Maria Bueno
| ||
Państwo | Brazylia | |
Data i miejsce urodzenia | 11 października 1939 São Paulo | |
Data i miejsce śmierci | 8 czerwca 2018 São Paulo | |
Wzrost | 180 cm | |
Masa ciała | 82 kg | |
Gra | praworęczna, jednoręczny bekhend | |
Status profesjonalny | 1950 | |
Zakończenie kariery | 1968 (wznowienie kariery 1974–1977, 1980)[1] | |
Gra pojedyncza | ||
Najwyżej w rankingu | 1 (1959) | |
Australian Open | F (1965) | |
Roland Garros | F (1964) | |
Wimbledon | W (1959, 1960, 1964) | |
US Open | W (1959, 1963, 1964, 1966) | |
Gra podwójna | ||
Najwyżej w rankingu | 46 (27 października 1986) | |
Australian Open | W (1960) | |
Roland Garros | W (1960) | |
Wimbledon | W (1958, 1960, 1963, 1965, 1966) | |
US Open | W (1960, 1962, 1966, 1968) |
Maria Esther Andion Bueno (ur. 11 października 1939 w São Paulo, zm. 8 czerwca 2018 tamże) – brazylijska tenisistka, zwyciężczyni 19 turniejów Wielkiego Szlema, reprezentantka w Fed Cup.
Spis treści
1 Kariera tenisowa
1.1 Finały w turniejach wielkoszlemowych
1.1.1 Gra pojedyncza (7–5)
1.1.2 Gra podwójna (11–5)
1.1.3 Gra mieszana (1–6)
2 Przypisy
3 Bibliografia
Kariera tenisowa |
W grze pojedynczej Bueno odniosła 7 triumfów w zawodach wielkoszlemowych. W wieku 17 lat została mistrzynią Wimbledonu 1959, stając się pierwszą tenisistką z Ameryki Południowej, która wygrała ten turniej[2][3].
W sezonie 1960 zwyciężyła we wszystkich wielkoszlemowych imprezach w konkurencji gry podwójnej (3 tytuły zdobyła razem z Darlene Hard, a 1 z Christine Truman), zostając pierwszą tenisistką, która skompletowała w sezonie Klasycznego Wielkiego Szlema w deblu[3][4]. W sumie Bueno wygrała 11 turniejów tej rangi w grze podwójnej.
W konkurencji gry mieszanej triumfowała we French Championships 1960, startując z Robertem Howe.
W 1978 roku została przyjęta do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[5].
Po zakończeniu sportowej kariery została komentatorką telewizyjną dla stacji SportTV i BBC’s Radio Brazilian World Service[3][5]. Była również ambasadorką turnieju Rio Open[3]. Zmarła 8 czerwca 2018 w szpitalu w São Paulo, gdzie została przyjęta z powodu raka jamy ustnej z przerzutami[6][7]. Kilka dni wcześniej przewieziono ją do szpitala w ciężkim stanie.[8]
Finały w turniejach wielkoszlemowych |
Gra pojedyncza (7–5) |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 1959 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Darlene Hard | 6:4, 6:3 |
Zwyciężczyni | 2. | 1959 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Christine Truman | 6:1, 6:4 |
Zwyciężczyni | 3. | 1960 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Sandra Reynolds Price | 8:6, 6:0 |
Finalistka | 1. | 1960 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Darlene Hard | 4:6, 12:10, 4:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 1963 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Margaret Smith Court | 7:5, 6:4 |
Finalistka | 2. | 1964 | French Championships, Paryż | Ceglana | Margaret Smith Court | 7:5, 1:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 5. | 1964 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Margaret Smith Court | 6:4, 7:9, 6:3 |
Zwyciężczyni | 6. | 1964 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Carole Caldwell Graebner | 6:1, 6:0 |
Finalistka | 3. | 1965 | Australian Championships, Melbourne | Trawiasta | Margaret Smith Court | 7:5, 4:6, 2:5 krecz |
Finalistka | 4. | 1965 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Margaret Smith Court | 4:6, 5:7 |
Finalistka | 5. | 1966 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Billie Jean King | 3:6, 6:3, 1:6 |
Zwyciężczyni | 7. | 1966 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Nancy Richey | 6:3, 6:1 |
Gra podwójna (11–5) |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 1958 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Althea Gibson | Margaret Osborne DuPont Margret Varner | 6:3, 7:5 |
Finalistka | 1. | 1958 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Althea Gibson | Jeanne Arth Darlene Hard | 6:2, 3:6, 4:6 |
Finalistka | 2. | 1959 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Sally Moore | Jeanne Arth Darlene Hard | 2:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 1960 | Australian Championships, Brisbane | Trawiasta | Christine Truman | Lorraine Coghlan Margaret Smith Court | 6:2, 5:7, 6:2 |
Zwyciężczyni | 3. | 1960 | French Championships, Paryż | Ceglana | Darlene Hard | Ann Haydon-Jones Pat Ward Hales | 6:2, 7:5 |
Zwyciężczyni | 4. | 1960 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Darlene Hard | Sandra Reynolds Price Renee Schuurman | 6:4, 6:0 |
Zwyciężczyni | 5. | 1960 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Darlene Hard | Ann Haydon Jones Deidre Catt | 6:1, 6:1 |
Finalistka | 3. | 1961 | French Championships, Paryż | Ceglana | Darlene Hard | Sandra Reynolds Price Renee Schuurman | walkower |
Zwyciężczyni | 6. | 1961 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Darlene Hard | Billie Jean King Karen Susman | 4:6, 6:3, 6:2 |
Zwyciężczyni | 7. | 1963 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Darlene Hard | Margaret Smith Court Robyn Ebbern | 8:6, 9:7 |
Finalistka | 4. | 1963 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Darlene Hard | Margaret Smith Court Robyn Ebbern | 6:4, 8:10, 3:6 |
Zwyciężczyni | 8. | 1965 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Billie Jean King | Françoise Durr Jeanine Lieffrig | 6:2, 7:5 |
Zwyciężczyni | 9. | 1966 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Nancy Richey | Margaret Smith Court Judy Tegart Dalton | 6:3, 4:6, 6:4 |
Zwyciężczyni | 10. | 1966 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Nancy Richey | Rosie Casals Billie Jean King | 6:3, 6:4 |
Finalistka | 5. | 1967 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Nancy Richey | Rosie Casals Billie Jean King | 11:9, 4:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 11. | 1968 | US Open, Forest Hills | Trawiasta | Margaret Smith Court | Rosie Casals Billie Jean King | 4:6, 9:7, 8:6 |
Gra mieszana (1–6) |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 1958 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Alex Olmedo | Margaret Osborne DuPont Neale Fraser | 3:6, 6:3, 7:9 |
Finalistka | 2. | 1959 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Neale Fraser | Darlene Hard Rod Laver | 4:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 1960 | French Championships, Paryż | Ceglana | Robert Howe | Ann Haydon-Jones Roy Emerson | 1:6, 6:1, 6:2 |
Finalistka | 3. | 1960 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Robert Howe | Darlene Hard Rod Laver | 11:13, 6:3, 6:8 |
Finalistka | 4. | 1960 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Antonio Palafox | Margaret Osborne DuPont Neale Fraser | 3:6, 2:6 |
Finalistka | 5. | 1965 | French Championships, Paryż | Ceglana | John Newcombe | Margaret Smith Court Ken Fletcher | 4:6, 4:6 |
Finalistka | 6. | 1967 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Ken Fletcher | Billie Jean King Owen Davidson | 6:3, 2:6, 13:15 |
Przypisy |
↑ Maria Bueno Activity (ang.). itftennis.com. [dostęp 5 maja 2017].
↑ Przewodnik po arenach olimpijskich w Rio (pol.). wiadomosci.com, 2 sierpnia 2016. [dostęp 23 kwietnia 2017].
↑ abcd Maria Bueno: A Brazilian Tennis Legend (ang.). wtatennis.com, 26 lutego 2015. [dostęp 23 kwietnia 2017].
↑ The home of a great champion (ang.). mariabueno.org. [dostęp 6 maja 2017].
↑ ab Maria Bueno (ang.). tennisfame.com. [dostęp 23 kwietnia 2017].
↑ The Associated Press: Brazilian Tennis Great Maria Bueno Dies After Cancer Battle (ang.). The New York Times, 2018-06-08. [dostęp 2018-06-09].
↑ Brazilian tennis great Maria Bueno dies at 78, „ESPN.com” [dostęp 2018-06-09] .
↑ INTERIA.PL, Maria Bueno w ciężkim stanie w szpitalu [dostęp 2018-06-10] (pol.).
Bibliografia |
- Profil na stronie WTA (ang.). wtatennis.com. [dostęp 21 października 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). itftennis.com. [dostęp 21 października 2013].
- Profil na stronie Pucharu Federacji (ang.). fedcup.com. [dostęp 21 października 2013].
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
VIAF: 234150323642609970505
GND: 1160878080
- WorldCat