Marka niemiecka




































Marka niemiecka


Kod ISO 4217
 DEM

Państwo
 nikt, poprzednio  Niemcy
Podział
 100 fenigów = 1 marka niemiecka
Symbol
 DM – marka
Pf – fenig
Monety
 1, 2, 5, 10, 50 (Pf)
1, 2, 5 (DM)
Banknoty
 10, 20, 50, 100 (DM) – często używane
5, 200, 500, 1000 (DM) – rzadko używane

Bank centralny
Deutsche Bundesbank



Banknot 100 bilionów marek, wyemitowany 15 stycznia 1924




Złota moneta jednomarkowa 2001





W Wikimedia Commons znajdują się multimedia związane z tematem:
Reichsmarka




W Wikimedia Commons znajdują się multimedia związane z tematem:
Marka niemiecka

Marka niemiecka (niem. Deutsche Mark) – jednostka monetarna w Niemczech od 1873 roku. 1 marka dzieliła się na 100 fenigów. Zastąpiona przez euro 1 stycznia 2002 (po kursie 1,95583 marki za 1 euro).


Do zjednoczenia Niemiec (w 1871 r.), w poszczególnych księstwach i wolnych miastach, w obiegu były różnych walut, najczęściej opartych na systemie talarowym. Pierwsza marka, tzw. złota marka została wprowadzona w 1873 r., w związku ze zjednoczeniem państwa niemieckiego. Wprowadzono jednolite dla całej Rzeszy monety:



  • 1 fenig (miedź 1873-1916; aluminium 1916-1918),

  • 2 fenigi (miedź 1873-1877 i 1904-1916),

  • 5 fenigów (miedzionikiel 1874-1915; żelazo 1915-1922),

  • 10 fenigów (miedzionikiel 1873-1916; żelazo 1916-1922; cynk 1917-1922),

  • 20 fenigów (srebro 1873-1877; miedzionikiel 1887-1892),

  • 25 fenigów (miedzionikiel 1909-1912),

  • 50 fenigów (srebro 1875-1919 [od 1905 nominał jako „1/2 Mark”]),

  • 1 marka (srebro 1873-1916).


W poszczególnych regionach emitowano monety wyższych nominałów przedstawiające lokalnych władców (lub herby w przypadku wolnych miast). Były to srebrne 2, 3, 5 marki, oraz złote 5, 10 i 20 marek. Dawne monety o nominale 1 talara i 2 talarów były w obiegu aż do 1908 r. jako odpowiedniki 3 i 6 marek. Emitowano także banknoty o nominałach 1, 2, 5, 10, 20, 50, 100 i 1000 marek.


Po ustanowieniu republiki w 1918 wydano następujące monety (o nowych wzorach) w walucie markowej:



  • 50 fenigów (aluminium 1919-1922),

  • 3 marki (aluminium 1922-1923),

  • 200 marek (aluminium 1923),

  • 500 marek (aluminium 1923).


W związku z rosnącą inflacją, w latach 1922–1924 wydawano głównie banknoty, tzw. papierowe marki. Emitowano nowe wzory nawet kilka razy w miesiącu, o coraz to wyższych nominałach. Druk banknotów inflacyjnych prowadziła drukarnia państwowa (Reichsdruckerei) oraz prywatne firmy – stwierdzić można to po różnych oznaczeniach serii banknotów. W 1922 wydano jeszcze papierowe 1 i 2 marki, a na początku 1924 bardzo rzadki dziś banknot 100 bilionów marek.


W 1924 przeprowadzono reformę walutową – dawną markę zastąpiono rentenmarką. W tym samym roku rentenmarka została przemianowana na reichsmarkę. Mimo to, już po wymianie, wydane zostały monety opiewające na marki (a nie rentenmarki):



  • 1 marka (srebro 1924-1925),

  • 3 marki (srebro 1924-1925).


Reichsmarki przestano emitować w 1948 r. W Niemczech Zachodnich ponownie wprowadzono markę niemiecką (Deutsche Mark, DM) jako walutę w tym samym roku. Emitowano obiegowe monety o nominałach:



  • 1 fenig („BDL” 1948-1949, „BRD” od 1950),

  • 2 fenigi (od 1950),

  • 5 fenigów („BDL” 1949, „BRD” od 1950),

  • 10 fenigów („BDL” 1949, „BRD” od 1950),

  • 50 fenigów („BDL” 1949-1950, „BRD” od 1950),

  • 1 DM (od 1950),

  • 2 DM (1951 i od 1957),

  • 5 DM (srebro 1951-1974, miedzionikiel od 1975).


Początkowo na monetach 1, 5, 10 i 50 fenigów widniał napis „Bank Deutscher Laender” („BDL”), który następnie zmieniono na „Bundesrepublik Deutschland” („BRD”).


Emitowano także okolicznościowe monety 5 i 10 DM.


W Niemczech Wschodnich przyjęto także walutę markową. Wydawano obiegowe monety następujących nominałach:



  • 1 fenig (aluminium 1948-1990),

  • 5 fenigów (aluminium 1948-1990),

  • 10 fenigów (aluminium 1948-1989),

  • 20 fenigów (mosiądz 1969-1989),

  • 50 fenigów (aluminium-brąz 1949-1950, aluminium 1958-1989),

  • 1 marka (aluminium 1956-1989 [w latach 1956–1963 nominał jako „Deutsche Mark”]),

  • 2 marki (aluminium 1957-1989 [w roku 1957 nominał jako „Deutsche Mark”]).




10 DM (Carl Friedrich Gauss)


Jeszcze przed zjednoczeniem Niemiec, 1 lipca 1990 r. na terenie NRD markę wschodnioniemiecką zastąpiła „zachodnia” marka.


Od 1989 roku Niemczech występowały banknoty: 5 DM (Bettina von Arnim), 10 DM (Carl Friedrich Gauss), 20 DM (Annette von Droste-Hülshoff), 50 DM (Balthasar Neumann), 100 DM (Clara Schumann), 200 DM (Paul Ehrlich), 500 DM (Maria Sibylla Merian) i 1000 DM (bracia Grimm); przy czym rzadko występowały w normalnym obiegu 5 DM i 1000 DM.








p • d • e

Waluty obowiązujące w Niemczech na przestrzeni wieków












złota marka
1873–1914
papierowa marka
1914–1923
rentenmarka
1923–1924
reichsmarka
1924−1948
marka NRD
1948–1990
marka niemiecka
1948–1990
marka niemiecka
1990−2002
euro
od 2002





































-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容