Gail Sherriff Chanfreau






































































Gail Sheriff Chanfreau


Państwo

 Francja
Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1945
Australia
Gra
praworęczna
Status profesjonalny
1962
Zakończenie kariery
1998

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje
4 WTA
Najwyżej w rankingu
56 (5 grudnia 1976)

Australian Open
QF (1967, 1972)

Roland Garros
QF (1968, 1971)

Wimbledon
3R (1966, 1970)

US Open
3R (1971)

Gra podwójna
Australian Open
SF (1968, 1972)
Roland Garros

W (1967, 1970, 1971, 1976)
Wimbledon
SF (1971, 1975)
US Open
F (1971)

Gail Chanfreau (z domu Sherriff; ur. 3 kwietnia 1945 w Australii) – australijska i francuska tenisistka. Pod nazwiskiem Chanfreau grała w latach 1969–1975, znana także jako Gail Lovera (1976–1980) i Gail Benedetti (od 1981).




Spis treści






  • 1 Kariera tenisowa


    • 1.1 Gra pojedyncza


    • 1.2 Gra podwójna




  • 2 Życie prywatne


  • 3 Historia występów wielkoszlemowych


    • 3.1 Występy w grze pojedynczej


    • 3.2 Występy w grze podwójnej


    • 3.3 Występy w grze mieszanej




  • 4 Finały wielkoszlemowe w grze podwójnej


  • 5 Finały turniejów WTA


    • 5.1 W grze pojedynczej


    • 5.2 W grze podwójnej




  • 6 Przypisy


  • 7 Bibliografia





Kariera tenisowa |



Gra pojedyncza |


Chanfreau urodziła się w Australii, ale przeniosła się do Francji w 1968. Chanfreau wystąpiła w barwach Australii w rozgrywkach Fed Cup w 1966, natomiast w latach 1969–1980 grała już w reprezentacji Francji.


Czterokrotnie wygrywała turnieje singlowye cyklu WTA. W 1969 roku pokonała w meczu finałowym w Indianapolis Lindę Tuero 6:2, 6:2. W 1971 w meczu mistrzowskim w Monte Carlo wygrała z Betty Stöve 6:4, 4:6, 6:4. Rok później na mączce w Barcelonie wygrała ze swoją rodaczką Nathalie Fuchs 6:1, 6:4. Ostatnie zwycięstwo odniosła podczas turnieju w Dublinie w 1974, kiedy to pokonała tenisistkę z Argentyny Raquel Giscafré wynikiem 6:4, 6:1.


Ostatni mecz w głównej drabince turnieju wielkoszlemowego zaliczyła w 1982 na French Open. W 1984 roku grała tam po raz ostatni, ale nie przeszła eliminacji.


Ostatni mecz singlowy rozegrała w grudniu 1990 roku, kiedy to przegrała w pierwszej rundzie kwalifikacji do turnieju ITF we francuskim Le Harve z Holenderką Amy Van Buuren 7:5, 4:6, 2:6. Miała wówczas ponad 45 lat.



Gra podwójna |


Znana jest przede wszystkim z występów deblowych, w których aż cztery razy zwyciężyła French Open – w 1967, 1970 i 1971 z Françoise Durr, a w 1976 z Fiorellą Bonicelli. Jej ulubionym turniejem był właśnie ten rozgrywany w Paryżu, gdzie na 17 występów aż 12 razy dochodziła co najmniej do ćwierćfinału.


Najlepszym sezonem w karierze był dla Chanfreau rok 1971. Wtedy to obroniła mistrzostwo w Paryżu, doszła do finału US Open i zaliczyła też półfinał Wimbledonu.


Starty w zawodach zakończyła w 1984 roku. Później zdarzały jej się pojedyncze występy w małych turniejach ITF (1989, 1991, 1994, 1998), lecz bez żadnych sukcesów. Ostatni mecz rozegrała w kwietniu 1998 roku, w parze z trzydzieści sześć lat młodszą Sophie Lefèvre, przegrywając ćwierćfinał turnieju w Gelos z Ancą Dumitrescu i Kelly Liggan 6:3, 5:7, 1:6.



Życie prywatne |


Pod koniec lat 60. wyszła za mąż za francuskiego tenisistę Jeana-Baptiste'a Chanfreau, z którym grała w mikście trzykrotnie podczas French Open (w 1968 roku doszli do ćwierćfinału, a w 1967 i 1972 – do drugiej rundy), trzykrotnie podczas Wimbledonu (1967 – pierwsza runda, 1968 – druga, 1969 – trzecia) i raz podczas Australian Open (1969 – pierwsza runda). W październiku 1973 urodziła córkę Carol Ann.


W 1974 i 1975 roku podczas Wimbledonu, w 1975 podczas US Open i w 1980 podczas French Open grała w mikście z innym francuskim tenisistą, Jeanem Loverą, swoim późniejszym drugim mężem.



Historia występów wielkoszlemowych |


Legenda

     W, wygrany turniej


     F, przegrana w finale


     SF, przegrana w półfinale


     QF, przegrana w ćwierćfinale


     xR, przegrana w x rundzie


     A, brak startu



Występy w grze pojedynczej |




















































































































































Turniej 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984

Australian Open
1R
3R
2R
2R
3R
QF
3R
1R
A
1R
QF
A
A
A
A
A
A
A
1R
A
A
A
A

French Open
A
A
A
4R
4R
4R
QF
3R
4R
QF
4R
A
1R
2R
2R
A
1R
1R
1R
1R
1R
A
A

Wimbledon
A
A
A
2R
1R
1R
2R
3R
3R
2R
1R
A
2R
1R
1R
2R
A
1R
A
A
A
A
A

US Open
A
A
A
1R
2R
A
A
2R
2R
3R
A
A
1R
1R
2R
1R
2R
1R
A
A
A
A
A

Ranking na koniec roku
Ranking nie był publikowany
71[1]
56[2]

63[3]








Występy w grze podwójnej |





































































































































Turniej 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984

Australian Open
A
A
A
2R
QF
1R
SF
QF
A
A
SF
A
A
A
A
A
A
A
1R
A
A
A
A

French Open
A
A
A
SF
QF

W
QF
SF

W

W
2R
A
F
SF

W
A
F
QF
1R
2R
2R
A
1R

Wimbledon
A
A
A
2R
3R
QF
1R
QF
QF
SF
1R
A
3R
SF
A
A
1R
A
A
A
A
A
A

US Open
A
A
A
A
SF
A
A
QF
SF
F
A
A
A
1R
3R
A
A
A
A
A
A
A
A


Występy w grze mieszanej |























































































































Turniej 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984

Australian Open
A
A
A
QF
QF
1R
2R
1R
turnieju nie rozgrywano

French Open
A
A
A
3R
3R
2R
QF
3R
QF
SF
2R
A
SF
QF
SF
A
2R
QF
1R
1R
1R
A
A

Wimbledon
A
A
A
2R
A
1R
2R
3R
2R
A
A
A
3R
3R
A
A
A
A
A
A
A
A
A

US Open
A
A
A
A
A
A
A
1R
QF
A
A
A
A
1R
A
A
A
A
A
A
A
A
A


Finały wielkoszlemowe w grze podwójnej |



































































Końcowy wynik
Rok
Turniej
Partnerka
Przeciwniczki w finale
Wynik
Zwyciężczyni 1967 French Open
Francja Françoise Durr

Związek Południowej Afryki Annette Van Zyl
Związek Południowej Afryki Pat Walkden
6:2, 6:2
Zwyciężczyni 1970 French Open
Francja Françoise Durr

Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
6:1, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni 1971 French Open
Francja Françoise Durr

Australia Helen Gourlay
Australia Kerry Harris
6:4, 6:1
Finalistka 1971 US Open
Francja Françoise Durr

Stany Zjednoczone Rosie Casals
Australia Judy Tegart
6:3, 6:3
Finalistka 1974 French Open
Niemcy Katja Burgemeister

Stany Zjednoczone Chris Evert
Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich Olga Morozowa
4:6, 6:2, 1:6
Zwyciężczyni 1976 French Open
Urugwaj Fiorella Bonicelli

Stany Zjednoczone Kathleen Harter
Niemcy Helga Niessen Masthoff
6:4, 1:6, 6:3
Finalistka 1978 French Open
Australia Lesley Bowrey

Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii Mima Jaušovec
Rumunia Virginia Ruzici
7:5, 4:6, 6:8


Finały turniejów WTA |

































Legenda

Wielki Szlem

Igrzyska olimpijskie

WTA Tour Championships
1971

1987

Virginia Slims Circuit
Grand Prix Series
Colgate Series
1988

2008

Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V


W grze pojedynczej |



































































































Końcowy wynik
Data
Turniej
Nawierzchnia
Przeciwniczka w finale
Wynik
Finalistka 20/01/1964 Hobart Ceglana
Australia Madonna Schacht
6:1, 6:8, 8:10
Finalistka 28/01/1968 Auckland Trawiasta
Australia Kerry Melville
6:8, 1:6
Finalistka 15/07/1969 Cincinnati Twarda
Australia Lesley Turner Bowrey
1:6, 7:5, 10:10 krecz
Zwyciężczyni 22/07/1969 Indianapolis Ceglana
Stany Zjednoczone Linda Tuero
6:2, 6:2
Finalistka 20/07/1970 Indianapolis Ceglana
Stany Zjednoczone Linda Tuero
5:7, 1:6
Zwyciężczyni 05/04/1971 Monte Carlo Ceglana
Holandia Betty Stöve
6:4, 4:6, 6:4
Finalistka 19/04/1971 Katania
Wielka Brytania Virginia Wade
0:6, 3:6
Zwyciężczyni 16/10/1972 Barcelona Ceglana
Francja Nathalie Fuchs
6:1, 6:4
Zwyciężczyni 08/07/1974 Dublin Twarda
Argentyna Raquel Giscafré
6:4, 6:1
Finalistka 05/08/1974 Indianapolis Ceglana
Stany Zjednoczone Chris Evert
0:6, 0:6
Finalistka 05/07/1976 Gstaad Ceglana
Belgia Michèle Gurdal
6:4, 2:6, 3:6


W grze podwójnej |























Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka
1.
11 kwietnia 1977

Monte Carlo
Ceglana

Francja Rosie Darmon

Niemcy Katja Ebbinghaus
Niemcy Helga Masthoff
3:6, 5:7


Przypisy |




  1. Ranking singlowy WTA na koniec roku 1975 (ang.). www.wtatennis.com. [dostęp 3 września 2015].


  2. Ranking singlowy WTA na koniec roku 1976 (ang.). www.wtatennis.com. [dostęp 3 września 2015].


  3. Ranking singlowy WTA na koniec roku 1978 (ang.). www.wtatennis.com. [dostęp 3 września 2015].



Bibliografia |





  • Profil na stronie WTA (ang.). wtatennis.com. [dostęp 3 września 2015].

  • Profil na stronie ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 3 września 2015].

  • Profil na stronie Pucharu Federacji (ang.). fedcup.com. [dostęp 3 września 2015].





  • Profil Gail Sheriff na stronie Australian Open

  • Profil Gail Lovera na stronie Australian Open





這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna