Keshorn Walcott

Multi tool use
|
 Keshorn Walcott podczas Igrzysk Olimpijskich w Londynie (2012)
|
Data i miejsce urodzenia
|
2 kwietnia 1993 Toco
|
Wzrost
|
183 cm
|
Masa ciała
|
90 kg
|
Dyscypliny
|
lekkoatletyka
|
Dorobek medalowy
|
Reprezentacja Trynidad i Tobago
|
Igrzyska olimpijskie
|
Złoto |
Londyn 2012 |
rzut oszczepem
|
Brąz |
Rio de Janeiro 2016 |
rzut oszczepem
|
Igrzyska Wspólnoty Narodów
|
Srebro |
Glasgow 2014 |
rzut oszczepem
|
Igrzyska panamerykańskie
|
Złoto |
Toronto 2015 |
rzut oszczepem
|
Mistrzostwa świata juniorów
|
Złoto |
Barcelona 2012 |
rzut oszczepem
|
Odznaczenia

|
|
Keshorn Walcott (ur. 2 kwietnia 1993 w Toco[1]) – trynidadzko-tobagijski lekkoatleta specjalizujący się w rzucie oszczepem.
Nie udało mu się awansować do finału mistrzostw świata juniorów młodszych (2009). W 2010 zwyciężył w juniorskich mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów oraz odpadł w eliminacjach mistrzostw świata juniorów. Zwycięzca CARIFTA Games z sezonu 2011 – w tym też roku był czwarty na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów oraz siódmy podczas igrzysk panamerykańskich. W kwietniu 2012 ponownie zdobył złoty medal na zawodach CARIFTA Games. Złoty medalista mistrzostw Ameryki Środkowej i Karaibów juniorów oraz mistrz świata juniorów z 2012. Podczas igrzysk olimpijskich w Londynie, w tym samym roku, wywalczył złoty medal i został pierwszym od 1952 roku mistrzem olimpijskim w rzucie oszczepem, który pochodzi spoza Europy[2][3]. Po powrocie Walcotta do ojczyzny jego imieniem nazwano jeden z samolotów linii Caribbean Airlines oraz wieżę kontroli lotów na lotnisku Piarco[4]. Dzień, w którym Walcott wrócił z Londynu do Port-of-Spain ogłoszono dniem wolnym od pracy[4]. W 2013 zmagał się z kontuzją i ostatecznie podczas mistrzostw świata w Moskwie nie awansował do finału. Srebrny medalista igrzysk Wspólnoty Narodów w Glasgow (2014). Złoty medalista igrzysk panamerykańskich w Toronto (2015). W 2016 zdobył brązowy medal igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro. Rok później w Londynie zajął siódme miejsce w finale mistrzostw świata w Londynie.
Jest drugim w historii lekkoatletą, który w jednym sezonie zdobył złote medale mistrzostw świata juniorów oraz igrzysk olimpijskich[5][6].
Jego brat – Elton Walcott – również uprawia lekkoatletykę (jest trójskoczkiem)[1].
Rekord życiowy: 90,16 (9 lipca 2015, Lozanna) – rezultat ten jest aktualnym rekordem Trynidadu i Tobago.
Osiągnięcia |
Rok
|
Impreza
|
Miejsce
|
Lokata
|
Wynik
|
2009 |
Mistrzostwa świata juniorów młodszych |
Tyrol Południowy
|
el. – 13. miejsce |
66,72
|
2010 |
Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów juniorów |
Santo Domingo
|
1. miejsce |
67,01
|
2010 |
Mistrzostwa świata juniorów |
Moncton
|
el. – 16. miejsce |
66,05
|
2011 |
CARIFTA Games |
Montego Bay
|
1. miejsce |
72,04
|
2011 |
Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów |
Mayagüez
|
4. miejsce |
70,98
|
2011 |
Igrzyska panamerykańskie |
Guadalajara
|
7. miejsce |
75,77
|
2012 |
CARIFTA Games |
Hamilton
|
1. miejsce |
77,59
|
2012 |
Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów juniorów |
San Salvador
|
1. miejsce |
82,83
|
2012 |
Mistrzostwa świata juniorów |
Barcelona
|
1. miejsce |
78,64
|
2012 |
Igrzyska olimpijskie |
Londyn
|
1. miejsce |
84,58
|
2013 |
Mistrzostwa świata |
Moskwa
|
el. – 18. miejsce |
78,78
|
2014 |
Igrzyska Wspólnoty Narodów |
Glasgow
|
2. miejsce |
82,67
|
2014 |
Puchar interkontynentalny |
Marrakesz
|
3. miejsce |
83,52
|
2015 |
Igrzyska panamerykańskie |
Toronto
|
1. miejsce |
83,27
|
2015 |
Mistrzostwa świata |
Pekin
|
el. – 26. miejsce |
76,83
|
2016 |
Igrzyska olimpijskie |
Rio de Janeiro
|
3. miejsce |
85,38
|
2017 |
Mistrzostwa świata |
Londyn
|
7. miejsce |
84,48
|
Przypisy |
↑ ab MaciejM. Petruczenko MaciejM., Keshorn Walcott: Bez kompleksów rywalizowałem z Andreasem Thorkildsenem. Największa sensacja igrzysk – Od rzutu bambusem po olimpijskie złoto, przegladsportowy.pl [dostęp 2012-08-22] (pol.).
↑ PatP. Butcher PatP., London 2012 – Event Report – Men’s Javelin Throw Final, iaaf.org [dostęp 2012-08-14] (ang.).
↑ PatP. Butcher PatP., After springing biggest surprise of the Games, Walcott ‘enjoying every moment’, iaaf.org [dostęp 2012-08-14] (ang.).
↑ ab Niesamowite przyjęcie sensacyjnego mistrza oszczepu, eurosport.pl [dostęp 2012-08-16] (pol.).
↑ PhilP. Minshull PhilP., Olympic javelin champion Keshorn Walcott faces the press, iaaf.org [dostęp 2012-11-30] (ang.).
↑ JanuszJ. Rozum JanuszJ., Bolt i Felix lekkoatletami roku, Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2012-11-30] (pol.).
Bibliografia |
Keshorn Walcott w bazie tilastopaja.eu (ang.) [dostęp 5 lutego 2017].
Profil zawodnika na stronie IAAF (ang.) [dostęp 19 września 2017].
- Keshorn Walcott Bio, Stats, and Results, sports-reference.com [dostęp 2017-09-19] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-10] (ang.).
Medaliści olimpijscy w rzucie oszczepem
|
Złoto |
1908: Eric Lemming
1912: Eric Lemming
1920: Jonni Myyrä
1924: Jonni Myyrä
1928: Erik Lundqvist
1932: Matti Järvinen
1936: Gerhard Stöck
1948: Tapio Rautavaara
1952: Cyrus Young
1956: Egil Danielsen
1960: Wiktor Cybulenko
1964: Pauli Nevala
1968: Jānis Lūsis
1972: Klaus Wolfermann
1976: Miklós Németh
1980: Dainis Kūla
1984: Arto Härkönen
1988: Tapio Korjus
1992: Jan Železný
1996: Jan Železný
2000: Jan Železný
2004: Andreas Thorkildsen
2008: Andreas Thorkildsen
2012: Keshorn Walcott
2016: Thomas Röhler
|
 |
Srebro |
1908: Arne Halse
1912: Juho Saaristo
1920: Urho Peltonen
1924: Gunnar Lindström
1928: Béla Szepes
1932: Matti Sippala
1936: Yrjö Nikkanen
1948: Steve Seymour
1952: Bill Miller
1956: Janusz Sidło
1960: Walter Krüger
1964: Gergely Kulcsár
1968: Jorma Kinnunen
1972: Jānis Lūsis
1976: Hannu Siitonen
1980: Aleksandr Makarow
1984: Dave Ottley
1988: Jan Železný
1992: Seppo Räty
1996: Steve Backley
2000: Steve Backley
2004: Vadims Vasiļevskis
2008: Ainārs Kovals
2012: Antti Ruuskanen
2016: Julius Yego
|
Brąz |
1908: Otto Nilsson
1912: Mór Kóczán
1920: Pekka Johansson
1924: Eugene Oberst
1928: Olav Sunde
1932: Eino Penttilä
1936: Kalervo Toivonen
1948: József Várszegi
1952: Toivo Hyytiäinen
1956: Wiktor Cybulenko
1960: Gergely Kulcsár
1964: Jānis Lūsis
1968: Gergely Kulcsár
1972: Bill Schmidt
1976: Gheorghe Megelea
1980: Wolfgang Hanisch
1984: Kenth Eldebrink
1988: Seppo Räty
1992: Steve Backley
1996: Seppo Räty
2000: Siergiej Makarow
2004: Siergiej Makarow
2008: Tero Pitkämäki
2012: wakat
2016: Keshorn Walcott
|
|
Mistrzowie świata juniorów w rzucie oszczepem
|
1986: Władimir Sasimowicz
1988: Władimir Owczinnikow
1990: Tommi Viskari
1992: Aki Parviainen
1994: Marius Corbett
1996: Sergey Voynov
1998: David Parker
2000: Gerhardus Pienaar
2002: Igor Janik
2004: Aleksiej Towarnow
2006: John Robert Oosthuizen
2008: Robert Szpak
2010: Till Wöschler
2012: Keshorn Walcott
2014: Gatis Čakšs
2016: Neeraj Chopra
2018: Nash Lowis
|
 |
|
Blguz,vtfhUTQWWlEYtEqKc1 CXLAcJKEi5U vfykHC
這個網誌中的熱門文章
Lanžov — gmina — Państwo Czechy Kraj hradecki Powiat Trutnov Kraina Czechy Powierzchnia 7,92 km² Populacja (2014) • liczba ludności 186 [1] Kod pocztowy 544 52 Szczegółowy podział administracyjny Liczba obrębów ewidencyjnych 4 Liczba części gminy 5 Liczba gmin katastralnych 2 Położenie na mapie kraju hradeckiego Lanžov Położenie na mapie Czech Lanžov 50°23′N 15°46′E / 50,386944 15,760833 Multimedia w Wikimedia Commons Strona internetowa Portal Czechy Lanžov – gmina w Czechach, w powiecie Trutnov, w kraju hradeckim. Według danych z dnia 1 stycznia 2014 liczyła 186 mieszkańców [1] . Przypisy | ↑ a b Počty obyvatel v obcích k 1. 1. 2013 ( cz. ) . www.mvcr.cz. [dostęp 2014-08-23]. p • d • e Powiat Trutnov Batňovice Bernartice Bílá Třemešná Bílé Poličany Borovnice Borovnička Čermná Černý Důl Dolní Branná Dolní...
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W / 23.12028°S 134.96917°W / -23.12028; -134.96917 Country France Overseas collectivity French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
Electric locomotive Škoda ChS4-109. The Moscow — Odessa train in Vinnytsia railway station. The Siemens ES64U4, is the current confirmed holder as the fastest electric locomotive at 357 km/h (222 mph) in 2006. An electric locomotive is a locomotive powered by electricity from overhead lines, a third rail or on-board energy storage such as a battery or a supercapacitor. Electric locomotives with on-board fueled prime movers, such as diesel engines or gas turbines, are classed as diesel-electric or gas turbine-electric and not as electric locomotives, because the electric generator/motor combination serves only as a power transmission system. Electric locomotives benefit from the high efficiency of electric motors, often above 90% (not including the inefficiency of generating the electricity). Additional efficiency can be gained from regenerative braking, which allows kinetic energy to be recovered during braking to put power back on the line. Newer electric locomotives ...