Język indonezyjski















































































bahasa Indonesia

Obszar
Indonezja, Timor Wschodni, Malezja i inne
Liczba mówiących
 43[1] mln (język ojczysty) + 156 mln[1] (język wyuczony)

Klasyfikacja genetyczna
języki austronezyjskie

  • Języki malajsko-polinezyjskie
    • Język indonezyjski

Pismo/alfabet
łacińskie
Status oficjalny

język urzędowy
Indonezja
Regulowany przez
 Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa

Ethnologue
 1 narodowy↗
Kody języka
Kod ISO 639-1↗, ISO 639-1
 id
Kod ISO 639-2↗, ISO 639-2
 ind
Kod ISO 639-3↗
 ind

IETF
 id
Glottolog
indo1316

Ethnologue
ind
GOST 7.75–97
 инд 210
WALS
ind, inj

SIL
 INZ
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata






Wikipedia w języku indonezyjskim






Słownik języka indonezyjskiego
w Wikisłowniku


Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Słownik {{{z języka}}}-polski, polsko-indonezyjski online

Język indonezyjski (ind. bahasa Indonesia) – język należący do rodziny języków austronezyjskich. Od 1949 objęty jest statusem języka urzędowego w Indonezji. Języka indonezyjskiego w Indonezji używa 197,7 mln[2] osób, z czego dla 42,8 mln jest to język ojczysty[2].


Indonezyjski jest zaadaptowaną postacią języka malajskiego; w związku z tym jest silnie zbliżony do standardowego języka malezyjskiego, odróżnia się zaś m.in. dużą liczbą zapożyczeń z języka niderlandzkiego oraz jawajskiego. Zapisywany jest przy pomocy podstawowego alfabetu łacińskiego składającego się z 26 liter.




Spis treści






  • 1 Użycie


  • 2 Słownictwo


  • 3 Fonetyka


  • 4 Przypisy


  • 5 Linki zewnętrzne





Użycie |


W 2010 języka indonezyjskiego jako języka ojczystego używało 42,8 milionów ludzi[2], a jako języka wyuczonego – 154,9 milionów[2]. W sumie liczba osób znających język indonezyjski w Indonezji wynosi 197,7[2] miliona. Indonezyjski jest używany najczęściej jako język ojczysty w miastach Indonezji, natomiast jako język wyuczony – na terenach wiejskich, gdzie ludność posługuje się jednym z 700 języków regionalnych[3]. Kształcenie, niemal wszystkie państwowe media i inne formy komunikacji, są prowadzone w języku indonezyjskim.




Znak w języku indonezyjskim



Słownictwo |


W języku indonezyjskim można znaleźć liczne zapożyczenia z innych języków, w tym z sanskrytu, arabskiego, perskiego, portugalskiego, niderlandzkiego i chińskiego. Najwięcej obcego słownictwa zaczerpnięto z języka niderlandzkiego (3 280)[4].



Fonetyka |































Samogłoski

Przednie
 Centralne
 Tylne
Przymknięte
iː

uː
Półprzymknięte
e
ə
o
Otwarte
a


W języku indonezyjskim występują także dwugłoski /ai/, /au/ i /oi/. W sylabach zamkniętych, tak jak w wyrazie air „woda”, dwie samogłoski są wymawiane oddzielnie.





























































Spółgłoski

Wargowe
 Zębowe
 Zadziąsłowe
 Podniebienne
 Miękko-
podniebienne
 Krtaniowe
Zwarte
nosowe
m
n

ɲ
ŋ
  
Zwarte
ustne
p b
t d
  
  
k g
ʔ
Zwarto-
szczelinowe
  
  
ʧ ʤ
  
  
  
Szczelinowe
 (f)
s (z)
 (ʃ)
  
 (x)
h
Półotwarte
w
l r
  
j
  
  

Spółgłoski w nawiasach występują tylko w zapożyczeniach.



Przypisy |




  1. ↑ ab http://bps.go.id/index.php/publikasi/14


  2. ↑ abcde Penduduk Indonesia Hasil Sensus Penduduk 2010 (Result of Indonesia Population Census 2010). „Badan Pusat Statistik”, s. pp. 421, 427., 20130328. ISSN 2302-8513. 


  3. ↑ Hammam Riza: "Resources Report on Languages of Indonesia" (ang.). [dostęp 2014-01-09].


  4. ↑ Senarai kata serapan dalam bahasa Indonesia, wyd. Ed. 2, Jakarta: Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1996, ISBN 979-459-597-7, OCLC 68573597 .



Linki zewnętrzne |





Zobacz w Wikibooks publikację
Indonezyjski





p • d • e

Języki austronezyjskie


  • amarasi

  • balijski

  • banjumasański

  • cebuański

  • czamorro

  • fidżyjski

  • hawajski

  • iloko

  • indonezyjski

  • jawajski

  • kawi

  • kiribati

  • kiriwina

  • madurski

  • malajski

  • malgaski

  • maoryski

  • maoryski Wysp Cooka

  • markiski

  • marszalski

  • miniafia-oyan

  • motu

  • nauruański

  • niue

  • palau

  • pampango

  • rapanui

  • rotumański

  • samoański

  • solong

  • sundajski

  • tagalski

  • tahitański

  • tetum

  • tokelau

  • tonga

  • tubu

  • tuvalu

  • warajski










-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容