Andrus Ansip



















































Andrus Ansip


Ilustracja
Data i miejsce urodzenia
1 października 1956
Tartu

Premier Estonii
Okres
od 13 kwietnia 2005
do 26 marca 2014
Przynależność polityczna
Estońska Partia Reform
Poprzednik
Juhan Parts
Następca
Taavi Rõivas
Minister gospodarki i komunikacji Estonii
Okres
od 13 września 2004
do 13 kwietnia 2005
Przynależność polityczna
Estońska Partia Reform
Poprzednik
Meelis Atonen
Następca
Edgar Savisaar

Accession Treaty 2011 Andrus Ansip signature.svg
Odznaczenia

Order Trzech Gwiazd II klasy (Łotwa)





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Andrus Ansip (ur. 1 października 1956 w Tartu) – estoński ekonomista, przedsiębiorca i polityk. Minister, parlamentarzysta krajowy oraz europejski, przewodniczący Estońskiej Partii Reform. Od 13 kwietnia 2005 do 26 marca 2014 premier Estonii stojący na czele trzech kolejnych rządów. Wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej.




Spis treści






  • 1 Życiorys


  • 2 Zobacz też


  • 3 Przypisy


  • 4 Bibliografia





Życiorys |


W 1979 ukończył studia w zakresie chemii organicznej na Uniwersytecie w Tartu. W latach 1987–1989 studiował rolnictwo w Estońskiej Akademii Rolniczej, a w 1992 został absolwentem zarządzania na York University w Toronto.


Od 1979 pracował jako inżynier w Katedrze Chemii Organicznej Uniwersytetu w Tartu. W latach 1981–1983 odbywał służbę wojskową w radzieckiej Flocie Bałtyckiej, po czym powrócił do pracy na uczelni. Od 1986 pozostawał etatowym pracownikiem Komitetu Rejonowego Komunistycznej Partii Estonii w Tartu (inspektorem w wydziale przemysłu oraz kierownikiem wydziału organizacyjnego).


W okresie transformacji polityczno-gospodarczej rozpoczął pracę w sektorze prywatnym. W latach 1989–1993 był dyrektorem biura regionalnego przedsiębiorstwa joint-venture Estkompexim. W pierwszej połowie lat 90. pracował jako dyrektor generalny i prezes zarządu spółki AS Rondam oraz zasiadał w radzie dyrektorów Rahvapank. W okresie 1994–1996 był dyrektorem oddziału banku Sotsiaalpank w Tartu oraz wicedyrektorem oddziału banku Põhja-Eesti Pank w tym samym mieście. Od 1994 do 1998 pełnił funkcję prezesa stacji radiowej w Tartu, pracując również w Tartu Kommertspank. W latach 1995–1996 kierował spółką Fondijuhtide AS oraz funduszem inwestycyjnym Livoonia Erastamise Investeerimisfond.


W 1998 został wybrany na burmistrza Tartu. Funkcję tę pełnił do 2004. W tym samym roku został przewodniczącym Estońskiej Partii Reform, zastępując Siima Kallasa, jej założyciela i pierwszego przewodniczącego, który został mianowany komisarzem Unii Europejskiej. Andrus Ansip objął również stanowisko ministra gospodarki i komunikacji w rządzie Juhana Partsa.


4 kwietnia 2005 otrzymał od prezydenta Estonii Arnolda Rüütela misję utworzenia rządu po dymisji dotychczasowego premiera. Zawarł koalicję rządową z Estońską Partią Centrum i Estońskim Związkiem Ludowym[1]. 12 kwietnia 2005 rząd został zatwierdzony przez Riigikogu. Po zwycięstwie Partii Reform w wyborach w 2007 (w których uzyskał mandat posła do Riigikogu) ponownie został desygnowany na premiera. Po nieudanych negocjacjach z dotychczasowymi partnerami utworzył gabinet przy poparciu Isamaa ja Res Publica Liit oraz Partii Socjaldemokratycznej (Sotsiaaldemokraatlik Erakond)[1]. 5 maja 2007 ponownie objął urząd premiera. Od czasu wycofania się socjaldemokratów z koalicji pozostał na czele rządu mniejszościowego. Poprowadził swoje ugrupowanie do zwycięstwa w wyborach w 2011, w których sam również został wybrany do parlamentu. 5 kwietnia prezydent Toomas Hendrik Ilves powołał trzeci rząd Andrusa Ansipa, tworzony ponownie przez Partię Reform i koalicyjną IRL[2].


4 marca 2014 zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią przedłożył prezydentowi Estonii swoją rezygnację ze stanowiska premiera[3]. Odszedł z urzędu ostatecznie 26 marca 2014, kiedy zaprzysiężony został gabinet Taaviego Rõivasa.


W wyborach europejskich w tym samym roku Andrus Ansip z ramienia liberałów został wybrany do Europarlamentu VIII kadencji[4]. 10 września tego samego roku Jean-Claude Juncker ogłosił nominację Andrusa Ansipa na wiceprzewodniczącego KE oraz komisarza ds. jednolitego rynku cyfrowego (od 1 listopada 2014)[5].



Zobacz też |



  • Pierwszy rząd Andrusa Ansipa

  • Drugi rząd Andrusa Ansipa

  • Trzeci rząd Andrusa Ansipa



Przypisy |




  1. ↑ ab Estonian Governments 1990–2009 (ang.). terra.es. [dostęp 5 kwietnia 2011].


  2. ↑ Peaministrikandidaat esitab riigipeale uue valitsuse koosseisu (est.). valitsus.ee, 5 kwietnia 2011. [dostęp 5 kwietnia 2011].


  3. ↑ Ansip Hands President Letter of Resignation (ang.). err.ee, 4 marca 2014. [dostęp 4 marca 2014].


  4. ↑ Europarlamenti said Ansip, Kallas, Toom, Tarand, Kelam ja Lauristin (est.). le.ee, 26 maja 2014. [dostęp 29 maja 2014].


  5. ↑ The new structure of the Juncker Commission (ang.). ec.europa.eu. [dostęp 22 października 2014].



Bibliografia |


  • Nota biograficzna na stronie Rządu Republiki Estońskiej (ang.). [dostęp 5 kwietnia 2011].

















p • d • e

Premierzy Estonii
1918–1939

  • Konstantin Päts

  • Jaan Poska

  • Otto Strandman

  • Jaan Tõnisson

  • Ado Birk

  • Jaan Tõnisson

  • Ants Piip

  • Konstantin Päts

  • Juhan Kukk

  • Konstantin Päts

  • Friedrich Akel

  • Jüri Jaakson

  • Jaan Teemant

  • Jaan Tõnisson

  • August Rei

  • Otto Strandman

  • Konstantin Päts

  • Jaan Teemant

  • Karl August Einbund

  • Konstantin Päts

  • Jaan Tõnisson

  • Konstantin Päts

  • Kaarel Eenpalu


 Flaga Estonii
1939–1940

  • Jüri Uluots

  • Johannes Vares
Od 1991

  • Mart Laar

  • Andres Tarand

  • Tiit Vähi

  • Mart Siimann

  • Mart Laar

  • Siim Kallas

  • Juhan Parts

  • Andrus Ansip

  • Taavi Rõivas

  • Jüri Ratas
















p • d • e

Komisja Jean-Claude’a Junckera
W dniu powstania


Jean-Claude Juncker
Andrus Ansip •
Vytenis Andriukaitis •
Miguel Arias Cañete •
Dimitris Awramopulos •
Elżbieta Bieńkowska •
Violeta Bulc •
Corina Crețu •
Valdis Dombrovskis •
Kristalina Georgiewa •
Johannes Hahn •
Jonathan Hill •
Phil Hogan •
Věra Jourová •
Jyrki Katainen •
Cecilia Malmström •
Neven Mimica •
Carlos Moedas •
Federica Mogherini •
Pierre Moscovici •
Tibor Navracsics •
Günther Oettinger •
Christos Stilianidis •
Maroš Šefčovič •
Marianne Thyssen •
Frans Timmermans •
Karmenu Vella •
Margrethe Vestager



 Jean-Claude Juncker
Późniejsi członkowie


Julian King •
Marija Gabriel








-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA...
閱讀完整內容

Rikitea

圖片
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Country   France Overseas collectivity   French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
閱讀完整內容

University of Vienna

圖片
"Vienna University" redirects here. For Vienna University of Economics and Business, see Vienna University of Economics and Business. University of Vienna Universität Wien Type Public Established 1365 Budget € 544 million [1] Rector Heinz Engl Academic staff 6,765 Administrative staff 3,106 Students 94,000 [2] Postgraduates 16,490 Doctoral students 8,945 Location Main building, Vienna , Austria 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Coordinates: 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Campus Urban Colors Blue and White           Affiliations Campus Europae, EUA, UNICA Website www.univie.ac.at/en Data as of 2016 [update] The University of Vienna (German: Universität Wien ) is a public university located in Vienna, Austria. It was founded by Duke Rudolph IV in 1365 and is one of the oldest universities in the Ge...
閱讀完整內容