Gail Sherriff Chanfreau
| ||
Państwo | Francja | |
Data i miejsce urodzenia | 3 kwietnia 1945 Australia | |
Gra | praworęczna | |
Status profesjonalny | 1962 | |
Zakończenie kariery | 1998 | |
Gra pojedyncza | ||
Wygrane turnieje | 4 WTA | |
Najwyżej w rankingu | 56 (5 grudnia 1976) | |
Australian Open | QF (1967, 1972) | |
Roland Garros | QF (1968, 1971) | |
Wimbledon | 3R (1966, 1970) | |
US Open | 3R (1971) | |
Gra podwójna | ||
Australian Open | SF (1968, 1972) | |
Roland Garros | W (1967, 1970, 1971, 1976) | |
Wimbledon | SF (1971, 1975) | |
US Open | F (1971) |
Gail Chanfreau (z domu Sherriff; ur. 3 kwietnia 1945 w Australii) – australijska i francuska tenisistka. Pod nazwiskiem Chanfreau grała w latach 1969–1975, znana także jako Gail Lovera (1976–1980) i Gail Benedetti (od 1981).
Spis treści
1 Kariera tenisowa
1.1 Gra pojedyncza
1.2 Gra podwójna
2 Życie prywatne
3 Historia występów wielkoszlemowych
3.1 Występy w grze pojedynczej
3.2 Występy w grze podwójnej
3.3 Występy w grze mieszanej
4 Finały wielkoszlemowe w grze podwójnej
5 Finały turniejów WTA
5.1 W grze pojedynczej
5.2 W grze podwójnej
6 Przypisy
7 Bibliografia
Kariera tenisowa |
Gra pojedyncza |
Chanfreau urodziła się w Australii, ale przeniosła się do Francji w 1968. Chanfreau wystąpiła w barwach Australii w rozgrywkach Fed Cup w 1966, natomiast w latach 1969–1980 grała już w reprezentacji Francji.
Czterokrotnie wygrywała turnieje singlowye cyklu WTA. W 1969 roku pokonała w meczu finałowym w Indianapolis Lindę Tuero 6:2, 6:2. W 1971 w meczu mistrzowskim w Monte Carlo wygrała z Betty Stöve 6:4, 4:6, 6:4. Rok później na mączce w Barcelonie wygrała ze swoją rodaczką Nathalie Fuchs 6:1, 6:4. Ostatnie zwycięstwo odniosła podczas turnieju w Dublinie w 1974, kiedy to pokonała tenisistkę z Argentyny Raquel Giscafré wynikiem 6:4, 6:1.
Ostatni mecz w głównej drabince turnieju wielkoszlemowego zaliczyła w 1982 na French Open. W 1984 roku grała tam po raz ostatni, ale nie przeszła eliminacji.
Ostatni mecz singlowy rozegrała w grudniu 1990 roku, kiedy to przegrała w pierwszej rundzie kwalifikacji do turnieju ITF we francuskim Le Harve z Holenderką Amy Van Buuren 7:5, 4:6, 2:6. Miała wówczas ponad 45 lat.
Gra podwójna |
Znana jest przede wszystkim z występów deblowych, w których aż cztery razy zwyciężyła French Open – w 1967, 1970 i 1971 z Françoise Durr, a w 1976 z Fiorellą Bonicelli. Jej ulubionym turniejem był właśnie ten rozgrywany w Paryżu, gdzie na 17 występów aż 12 razy dochodziła co najmniej do ćwierćfinału.
Najlepszym sezonem w karierze był dla Chanfreau rok 1971. Wtedy to obroniła mistrzostwo w Paryżu, doszła do finału US Open i zaliczyła też półfinał Wimbledonu.
Starty w zawodach zakończyła w 1984 roku. Później zdarzały jej się pojedyncze występy w małych turniejach ITF (1989, 1991, 1994, 1998), lecz bez żadnych sukcesów. Ostatni mecz rozegrała w kwietniu 1998 roku, w parze z trzydzieści sześć lat młodszą Sophie Lefèvre, przegrywając ćwierćfinał turnieju w Gelos z Ancą Dumitrescu i Kelly Liggan 6:3, 5:7, 1:6.
Życie prywatne |
Pod koniec lat 60. wyszła za mąż za francuskiego tenisistę Jeana-Baptiste'a Chanfreau, z którym grała w mikście trzykrotnie podczas French Open (w 1968 roku doszli do ćwierćfinału, a w 1967 i 1972 – do drugiej rundy), trzykrotnie podczas Wimbledonu (1967 – pierwsza runda, 1968 – druga, 1969 – trzecia) i raz podczas Australian Open (1969 – pierwsza runda). W październiku 1973 urodziła córkę Carol Ann.
W 1974 i 1975 roku podczas Wimbledonu, w 1975 podczas US Open i w 1980 podczas French Open grała w mikście z innym francuskim tenisistą, Jeanem Loverą, swoim późniejszym drugim mężem.
Historia występów wielkoszlemowych |
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
Występy w grze pojedynczej |
Turniej | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | 1980 | 1981 | 1982 | 1983 | 1984 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | 1R | 3R | 2R | 2R | 3R | QF | 3R | 1R | A | 1R | QF | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A |
French Open | A | A | A | 4R | 4R | 4R | QF | 3R | 4R | QF | 4R | A | 1R | 2R | 2R | A | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | A | A |
Wimbledon | A | A | A | 2R | 1R | 1R | 2R | 3R | 3R | 2R | 1R | A | 2R | 1R | 1R | 2R | A | 1R | A | A | A | A | A |
US Open | A | A | A | 1R | 2R | A | A | 2R | 2R | 3R | A | A | 1R | 1R | 2R | 1R | 2R | 1R | A | A | A | A | A |
Ranking na koniec roku | Ranking nie był publikowany | 71[1] | 56[2] | – | 63[3] | – | – | – | – | – | – |
Występy w grze podwójnej |
Turniej | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | 1980 | 1981 | 1982 | 1983 | 1984 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | 2R | QF | 1R | SF | QF | A | A | SF | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A |
French Open | A | A | A | SF | QF | W | QF | SF | W | W | 2R | A | F | SF | W | A | F | QF | 1R | 2R | 2R | A | 1R |
Wimbledon | A | A | A | 2R | 3R | QF | 1R | QF | QF | SF | 1R | A | 3R | SF | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A |
US Open | A | A | A | A | SF | A | A | QF | SF | F | A | A | A | 1R | 3R | A | A | A | A | A | A | A | A |
Występy w grze mieszanej |
Turniej | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | 1980 | 1981 | 1982 | 1983 | 1984 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | QF | QF | 1R | 2R | 1R | turnieju nie rozgrywano | ||||||||||||||
French Open | A | A | A | 3R | 3R | 2R | QF | 3R | QF | SF | 2R | A | SF | QF | SF | A | 2R | QF | 1R | 1R | 1R | A | A |
Wimbledon | A | A | A | 2R | A | 1R | 2R | 3R | 2R | A | A | A | 3R | 3R | A | A | A | A | A | A | A | A | A |
US Open | A | A | A | A | A | A | A | 1R | QF | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A |
Finały wielkoszlemowe w grze podwójnej |
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Partnerka | Przeciwniczki w finale | Wynik |
---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1967 | French Open | Françoise Durr | Annette Van Zyl Pat Walkden | 6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 1970 | French Open | Françoise Durr | Rosie Casals Billie Jean King | 6:1, 3:6, 6:3 |
Zwyciężczyni | 1971 | French Open | Françoise Durr | Helen Gourlay Kerry Harris | 6:4, 6:1 |
Finalistka | 1971 | US Open | Françoise Durr | Rosie Casals Judy Tegart | 6:3, 6:3 |
Finalistka | 1974 | French Open | Katja Burgemeister | Chris Evert Olga Morozowa | 4:6, 6:2, 1:6 |
Zwyciężczyni | 1976 | French Open | Fiorella Bonicelli | Kathleen Harter Helga Niessen Masthoff | 6:4, 1:6, 6:3 |
Finalistka | 1978 | French Open | Lesley Bowrey | Mima Jaušovec Virginia Ruzici | 7:5, 4:6, 6:8 |
Finały turniejów WTA |
Legenda | ||
---|---|---|
Wielki Szlem | ||
Igrzyska olimpijskie | ||
WTA Tour Championships | ||
1971 – 1987 | Virginia Slims Circuit | |
Grand Prix Series | ||
Colgate Series | ||
1988 – 2008 | ||
Kategoria I | ||
Kategoria II | ||
Kategoria III | ||
Kategoria IV | ||
Kategoria V |
W grze pojedynczej |
Końcowy wynik | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka w finale | Wynik |
---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 20/01/1964 | Hobart | Ceglana | Madonna Schacht | 6:1, 6:8, 8:10 |
Finalistka | 28/01/1968 | Auckland | Trawiasta | Kerry Melville | 6:8, 1:6 |
Finalistka | 15/07/1969 | Cincinnati | Twarda | Lesley Turner Bowrey | 1:6, 7:5, 10:10 krecz |
Zwyciężczyni | 22/07/1969 | Indianapolis | Ceglana | Linda Tuero | 6:2, 6:2 |
Finalistka | 20/07/1970 | Indianapolis | Ceglana | Linda Tuero | 5:7, 1:6 |
Zwyciężczyni | 05/04/1971 | Monte Carlo | Ceglana | Betty Stöve | 6:4, 4:6, 6:4 |
Finalistka | 19/04/1971 | Katania | Virginia Wade | 0:6, 3:6 | |
Zwyciężczyni | 16/10/1972 | Barcelona | Ceglana | Nathalie Fuchs | 6:1, 6:4 |
Zwyciężczyni | 08/07/1974 | Dublin | Twarda | Raquel Giscafré | 6:4, 6:1 |
Finalistka | 05/08/1974 | Indianapolis | Ceglana | Chris Evert | 0:6, 0:6 |
Finalistka | 05/07/1976 | Gstaad | Ceglana | Michèle Gurdal | 6:4, 2:6, 3:6 |
W grze podwójnej |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 11 kwietnia 1977 | Monte Carlo | Ceglana | Rosie Darmon | Katja Ebbinghaus Helga Masthoff | 3:6, 5:7 |
Przypisy |
↑ Ranking singlowy WTA na koniec roku 1975 (ang.). www.wtatennis.com. [dostęp 3 września 2015].
↑ Ranking singlowy WTA na koniec roku 1976 (ang.). www.wtatennis.com. [dostęp 3 września 2015].
↑ Ranking singlowy WTA na koniec roku 1978 (ang.). www.wtatennis.com. [dostęp 3 września 2015].
Bibliografia |
- Profil na stronie WTA (ang.). wtatennis.com. [dostęp 3 września 2015].
- Profil na stronie ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 3 września 2015].
- Profil na stronie Pucharu Federacji (ang.). fedcup.com. [dostęp 3 września 2015].
- Profil Gail Sheriff na stronie Australian Open
- Profil Gail Lovera na stronie Australian Open
|