Egftnjytyk

Konidiofory u kropidlaka i pędzlaka: 1 – konidia, 2 – fialida, 3 – metula, 4 – pęcherzyk konidioforu, 5 – konidiofor, 6 – podstawa konidioforu

Konidiofor lub trzonek konidialny – szczytowa strzępka grzybni, na której wytwarzane są zarodniki konidialne^[1]. Konidiofor wyrasta z komórki bazalnej i zazwyczaj wzniesiony jest do góry. Trzonek ten może być nierozgałęziony, jak np. u kropidlaków (Aspergillus), lub rozgałęziony, jak u pędzlaków (Penicillum), rozgałęzienia te to metule. Ostatni, szczytowy odcinek konidioforu to komórka konidiotwórcza, z której wyrastają konidia^[2].

Konidiofor może składać się z jednej lub z wielu komórek. Wyróżnia się 2 typy konidioforów:

mikronematyczne – nieróżniące się budową od strzępek grzybni, złożone zazwyczaj z 2-3 komórek

makronematyczne – złożone z różnie zbudowanych płonnych komórek i jednej lub kilku komórek konidiotwórczych^[3].

Konidiofory mogą wyrastać pojedynczo, w pęczkach lub tworzyć bardziej złożone struktury zwane konidiomami. Wyróżnia się następujące typy konidiomów: koremium, sporodochium, pionnot, acerwulus, kupula, pyknotyrium, pyknidium^[4]. Konidiofory wyrastające pojedynczo, w pęczkach lub w koremiach (synnemach) powstają bezpośrednio na powierzchni podłoża czy żywiciela^[3], pozostałe mogą powstawać na podkładkach, pod kutykulą lub skórką rośliny, mogą wystawać ponad skórkę, mogą też być zanurzone w podłożu czy tkankach żywiciela^[3].

Budowa konidioforów odgrywa ważną rolę przy mikroskopowym oznaczaniu gatunków^[3].

Przypisy |

↑ J. Szweykowska, J. Szweykowski, Botanika. Tom I. Morfologia, Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2005, {{ISBN}83-01-13946-3}}

↑ Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Katedra Mikrobiologii Przemysłowej i Żywności. Rozmnażanie bezpłciowe. Ćw. 3. Morfologia komórki eukariota (pleśnie i drożdże) [dostęp 2015-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-01] .

↑ ^a^b^c^d Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 78-83-09-01048-7

↑ Selim Kryczyński, Zbigniew Weber, Fitopatologia. Tom 1. Podstawy fitopatologii, Poznań: PWRiL, 2010, ISBN 978-83-09-01-063-0

[1] J. Szweykowska, J. Szweykowski, Botanika. Tom I. Morfologia, Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2005, {{ISBN}83-01-13946-3}}

[2] Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Katedra Mikrobiologii Przemysłowej i Żywności. Rozmnażanie bezpłciowe. Ćw. 3. Morfologia komórki eukariota (pleśnie i drożdże) [dostęp 2015-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-01] .

[marcinkowska-3] Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 78-83-09-01048-7

[fito-4] Selim Kryczyński, Zbigniew Weber, Fitopatologia. Tom 1. Podstawy fitopatologii, Poznań: PWRiL, 2010, ISBN 978-83-09-01-063-0

搜尋此網誌

Egftnjytyk

Konidiofor

Przypisy |

這個網誌中的熱門文章

Lanžov

Rikitea

Electric locomotive