Tomáš Rosický (wym. [ˈtomaːʃ ˈrosɪtskiː]; ur. 4 października 1980 w Pradze) – czeski piłkarz, który występował na pozycji pomocnika.
Karierę piłkarską rozpoczynał w roku 1986 w juniorskiej drużynie ČKD Kompresory Praga. Dwa lata później dołączył do szkółki piłkarskiej Sparty Praga, gdzie w roku 1998 został włączony do pierwszej drużyny. W stolicy Czech grał przez trzy lata, po czym przeszedł do niemieckiej Borussii Dortmund. W czasie pięciu lat gry w tym zespole wystąpił tam w stu czterdziestu dziewięciu ligowych spotkaniach, strzelając w nich dziewiętnaście bramek. Następnie, w maju 2006 roku przeszedł do Arsenalu. W 2016 powrócił do Sparty Praga, w barwach której rok później zakończył karierę piłkarską.
W reprezentacji Czech wystąpił osiemdziesiąt siedem razy oraz strzelił dziewiętnaście goli. Zadebiutował w niej w roku 2000. Wcześniej występował w kadrze U-15, U-16, U-17, U-18 i U-21. Wraz z kadrą seniorską był na Euro 2000, Euro 2004, Mistrzostwach Świata 2006, Euro 2012 i Euro 2016.
Spis treści
1Kariera klubowa
1.1Początki
1.2Borussia Dortmund
1.3Arsenal
2Kariera reprezentacyjna
3Sukcesy
3.1Sparta Praga
3.2Borussia Dortmund
3.3Arsenal
3.4Indywidualne
4Przypisy
5Linki zewnętrzne
Kariera klubowa |
Początki |
Rosický urodził się w stolicy Czech, Pradze. Swoją karierę piłkarską rozpoczął w roku 1986 w juniorskim zespole miejscowego ČKD Kompresory Praga. Miał wówczas sześć lat. Następnie, w wieku ośmiu lat przeszedł do szkółki piłkarskiej innego klubu ze stolicy Czech, Sparty Praga. W roku 1998 został włączony do pierwszej drużyny tego klubu. Występował tam do roku 2001. W każdym z trzech sezonów tam spędzonych zostawał Mistrzem Czech. W tym czasie wystąpił w czterdziestu jeden ligowych spotkaniach oraz strzelił w nich osiem bramek.
Borussia Dortmund |
1 stycznia 2001 roku podpisał kontrakt z Borussią Dortmund na kwotę osiemnastu milionów funtów, przez co pobił rekord Bundesligi[1]. W pierwszym sezonie nie wystąpił w ani jednym meczu. W pierwszym zespole zadebiutował 11 lipca w spotkaniu Pucharu ligi z SC Freiburg. W lidze pierwszy występ zaliczył 28 lipca, kiedy to zagrał w meczu z 1. FC Nürnberg. Pierwszą bramkę dla zespołu zdobył w wygranym 4:0 ligowym meczu z VfL Wolfsburg. W tym sezonie wraz z Borussią został Mistrzem Niemiec oraz doszedł do finału Pucharu UEFA, w którym jego drużyna przegrała 3:2 z Feyenoordem. Rosický zagrał od pierwszej minuty tego spotkania oraz w sześćdziesiątej szóstej minucie otrzymał żółtą kartkę. Sezon ten zakończył z dwudziestoma czterema ligowymi występami oraz ośmioma w pucharach europejskich. W dwóch pierwszych latach gry w Niemczech został dwa razy wybrany najlepszym piłkarzem Czech. W następnych sezonach spędzonych w Borussii nie osiągnął większych sukcesów. W Niemczech grał do roku 2006. W tym czasie wystąpił tam w stu czterdziestu dziewięciu ligowych meczach oraz strzelił w nich dziewiętnaście bramek.
Arsenal |
Do drużyny Arsenalu Rosický przeszedł 23 maja 2006 roku za kwotę sześciu milionów i ośmiuset tysięcy funtów[1]. Otrzymał koszulkę z numerem siedem, którą wcześniej nosił Robert Pirès. W nowej ekipie zadebiutował 8 sierpnia w spotkaniu trzeciej rundy eliminacji Ligi Mistrzów z Dinamem Zagrzeb wygranym przez Arsenal 3:0. W Premier League pierwszy występ zaliczył 28 sierpnia, kiedy to zagrał w przegranym 1:0 wyjazdowym spotkaniu z Manchesterem City. Pierwszego gola dla zespołu zdobył 13 września w meczu z Hamburger SV. Pierwszą żółtą kartkę otrzymał natomiast 26 września w meczu z FC Porto. W tym sezonie doszedł również do finału Pucharu Ligi Angielskiej, w którym Arsenal przegrał 2:1 z Chelsea. Sam Rosický w tym spotkaniu nie wystąpił. W roku 2006 był również jednym z kandydatów do tytułu Piłkarza Roku według FIFA. Ostatecznie nagrodę tę otrzymał Fabio Cannavaro. Debiutancki sezon zakończył z dwudziestoma sześcioma ligowymi występami, w których zdobył trzy bramki, pięcioma pucharowymi oraz sześcioma w europejskich pucharach.
Następny sezon rozpoczął grając na lewej stronie pomocy. 29 sierpnia w meczu z jego byłym klubem, Spartą Praga zdobył swoją pierwszą bramkę w nowym sezonie. Pierwszego gola w lidze zdobył natomiast 2 września w spotkaniu z Portsmouth. W tych rozgrywkach zdobył jeszcze pięć bramek: w meczach z Boltonem Wanderers, Wiganem Athletic, Middlesbrough, Evertonem oraz Fulhamem. W tym sezonie wystąpił w tylko osiemnastu ligowych meczach, jednym pucharowym oraz pięcioma w pucharach europejskich. W roku 2007 został po raz trzeci Czeskim Piłkarzem Roku. W sezonie 2008/09 nie wystąpił jeszcze w żadnym spotkaniu z powodu kontuzji, którą odniósł w styczniu 2008. W listopadzie przeszedł operację, dzięki której będzie mógł grać na początku roku 2009. Arsène Wenger powiedział, że Rosický nie pojawi się na boisku do marca[2].
Rosicky wraca do nas 17 grudnia i wówczas rozpoczniemy zajęcia, które pozwolą na odzyskanie przez niego pełnej sprawności. Nie sądzę, żeby było to wcześniej niż w marcu[2].
W kwietniu 2009 roku agent Czecha powiedział, że Rosický do gry powróci w sezonie 2009/2010[3]. Na boisko powrócił 12 września 2009 roku, kiedy to zagrał w ligowym meczu z Manchesterem City. W spotkaniu tym zdobył również bramkę.
Kariera reprezentacyjna |
W reprezentacji swojego kraju zadebiutował w 23 lutego 2000 roku w meczu z Irlandią. Wcześniej, w latach 90. występował w kadrze U-15, U-16, U-17, U-18 oraz U-21. W tym samym roku Jozef Chovanec powołał go do kadry na Euro 2000. Na tym turnieju Czechy nie awansowały do fazy pucharowej zajmując w grupie D trzecią lokatę a on sam zagrał w dwóch meczach. 6 października 2001 roku w meczu eliminacji do Mundialu 2002 z Bułgarią zdobył swoje pierwsze dwie bramki w reprezentacji. Czechy jednak nie zakwalifikowały się na tę imprezę. Następną wielką imprezą w jego karierze były Euro 2004, na których Czechy dotarły do półfinału, w którym przegrały z późniejszymi mistrzami Europy, Grecją. Sam Rosický wystąpił w czterech spotkaniach. Rosický został powołany także jako kapitan zespołu na odbywający się w Niemczech Mundial[4]. Na tej imprezie Czechy zajęły trzecie miejsce w grupie E a on sam zagrał we wszystkich trzech spotkaniach. Z powodu kontuzji na Euro 2008 nie pojechał. Dotychczas[5] w barwach narodowych wystąpił sto pięć razy oraz strzelił dwadzieścia trzy bramki.
Sukcesy |
Sparta Praga |
Mistrzostwo Czech: 1998/99, 1999/2000
Borussia Dortmund |
Mistrzostwo Niemiec: 2001/02
Arsenal |
Puchar Anglii: 2013/14, 2014/15
Tarcza Wspólnoty: 2014
Indywidualne |
Czeski Piłkarz Roku: 2001, 2002, 2006
Czeska Złota Piłka: 2002
Czeski Talent Roku: 1999
Najlepszy piłkarz Arsenalu miesiąca: marzec 2012, kwiecień 2012, marzec 2014
Przypisy |
↑ abArsenal secure Rosicky transfer (ang.). BBC Sport, 23 maja 2006. [dostęp 15 listopada 2008].
↑ abRosicky wróci dopiero na wiosnę. piłka.pl, 8 grudnia 2008. [dostęp 8 grudnia 2008].
↑Rosicky wróci w przyszłym sezonie. AngielskaPilka.com, 25 kwietnia 2009. [dostęp 25 kwietnia 2009].
↑Klubowe fakty. Kanionierzy.com. [dostęp 2 kwietnia 2009].
↑Stan na 12 listopada 2009
Linki zewnętrzne |
Oficjalna strona (ang.)
Tomáš Rosický na oficjalnej stronie Arsenalu (ang.)
Tomáš Rosický na oficjalnej stronie Fotbalová asociace České republiky (cz.)
Tomáš Rosický w bazie Transfermarkt
Tomáš Rosický w bazie Soccerway (ang.)
Tomáš Rosický w bazie Soccerbase (ang.)
Tomáš Rosický w bazie National Football Teams (ang.)
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No. built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
