Wiktor IV (antypapież 1159–1164)




.mw-parser-output table.duchowny-ksiadz td.naglowek{color:white!important;background:black!important}.mw-parser-output table.duchowny-biskup td.naglowek{color:white!important;background:#E56DC4!important}.mw-parser-output table.duchowny-patriarcha td.naglowek{color:white!important;background:#BA55D3!important}.mw-parser-output table.duchowny-kardynal td.naglowek{color:white!important;background:#FF2400!important}.mw-parser-output table.duchowny-papiez td.naglowek{color:black!important;background:gold!important}.mw-parser-output table.duchowny-cywil td.naglowek{color:black!important;background:#C0C0C0!important}.mw-parser-output table.duchowny-ksiadz tr.naglowek{color:white!important;background:black!important}.mw-parser-output table.duchowny-biskup tr.naglowek{color:white!important;background:#E56DC4!important}.mw-parser-output table.duchowny-patriarcha tr.naglowek{color:white!important;background:#BA55D3!important}.mw-parser-output table.duchowny-kardynal tr.naglowek{color:white!important;background:#FF2400!important}.mw-parser-output table.duchowny-papiez tr.naglowek{color:black!important;background:gold!important}.mw-parser-output table.duchowny-cywil tr.naglowek{color:black!important;background:#C0C0C0!important}
























































Wiktor IV



Ottaviani di Monticelli

antypapież
Data i miejsce urodzenia
?
Sabina
Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 1164
Lukka
antypapież
Okres sprawowania
7 września1159 - 20 kwietnia 1164


Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat
26 lutego 1138

Prezbiterat
3 marca 1151

Nominacja biskupia
7 września 1159

Sakra biskupia
4 października 1159

Kreacja kardynalska
26 lutego 1138
Innocenty II

Kościół tytularny

św. Mikołaja w Więzieniu
(1138-1151)
św. Cecylii na Zatybrzu
(1151-1159)

Pontyfikat
7 września 1159

(jako antypapież)
























Sukcesja apostolska

Data konsekracji
4 października 1159
Miejscowość
Farfa
Konsekrator

Imar z Tusculum
Współkonsekratorzy
Ubaldo z Ferentino
Riccardo z Molfetty

Wiktor IV (właśc. Ottaviano Crescenzi, Ottaviani di Monticelli; ur. w Sabinie[1], zm. 20 kwietnia 1164 w Lukce) – antypapież w okresie od 7 września 1159 do 20 kwietnia 1164[2].




Spis treści






  • 1 Życiorys


  • 2 Zobacz też


  • 3 Przypisy


  • 4 Bibliografia





Życiorys |


Ottaviani di Monticelli pochodził z rzymskiej arystokratycznej rodziny[1]. Był synem Jana Maledetti i siostrzeńcem rzymskiego prefekta Pietro. Dalekie pokrewieństwo łączyło go także z królem angielskim Stefanem z Blois.


W maju 1137 roku papież Innocenty II mianował Ottaviano, wówczas subdiakona Świętego Kościoła Rzymskiego, gubernatorem Benewentu. Niespełna rok później, 26 lutego 1138 Innocenty II mianował go kardynałem diakonem kościoła św. Mikołaja w Więzieniu. 3 marca 1151 Eugeniusz III podniósł go do godności kardynała-prezbitera kościoła św. Cecylii. W okresie między 9 kwietnia 1138 a 14 marca 1159 roku jego imię występowało wśród sygnatariuszy papieskich przywilejów. Kilkakrotnie w tym czasie służył jako legat papieski w Niemczech i w Królestwie Sycylii[1]. Z czasem zaczął uchodzić za lidera frakcji proniemieckiej wśród kardynałów.


Po śmierci Hadriana IV doszło w Rzymie do sporu kardynałów[1]. Pomimo że zgodnie z ówczesnym zwyczajem do wyboru papieża wymagano jednomyślności, 7 września 1159 roku dwie wrogie sobie frakcje w Kolegium kardynalskim obwołały papieżem swoich kandydatów. Silniejsza frakcja prosycylijska wybrała kanclerza Rolanda ze Sieny, który przybrał imię Aleksandra III, jednak kilku procesarsko nastawionych kardynałów sprzeciwiło się temu, wypędziło go z Bazyliki św. Piotra na Watykanie i obwołało antypapieżem kardynała-prezbitera Ottaviano di Monticelli, który przyjął imię Wiktora IV[1]. Było to możliwe dzięki wsparciu oddziałów zbrojnych podległych krewnym kardynała Ottaviano. Następnie 4 października 1159 roku został on konsekrowany na biskupa w benedyktyńskim opactwie Farfa przez kardynała Imara z Tusculum oraz biskupów Ubaldo z Ferentino i Riccardo z Molfetty.


Antypapież szybko uzyskał uznanie ze strony cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego i władców oraz biskupów: Niemiec, Burgundii, północnej Italii, Polski, a także króla Danii, Waldemara I. W 1160 roku na polecenie Fryderyka I Barbarossy zwołał synod do Pawii, na którym ekskomunikował Rolanda ze Sieny i jego stronników[1]. Wcześniej, prawowity papież ekskomunikował Wiktora IV[1]. Biskupi i władcy państw zachodnich zaczęli jednak, wkrótce przechodzić na stronę Aleksandra, więc antypapież tracił swoje wpływy[1]. Wiosną 1164, podczas podróży, poważnie zachorował i niedługo potem zmarł[1]. Początkowo został pochowany poza miastem, jednak na polecenie papieża, jego szczątki przeniesiono do Lukki[1].


Schizma zapoczątkowana przez wybór Wiktora IV trwała do 1178 roku, a lokalnie nawet jeszcze dwa lata dłużej. Jego następcami byli antypapieże: Paschalis III, Kalikst III i Innocenty III[2].



Zobacz też |



  • poczet papieży

  • papieska elekcja 1159

  • kardynałowie z nominacji antypapieża Wiktora IV



Przypisy |




  1. abcdefghij John N.D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 247-249. ISBN 83-06-02633-0.


  2. ab Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 89. ISBN 83-7006-437-X.



Bibliografia |



  • K. Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996

  • J.M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912

  • B. Zenker, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130 bis 1159, Würzburg 1964

  • I.S. Robinson, The Papacy 1073-1198. Continuity and innovations, Cambridge University Press 1990

  • Victor IV (ang.). Catholic Encyclopedia. [dostęp 2013-03-24].










這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna