Cerkiew Zesłania Ducha Świętego w Chłopiatynie








































Cerkiew Zesłania Ducha Świętego


Distinctive emblem for cultural property.svg A/33 z dnia 12.04.1966[1]
kościół filialny

Ilustracja
Widok od strony południowej (2011)

Państwo
 Polska

Województwo
 lubelskie
Miejscowość
Chłopiatyn


Wyznanie
katolicyzm

Kościół
Kościół łaciński









































Położenie na mapie gminy Dołhobyczów


Mapa lokalizacyjna gminy Dołhobyczów

Cerkiew w Chłopiatynie

Cerkiew w Chłopiatynie






Położenie na mapie Polski


Mapa lokalizacyjna Polski

Cerkiew w Chłopiatynie

Cerkiew w Chłopiatynie






Położenie na mapie województwa lubelskiego


Mapa lokalizacyjna województwa lubelskiego

Cerkiew w Chłopiatynie

Cerkiew w Chłopiatynie






Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego


Mapa lokalizacyjna powiatu hrubieszowskiego

Cerkiew w Chłopiatynie

Cerkiew w Chłopiatynie





Ziemia50°26′53,2″N 23°58′22,8″E/50,448111 23,973000





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Cerkiew Zesłania Ducha Świętego w Chłopiatynie – dawna cerkiew, początkowo unicka, następnie prawosławna, wzniesiona w latach 1863-1864 w Chłopiatynie.


Po 1947 użytkowana jako kościół filialny rzymskokatolickiej parafii w Żniatynie.




Spis treści






  • 1 Historia obiektu


  • 2 Architektura i wyposażenie


  • 3 Wokół cerkwi


  • 4 Turystyka


  • 5 Przypisy


  • 6 Linki zewnętrzne





Historia obiektu |


Już w XVI wieku pojawiają się informacje o istnieniu cerkwi w Chłopiatynie. W 1762 znajdowała się tutaj parafia Św. Ducha, która wchodziła w skład dekanatu bełskiego. Obecna drewniana cerkiew została wzniesiona w latach 1863-1864 na potrzeby wiernych obrządku unickiego. W 1875, po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej i przymusowym włączeniu jej wiernych do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przejęła ją parafia prawosławna. W 1924 wymieniono pokrycie dachu na blachę. Po II wojnie światowej obiekt trafił do Kościoła katolickiego i został przemianowany na kościół filialny parafii rzymskokatolickiej w Żniatynie. W latach 2008–2009 przeprowadzono remont, między innymi przywrócono pokrycie gontowe[2][3].






  • Cerkiew przed remontem (2009)





  • Przed remontem, widok od wschodu





  • Konstrukcja




Architektura i wyposażenie |


Jest to cerkiew trzykopułowa, orientowana, drewniana, konstrukcji zrębowej, zwęgłowana na rybi ogon na dębowej podwalinie na ceglanym podmurowaniu. Bryła świątyni trójkondygnacyjna, przykryta ośmiopołaciowymi kopułami zwieńczonymi latarniami z hełmami w formie makowic zakończonymi żelaznymi krzyżami. Cerkiew orientowana, trójdzielna: do kwadratowej nawy przylegają węższe także kwadratowe prezbiterium i babiniec. Na wysokości około 1/3 świątynię obiega wokół okap wsparty na występujących belkach zrębu. Powyżej okapu ściany oszalowane, poniżej konstrukcja odkryta. Nad wejściem do babińca znajduje się balkon z ozdobnie rzeźbioną barierą. Ponad drzwiami głównymi (od zachodu) wyryto datę wzniesienia cerkwi oraz umieszczono napis fundacyjny. Kopuły i pozostałe zadaszenia oraz daszek okapowy kryte gontem[3].


We wnętrzu zachowało się wyposażenie z okresu budowy cerkwi, o charakterze późnobarokowym: ikonostas, chorągwie procesyjne, ołtarz z przełomu XVIII i XIX stulecia i wykończone snycersko ławki. Ściany pokrywają polichromie ukazujące świętych w otoczeniu motywów geometrycznych i architektonicznych. Patronami ołtarzy bocznych w obiekcie są Chrystus Pantokrator i św. Mikołaj[2].


Cerkiew w Chłopiatynie jest pierwszą z grupy cerkwi trójkopułowych, charakteryzujących się tendencją do zrównywania wysokości zrębów i kopuł wszystkich trzech części.






  • Dzwonnica





  • Balkon





  • Widok od strony wschodniej (po remoncie 2009)




Wokół cerkwi |


Cerkiew położoną w centrum wsi otaczają stare drzewa i mur z 2003. Obok stoi murowana trójarkadowa dzwonnica[4].



Turystyka |


Cerkiew jest obiektem Transgranicznego szlaku turystycznego Bełżec - Bełz[5].



Przypisy |




  1. ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie. 2018-09-30. [dostęp 2015.12.29].


  2. ↑ ab Zabytki powiatu hrubieszowskiego. Hrubieszów: Muzeum im. ks. Stanisława Staszica w Hrubieszowie, 2011, s. 28-29. ISBN 978-83-931607-0-9.


  3. ↑ ab Katarzyna Warmińska, Dziewiętnastowieczne byłe świątynie greckokatolickie z Chłopiatyna, Lisek, Dłużniowa i Budynina jako przykłady trójkopułowych cerkwi drewnianych z południowo – wschodniej części województwa lubelskiego oraz ich problematyka konserwatorska (pol.). [dostęp 2015-12-30].


  4. ↑ Parafia w Żniatynie, informacje o cerkwi na stronie diecezji (pol.). [dostęp 2016-01-02].


  5. ↑ Bełżec - Bełz. Transgraniczny szlak turystyczny – strona szlaku. [dostęp 2016-01-02].



Linki zewnętrzne |


  • Informacje o cerkwi na stronie kościoły drewniane








p • d • e

Cerkwie powiatu hrubieszowskiego


  • Chłopiatyn

  • Czerniczyn

  • Dłużniów

  • Dołhobyczów

  • Horodło

  • Hostynne

  • Hrubieszów

  • Hrubieszów

  • Hrubieszów

  • Cerkiew w Jankach

  • Kościaszyn

  • Liski

  • Mircze

  • Modryń

  • Myców

  • Cerkiew w Przewodowie

  • Sahryń

  • Stara Wieś

  • Strzyżów

  • Sulimów

  • Szpikołosy

  • Teratyn

  • Terebiń

  • Turkowice

  • Cerkiew w Uchaniach

  • Werbkowice

  • Wiszniów

  • Wyżłów

  • Żniatyn


 Hrubieszow cerk.jpg



-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容