąpił w roku 1949, lecz po wygraniu drugiej ligi w następnym sezonie piłkarze z Ostrawy powrócili do pierwszej ligi. W 1945 klub zmienił nazwę na SK Ostrava, z kolei po przejęciu władzy przez komunistów w 1948 i reorganizacji rozgrywek ligowych na wzór radziecki, tymczasowe nazwy Sokol Trojice Ostrava i Sokol OKD Ostrava na stałe zastąpiła DSO Baník Ostrava. W sezonie 1954 zespół Banika odnotował największe jak dotąd osiągnięcie, zdobywając wicemistrzostwo ligi będąc gorszym od Sparty Praga o 2 punkty.
W 1959 odbył się ostatni mecz na stadionie Stará střelnice – stare boisko nie spełniało wymagań do gry na tym poziomie rozgrywek ze względu na fatalny stan murawy, która w sporej części składała się z żużla. Nad rzeką Ostrawicą powstał stadion Bazaly, otwarty 19 kwietnia 1959. W 1966 na skutek problemów kadrowych i wymiany pokoleniowej, drużyna Banika zajęła 13. miejsce w tabeli, spadając do drugiej ligi. Po powrocie do ekstraklasy rok później drużyna do dzisiaj nie spadła z czeskiej ekstraklasy[2].
"Złota era": 1967-1983 |
Lata 70. przyniosły ważne sukcesy, do dziś pozostające największymi osiągnięciami w historii klubu. W roku 1973 Baník zdobył puchar Czechosłowacji, pokonując w dwumeczu VSS Koszyce. Uzyskany dzięki temu awans do Pucharu Zdobywców Pucharów pozwolił piłkarzom zadebiutować w europejskich pucharach – w pierwszej rundzie wyeliminowali irlandzki Cork Hibernians F.C., aby w drugiej turze rozgrywek po dogrywce przegrać dwumecz z 1. FC Magdeburg, późniejszym zdobywcą trofeum. W pucharze UEFA 1974/75 Baník dotarł do 1/4 finału, pokonując po drodze kolejno Real Sociedad, FC Nantes i SSC Napoli; pogromcą czechosłowackiej drużyny po raz kolejny okazał się triumfator rozgrywek – Borussia Mönchengladbach, ówczesny mistrz Republiki Federalnej Niemiec. Równoległy sezon ligowy drużyna zakończyła na 13. miejscu, natomiast w przerwie zimowej kolejnego sezonu nowym trenerem Baníka został Jiří Rubáš. Pod wodzą nowego szkoleniowca zespół w drugiej połowie rozgrywek wywalczył pierwsze mistrzostwo Czechosłowacji – na kolejkę przed zakończeniem tracił jeden punkt do Slavii Praga. Baník wygrał 1–0 ze Škodą Pilzno, podczas gdy Slavia przegrała takim samym stosunkiem bramek w Bratysławie z tamtejszym Slovanem, co dało tytuł piłkarzom z Ostrawy.
Passa sukcesów była kontynuowana za kadencji kolejnego trenera – Evžena Hadamczika, który objął klub w Nowy Rok 1978. Szkoleniowiec bez poprzedniego doświadczenia w lidze doprowadził Baník do zwycięstwa w pucharze Czechosłowacji w 1978 i drugiego miejsca w lidze rok później. W tym okresie pobito również klubowy rekord ligowych meczów bez porażki z rzędu u siebie – 20 sierpnia 1978 zespół odnotował porażkę na własnym boisku z Duklą Praga i od tej pory pozostał niepokonany przez kolejno 74 spotkania[1]. Baník odnotował półfinał Pucharu Zdobywców Pucharów, gdzie eliminując m.in. Sporting CP odpadł z Fortuną Düsseldorf.
Wśród najbardziej rozpoznawalnych piłkarzy tego okresu wymienia się dwóch reprezentantów Czechosłowacji – napastnika Wernera Liczkę i obrońcę Rostislava Vojáczka. Kadra zdobyła wówczas złoty medal podczas Igrzysk Olimpijskich w Moskwie, a w jej składzie znajdowali się Petr Němec, Libor Radimec, Zdeněk Rygel i Zdeněk Šreiner. W 1980 Baník wyprzedził pięcioma punktami Zbrojovkę Brno i zdobył swój drugi w historii tytuł mistrzowski, obroniony rok później. W tym czasie w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych mistrzowie Czechosłowacji osiągnęli półfinał, przegrywając dwumecz z Bayernem Monachium 2–6. W 1983 trener Hadamczik zrezygnował z dalszego prowadzenia drużyny, co uznaje się za koniec "złotej ery" klubu piłkarskiego z Ostrawy.
Od 1983 do XXI wieku |
Wymiana pokoleniowa spowodowała wypadnięcie klubu z czechosłowackiej czołówki, jednak w 1989 i 1990 Baník zdobył dwukrotnie wicemistrzostwo Czechosłowacji, a rok później pokonał Spartaka Trnawa 6–1 w finale pucharu Czechosłowacji[3]. Po rozpadzie państwa w 1991 klub znalazł się w trudnej sytuacji finansowej, lecz w premierowej edycji czeskiej ekstraklasy wywalczył najniższe miejsce na podium i brązowy medal. siedem lat później Baník zajął ostatnie miejsce nad strefą spadkową, z kolei w 2004 triumfował w rozgrywkach Gambrinus ligi, przewodząc ligowej tabeli przez większość sezonu oraz docierając do finału pucharu Czech, przegrywając ze Spartą Praga 1–2; 19 trafień dało tytuł ligowego króla strzelców Markowi Heinzowi. Po sezonie odszedł szkoleniowiec František Komňacký, jak i czołowi zawodnicy zespołu – Heinz, René Bolf, Jan Laštůvka i Miroslav Matušovič. Zespół zdobył puchar Czech w 2005, lecz od tej pory najczęściej plasuje się w dolnej części tabeli. Obecnie klub ma poważne kłopoty finansowe – w grudniu 2011 doszło do sprzedaży terenów wokół stadionu Bazaly, a w lutym 2012 nowym właścicielem klubu został deweloper SMK Reality Invest[4]; kibice zorganizowali również zbiórkę pieniędzy na uratowanie klubu – w efekcie zebrano ponad milion Kč[5].
Tożsamość klubu |
Kibice Banika są postrzegani jako jedni z najbardziej lojalnych grup fanów w Czechach, a stadion Bazaly rokrocznie odnotowuje wysoką frekwencję[6]. Piosenką, a zarazem mottem sympatyków klubu z Ostrawy jest "Baníčku, my jsme s tebou!" (Baníku, jesteśmy z tobą), wybrana także na tytuł klubowej monografii. Grupy ultrasów noszą nazwę Chachaři, co w lokalnej odmianie gwary laskiej oznacza łobuzów, rozrabiaków[7]. Kibice Banika w 1996 nawiązali przyjaźń z sympatykami GKS Katowice, a w 2006 rozegrano towarzyski mecz w Katowicach między oboma drużynami[8]; sympatyzują również ze słowackim Spartakiem Trnawa.
Dużą rolę w historii klubu odgrywają wychowankowie – oprócz długoletnich występów w barwach Baníka, wielu z nich występowało w reprezentacji Czech, jak i w zachodnich ligach europejskich. Wśród nich znajdują się: Tomáš Galásek – półfinalista mistrzostw Europy w 2004 i zawodnik m.in. Ajaxu Amsterdam, król strzelców tego samego turnieju i piłkarz Liverpool FC oraz Galatasaray SK – Milan Baroš i napastnik Václav Svěrkoš, sprzedany w grudniu 2008 do francuskiego FC Sochaux-Montbéliard. Wychowankowie Baníka występujący w Sparcie Praga to m.in. Tomáš Řepka, Libor Sionko, Zdeněk Pospěch i Miroslav Matušovič.
Sukcesy |
Mistrzostwo Czechosłowacji (3 razy): 1976, 1980, 1981
Wicemistrzostwo Czechosłowacji (6 razy): 1955, 1979, 1982, 1983, 1989, 1990
Puchar Czechosłowacji (3 razy): 1973, 1978, 1991
Mistrzostwo Czech (1 raz): 2004
Puchar Czech (1 raz): 2005
Puchar Czech – drugie miejsce (2 razy): 2004, 2006
Puchar Mitropa (1 raz): 1989- 1/2 finału Pucharu Zdobywców Pucharów (1 raz): 1979
- 1/4 finału Pucharu Europy (1 raz): 1981
- 1/4 finału Pucharu UEFA (1 raz): 1975
Zawodnicy |
Skład na sezon 2017/2018 |
|
|
Szkoleniowcy |
|
| |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Europejskie puchary |
Legenda do wszystkich tabel:
|
Sezon | Rozgrywki | Runda | Przeciwnik | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
---|---|---|---|---|---|---|
1969/70 | Puchar Miast Targowych | 1R | Vitória SC | 1–1 | 0–1 | 1–2 |
1973/74 | Puchar Zdobywców Pucharów | 1R | Cork Hibernians | 1–0 | 2–1 | 3–1 |
1/8 | 1. FC Magdeburg | 2–0 | 0–3 | 2–3, Dogr. | ||
1974/75 | Puchar UEFA | 1R | Real Sociedad | 4–0 | 1–0 | 5–0 |
2R | FC Nantes | 2–0 | 0–1 | 2–1, Dogr. | ||
1/8 | SSC Napoli | 1–1 | 2–0 | 3–1 | ||
1/4 | Borussia Mönchengladbach | 0–1 | 1–3 | 1–4 | ||
1976/77 | Puchar Europy | 1R | Viking FK | 2–0 | 1–2 | 3–2 |
1/8 | Bayern Monachium | 2–1 | 0–5 | 2–6 | ||
1978/79 | Puchar Zdobywców Pucharów | 1R | Sporting CP | 1–0 | 1–0 | 2–0 |
1/8 | Shamrock Rovers | 3–0 | 3–1 | 6–1 | ||
1/4 | 1. FC Magdeburg | 4–2 | 1–2 | 5–4 | ||
1/2 | Fortuna Düsseldorf | 2–1 | 1–3 | 3–4 | ||
1979/80 | Puchar UEFA | 1R | Orduspor | 6–0 | 0–2 | 6–2 |
2R | Dynamo Kijów | 1–0 | 0–2 | 1–2 | ||
1980/81 | Puchar Europy | 1R | ÍB Vestmannaeyja | 1–0 | 1–1 | 2–1 |
1/8 | BFC Dynamo | 0–0 | 1–1 | 1–1, w. | ||
1/4 | Bayern Monachium | 2–4 | 0–2 | 2–6 | ||
1981/82 | Puchar Europy | 1R | Ferencváros | 3–0 | 2–3 | 5–3 |
1/8 | FK Crvena zvezda | 3–1 | 0–3 | 3–4 | ||
1982/83 | Puchar UEFA | 1R | Glentoran | 1–0 | 3–1 | 4–1 |
2R | Valencia CF | 0–0 | 0–1 | 0–1 | ||
1983/84 | Puchar UEFA | 1R | Boldklubben 1903 | 5–0 | 1–1 | 6–1 |
2R | RSC Anderlecht | 2–2 | 0–2 | 2–4 | ||
1985/86 | Puchar UEFA | 1R | LASK Linz | 0–1 | 0–2 | 0–3 |
1989/90 | Puchar UEFA | 1R | Hansa Rostock | 4–0 | 3–2 | 7–2 |
2R | Dynamo Kijów | 1–1 | 0–3 | 1–4 | ||
1990/91 | Puchar UEFA | 1R | Aston Villa | 1–2 | 1–3 | 2–5 |
1991/92 | Puchar Zdobywców Pucharów | 1R | Odense BK | 2–1 | 2–0 | 4–1 |
1/8 | Galatasaray SK | 1–2 | 1–0 | 2–2, w. | ||
2004/05 | Liga Mistrzów | 3Q | Bayer 04 Leverkusen | 2–1 | 0–5 | 2–6 |
Puchar UEFA | 1R | Middlesbrough | 1–1 | 0–3 | 1–4 | |
2005/06 | Puchar UEFA | 1R | sc Heerenveen | 2–0 | 0–5 | 2–5 |
2008/09 | Puchar UEFA | 1R | Spartak Moskwa | 0–1 | 1–1 | 1–2 |
2010/11 | Liga Europy | 2Q | WIT Georgia Tbilisi | 0–0 | 6–0 | 6–0 |
3Q | Dniapro Mohylew | 1–2 | 0–1 | 1–3 |
Przypisy |
↑ abcdef Igor Bruzl, Petr Šiřina: Baníčku, my jsme s tebou!. Praga: Ottovo nakladatelství, 2004. ISBN 80-7181-124-6.
↑ Fotbalový Club Baník Ostrava: League Position Analysis (ang.). 2010. [dostęp 2012-06-24].
↑ ČESKOSLOVENSKÝ FOTBALOVÝ POHÁR 1960/61 – 1992/3 (cz.). [dostęp 2012-06-24].
↑ sport.cz: Baník změnil majitele. Peterův podíl získala SMK Reality Invest (cz.). 2012-02-13. [dostęp 2012-06-24].
↑ Zachraňme Baníček !!! Zachraňme Baníček!!!
↑ iDNES.cz: Gambrinus liga 2011/2012 – Divácké statistiky (cz.). [dostęp 2012-06-24].
↑ Zdeněk Šebesta: Guachare (cz.). 2006-12-26. [dostęp 2012-06-24].
↑ chachari.cz: GKS Katowice – FC Baník Ostrava 2:1 – Ja kocham GKS (cz.). 2006-12-26, 2006. [dostęp 2012-06-24].
Linki zewnętrzne |
- Oficjalna strona klubu – Fotbalový Club Baník Ostrava
- Oficjalna strona kibiców – Chachaři
|