Judy Tegart Dalton
| ||
Państwo | Australia | |
Data i miejsce urodzenia | 12 grudnia 1937 Melbourne | |
Gra | praworęczna, jednoręczny bekhend | |
Zakończenie kariery | 1978 | |
Gra pojedyncza | ||
Wygrane turnieje | 10 | |
Najwyżej w rankingu | 7 (1968) | |
Australian Open | SF (1968) | |
Roland Garros | 4R (1964, 1966, 1967, 1972) | |
Wimbledon | F (1968) | |
US Open | QF (1968, 1971) | |
Gra podwójna | ||
Wygrane turnieje | 56 | |
Australian Open | W (1964, 1967, 1969, 1970) | |
Roland Garros | W (1966) | |
Wimbledon | W (1969) | |
US Open | W (1970, 1971) |
Judith Anne Marshall „Judy” Tegart Dalton, z domu Tegart (ur. 12 grudnia 1937 w Melbourne) – australijska tenisistka, zwyciężczyni dziewięciu turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, zdobywczyni Pucharu Federacji w 1965 i 1970 roku, działaczka na rzecz sportu kobiecego. Zdobywczyni karierowego Wielkiego Szlema w deblu (wspólnie z Margaret Smith Court). Jedna z „Original 9”, dziewięciu tenisistek, które rozpoczęły walkę o lepsze traktowanie kobiecego tenisa, zakończone organizacją profesjonalnych kobiecych rozgrywek tenisowych – Virginia Slims Tour (1971) oraz powstaniem WTA (1973)[1]. Judy Tegart Dalton wygrała w 1965 i 1966 roku Międzynarodowe Mistrzostwa Polski[2].
Spis treści
1 Kariera tenisowa
2 Życie prywatne
3 Historia występów wielkoszlemowych
3.1 Występy w grze pojedynczej
3.2 Występy w grze podwójnej
3.3 Występy w grze mieszanej
4 Finały turniejów WTA
4.1 Gra pojedyncza 27 (10–17)
4.1.1 Przed Erą Open 12 (4–8)
4.1.2 W Erze Open 15 (6–9)
4.2 Gra podwójna 99 (56–43)
4.2.1 Przed Erą Open 32 (18–14)
4.2.2 W Erze Open 67 (38–29)
4.3 Gra mieszana 15 (6–9)
4.3.1 Przed Erą Open 9 (4–5)
4.3.2 W Erze Open 6 (2–4)
5 Uwagi
6 Przypisy
7 Bibliografia
Kariera tenisowa |
Jej ulubionym turniejem był Wimbledon, a preferowany styl gry to „serwis–wolej”[3].
Siedemnastokrotnie startowała w głównym turnieju gry pojedynczej mistrzostw Australii, a jej najlepszym rezultatem był półfinał z 1968 roku, w którym uległa późniejszej mistrzyni Billie Jean King. O jedną rundę dalej zaszła na londyńskiej trawie w tym samym roku, przegrywając mecz mistrzowski ponownie z King 7:9, 5:7. W ćwierćfinale pokonała wówczas Margaret Court 4:6, 8:6, 6:1. W grze podwójnej odnosiła zdecydowanie większe sukcesy. Pierwszy raz triumfowała w Australii w 1964 roku u boku Lesley Turner, stając na drodze Margaret Smith (grającej w parze z Robyn Ebbern) w zdobyciu potrójnej korony turnieju (wygrała grę pojedynczą i mieszaną). W 1966 roku ze Smith wygrała mistrzostwa Francji. Rok później ponownie z Turner powtórzyła sukces w Australii. Grając już na stałe z Margaret Smith Court, okazała się bezkonkurencyjna w pierwszym turnieju wielkoszlemowym roku w latach 1969 i 1970. Triumfowały jeszcze na Wimbledonie w 1969 roku oraz US Open w 1970. Ostatni wygrany turniej wielkoszlemowy Tegart Dalton to US Open 1971 w parze z Rosie Casals.
Jedyny wielkoszlemowy tytuł w grze mieszanej zdobyła w styczniu 1966 roku podczas Mistrzostw Australii w parze z Tonym Rochem. W półfinale pokonała Margaret Smith i Johna Newcombe’a 7:5, 11:13, 6:3, by w meczu mistrzowskim odprawić parę Robyn Ebbern–William Bowrey wynikiem 6:1, 6:3.
W październiku 1965 roku wygrała turniej w Berkeley w grze pojedynczej, podwójnej i mieszanej. W finale singla pokonała Rosie Casals 6:4, 3:6, 7:5, w deblu (w parze z Carole Caldwell Graebner) Casals i Cecilię Martinez 6:1, 6:2, a w mikście (u boku Jimiego McManusa) Lynn Abbes i Donalda Della 6:2, 6:1. W sierpniu 1969 roku powtórzyła ten wyczyn w Hamburgu. W singlu wygrała z Helgą Niessen Masthoff 6:3, 6:4, w deblu (w parze z Masthoff) z Eddą Buding i Helgą Schultze 6:1, 6:4, a w mikście (u boku Marty’ego Riessena) z Pat Walkden i Frew McMillanem 6:4, 6:1. Ponadto jeszcze trzykrotnie wygrała grę pojedynczą i podwójną podczas jednego turnieju: w Berkeley w 1964 roku, w Surbiton w 1968 oraz rok później w Kitzbühel.
W grudniu 1977 roku, w wieku czterdziestu lat, doszła do ćwierćfinału Australian Open zarówno w grze pojedynczej (po przejściu trzystopniowych eliminacji), jak i w grze podwójnej (w parze z Diane Evers). W obu przypadkach została powstrzymana przez późniejszą podwójną mistrzynię Evonne Goolagong Cawley – w singlu 3:6, 1:6, a w deblu (Goolagong w parze z Helen Gourlay Cawley) 0:6, 5:7. Ostatni wygrany mecz w turnieju wielkoszlemowym odnotowała pół roku później – podczas turnieju deblowego na Wimbledonie w 1978 roku wygrała dwa pojedynki, odpadając dopiero w trzeciej rundzie. Karierę tenisową oficjalnie zakończyła w 1978 roku, lecz wystąpiła jeszcze w 1984 i 1985 roku podczas turniejów gry mieszanej na Wimbledonie. W obu przypadkach przegrała w pierwszej rundzie.
W Erze Open tenisa grała stosunkowo krótko – dziesięć lat. Mimo to uplasowała się wspólnie z Court na dziesiątym miejscu na liście najlepszych zespołów deblowych ery open, wygrywając wspólnie 21 tytułów, w tym cztery wielkoszlemowe (wcześniej odniosły jeszcze sześć wspólnych triumfów, w tym jeden w Wielkim Szlemie).
Jest jedną z najstarszych triumfatorek turniejów tenisowych w erze open – deblowy wygrała w czerwcu 1975 roku, w wieku 37 lat 5 miesięcy i 27 dni, w Chichester, grając w parze z o dziesięć lat młodszą Karen Krantzcke, a w grze pojedynczej pokonała pięć miesięcy później Kym Ruddell 6:2, 6:3 w finale w Melbourne, w wieku 37 lat 11 miesięcy i 10 dni.
Dodatkowo może pochwalić się jednym z najwyższych współczynników wygranych meczów w turnieju wielkoszlemowym. Wystąpiła tylko w trzech turniejach gry podwójnej na US Open i odniosła aż dziesięć zwycięstw przy zaledwie jednej porażce (dwa triumfy turniejowe), co daje 91%.
Podczas Australian Open w 2013 roku została uhonorowana miejscem w Australijskiej Tenisowej Galerii Sław[4][5].
Życie prywatne |
Wyszła za mąż 18 listopada 1969 roku za metalurga doktora Davida Daltona[6]. W 2009 roku zmarł on nagle na ich farmie niedaleko Ballarat. Ma dwójkę dzieci – syna Edwarda i córkę Sammi[7].
Historia występów wielkoszlemowych |
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
NH, turniej się nie odbył
Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń i grudzień), za to nie został rozegrany w 1986.
Początek Ery Open
Występy w grze pojedynczej |
Turniej | 1957 | 1958 | 1959 | 1960 | 1961 | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | Tytuły (w EO) | Z–P (w EO) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | 1R | 1R | 1R | A | 3R | QF | 2R | QF | QF | QF | QF | SF | 1R | QF | A | A | A | QF | A | 1R | 1R | QF | A | 0 / 17 (0 / 6) | 22 – 17 (7 – 6) | ||||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | 3R | 2R | 4R | A | 4R | 4R | A | A | 2R | A | 4R | A | A | A | A | A | A | 0 / 7 (0 / 2) | 9 – 7 (2 – 2) | |||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | 4R | 3R | 4R | 3R | 4R | QF | F | QF | 4R | SF | 3R | A | A | 2R | A | A | A | 0 / 12 (0 / 6) | 32 – 12 (17 – 6) | |||||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | 2R | 4R | 4R | 3R | 3R | 4R | QF | A | 3R | QF | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 9 (0 / 3) | 21 – 9 (8 – 3) | |||||||||||||
Ranking na koniec roku[a] | Ranking nie był publikowany | 10 | 7 | 9 | 0 / 45 (0 / 17) | 84 – 45 (34 – 17) |
Występy w grze podwójnej |
Turniej | 1957 | 1958 | 1959 | 1960 | 1961 | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | Tytuły (w EO) | Z–P (w EO) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | 1R | 1R | QF | A | SF | SF | SF | W | QF | SF | W | F | W | W | A | A | A | SF | SF | 2R | 1R | QF | 1R | 4 / 19 (2 / 8) | 35 – 15 (14 – 6) | ||||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | 3R | QF | QF | A | W | SF | A | A | SF | A | SF | A | A | A | A | A | A | 1 / 7 (0 / 2) | 15 – 6 (3 – 2) | |||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | QF | SF | 3R | 2R | F | SF | SF | W | SF | 3R | F | A | A | 1R | A | 2R | 3R | 1 / 14 (1 / 8) | 37 – 13 (20 – 7) | |||||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | W | W | A | A | A | A | A | A | A | 2 / 3 (2 / 3) | 10 – 1 (10 – 1) | |||||||||||||
Ranking na koniec roku | Ranking nie był publikowany | 8 – 43 (5 – 21) | 97 – 35 (47 – 16) |
Występy w grze mieszanej |
Turniej | 1957 | 1958 | 1959 | 1960 | 1961 | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979–1983 | 1984 | 1985 | Tytuły (w EO) | Z–P (w EO) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | 2R | A | A | QF | QF | 2R | QF | SF | W | F | QF | QF | Turniej nie był rozgrywany | koniec kariery | nie był rozgr. | 1 / 10 (0 / 1) | 14 – 8 (0 – 0) | |||||||||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | SF | SF | 3R | A | SF | QF | A | A | QF | A | QF | A | A | A | A | A | A | koniec kariery | A | A | 0 / 7 (0 / 2) | 14 – 5 (3 – 2) | ||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | 2R | 2R | 4R | F | 4R | 4R | 2R | F | SF | SF | QF | A | A | QF | A | QF | 2R | koniec kariery | 1R | 1R | 0 / 16 (0 / 10) | 32 – 16 (20 – 10) | ||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | F | F | F | QF | A | A | A | F | SF | A | A | A | A | A | A | A | koniec kariery | A | A | 0 / 6 (0 / 2) | 15 – 5 (8 – 2)[b] | ||||||||
1 / 39 (0 / 15) | 75 – 34 (31 – 14)[b] |
Finały turniejów WTA |
Legenda | ||
---|---|---|
Wielki Szlem | ||
Igrzyska olimpijskie | ||
WTA Tour Championships | ||
Toyota Series Championships | ||
WTA Doubles Championships | ||
1971 – 1987 | Virginia Slims Circuit | |
Grand Prix Series | ||
Colgate Series | ||
1988 – 2008 | ||
Kategoria I | ||
Kategoria II | ||
Kategoria III | ||
Kategoria IV | ||
Kategoria V |
Gra pojedyncza 27 (10–17) |
Przed Erą Open 12 (4–8) |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 15 października 1961 | Glen Iris | Trawiasta | Beverley Rae | 3:6, 2:6 |
Finalistka | 2. | 9 czerwca 1962 | Manchester | Trawiasta | Darlene Hard | 3:6, 2:6 |
Finalistka | 3. | 18 listopada 1963 | Sydney | Trawiasta | Margaret Smith | 1:6, 3:6 |
Finalistka | 4. | 1 stycznia 1964 | Melbourne | Trawiasta | Margaret Smith | 1:6, 0:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 27 września 1964 | Berkeley | Twada | Mimi Arnold | 6:2, 6:4 |
Finalistka | 5. | 17 lipca 1965 | Hoylake | Trawiasta | Margaret Smith | 4:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 3 października 1965 | Berkeley | Twada | Rosie Casals | 6:4, 3:6, 7:5 |
Finalistka | 6. | 19 czerwca 1966 | Londyn | Trawiasta | Françoise Durr | 6:4, 3:6, 5:7 |
Finalistka | 7. | 22 lipca 1967 | Hoylake | Trawiasta | Virginia Wade | 3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 26 listopada 1967 | Sydney | Trawiasta | Margaret Smith Court | walkower |
Zwyciężczyni | 4. | 17 grudnia 1967 | Adelaide | Trawiasta | Billie Jean King | 4:6, 6:1, 6:4 |
Finalistka | 8. | 14 stycznia 1968 | Hobart | Trawiasta | Billie Jean King | 2:6, 4:6 |
W Erze Open 15 (6–9) |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 1 czerwca 1968 | Surbiton | Trawiasta | Christine Janes | 10:8, 6:4 |
Finalistka | 1. | 6 lipca 1968 | Wimbledon | Trawiasta | Billie Jean King | 7:9, 5:7 |
Finalistka | 2. | 28 lipca 1968 | Hilversum | Ceglana | Margaret Court | 6:8, 0:6 |
Finalistka | 3. | 11 sierpnia 1968 | Hamburg | Ceglana | Annette Van Zyl | 1:6, 5:7 |
Finalistka | 4. | 13 kwietnia 1969 | Charlotte | Ceglana | Margaret Court | 1:6, 1:6 |
Finalistka | 5. | 20 kwietnia 1969 | Houston | Ceglana | Margaret Court | 6:3, 5:7, 1:6 |
Finalistka | 6. | 1 czerwca 1969 | Surbiton | Trawiasta | Mary-Ann Eisel | 6:4, 4:6, 6:8 |
Zwyciężczyni | 2. | 10 sierpnia 1969 | Hamburg | Ceglana | Helga Niessen Masthoff | 6:3, 6:4 |
Zwyciężczyni | 3. | 18 sierpnia 1969 | Kitzbühel | Ceglana | Pat Walkden | 8:6, 6:2 |
Zwyciężczyni | 4. | 30 maja 1970 | Surbiton | Trawiasta | Joyce Barclay | 9:8, 6:2 |
Finalistka | 7. | 26 września 1970 | Houston | Dywanowa (hala) | Rosie Casals | 7:5, 1:6, 5:7 |
Zwyciężczyni | 5. | 13 czerwca 1971 | Chichester | Trawiasta | Janet Newberry | 6:1, 6:4 |
Finalistka | 8. | 10 lipca 1971 | Newport | Trawiasta | Virginia Wade | 3:6, 4:6 |
Finalistka | 9. | 25 czerwca 1972 | Eastbourne | Trawiasta | Françoise Durr | 6:8, 3:6 |
Zwyciężczyni | 6. | 22 listopada 1975 | Melbourne | Ceglana | Kym Ruddell | 6:2, 6:3 |
Gra podwójna 99 (56–43) |
Przed Erą Open 32 (18–14) |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 17 października 1959 | Glen Iris | Trawiasta | Margo Rayson | Lorraine Coghlan Margaret Smith | 1:6, 6:4, 6:8 |
Finalistka | 2. | 2 stycznia 1962 | Sydney | Trawiasta | Margaret Smith | Darlene Hard Mary Carter Reitano | 3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 29 lipca 1962 | Hilversum | Ceglana | Eva Duldig | Marlene Gerson Sandra Reynolds Price | 6:3, 6:3 |
Finalistka | 3. | 30 września 1962 | Berkeley | Twada | Elizabeth Starkie | Maria Bueno Darlene Hard | 4:6, 2:6 |
Finalistka | 4. | 1 grudnia 1962 | Sydney | Trawiasta | Elizabeth Starkie | Jan Lehane Lesley Turner | 4:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 19 października 1963 | Melbourne | Ceglana | Lesley Turner | Lynne Hutchings Maureen Pratt | 6:3, 8:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 1 stycznia 1964 | Melbourne | Trawiasta | Margaret Smith | Cheryl Begbie Judith Robinson | 6:0, 6:0 |
Zwyciężczyni | 4. | 26 stycznia 1964 | Australian Championships | Trawiasta | Lesley Turner | Robyn Ebbern Margaret Smith | 6:4, 6:4 |
Finalistka | 5. | 29 marca 1964 | Albury | Trawiasta | Lesley Turner | Kerry Melville Margaret Smith | 1:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 5. | 27 września 1964 | Berkeley | Twada | Rita Bentley | Jane Albert Rosie Darmon | 4:6, 10:8, 6:3 |
Finalistka | 6. | 12 grudnia 1964 | Melbourne | Trawiasta | Margaret Smith | Robyn Ebbern Billie Jean Moffitt | 7:9, 6:1, 4:6 |
Zwyciężczyni | 6. | 7 lutego 1965 | Auckland | Trawiasta | Jill Blackman | Elaine Becroft Ruia Morrison | 9:7, 7:9, 6:1 |
Finalistka | 7. | 5 czerwca 1965 | Manchester | Trawiasta | Rita Bentley | Margaret Smith Lesley Turner | 5:7, 4:6 |
Finalistka | 8. | 25 czerwca 1965 | Hilversum | Ceglana | Lesley Turner | Françoise Durr Jeanine Lieffrig | 6:8, 6:2, 4:6 |
Finalistka | 9. | 10 lipca 1965 | Birmingham | Trawiasta | Ann Haydon-Jones | Margaret Smith Lesley Turner | 4:6, 6:1, 2:6 |
Zwyciężczyni | 7. | 17 lipca 1965 | Hoylake | Trawiasta | Margaret Smith | Rita Bentley Jill Blackman | 6:1, 7:5 |
Zwyciężczyni | 8. | 15 sierpnia 1965 | Moskwa | Margaret Smith | Lucia Bassi Francesca Gordigiani | 6:1, 6:1 | |
Zwyciężczyni | 9. | 3 października 1965 | Berkeley | Twarda | Carole Caldwell | Rosie Casals Cecilia Martinez | 6:1, 6:2 |
Finalistka | 10. | 8 listopada 1965 | Brisbane | Trawiasta | Carole Caldwell | Margaret Smith Lesley Turner | 4:6, 6:4, 2:6 |
Zwyciężczyni | 10. | 14 grudnia 1965 | Adelaide | Trawiasta | Lesley Turner | Elizabeth Fenton Madonna Schacht | 7:5, 6:2 |
Zwyciężczyni | 11. | 9 stycznia 1966 | Perth | Trawiasta | Margaret Smith | Carole Caldwell Nancy Richey | walkower |
Zwyciężczyni | 12. | 5 czerwca 1966 | French Championships | Ceglana | Margaret Smith | Jill Blackman Fay Toyne | 4:6, 6:1, 6:1 |
Zwyciężczyni | 13. | 10 czerwca 1966 | Beckenham | Trawiasta | Margaret Smith | Vicky Berner Esme Emanuel | 6:3, 6:2 |
Finalistka | 11. | 9 lipca 1966 | Wimbledon | Trawiasta | Margaret Smith | Maria Bueno Nancy Richey | 3:6, 6:4, 4:6 |
Zwyciężczyni | 14. | 2 października 1966 | Berkeley | Twarda | Rosie Casals | Winnie Shaw Virginia Wade | 6:1, 6:4 |
Zwyciężczyni | 15. | 14 grudnia 1966 | Adelaide | Trawiasta | Lesley Turner | Rosie Casals Nancy Richey | 7:5, 6:4 |
Zwyciężczyni | 16. | 30 stycznia 1967 | Australian Championships | Trawiasta | Lesley Turner | Lorraine Coghlan Évelyne Terras | 6:0, 6:2 |
Zwyciężczyni | 17. | 22 lipca 1967 | Hoylake | Trawiasta | Helen Gourlay | Christine Truman Virginia Wade | 6:4, 6:3 |
Zwyciężczyni | 18. | 7 sierpnia 1967 | Hamburg | Ceglana | Lesley Turner | Françoise Durr Gail Sherriff | 8:6, 6:1 |
Finalistka | 12. | 1 października 1967 | Berkeley | Twarda | Françoise Durr | Rosie Casals Billie Jean King | 6:1, 6:4 |
Finalistka | 13. | 14 stycznia 1968 | Hobart | Trawiasta | Mary-Ann Eisel | Margaret Court Gail Sherriff | 2:6, 4:6 |
Finalistka | 14. | 29 stycznia 1968 | Australian Championships | Trawiasta | Lesley Turner | Karen Krantzcke Kerry Melville | 4:6, 6:3, 2:6 |
W Erze Open 67 (38–29) |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 1 czerwca 1968 | Surbiton | Trawiasta | Robin Blakelock | Joyce Barclay Winnie Shaw | 10:8, 6:3 |
Finalistka | 1. | 8 czerwca 1968 | Manchester | Trawiasta | Betty Rosenquest | Margaret Court Virginia Wade | 3:6, 4:6 |
Finalistka | 2. | 28 lipca 1968 | Hilversum | Ceglana | Astrid Suurbeek | Annette Van Zyl Pat Walkden | 2:6, 6:3, 3:6 |
Finalistka | 3. | 11 sierpnia 1968 | Hamburg | Ceglana | Winnie Shaw | Annette Van Zyl Pat Walkden | 3:6, 5:7 |
Finalistka | 4. | 1 grudnia 1968 | Adelaide | Trawiasta | Lesley Hunt | Karen Krantzcke Kerry Melville | 1:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 7 stycznia 1969 | Perth | Trawiasta | Margaret Court | Françoise Durr Ann Haydon-Jones | 6:4, 6:4 |
Zwyciężczyni | 3. | 12 stycznia 1969 | Melbourne | Trawiasta | Margaret Court | Karen Krantzcke Kerry Melville | 3:6, 6:3, 6:2 |
Zwyciężczyni | 4. | 19 stycznia 1969 | Sydney | Trawiasta | Margaret Court | Rosie Casals Billie Jean King | 15:13, 4:6, 6:3 |
Zwyciężczyni | 5. | 27 stycznia 1969 | Australian Open | Trawiasta | Margaret Court | Rosie Casals Billie Jean King | 6:4, 6:4 |
Zwyciężczyni | 6. | 2 marca 1969 | Curaçao | Twarda | Margaret Court | Julie Heldman Nancy Richey | 6:4, 6:2 |
Zwyciężczyni | 7. | 9 marca 1969 | Caracas | Twarda | Margaret Court | Karen Krantzcke Kerry Melville | 7:5, 8:6 |
Zwyciężczyni | 8. | 16 marca 1969 | Barranquilla | Ceglana | Margaret Court | Karen Krantzcke Kerry Melville | 6:2, 6:4 |
Zwyciężczyni | 9. | 23 marca 1969 | Fort Lauderdale | Ceglana | Margaret Court | Karen Krantzcke Virginia Wade | 6:3, 3:6, 6:3 |
Zwyciężczyni | 10. | 13 kwietnia 1969 | Charlotte | Ceglana | Margaret Court | Mary-Ann Eisel Lesley Turner | 6:4, 6:2 |
Zwyciężczyni | 11. | 20 kwietnia 1969 | Houston | Ceglana | Margaret Court | Karen Krantzcke Kerry Melville | 6:4, 6:3 |
Zwyciężczyni | 12. | 4 maja 1969 | Bournemouth | Ceglana | Margaret Court | Ada Bakker Marijke Jansen | 6:1, 6:4 |
Finalistka | 5. | 11 maja 1969 | Guildford | Ceglana | Margaret Court | Maryna Godwin Elizabeth James | walkower |
Zwyciężczyni | 13. | 1 czerwca 1969 | Surbiton | Trawiasta | Winnie Shaw | Joyce Barclay Betty Stöve | 6:4, 7:5 |
Zwyciężczyni | 14. | 15 czerwca 1969 | Bristol | Trawiasta | Margaret Court | Rosie Casals Billie Jean King | 6:4, 6:2 |
Zwyciężczyni | 15. | 5 lipca 1969 | Wimbledon | Trawiasta | Margaret Court | Patti Hogan Peggy Michel | 9:7, 6:2 |
Zwyciężczyni | 16. | 3 sierpnia 1969 | Eastbourne | Trawiasta | Margaret Court | Christine Janes Nell Truman | 6:3, 3:6, 6:3 |
Zwyciężczyni | 17. | 10 sierpnia 1969 | Hamburg | Ceglana | Helga Niessen Masthoff | Edda Buding Helga Schultze | 6:1, 6:4 |
Zwyciężczyni | 18. | 18 sierpnia 1969 | Kitzbühel | Ceglana | Pat Walkden | Marianna Brummer Anita Van Deventer | 6:0, 6:3 |
Zwyciężczyni | 19. | 12 stycznia 1970 | Hobart | Trawiasta | Margaret Court | Karen Krantzcke Kerry Melville | 5:7, 8:6, 6:2 |
Zwyciężczyni | 20. | 18 stycznia 1970 | Melbourne | Trawiasta | Margaret Court | Karen Krantzcke Kerry Melville | 6:3, 6:4 |
Zwyciężczyni | 21. | 27 stycznia 1970 | Australian Open | Trawiasta | Margaret Court | Karen Krantzcke Kerry Melville | 6:1, 6:3 |
Finalistka | 6. | 12 kwietnia 1970 | Durban | Twarda | Margaret Court | Rosie Casals Billie Jean King | 5:7, 3:6 |
Zwyciężczyni | 22. | 2 maja 1970 | Bournemouth | Ceglana | Margaret Court | Rosie Casals Billie Jean King | 6:2, 6:8, 7:5 |
Zwyciężczyni | 23. | 9 maja 1970 | Guildford | Ceglana | Margaret Court | Karen Krantzcke Pat Walkden | 6:0, 7:9, 6:4 |
Zwyciężczyni | 24. | 13 czerwca 1970 | Bristol | Trawiasta | Margaret Court | Karen Krantzcke Kerry Melville | 6:2, 6:3 |
Zwyciężczyni | 25. | 11 lipca 1970 | Newport | Trawiasta | Rosie Casals | Ann Haydon-Jones Patti Hogan | 6:3, 6:2 |
Finalistka | 7. | 18 lipca 1970 | Hoylake | Trawiasta | Julie Heldman | Karen Krantzcke Kerry Melville | 2:6, 10:12 |
Zwyciężczyni | 26. | 12 września 1970 | US Open | Trawiasta | Margaret Court | Rosie Casals Virginia Wade | 6:3, 6:4 |
Finalistka | 8. | 4 października 1970 | Berkeley | Twarda | Patti Hogan | Lesley Hunt Kristy Pigeon | 2:6, 3:6 |
Finalistka | 9. | 21 marca 1971 | Detroit | Dywanowa (hala) | Peaches Bartkowicz | Mary-Ann Eisel Valerie Ziegenfuss | 6:2, 2:6, 3:6 |
Finalistka | 10. | 11 kwietnia 1971 | St. Petersburg | Ceglana | Julie Heldman | Françoise Durr Ann Haydon-Jones | 6:7, 6:3, 3:6 |
Finalistka | 11. | 25 kwietnia 1971 | San Diego | Twarda | Françoise Durr | Rosie Casals Billie Jean King | 7:6, 2:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 27. | 24 lipca 1971 | Leicester | Trawiasta | Evonne Goolagong | Barbara Hawcroft Patti Hogan | 8:6, 6:4 |
Zwyciężczyni | 28. | 2 sierpnia 1971 | Wenecja | Ceglana | Billie Jean King | Gail Chanfreau Françoise Durr | 3:6, 6:4, 6:4 |
Finalistka | 12. | 8 sierpnia 1971 | Houston | Dywanowa (hala) | Françoise Durr | Rosie Casals Billie Jean King | 3:6, 6:1, 2:6 |
Zwyciężczyni | 29. | 15 sierpnia 1971 | Indianapolis | Ceglana | Billie Jean King | Julie Heldman Linda Tuero | 6:1, 6:2 |
Zwyciężczyni | 30. | 22 sierpnia 1971 | Chicago | Dywanowa (hala) | Françoise Durr | Rosie Casals Billie Jean King | 4:6, 6:7 |
Zwyciężczyni | 31. | 29 sierpnia 1971 | Newport | Trawiasta | Françoise Durr | Kerry Harris Kerry Melville | 6:2, 6:1 |
Zwyciężczyni | 32. | 11 września 1971 | US Open | Trawiasta | Rosie Casals | Gail Chanfreau Françoise Durr | 6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 33. | 19 września 1971 | Louisville | Ceglana | Françoise Durr | Kerry Melville Betty Stöve | 2:6, 6:4, 6:3 |
Finalistka | 13. | 26 września 1971 | Los Angeles | Twarda | Françoise Durr | Rosie Casals Billie Jean King | 3:6, 2:6 |
Finalistka | 14. | 3 października 1971 | Phoenix | Twarda | Françoise Durr | Rosie Casals Billie Jean King | 3:6, 2:6 |
Finalistka | 15. | 5 grudnia 1971 | Christchurch | Trawiasta | Françoise Durr | Rosie Casals Billie Jean King | 3:6, 8:9(6) |
Finalistka | 16. | 16 stycznia 1972 | San Francisco | Twarda | Françoise Durr | Rosie Casals Virginia Wade | 3:6, 7:5, 2:6 |
Finalistka | 17. | 30 stycznia 1972 | Boston | Dywanowa (hala) | Françoise Durr | Rosie Casals Virginia Wade | 6:2, 3:6, 6:7(4) |
Zwyciężczyni | 34. | 6 lutego 1972 | Fort Lauderdale | Ceglana | Françoise Durr | Nancy Gunter Virginia Wade | 6:3, 6:2 |
Finalistka | 18. | 20 lutego 1972 | Oklahoma City | Dywanowa (hala) | Françoise Durr | Rosie Casals Billie Jean King | 7:6(4), 6:7(2), 2:6 |
Finalistka | 19. | 27 lutego 1972 | Waszyngton | Dywanowa (hala) | Françoise Durr | Billie Jean King Betty Stöve | 1:6, 7:6, 5:7 |
Zwyciężczyni | 35. | 6 marca 1972 | Birmingham (Michigan) | Dywanowa (hala) | Françoise Durr | Rosie Casals Kerry Melville | 6:1, 6:1 |
Finalistka | 20. | 13 marca 1972 | Dallas | Dywanowa (hala) | Françoise Durr | Rosie Casals Billie Jean King | 3:6, 6:4, 5:7 |
Finalistka | 21. | 26 marca 1972 | Richmond | Ceglana (hala) | Karen Krantzcke | Rosie Casals Billie Jean King | 5:7, 6:7 |
Finalistka | 22. | 2 kwietnia 1972 | San Juan | Twarda | Karen Krantzcke | Rosie Casals Billie Jean King | 2:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 36. | 9 kwietnia 1972 | Jacksonville | Ceglana | Karen Krantzcke | Vicky Berner Billie Jean King | 7:5, 6:1 |
Finalistka | 23. | 16 kwietnia 1972 | St. Petersburg | Ceglana | Françoise Durr | Karen Krantzcke Wendy Overton | 5:7, 4:6 |
Finalistka | 24. | 23 kwietnia 1972 | Tucson | Twarda | Françoise Durr | Kerry Harris Karen Krantzcke | 3:6, 7:6, 3:6 |
Finalistka | 25. | 7 maja 1972 | Indianapolis | Dywanowa (hala) | Françoise Durr | Rosie Casals Karen Krantzcke | 3:6, 2:6 |
Finalistka | 26. | 25 czerwca 1972 | Eastbourne | Trawiasta | Françoise Durr | Lesley Hunt Betty Stöve | 4:6, 8:6, 3:6 |
Finalistka | 27. | 8 lipca 1972 | Wimbledon | Trawiasta | Françoise Durr | Billie Jean King Betty Stöve | 2:6, 6:4, 3:6 |
Zwyciężczyni | 37. | 16 lipca 1972 | Newport | Trawiasta | Betty Stöve | Kerry Harris Kerry Melville | 7:5, 6:4 |
Finalistka | 28. | 31 maja 1975 | Surbiton | Trawiasta | Lindsay Blachford | Patti Hogan Greer Stevens | 9:7, 1:6, 7:9 |
Zwyciężczyni | 38. | 8 czerwca 1975 | Chichester | Trawiasta | Karen Krantzcke | Patti Hogan Greer Stevens | 4:6, 6:1, 6:4 |
Finalistka | 29. | 14 czerwca 1975 | Beckenham | Trawiasta | Karen Krantzcke | Linky Boshoff Patti Hogan | 6:3, 7:9, 5:7 |
Gra mieszana 15 (6–9) |
Przed Erą Open 9 (4–5) |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 8 września 1963 | U.S. National | Trawiasta | Ed Rubinoff | Margaret Smith Ken Fletcher | 6:3, 6:8, 2:6 |
Finalistka | 2. | 13 września 1964 | U.S. National | Trawiasta | Ed Rubinoff | Margaret Smith John Newcombe | 8:10, 6:4, 3:6 |
Finalistka | 3. | 2 lipca 1965 | Wimbledon | Trawiasta | Tony Roche | Margaret Smith Ken Fletcher | 10:12, 3:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 3 października 1965 | Berkeley | Twarda | Jim McManus | Lynn Abbes Donald Dell | 6:2, 6:1 |
Zwyciężczyni | 2. | 9 stycznia 1966 | Perth | Trawiasta | Tony Roche | Lesley Hunt Tom Okker | 9:7, 6:3 |
Zwyciężczyni | 3. | 31 stycznia 1966 | Australian Championships | Trawiasta | Tony Roche | Robyn Ebbern William Bowrey | 6:1, 6:3 |
Finalistka | 4. | 12 września 1965 | U.S. National | Trawiasta | Frank Froehling | Margaret Smith Fred Stolle | 4:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 14 grudnia 1966 | Adelaide | Trawiasta | Tony Roche | Françoise Durr Claude de Gronckel | 6:4, 7:5 |
Finalistka | 5. | 30 stycznia 1967 | Australian Championships | Trawiasta | Tony Roche | Lesley Turner Owen Davidson | 7:9, 4:6 |
W Erze Open 6 (2–4) |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 29 września 1968 | Berkeley | Twarda | Jim McManus | Margaret Court Stan Smith | 10:8, 2:6, 2:6 |
Finalistka | 2. | 5 lipca 1969 | Wimbledon | Trawiasta | Tony Roche | Ann Haydon-Jones Fred Stolle | 2:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 10 sierpnia 1969 | Hamburg | Ceglana | Marty Riessen | Pat Walkden Frew McMillan | 6:4, 6:1 |
Zwyciężczyni | 2. | 9 maja 1970 | Guildford | Ceglana | Geoff Masters | Pat Walkden Keith Diepraam | 6:3, 6:3 |
Finalistka | 3. | 12 lipca 1970 | Newport | Trawiasta | Owen Davidson | Rosie Casals Cliff Drysdale | 7:5, 3:6, 3:6 |
Finalistka | 4. | 13 września 1970 | US Open | Trawiasta | Frew McMillan | Margaret Court Marty Riessen | 4:6, 4:6 |
Uwagi |
↑ Oficjalny komputerowy ranking WTA rozpoczął się od 1975 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017.
↑ ab Brak danych z turnieju gry mieszanej z Mistrzostw USA z 1963 roku, stąd ilość meczów nie zawiera tych danych.
Przypisy |
↑ The women who changed tennis: Why the 'Original 9' matter to the WTA (ang.). wtatennis.com. [dostęp 2018-02-16].
↑ Andrzej Frąfara: Cały Ten Tenis, Encyklopedia. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2016, s. 285. ISBN 978-83-274-5271-9.
↑ Adam Lincoln: In Her Own Words: Judy Dalton (ang.). www.wtatennis.com, 23 września 2010. [dostęp 28 lutego 2018].
↑ Linda Pearce: Get me to the court on time (ang.). www.smh.com.au, 2013-01-13. [dostęp 22 lutego 2018].
↑ Australian Tennis Hall of Fame – Judy (Tegart) Dalton (ang.). www.tennis.com.au, 2013. [dostęp 22 lutego 2018].
↑ John Grasso: Historical Dictionary of Tennis. Scarecrow Press, Inc., 2011, s. 279. ISBN 978-0-8108-7237-0.
↑ Adam Lincoln: In Her Own Words: Judy Dalton (ang.). www.wtatennis.com, 23 września 2010. [dostęp 28 lutego 2018].
Bibliografia |
- Profil na stronie WTA (ang.). wtatennis.com. [dostęp 25 lutego 2018].
- Profil na stronie ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 25 lutego 2018].
- Profil na stronie Pucharu Federacji (ang.). fedcup.com. [dostęp 25 lutego 2018].
Bud Collins, „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017
|