Janów (Białoruś)







































Janów
Іванава


Ilustracja
Centrum miasta











Herb

Flaga

Herb

Flaga


Państwo

 Białoruś
Obwód

brzeski
Rejon

janowski
Populacja (2010)
• liczba ludności


16 100[1]

Nr kierunkowy
1652

Kod pocztowy
225800


Położenie na mapie obwodu brzeskiego


Mapa lokalizacyjna obwodu brzeskiego

Janów

Janów






Położenie na mapie Białorusi


Mapa lokalizacyjna Białorusi

Janów

Janów





Ziemia52°08′N 25°33′E/52,133333 25,550000

Portal Portal Białoruś

Janów (dawniej także: Janów Poleski, biał. Іванава, Iwanawa, ros. Иваново, Iwanowo) – miasto na Białorusi, stolica rejonu janowskiego w obwodzie brzeskim, na Polesiu, 16,1 tys. mieszkańców (2010).


Prywatne miasto szlacheckie położone było w końcu XVIII wieku powiecie pińskim województwa brzeskolitewskiego[2].




Spis treści






  • 1 Historia


  • 2 Obiekty


    • 2.1 Niezachowane




  • 3 Urodzeni w Janowie


  • 4 Przypisy


  • 5 Linki zewnętrzne





Historia |




Rynek w Janowie w przedwojennej Polsce


W 1465 uzyskał prawa miejskie. 16 maja 1657 poniósł tu męczeńską śmierć z rąk Kozaków Andrzej Bobola. U schyłku I Rzeczypospolitej stacjonowały tu 7 Pułk Tatarski Wielkiego Księstwa Litewskiego i 6 Pułk Litewski Przedniej Straży wojska I RP. Po trzecim rozbiorze Polski w 1795 zagarnięty przez Rosję.


Na pocz. XIX w. w tutejszym kościele katolickim ochrzczony został polski malarz, rysownik i pianista Napoleon Orda, urodzony w pobliskich Worocewiczach. Współcześnie w Janowie stoi pomnik artysty.


2 marca 1919 roku Grupa Podlaska Wojska Polskiego pod dowództwem gen. mjr. Antoniego Listowskiego odbiła Janów z rąk bolszewików[3]. Od 1921 w granicach II Rzeczypospolitej. Miejscowość była siedzibą wiejskiej gminy Janów w województwie poleskim. W latach 1939–1991 w ZSRR. W Janowie Poleskim 22 stycznia 1943 roku hitlerowcy rozstrzelali księdza Witolda Iwickiego, administratora diecezji pińskiej, jako zakładnika po akcji Wachlarza na więzienie w Pińsku. Nie skorzystał z propozycji uwolnienia w ostatniej chwili, oddając swe życie za innego zakładnika, naczelnika stacji kolejowej w Pińsku. Od 1991 w niepodległej Białorusi.



Obiekty |



  • Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego z 1848 r.


  • Cerkiew Opieki Matki Bożej z lat 1901-1904[4]

  • Pomnik Napoleona Ordy

  • Dworzec kolejowy



Niezachowane |



  • Kaplica św. Andrzeja Boboli

  • Majątek Mohylna i dwór Połubińskich (niezachowany):


Obecnie na terenie Janowa, 1,5 km na południe od jego centrum, znajduje się miejsce, gdzie przed II wojną światową stał dwór Połubińskich – ośrodek wielkiego majątku Mohylna, znanego od 1518 roku[5]. W 1939 roku, już bardzo okrojone dobra miały powierzchnię około 700 ha. Wybudowany w latach 40. XIX wieku parterowy budynek został całkowicie zniszczony w 1915 roku. Na jego miejscu jego współwłaścicielka Zofia Kadenacowa wybudowała w latach 1932–1933 nowy dwór o 12 pokojach. Był to częściowo piętrowy budynek o wydatnym ganku od frontu i półokrągłym ryzalicie od strony ogrodu.


Tuż przed wybuchem II wojny światowej drugi współwłaściciel majątku, brat Zofii Wiktor Kontkowski zbudował w innej części parku piętrową, klasycystyczną willę. Park i sad otaczający oba domy miał około 30 ha powierzchni[6][7].


Majątek w Mohylnej jest opisany w 2. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego[6].




Urodzeni w Janowie |




  • Stanisław Kopystyński – polski inżynier metalurg, poseł na Sejm PRL


  • Zofia Maciejewska – polska inżynier budownictwa



Przypisy |




  1. Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года (ros.)


  2. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 108.


  3. Lech Wyszczelski: Wstępna faza walk. W: Lech Wyszczelski: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. Wyd. 1. Warszawa: Bellona, 2010, s. 65. ISBN 978-83-11-11934-5.


  4. Валера, Ивановское благочиние, www.pinskeparh.by [dostęp 2016-09-19] .


  5. Mohylno na stronie Radzima.org. [dostęp 2015-08-09].


  6. ab Mohylna. W: Roman Aftanazy: Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Wyd. 2, przejrzane i uzupełnione. T. 2: województwa brzesko-litewskie, nowogródzkie. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 79–80. ISBN 83-04-03784-X. [dostęp 2015-08-09].


  7. Магільна, Mohylna, Могильно. W: Леанід Міхайлавіч Несцярчук: Замкі, палацы, паркі Берасцейшчыны. Mińsk: БЕЛТА, 2002, s. 140–141. ISBN 985-6302-37-4. [dostęp 2015-08-09]. (biał.)



Linki zewnętrzne |




  • Historia Żydów w Janowie na portalu Wirtualny Sztetl


  • Janów (2) ross. Iwankowo w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. III: Haag – Kępy. Warszawa 1882.







這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna