Język indonezyjski
Multi tool use
| ||
| Obszar |
Indonezja, Timor Wschodni, Malezja i inne |
|
| Liczba mówiących |
43[1] mln (język ojczysty) + 156 mln[1] (język wyuczony) |
|
Klasyfikacja genetyczna |
języki austronezyjskie
|
|
Pismo/alfabet |
łacińskie |
|
| Status oficjalny | ||
|---|---|---|
język urzędowy |
Indonezja |
|
| Regulowany przez |
Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa |
|
Ethnologue |
1 narodowy↗ |
|
| Kody języka | ||
| Kod ISO 639-1↗, ISO 639-1 |
id |
|
| Kod ISO 639-2↗, ISO 639-2 |
ind |
|
| Kod ISO 639-3↗ |
ind |
|
IETF |
id |
|
| Glottolog |
indo1316 |
|
Ethnologue |
ind |
|
| GOST 7.75–97 |
инд 210 |
|
| WALS |
ind, inj |
|
SIL |
INZ |
|
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata | ||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||
Język indonezyjski (ind. bahasa Indonesia) – język należący do rodziny języków austronezyjskich. Od 1949 objęty jest statusem języka urzędowego w Indonezji. Języka indonezyjskiego w Indonezji używa 197,7 mln[2] osób, z czego dla 42,8 mln jest to język ojczysty[2].
Indonezyjski jest zaadaptowaną postacią języka malajskiego; w związku z tym jest silnie zbliżony do standardowego języka malezyjskiego, odróżnia się zaś m.in. dużą liczbą zapożyczeń z języka niderlandzkiego oraz jawajskiego. Zapisywany jest przy pomocy podstawowego alfabetu łacińskiego składającego się z 26 liter.
Spis treści
1 Użycie
2 Słownictwo
3 Fonetyka
4 Przypisy
5 Linki zewnętrzne
Użycie |
W 2010 języka indonezyjskiego jako języka ojczystego używało 42,8 milionów ludzi[2], a jako języka wyuczonego – 154,9 milionów[2]. W sumie liczba osób znających język indonezyjski w Indonezji wynosi 197,7[2] miliona. Indonezyjski jest używany najczęściej jako język ojczysty w miastach Indonezji, natomiast jako język wyuczony – na terenach wiejskich, gdzie ludność posługuje się jednym z 700 języków regionalnych[3]. Kształcenie, niemal wszystkie państwowe media i inne formy komunikacji, są prowadzone w języku indonezyjskim.
Znak w języku indonezyjskim
Słownictwo |
W języku indonezyjskim można znaleźć liczne zapożyczenia z innych języków, w tym z sanskrytu, arabskiego, perskiego, portugalskiego, niderlandzkiego i chińskiego. Najwięcej obcego słownictwa zaczerpnięto z języka niderlandzkiego (3 280)[4].
Fonetyka |
| Przednie |
Centralne |
Tylne |
|
|---|---|---|---|
| Przymknięte |
iː |
uː |
|
| Półprzymknięte |
e |
ə |
o |
| Otwarte |
a |
W języku indonezyjskim występują także dwugłoski /ai/, /au/ i /oi/. W sylabach zamkniętych, tak jak w wyrazie air „woda”, dwie samogłoski są wymawiane oddzielnie.
| Wargowe |
Zębowe |
Zadziąsłowe |
Podniebienne |
Miękko- podniebienne |
Krtaniowe |
|
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwarte nosowe |
m |
n |
ɲ |
ŋ |
|
|
| Zwarte ustne |
p b |
t d |
|
|
k g |
ʔ |
| Zwarto- szczelinowe |
|
|
ʧ ʤ |
|
|
|
| Szczelinowe |
(f) |
s (z) |
(ʃ) |
|
(x) |
h |
| Półotwarte |
w |
l r |
|
j |
|
|
Spółgłoski w nawiasach występują tylko w zapożyczeniach.
Przypisy |
↑ ab http://bps.go.id/index.php/publikasi/14
↑ abcde Penduduk Indonesia Hasil Sensus Penduduk 2010 (Result of Indonesia Population Census 2010). „Badan Pusat Statistik”, s. pp. 421, 427., 20130328. ISSN 2302-8513.
↑ Hammam Riza: "Resources Report on Languages of Indonesia" (ang.). [dostęp 2014-01-09].
↑ Senarai kata serapan dalam bahasa Indonesia, wyd. Ed. 2, Jakarta: Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1996, ISBN 979-459-597-7, OCLC 68573597 .
Linki zewnętrzne |
| ||||
Kontrola autorytatywna (język):
GND: 4086266-5
NDL: 00564096
BNCF: 10768
8G ue2nZSV4IlQHzFFpJ4lkhLg QUFfJTDDI,eY4 pFETIuAo3BZ6,wbUUn9KkuZyrC2JShg quweXE1D
