Andrzej Wantuła
.mw-parser-output table.duchowny-ksiadz td.naglowek{color:white!important;background:black!important}.mw-parser-output table.duchowny-biskup td.naglowek{color:white!important;background:#E56DC4!important}.mw-parser-output table.duchowny-patriarcha td.naglowek{color:white!important;background:#BA55D3!important}.mw-parser-output table.duchowny-kardynal td.naglowek{color:white!important;background:#FF2400!important}.mw-parser-output table.duchowny-papiez td.naglowek{color:black!important;background:gold!important}.mw-parser-output table.duchowny-cywil td.naglowek{color:black!important;background:#C0C0C0!important}.mw-parser-output table.duchowny-ksiadz tr.naglowek{color:white!important;background:black!important}.mw-parser-output table.duchowny-biskup tr.naglowek{color:white!important;background:#E56DC4!important}.mw-parser-output table.duchowny-patriarcha tr.naglowek{color:white!important;background:#BA55D3!important}.mw-parser-output table.duchowny-kardynal tr.naglowek{color:white!important;background:#FF2400!important}.mw-parser-output table.duchowny-papiez tr.naglowek{color:black!important;background:gold!important}.mw-parser-output table.duchowny-cywil tr.naglowek{color:black!important;background:#C0C0C0!important}
| ||
Biskup | ||
Kraj działania | PRL | |
Data i miejsce urodzenia | 26 listopada 1905 Ustroń | |
Data i miejsce śmierci | 15 czerwca 1976 Warszawa | |
Biskup Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w PRL | ||
Okres sprawowania | 1956–1975 | |
Wyznanie | luteranizm | |
Kościół | Kościół Ewangelicko-Augsburski w PRL | |
Ordynacja | 25 października 1931 | |
Nominacja biskupia | 2 maja 1959 | |
Sakra biskupia | 1 listopada 1959 |
| |||||
Data konsekracji | 1 listopada 1959 | ||||
Miejscowość | Warszawa | ||||
Miejsce | Kościół Ewangelicko-Augsburski Świętej Trójcy w Warszawie | ||||
Konsekrator | Woldemar Gastpary | ||||
Współkonsekratorzy | Karol Kotula | ||||
|
Andrzej Wantuła (ur. 26 listopada 1905 w Ustroniu, zm. 15 czerwca 1976 w Warszawie) – biskup Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w PRL, profesor zwyczajny nauk teologicznych, prorektor Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie.
Spis treści
1 Życiorys
2 Wybrane publikacje
3 Przypisy
4 Bibliografia
Życiorys |
Był synem Jana Wantuły i Anny ze Szczepańskich. Ukończył szkołę ludową w Ustroniu i gimnazjum polskie w Cieszynie. 25 października 1936 zawarł związek małżeński z Julią Blasbalg z Ustronia.
W latach 1925–1929 odbył studia na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego, które kontynuował we Francji (studiował w Montpellier, Strasburgu i Paryżu). Dnia 25 października 1931 w kościele ap. Piotra i Pawła w Wiśle został ordynowany na księdza Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Został wikariuszem w Wiśle, w 1933 roku drugim proboszczem, a w następnym roku – po przejściu księdza Jerzego Mrowca na emeryturę – pierwszym i zarazem jedynym proboszczem. W 1937 obronił na Wydziale Teologii Ewangelickiej UW doktorat pt. Porządek kościelny Wacława Adama.
Po wybuchu II wojny światowej deklarował narodowość śląską (niem. schlonsakisch). Będąc proboszczem w Wiśle, wygłaszał kazania w języku polskim, nie chcąc podporządkować się nakazowi gestapo wygłaszania ich po niemiecku. W konsekwencji 11 maja 1940 został aresztowany. Więziony w Cieszynie i Mysłowicach, po pobycie w Dachau ostatecznie trafił do obozu koncentracyjnego Mauthausen-Gusen w Austrii. Po podpisaniu volkslisty został zwolniony z obozu i pracował fizycznie w Cieszynie[1]. Następnie jako żołnierz niemiecki skierowany na front zachodni gdzie dostał się do niewoli i trafił w szeregi Armii Polskiej na Zachodzie. Jako kapelan wyznania ewangelickiego otrzymał awans do stopnia podpułkownika WP[2].
W 1948 wrócił do kraju. W latach 1948–1956 był proboszczem w Wiśle. W 1952 został zatrudniony na Wydziale Teologii Ewangelickiej UW, po zniesieniu którego w 1954 był w latach 1954–1956 prorektorem Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie[1]. Przez wiele lat był profesorem ChAT i kierownikiem Katedry Teologii Praktycznej[1]. W 1966 został mianowany profesorem zwyczajnym[1].
2 maja 1959 Synod Kościoła wybrał go biskupem Kościoła w Polsce[1]. W latach 1963–1970 był wiceprezydentem Światowej Federacji Luterańskiej w Genewie[1], a w Polsce był wieloletnim wiceprezesem Polskiej Rady Ekumenicznej. W lutym 1975 na pierwszej sesji VI Synodu zrezygnował z urzędu biskupa. 6 kwietnia 1975 przeszedł w stan spoczynku.
Był członkiem komisji przekładu Pisma Świętego w Brytyjskim i Zagranicznym Towarzystwie Biblijnym, a od 1961 jej przewodniczył. Dziełem tej komisji jest Biblia warszawska[1].
Zmarł 15 czerwca 1976 w swoim mieszkaniu w Warszawie[1] i pochowany został na cmentarzu ewangelickim „Na Groniczku” w Wiśle w dniu 19 czerwca 1976.
Wybrane publikacje |
Z przeszłości szkoły ewangelickiej w Wiśle (1933)
Orkan na Śląsku. Garść wspomnień (1933)
W sprawie tytulatury duchowieństwa ewangelickiego (1934)
Ks. Jerzy Trzanowski. Życie i twórczość (1938)
Zwięzłe wiadomości z historii Kościoła chrześcijańskiego (1939)
O właściwą orientację nauczania kościelnego, "Rocznik Teologiczny" 1 1959, s. 89-98
O kazualnym Zwiastowaniu Słowa Bożego, "Rocznik Teologiczny" 2 1960, s. 79-92
Zarys homiletyki materialnej, "Rocznik Teologiczny" 3 1961, s. 167-194
Symbolum Nicaeno-Constantinopolitanum, "Rocznik Teologiczny" 4 1962, s. 185-206
Apostolicum, "Rocznik Teologiczny" 5 1963, s. 266-310
Zarys homiletyki formalnej,"Rocznik Teologiczny" 6 1964, s. 75-104
Zwięzłe wiadomości z historii Kościoła, (1964)
Zarys homiletyki zasadniczej, "Rocznik Teologiczny" 7 1965, s. 257-301
Zarys katechetyki zasadniczej, "Rocznik Teologiczny" 8 1966, s. 230-286
Zarys katechetyki materialnej, "Rocznik Teologiczny" 1967, s. 105-132
Zarys katechetyki formalnej, "Rocznik Teologiczny" 10 1968, s. 69-94
O religijnych wartościach Dogmatu Trynitarnego, "Rocznik Teologiczny" 11 1969, s. 179-198
Uwagi o Biblii Tysiąclecia, "Rocznik Teologiczny" 11 1969, s. 125-160
Zarys katechetyki ewangelickiej (1973)
Zarys homiletyki ewangelickiej (1974)
Okruchy ze stołu Pańskiego. Kazania na wszystkie niedziele i święta roku kościelnego (1975), (1976), (2005)
Przypisy |
↑ abcdefgh Wantuła Andrzej ks. [w:] JanJ. Szturc JanJ., Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI–XX w., Bielsko-Biała: „Augustana”, 1998, s. 311, ISBN 83-85970-50-9, OCLC 835742676 .
↑ Grzegorz Bębnik: Od „Górala” do „Gustawa” – zwierzchnicy kościoła ewangelicko-augsburskiego na Górnym Śląsku wobec aparatu bezpieczeństwa w świetle dokumentów z archiwów Instytutu Pamięci Narodowej (szkic problemu). IPN, 1/2008, s. 51, seria: Aparat represji w Polsce Ludowej w latach 1944–1989.
Bibliografia |
Józef Golec, Stefania Bojda, Słownik biograficzny Ziemi Cieszyńskiej, t. 1, Cieszyn 1993, s. 257-258.
Losy wojenne ks. Andrzeja Wantuły, red. B. Żyszkowska, Cieszyn 2005.- J. Pilch, Inne spojrzenie na fakty, "Kalendarz Cieszyński 1993", Cieszyn 1992, s. 50-52.
Władysław Sosna, Wierzę, że się jeszcze przydam, "Kalendarz Cieszyński 2001", Cieszyn 2000, s. 282-285.- Wantuła Andrzej ks. [w:] JanJ. Szturc JanJ., Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI–XX w., Bielsko-Biała: „Augustana”, 1998, s. 311, ISBN 83-85970-50-9, OCLC 835742676 .
Vladislav Volný st.: Biskup Andrzej Wantuła. 40 let úmrtí. Evangelický kalendář – Kalendarz Ewangelicki, 2016, s. 83-84. ISSN 0862-1411
|
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0000 7145 4801
VIAF: 5847222
LCCN: no93025332
GND: 123697956
NKC: mzk2012718454
- WorldCat