Konidium






Typy konidiów wg P. A. Saccardo: – amerokonidia, 2 – didymokonidia, 3 – fragmokonidia, 4 – diktiokonidia, 5 – skolekokonidia, 6 – helikokonidia, 7,8 – staurokonidia




Mikroskopowe zdjęcie konidiów u Phialophora verrucosa




Konidia grzyba Trichoderma harzianum


Konidium (l.mn. konidia), konidiospora lub zarodnik konidialny – rodzaj zarodników grzybów powstających w wyniku rozmnażania bezpłciowego. Należy do grupy mitospor. Konidia wytwarzane są często przez workowce (Ascomycota), rzadziej podstawczaki (Basidiomycota)[1][2]. Najczęściej powstają egzogenicznie (na zewnątrz komórki), ale mogą też powstawać endogenicznie (wewnątrz komórki, jak np. fialospory w fialidach)[3]. Konidia wytwarzane w pyknidiach często nazywa się pykniosporami[4]. Proces wytwarzania konidiów to konidiogeneza. Zachodzi albo na strzępkach zwanych konidioforami, albo w specjalnych strukturach zwanych konidiomami[3].


W zależności od sposobu powstawania wyróżnia się kilka rodzajów konidiów[5]:



  • artrospory – krótkie, jednokomórkowe zarodniki wytwarzane przez fragmentację strzępek grzybni lub odgałęzień konidioforów,

  • artrospory merystemowe – powstają pojedynczo lub tworzą łańcuszki na szczycie trzonka komórki zarodnikotwórczej. Występują u grzybów z rodzaju Oidium oraz w rzędzie Erysiphales – tu nazywają się oidiami,

  • tretospory – przeważnie grubościenne i barwne zarodniki wytwarzane przez rozrastanie się wewnętrznej ściany komórki zarodnikotwórczej. Powstają pojedynczo lub tworzą łańcuszki. Występują np. U rodzajów Alternaria i Helminthosporium,

  • fialospory – wytwarzane są przez rozszerzone butelkowato komórki zwane fialidami i tworzą łańcuszki. Mogą powstawać na komórkach, lub w ich wnętrzu. U niektórych rodzajów (np. Acremonium i Fusarium) fialospory sklejone śluzowatą substancją tworzą główkowate skupiska.


W zależności od budowy konidia dzieli się na[3]:




  • amerokonidia – jednokomórkowe


  • diktyokonidia – dwukomórkowe z przegrodą podłużną


  • didymokonidia – dwukomórkowe z przegrodą poprzeczną


  • helikokonidia – o kształcie helikalnym, z przegrodami lub bez


  • fragmokonidia – wielokomórkowe, z dwoma lub więcej przegrodami


  • skolekokonidia – cienkie i wydłużone, z przegrodami lub bez


  • staurokonidia – o gwiażdzistym kształcie, lub posiadające promieniście wystające ramiona


W zależności od barwy dzieli się konidia na[3]:



  • hyaloamerospory – bezbarwne

  • phaeoamerospory – wybarwione


Wprowadzono jeszcze inne podziały konidiów w zależności od przebiegu konidiogenezy. Różnorodność budowy konidiów i metod ich powstawania jest jednak tak duża, że żadne próby ich klasyfikowania nie są w pełni zadowalające. Lepiej po prostu używać ogólnego określenia konidium[3].


Niektóre grzyby, np. w obrębie rodzaju Fusarium wytwarzają dwa rodzaje konidiów różniące się wielkością i kształtem[6]:



  • makrokonidia

  • mikrokonidia



Przypisy |




  1. Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Wyd. III. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1985, s. 467-468. ISBN 83-09-00714-0.


  2. Edmund Malinowski: Anatomia roślin. Warszawa: PWN, 1966.


  3. abcde red.: Selim Kryczyński i Zbigniew Weber: Fitopatologia. Tom 1. Podstawy fitopatologii. Poznań: PWRiL, 2010. ISBN 978-83-09-01-063-0.


  4. Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.


  5. Janusz Błaszkowski, Mariusz Tadych, Tadeusz Madej, Przewodnik do ćwiczeń z fitopatologii, Szczecin: Wyd AR w Szczecinie, 1999, ​ISBN 83-87327-23-9


  6. Projekt Fusar. Fusarium. [dostęp 2016-06-02].








這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna