Yvon Petra



















































Yvon Petra


Ilustracja

Państwo
 Francja
Data i miejsce urodzenia
8 marca 1916
Chợ Lớn
Data i miejsce śmierci
12 września 1984
Paryż
Gra
 praworęczna, jednoręczny backhand
Status profesjonalny
 1935
Zakończenie kariery
 1955

Gra pojedyncza

Roland Garros
 SF (1946)

Wimbledon
W (1946)

US Open
 4R (1936–1938)

Gra podwójna
Roland Garros
W (1938, 1946)

Yvon François Marie Petra (ur. 8 marca 1916 w Chợ Lớn, Indochiny, zm. 12 września 1984 w Paryżu) – francuski tenisista, pierwszy powojenny zwycięzca Wimbledonu w grze pojedynczej, reprezentant w Pucharze Davisa, członek Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[1].


Urodzony w Indochinach (obecnie Wietnam), w dzisiejszej chińskiej dzielnicy Ho Chi Minh, tam też nauczył się grać w tenisa. Po powrocie do Francji występy tenisowe łączył z pracą barmana.




Spis treści






  • 1 Kariera tenisowa


    • 1.1 Finały w turniejach wielkoszlemowych


      • 1.1.1 Gra pojedyncza (1–0)


      • 1.1.2 Gra podwójna (2–0)


      • 1.1.3 Gra mieszana (1–2)






  • 2 Przypisy


  • 3 Bibliografia





Kariera tenisowa |


Pierwsze znaczące sukcesy odniósł w 1937 roku w grze mieszanej. Partnerując Simone Mathieu wygrał mistrzostwa Francji (obecnie French Open) i był w finale Wimbledonu (porażka z Donem Budge'm i Alice Marble), z Sylvią Henrotin był w finale mistrzostw USA (obecnie US Open) (porażka z Budge'm i Sarah Palfrey Cooke). Rok później wygrał grę podwójną na mistrzostwach Francji w parze z Bernardem Destremau, po finałowym zwycięstwie nad czołową wówczas parą Don Budge–Gene Mako.


Ciężko ranny na froncie II wojny światowej, trafił do obozu jenieckiego, gdzie ledwie uniknął amputacji nogi. Wyszedł z obozu w 1942 roku. Wkrótce powrócił do tenisa – nie było zakazów uprawiania sportu w okupowanej przez Niemców Francji. Zdobył kilka nieoficjalnych tytułów mistrza Francji w czasie wojny, zarówno w singlu, jak i deblu.


W 1946 roku osiągnął największy sukces w karierze. Został pierwszym powojennym mistrzem Wimbledonu po pokonaniu w finale Geoffa Browna. Petra przeszedł do historii nie tylko jako pierwszy triumfator Wimbledonu po wojnie, ale i jako ostatni mistrz grający w długich spodniach.


W sezonie 1946 wyjątkowo Wimbledon poprzedzał w kalendarzu turniejowym mistrzostwa Francji. W Paryżu Petra doszedł do półfinału, gdzie przegrał z Marcelem Bernardem. Ci dwaj Francuzi stworzyli natomiast zwycięską parę deblową i w finale gry podwójnej pokonali Enrique Moreę i Pancho Segurę.


W latach 1937–1947, z przerwą wojenną, reprezentował Francję w Pucharze Davisa. Mimo gry w tym okresie kilku dobrych tenisistów Francja nie nawiązała do tradycji słynnych „Czterech Muszkieterów Tenisa”.



Finały w turniejach wielkoszlemowych |



Gra pojedyncza (1–0) |





















Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca
 1.
 1946
Wimbledon, Londyn
 Trawiasta
Australia Geoff Brown
 6:2, 6:4, 7:9, 5:7, 6:4


Gra podwójna (2–0) |

































Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca
 1.
 1936
French Championships, Paryż
 Ceglana
Francja Bernard Destremau
Stany Zjednoczone Don Budge
Stany Zjednoczone Gene Mako
 3:6, 6:3, 9:7, 6:1
Zwycięzca
 2.
 1946
French Championships, Paryż
 Ceglana
Francja Marcel Bernard
Argentyna Enrique Morea
Ekwador Pancho Segura
 7:5, 6:3, 0:6, 1:6, 10:8


Gra mieszana (1–2) |











































Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca
 1.
 1937
French Championships, Paryż
 Ceglana
Francja Simone Mathieu
Niemcy Marie Luise Horn
Francja Roland Journu
 7:5, 7:5
Finalista
 1.
 1937
Wimbledon, Londyn
 Trawiasta
Francja Simone Mathieu
Stany Zjednoczone Alice Marble
Stany Zjednoczone Don Budge
 4:6, 1:6
Finalista
 2.
 1937
U.S. National Championships, Forest Hills
 Trawiasta
Francja Sylvie Jung Henrotin
Stany Zjednoczone Sarah Palfrey Cooke
Stany Zjednoczone Don Budge
 2:6, 10:8, 0:6


Przypisy |




  1. ↑ Sylwetka na stronie Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy (ang.). tennisfame.com. [dostęp 2016-07-18].



Bibliografia |





  • Profil na stronie ATP (ang.). atpworldtour.com. [dostęp 29 października 2013].

  • Profil na stronie ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 29 października 2013].

  • Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). daviscup.com. [dostęp 29 października 2013].






  • Zbigniew Dutkowski, Encyklopedia A...Z, w "Tenis", nr 59 z maja 2003, str. 54






Zwycięstwa w turniejach wielkoszlemowych





















-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

University of Vienna

圖片
"Vienna University" redirects here. For Vienna University of Economics and Business, see Vienna University of Economics and Business. University of Vienna Universität Wien Type Public Established 1365 Budget € 544 million [1] Rector Heinz Engl Academic staff 6,765 Administrative staff 3,106 Students 94,000 [2] Postgraduates 16,490 Doctoral students 8,945 Location Main building, Vienna , Austria 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Coordinates: 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Campus Urban Colors Blue and White           Affiliations Campus Europae, EUA, UNICA Website www.univie.ac.at/en Data as of 2016 [update] The University of Vienna (German: Universität Wien ) is a public university located in Vienna, Austria. It was founded by Duke Rudolph IV in 1365 and is one of the oldest universities in the Ge
閱讀完整內容