Gleby niestrefowe




Gleby niestrefowe (gleby astrefowe, gleby azonalne) to gleby niemające dobrze wykształconego profilu, a także gleby w których dominującym czynnikiem glebotwórczym jest działalność człowieka.


Jest to pojęcie z zakresu geografii gleb i odnosi się do stworzonego przez prof. Nikołaja N. Sibircewa podziału gleb na gleby strefowe (charakterystyczne dla określonych stref glebowo-klimatycznych), gleby intrastrefowe (słone, hydrogeniczne, węglanowe) oraz gleby niestrefowe (gleby inicjalne, gleby słabo ukształtowane i gleby aluwialne)[1]. Te ostatnie były również dawniej nazywane glebami pozastrefowymi (już nie uwzględniając w nich gleb aluwialnych)[2], lecz współcześnie pojęciu gleby pozastrefowe przypisuje się inne znaczenie[3].


Do gleb niestrefowych zalicza się:




  • Gleby inicjalne - litosole, regosole, pelosole


  • Gleby słabo ukształtowane - rankery, arenosole


  • Gleby antropogeniczne - plaggosole, heilutu, hortisole, rigosole, industrisole, urbisole[4]


Generalnie nie wyróżnia się prawidłowości w rozmieszczeniu tych gleb na kuli ziemskiej lecz w pewnych obszarach, takich jak obszary górskie i obszary mocno rozwinięte gospodarczo, są one szczególnie częste. Uważa się, że po likwidacji przeszkód utrudniających naturalne procesy glebotwórcze (erozji, działalności człowieka) gleby azonalne z czasem rozwinęły by się do gleb strefowych lub śródstrefowych[4].



Zobacz też |



  • gleby strefowe

  • gleby śródstrefowe

  • gleby pozastrefowe

  • gleby górskie

  • gleby pustynne



Przypisy |




  1. ↑ M. M. Sibircew, z j. ros. przełożył Zdzisław Ludkiewicz: Gleboznawstwo. T. II. Lwów: Gubrynowicz i Schmidt, 1907, s. 104-201. (pol.)


  2. ↑ M.A. Głazowska: Gleby kuli ziemskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 11, 44. ISBN 83-01-02198-5. (pol.)


  3. ↑ Renata Bednarek, Zbigniew Prusinkiewicz: Geografia gleb. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997, s. 47. ISBN 83-01-12247-1. (pol.)


  4. ↑ ab Renata Bednarek, Zbigniew Prusinkiewicz: Geografia gleb. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997, s. 124-126, 215-216. ISBN 83-01-12247-1. (pol.)




















-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容