Bonifacy VIII




.mw-parser-output table.duchowny-ksiadz td.naglowek{color:white!important;background:black!important}.mw-parser-output table.duchowny-biskup td.naglowek{color:white!important;background:#E56DC4!important}.mw-parser-output table.duchowny-patriarcha td.naglowek{color:white!important;background:#BA55D3!important}.mw-parser-output table.duchowny-kardynal td.naglowek{color:white!important;background:#FF2400!important}.mw-parser-output table.duchowny-papiez td.naglowek{color:black!important;background:gold!important}.mw-parser-output table.duchowny-cywil td.naglowek{color:black!important;background:#C0C0C0!important}.mw-parser-output table.duchowny-ksiadz tr.naglowek{color:white!important;background:black!important}.mw-parser-output table.duchowny-biskup tr.naglowek{color:white!important;background:#E56DC4!important}.mw-parser-output table.duchowny-patriarcha tr.naglowek{color:white!important;background:#BA55D3!important}.mw-parser-output table.duchowny-kardynal tr.naglowek{color:white!important;background:#FF2400!important}.mw-parser-output table.duchowny-papiez tr.naglowek{color:black!important;background:gold!important}.mw-parser-output table.duchowny-cywil tr.naglowek{color:black!important;background:#C0C0C0!important}




































Bonifacy VIII
Bonifacius Octavus



Benedetto Gaetani

Papież

Ilustracja


Herb Bonifacy VIII

Data i miejsce urodzenia
 ok. 1235
Anagni
Data i miejsce śmierci
 11 października 1303
Rzym
Papież
Okres sprawowania
 1294-1303


Wyznanie
katolicyzm

Kościół
rzymskokatolicki

Pontyfikat
 24 grudnia 1294





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons






Wikicytaty
Cytaty w Wikicytatach


Bonifacy VIII (łac. Bonifacius VIII, właśc. Benedetto Caetani lub Benedetto Gaetani; ur. ok. 1235 w Anagni, zm. 11 października 1303 w Rzymie[1]) – papież w okresie od 24 grudnia 1294 do 11 października 1303[2].




Spis treści






  • 1 Życiorys


    • 1.1 Wczesne życie


    • 1.2 Konklawe


    • 1.3 Pontyfikat




  • 2 Bonifacy VIII w literaturze


  • 3 Przypisy


  • 4 Bibliografia


  • 5 Linki zewnętrzne





Życiorys |



Wczesne życie |


Caetani urodził się w Anagni, w arystokratycznej rodzinie z Kampanii[1]. Studiował prawo w Bolonii[1]. W 1281 roku został kardynałem diakonem San Nicola in Carcere, a dziesięć lat później otrzymał święcenia kapłańskie i został kardynałem prezbiterem Santi Silvestro e Martino ai Monti[2].


Gorąco namawiał Celestyna V do abdykacji[2].



Konklawe |



 Osobny artykuł: Konklawe 1294.

Gdy to nastąpiło, kardynałowie zebrali się 10 dni później i wybrali Caetaniego w trzecim głosowaniu[1].



Pontyfikat |


Ponieważ Bonifacy odnosił sukcesy na arenie międzynarodowej, często był angażowany w rozwiązywanie sporów[1]. W 1295 rozpoczął pertraktacje pomiędzy Karolem II, a Fryderykiem II o panowanie na Sycylii[1]. Spór zakończył się w 1302 roku, pokojem w Caltabellotta, który zakładał niezależność wyspy, pod władaniem Fryderyka[1]. Pośredniczenie w sporach, którego podejmował się Bonifacy jako papież, w większości zakończyły się fiaskiem, m.in. zachowanie niezależności Szkocji od Anglii czy pozyskanie korony węgierskiej dla Karola Roberta[1].


Bonifacy był pierwszym papieżem, który bullą Antiquorum habet ogłosił rok 1300 rokiem jubileuszowym[2] dla wszystkich pielgrzymów odwiedzających grób świętego Piotra (dla Włochów pobyt trzydziestodniowy, dla pozostałych piętnastodniowy). Papież zapowiedział odpust zupełny[1], co było nowością, ponieważ do tej pory odpust zupełny dotyczył wyłącznie uczestników wypraw krzyżowych. Giovanni Villani, kronikarz Florencji, napisał na podstawie własnych obserwacji, że do Rzymu przybywało codziennie około 30 000 pielgrzymów, zaś ofiary były tak duże, że dwóch kleryków przez cały czas musiało zbierać pieniądze grabiami. Wśród pielgrzymów z Polski był również Władysław Łokietek[3].


Pontyfikat Bonifacego upłynął pod znakiem konfliktu z królem Francji Filipem IV Pięknym[2]. Filip, uwikłany w walki z Anglikami, finansował działania wojenne z podatku nałożonego na duchownych[1]. Bonifacy potępił te praktyki bullą Clericis laicos z 1296, a w odpowiedzi Filip zakazał wywożenia złota i innych cennych towarów z Królestwa Francji[1]. Papież nie mógł więc pobierać świętopietrza z Francji, co spowodowało, iż w zamian za zniesienie ograniczeń Bonifacy przyznał Filipowi prawo do pobierania podatku od kleru. W roku 1298 wydał trzecią cześć korpusu prawa kanonicznego Sextus[1]. Papieżowi groził także bunt ze strony rodu Colonnów[1]. Poparli oni wprawdzie jego kandydaturę na konklawe, jednak wkrótce rozczarowali się jego autokratycznymi rządami i zaczęli rozsiewać oszczerstwa przeciw Bonifacemu (oskarżali go o nielegalne objęcie Stolicy Piotrowej oraz o zamordowanie swojego poprzednika)[1].


W roku 1302 Bonifacy wydał bullę Unam Sanctam, w której zawarł fundamentalne poglądy dla przyszłości Kościoła[2]:



  • niezależność władzy świeckiej od duchowej jest herezją manichejską;

  • poza Kościołem katolickim nie ma zbawienia ani odpuszczenia grzechów;

  • jeśli władza ziemska błądzi, powinna być osądzona przez władzę duchową, a jeśli najwyższa władza duchowa błądzi, jej sędzią może być tylko Bóg, nie człowiek;

  • posłuszeństwo biskupowi Rzymu jest konieczne do osiągnięcia zbawienia.


Bulla wywołała furię Filipa IV. Oskarżył on Bonifacego o nadużycia seksualne (m.in. biseksualizm i pedofilię), bluźnierstwa (Eucharystia miała być dla niego tylko "mąką i wodą", niewiara w życie pozagrobowe, konszachty z diabłem, twierdzenie, iż grzechy cielesne nie są grzechami), zamordowanie Celestyna V, kupczenie godnościami kościelnymi, jedzenie mięsa w okresie postu, uzurpację urzędu papieskiego i herezję[1].


Filip zwołał latem 1303 r. sąd nad Bonifacym, na który zawezwano również papieża (który się nie stawił)[1]. Król wysłał zatem więc swojego zaufanego doradcę Wilhelma Nogareta z 1600 zbrojnych by aresztował papieża[1]. Bonifacy uciekł z Rzymu do rodowego pałacu Gaetanich na skale Anagni, ale i tam dopadł go Nogaret. Legista zażądał ustąpienia Bonifacego, na co papież zdecydowanie odmówił. Bonifacy został uratowany przez mieszkańców, którzy wypędzili Nogareta[1]. Wkrótce potem papież powrócił do Rzymu, jednak w wyniku słabości psychicznej i fizycznej, zmarł 12 października[1]. Pochowano go w krypcie Bazyliki św. Piotra. W roku 1305 otworzono jego grób, okazało się, że ciało papieża nie uległo rozkładowi. Nie ugasiło to wściekłości Filipa IV, który kazał papieżowi Klemensowi V wykopać zwłoki Bonifacego i spalić je na stosie[potrzebny przypis].


Przez historyków jest oceniany jako mądry, władczy, decyzyjny[2], niesympatyczny, zachłanny i okrutny[1].



Bonifacy VIII w literaturze |


Bonifacy sportretowany został w Boskiej komedii Dantego – gdzie poeta nazywa go księciem nowożytnych faryzeuszy i wyznacza mu miejsce w jednym z najniższych kręgów piekła, gdzie przebywać ma razem z innymi świętokupcami – papieżem Mikołajem III oraz Klemensem V.


Po śmierci Bonifacego VIII powstało popularne powiedzenie, które później stosowano wobec kilku innych papieży (m.in. Leona X): Przyszedł jak lis, rządził jak lew, zdechł jako pies (łac. Intravit ut vulpes, regnavit ut leo, mortuus est sicut canis.)



Przypisy |




  1. ↑ abcdefghijklmnopqrst John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 291-294. ISBN 83-06-02633-0.


  2. ↑ abcdefg Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 105-106. ISBN 83-7006-437-X.


  3. ↑ Józef Andrzej Gierowski: Historia Włoch. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1986, s. 99. ISBN 83-04-01943-4.



Bibliografia |



  • Kazimierz Chłędowski, Rzym – Ludzie Odrodzenia, Warszawa 1957.


  • Philip Schaff, History of the Christian Church, vol. vi, Grand Rapids, 1994 (reprint).

  • Pope Boniface VIII (ang.). Catholic Encyclopedia. [dostęp 2013-02-24].



Linki zewnętrzne |


  • Michał Kozłowski Porwanie papieża Bonifacego VIII Histmag.org

























































































































-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA...
閱讀完整內容

Rikitea

圖片
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Country   France Overseas collectivity   French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
閱讀完整內容

University of Vienna

圖片
"Vienna University" redirects here. For Vienna University of Economics and Business, see Vienna University of Economics and Business. University of Vienna Universität Wien Type Public Established 1365 Budget € 544 million [1] Rector Heinz Engl Academic staff 6,765 Administrative staff 3,106 Students 94,000 [2] Postgraduates 16,490 Doctoral students 8,945 Location Main building, Vienna , Austria 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Coordinates: 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Campus Urban Colors Blue and White           Affiliations Campus Europae, EUA, UNICA Website www.univie.ac.at/en Data as of 2016 [update] The University of Vienna (German: Universität Wien ) is a public university located in Vienna, Austria. It was founded by Duke Rudolph IV in 1365 and is one of the oldest universities in the Ge...
閱讀完整內容