Mart Laar


















































Mart Laar


Ilustracja
Data i miejsce urodzenia
22 kwietnia 1960
Viljandi

Premier Estonii
Okres
od 21 października 1992
do 8 listopada 1994
Przynależność polityczna
 Rahvuslik Koonderakond Isamaa
Poprzednik
Tiit Vähi (p.o.)
Następca
Andres Tarand

Premier Estonii
Okres
od 25 marca 1999
do 28 stycznia 2002
Przynależność polityczna
Isamaaliit
Poprzednik
Mart Siimann
Następca
Siim Kallas
Odznaczenia

Krzyż Wielki Orderu Białej Róży (Finlandia)Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą Orderu Zasługi RFNKrzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)Order Zwycięstwa Świętego Jerzego (Gruzja)Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Mart Laar (ur. 22 kwietnia 1960 w Viljandi) – estoński polityk i publicysta, dwukrotny premier Estonii, a także minister, deputowany i honorowy lider partii Isamaa ja Res Publica Liit.




Spis treści






  • 1 Życiorys


  • 2 Odznaczenia i wyróżnienia


  • 3 Przypisy


  • 4 Bibliografia





Życiorys |


Kształcił się na Uniwersytecie w Tartu, gdzie ukończył w 1983 studia historyczne. W 1995 uzyskał magisterium z filozofii, a w 2005 doktorat.


Pracował jako nauczyciel w jednej z tallińskich szkół średnich. W latach 1986–1990 był dyrektorem departamentu ochrony dziedzictwa narodowego w Ministerstwie Kultury Estońskiej SSR. W 1990 został wybrany do Rady Najwyższej republiki. Dwa lata później w pierwszych wolnych wyborach po ogłoszeniu niepodległości stał na czele zwycięskiej Narodowej Koalicji na rzecz Ojczyzny, głoszącej hasła liberalizacji gospodarki i zerwania z komunistyczną przeszłością[1]. Mart Laar uzyskał jeden z mandatów poselskich, skutecznie ubiegając się od tego czasu o reelekcję w każdych kolejnych wyborach (w tym w 2007) i zasiadając w Riigikogu z przerwami tylko na czas pełnienia funkcji rządowych.


21 października 1992 został powołany na urząd premiera. Jego rząd w ciągu dwóch lat funkcjonowania przeprowadził proces prywatyzacji, a także reformy podatków (wprowadzając podatek liniowy) i bankowości. Podał się do dymisji po kilku aferach politycznych, tracąc poparcie części koalicjantów[2].


Po wyborach w 1995 stanął na czele nowego ugrupowania powstałego z połączenia dwóch współpracujących ze sobą dotąd partii, Związku Ojczyźnianego (Isamaaliit). W 1999 powrócił na urząd premiera, który sprawował przez trzy lata. Od 2003 pełnił funkcję obserwatora w Parlamencie Europejskim, od maja do lipca 2004 sprawował mandat eurodeputowanego V kadencji w ramach delegacji krajowej[3]. W 2006 dołączył do powstałego z połączenia jego dotychczasowej formacji i partii Res Publica stronnictwa Isamaa ja Res Publica Liit. W 2007 został wybrany na jego przewodniczącego. 28 stycznia 2012 objął funkcję honorowego lidera partii[4]. 5 kwietnia 2011 rozpoczął urzędowanie jako minister obrony w trzecim rządzie Andrusa Ansipa[5]. Urząd ten sprawował do 11 maja 2012, rezygnując z przyczyn zdrowotnych. W 2013 odszedł z parlamentu w związku z objęciem funkcji przewodniczącego rady nadzorczej Banku Estonii.


Należy do różnych stowarzyszeń międzynarodowych, m.in. zajmujących się badaniem zbrodni komunistycznych i ochroną praw człowieka. Był doradcą prezydenta Gruzji Micheila Saakaszwiliego.
Opublikował kilka książek o estońskim ruchu oporu z okresu II wojny światowej (w tym Wojna w lesie. Walka Estończyków o przetrwanie 1944–1956), a także m.in. tłumaczoną na język polski pracę Estoński cud.



Odznaczenia i wyróżnienia |


Postanowieniem Prezydenta RP z 30 czerwca 2009, za wybitne zasługi w rozwijaniu współpracy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Estonii, za propagowanie wiedzy o wspólnym dziedzictwie historycznym narodów tworzących Rzeczpospolitą Obojga Narodów, został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi RP[6]. W 2006 został laureatem nagrody Milton Friedman Prize for Advancing Liberty przyznawanej przez Cato Institute[7].



Przypisy |




  1. ↑ System partyjny Estonii. eesti.pl, 24 grudnia 2005.


  2. ↑ Paul Hare, Judy Batt, Saul Estrin: Reconstituting the market: the political economy of microeconomic transformation (ang.). books.google.com. s. 205.


  3. ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego


  4. ↑ Новым председателем IRL стал Урмас Рейнсалу, Лаар назван почетным председателем (ros.). rus.delfi.ee, 28 stycznia 2012.


  5. ↑ Peaministrikandidaat esitab riigipeale uue valitsuse koosseisu (est.). valitsus.ee, 5 kwietnia 2011.


  6. ↑ M.P. z 2009 r. nr 78, poz. 973 – pkt 1.


  7. ↑ Mart Laar's Biography (ang.). cato.org.



Bibliografia |



  • Profil na stronie Riigikogu (ang.)

















p • d • e

Premierzy Estonii
1918–1939

  • Konstantin Päts

  • Jaan Poska

  • Otto Strandman

  • Jaan Tõnisson

  • Ado Birk

  • Jaan Tõnisson

  • Ants Piip

  • Konstantin Päts

  • Juhan Kukk

  • Konstantin Päts

  • Friedrich Akel

  • Jüri Jaakson

  • Jaan Teemant

  • Jaan Tõnisson

  • August Rei

  • Otto Strandman

  • Konstantin Päts

  • Jaan Teemant

  • Karl August Einbund

  • Konstantin Päts

  • Jaan Tõnisson

  • Konstantin Päts

  • Kaarel Eenpalu


 Flaga Estonii
1939–1940

  • Jüri Uluots

  • Johannes Vares
Od 1991

  • Mart Laar

  • Andres Tarand

  • Tiit Vähi

  • Mart Siimann

  • Mart Laar

  • Siim Kallas

  • Juhan Parts

  • Andrus Ansip

  • Taavi Rõivas

  • Jüri Ratas








-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容