Cerkiew św. Mikołaja w Mycowie
















































Cerkiew św. Mikołaja w Mycowie


Distinctive emblem for cultural property.svg A/32 z dnia 19.03.1966[1]

Ilustracja
Widok ogólny

Państwo
 Polska

Województwo
 lubelskie
Miejscowość
Myców


Wyznanie
katolickie

Kościół
rzymskokatolicki

Parafia
Parafia św. Michała Archanioła w Żniatynie


Wezwanie
św. Mikołaja





























Położenie na mapie gminy Dołhobyczów


Mapa lokalizacyjna gminy Dołhobyczów

Cerkiew w Mycowie

Cerkiew w Mycowie






Położenie na mapie Polski


Mapa lokalizacyjna Polski

Cerkiew w Mycowie

Cerkiew w Mycowie






Położenie na mapie województwa lubelskiego


Mapa lokalizacyjna województwa lubelskiego

Cerkiew w Mycowie

Cerkiew w Mycowie






Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego


Mapa lokalizacyjna powiatu hrubieszowskiego

Cerkiew w Mycowie

Cerkiew w Mycowie





Ziemia50°26′42,4″N 23°59′55,8″E/50,445111 23,998833





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Cerkiew św. Mikołaja w Mycowie – dawna cerkiew greckokatolicka i prawosławna.


Od 2006 użytkowana jako kaplica rzymskokatolickiej parafii w Żniatynie.




Spis treści






  • 1 Historia obiektu


  • 2 Architektura i wyposażenie


  • 3 Wokół cerkwi


  • 4 Turystyka


  • 5 Przypisy


  • 6 Bibliografia


  • 7 Linki zewnętrzne





Historia obiektu |


Dawna cerkiew greckokatolicka pw. św. Mikołaja wzniesiona została w 1859. Około 1875 zamieniona na prawosławną. Po wysiedleniu ludności ukraińskiej w latach 1945-47 użytkowana była jako warsztat, a później, kiedy powstał PGR, jako magazyn. Od 1963 opuszczona ulegała postępującej dewastacji. Dopiero w latach dziewięćdziesiątych z inicjatywy Społecznej Komisji Opieki nad Zabytkami Sztuki Cerkiewnej przeprowadzono remont, między innymi kładąc nowy blaszany dach oraz zrekonstruowano zniszczone zakrystie[2]. Od 2006 służy jako kaplica pw. św. Jana Chrzciciela rzymskokatolickiej parafii w Żniatynie.






  • Widok od strony południowej





  • Widok od strony zachodniej





  • Widok od strony wschodniej




Architektura i wyposażenie |


Jest to cerkiew jednokopułowa – nad nawą ośmiopołaciowa kopuła z latarnią, wsparta na wysokim ośmiobocznym tamburze, trójdzielna: prezbiterium, szersza nawa i babiniec równej szerokości z prezbiterium kwadratowe. Prezbiterium zwrócone na zachód, a w jego przedłużeniu zakrystia. Drewniana konstrukcji zrębowej, zwęglowana na rybi ogon, oszalowana. Kopuła, dwuspadowe dachy nad prezbiterium, babińcem i zakrystią oraz okap kryte blachą.


Wewnątrz w nawie ośmiopolowe pozorne sklepienie kopulaste, w pozostałych pomieszczeniach stropy. Zachowała się polichromia z 1862 o tradycjach późnobarokowych oraz niepełny ikonostas barokowo-rokokowy zapewne z końca XVIII wieku gruntownie przemalowany[3]. W cerkwi unikatowo umieszczone są dwa chóry jeden nad drugim.



Wokół cerkwi |


Obok świątyni stała murowana dzwonnica z pięcioma dzwonami. Została rozebrana w 1969 przez PGR. Cerkiew otacza zdewastowany cmentarz, gdzie pozostało kilka kamiennych nagrobków.






  • Brama boczna





  • Na cmentarzu przycerkiewnym





  • Na cmentarzu przycerkiewnym




Turystyka |


Cerkiew jest obiektem transgranicznego szlaku turystycznego Bełżec - Bełz[4].



Przypisy |




  1. ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie. 2018-09-30. [dostęp 22.12.2015].


  2. ↑ Maria Kaniewska Cerkiewki lubelszczyzny - katalog


  3. ↑ Parafia w Żniatynie informacje na stronie diecezji


  4. ↑ Bełżec - Bełz. Transgraniczny szlak turystyczny – strona szlaku. [dostęp 2015-12-30].



Bibliografia |


  • Grzegorz Rąkowski, Polska egzotyczna, część II, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2002, ​ISBN 978-83-62460-26-7​


Linki zewnętrzne |


  • Informacje o cerkwi na stronie kościoły drewniane








p • d • e

Cerkwie powiatu hrubieszowskiego


  • Chłopiatyn

  • Czerniczyn

  • Dłużniów

  • Dołhobyczów

  • Horodło

  • Hostynne

  • Hrubieszów

  • Hrubieszów

  • Hrubieszów

  • Cerkiew w Jankach

  • Kościaszyn

  • Liski

  • Mircze

  • Modryń

  • Myców

  • Cerkiew w Przewodowie

  • Sahryń

  • Stara Wieś

  • Strzyżów

  • Sulimów

  • Szpikołosy

  • Teratyn

  • Terebiń

  • Turkowice

  • Cerkiew w Uchaniach

  • Werbkowice

  • Wiszniów

  • Wyżłów

  • Żniatyn


 Hrubieszow cerk.jpg



-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容