Diecezja warszawsko-chełmska


































































Diecezja warszawsko-chełmska

Ilustracja
Sobór w Warszawie

Państwo
 Polska

Siedziba
Warszawa
Data powołania
 1922
Data zamknięcia
 1940


Wyznanie
prawosławne

Kościół
Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Sobór metropolitalny
św. Marii Magdaleny w Warszawie


Biskup diecezjalny
 ostatni: metropolita warszawski i całej Polski Dionizy (Waledyński)
Dane statystyczne (1922)
Liczba wiernych
 215 021
Liczba kapłanów
 73
Liczba dekanatów
 7
Liczba parafii
 53
Liczba klasztorów
 2
Powierzchnia
 231 585 km²

Diecezja warszawsko-chełmska – działająca w latach 1922–1940 jednostka podziału administracyjnego Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, z siedzibą w Warszawie.


Przed 1918 Warszawa była siedzibą prawosławnej eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Powstanie diecezji warszawskiej było wynikiem reorganizacji jej granic w związku z powstaniem niepodległego państwa polskiego[1]. Terytorialnie była to największa z pięciu przedwojennych diecezji PAKP, zajmująca powierzchnię 231 585 kilometrów kwadratowych, czyli obszar województw: kieleckiego, krakowskiego, lubelskiego, lwowskiego, łódzkiego, pomorskiego, poznańskiego, stanisławowskiego, śląskiego, tarnopolskiego, warszawskiego oraz miasta Warszawy[1]. Według danych z 1922, diecezja dzieliła się na siedem dekanatów i obejmowała 53 etatowe parafie oraz 11 placówek filialnych[1]. Były one obsługiwane przez 73 kapłanów[1]. Władze cerkiewne szacowały liczbę wiernych na obszarze diecezji na 215 021 osób[1].


Diecezja działała w opisanym kształcie do II wojny światowej. Po agresji hitlerowskiej na Polskę i utworzeniu Generalnego Gubernatorstwa została zreorganizowana jako diecezja warszawsko-radomska Autokefalicznego Kościoła w Generalnej Guberni[2].



Przypisy |




  1. ↑ abcde A. Mironowicz: Kościół prawosławny na ziemiach polskich w XIX i XX wieku. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2001, s. 99. ISBN 83-7431-046-4.


  2. ↑ A. Mironowicz: Kościół prawosławny na ziemiach polskich w XIX i XX wieku. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2001, s. 203. ISBN 83-7431-046-4.














p • d • e

Diecezje Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego
Współczesny podział

  • białostocko-gdańska

  • lubelsko-chełmska

  • łódzko-poznańska

  • przemysko-gorlicka

  • warszawsko-bielska

  • wrocławsko-szczecińska

  • Prawosławny Ordynariat Wojska Polskiego

  • Rio de Janeiro i Olinda-Recife


 Diecezje Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego 2014.svg
Diecezje w okresie II RP

  • grodzieńsko-nowogródzka

  • pińsko-poleska

  • warszawsko-chełmska

  • wileńsko-lidzka

  • wołyńska



-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容