Pawia
| |||
Kryty Most (wł. Ponte Coperto) na rzece Ticino | |||
| |||
Państwo | Włochy | ||
Region | Lombardia | ||
Prowincja | Pawia | ||
Gmina | Pawia | ||
Powierzchnia | 62 km² | ||
Wysokość | 77 m n.p.m. | ||
Populacja (2004) • liczba ludności • gęstość | 71074 1146,4 os./km² | ||
Nr kierunkowy | 0382 | ||
Kod pocztowy | 27-100 | ||
Tablice rejestracyjne | PV | ||
Położenie na mapie Włoch Pawia | |||
45°11′N 9°09′E/45,183333 9,150000 | |||
Strona internetowa |
Pawia (wł. Pavia, łac. Ticinum) – miasto i gmina we Włoszech (Lombardia), położone w zachodniej części Niziny Padańskiej nad rzeką Ticino, ok. 30 km na południe od Mediolanu[1]. Ośrodek administracyjny prowincji Pawia. Pawia liczy 71 tys. mieszkańców (2004). Rozwinięty przemysł metalurgiczny (hutnictwo żelaza), maszynowy, elektrotechniczny (produkcja maszyn do szycia) i metalowy. Nadto zakłady przemysłu chemicznego (fabryka włókien sztucznych), włókienniczego i spożywczego (produkcja wina). Węzeł komunikacyjny. Uniwersytet (założony w 1361). Ośrodek turystyczny.
Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwały 71 074 osoby, 1146,4 os./km².
Spis treści
1 Historia
2 Zabytki
3 Urodzeni w Pawii
4 Transport
5 Galeria
6 Miasta partnerskie
7 Przypisy
8 Linki zewnętrzne
Historia |
W starożytności miasto nosiło nazwę Ticinum. Według Pliniusza Starszego założone przez dwa liguryjskie plemiona Laevitów i Mariców, zaś według Ptolemeusza przez celtyckich Insubrów. Około 220 p.n.e. zostało podbite przez Rzymian. Pawia leżała nad jednym z odgałęzień Via Aemilia. W 452 n.e. zniszczone przez wojska Attyli, a w 476 – przez Germanów pod wodzą Odoakra, który mścił się za pomoc udzieloną przez mieszkańców Flawiuszowi Orestesowi, ojcu ostatniego cesarza rzymskiego. Goci ufortyfikowali Pawię. Był to ich ostatni punkt oporu w walkach z Belizariuszem. Od VI w. pod panowaniem Longobardów, rozwinęło się w jedno z największych miast Italii. W latach 568-774 stolica Królestwa Longobardów. W 774 zdobyte przez Franków. W XI-XII wieku rywalizowało z Mediolanem. W XII w. niezależna komuna miejska. W czasie sporów Gibelinów i Gwelfów Pawia tradycyjnie popierała tych pierwszych. W 1359 przeszło w posiadanie wicehrabiów Mediolanu – Viscontich. W 1361 dzięki staraniom Galeazzo II Viscontiego założono uniwersytet. Wkrótce rozwinęła się w znaczący ośrodek kulturalny i centrum polityczne Italii. W 1525 w pobliżu miasta rozegrała się bitwa, w której wojska cesarza Karola V wspierane przez mieszkańców Pawii i oddziały szwajcarskie rozbiły wojska francuskie pod wodzą króla Franciszka I. W kolejnych latach w rękach Hiszpanów (1535-1714) i Austriaków (1714-1859). W 1859 Pawia została włączona do Królestwa Sardynii, od 1861 jest w zjednoczonych Włoszech.
Zabytki |
Renesansowa katedra, trzecia pod względem wielkości we Włoszech. Częściowo zaprojektowana przez Leonarda da Vinci i Bramantego. Jej budowę rozpoczęto w 1488 roku, a zakończono dopiero w XIX wieku[2];- Kościoły romańskie z XII wieku:
San Michele Maggiore (pierwotne miejsce koronacji królów longobardzkich);
San Pietro in Ciel d’Oro (z grobem św. Augustyna z Hippony);
San Teodoro;
Santa Maria del Carmine;
zamek Viscontich z XIV w.;- liczne pałace gotyckie, renesansowe i barokowe;
- most z XIV-XV w. (rekonstruowany);
uniwersytecki ogród botaniczny.
W pobliżu miasta znajduje się słynna kartuzja z XIV w. (Certosa di Pavia) z gotyckim kościołem z XV-XVIII w. o wspaniałej renesansowej fasadzie (renesans lombardzki) i cennym wyposażeniu wnętrza oraz z bogatym zdobnictwem krużganków.
Urodzeni w Pawii |
Pietro Canipanova - papież Jan XIV
Giampiero Anelli – piosenkarz znany jako Drupi
Transport |
W mieście znajduje się stacja kolejowa Pavia.
Galeria |
Certosa - fasada
Certosa - widok ogólny
Certosa - wnętrze
Katedra
Kościół San Michele
Piazza della Vittoria
Most
Miasta partnerskie |
Litwa: Wilno
Niemcy: Hildesheim
Francja: Besançon
Przypisy |
↑ Pawia (pol.). Encyklopedia PWN. [dostęp 2018-04-25].
↑ Damien Simonis, Alison Bing, Duncan Garwood, Abigail Hole: Lonely Planet - Italy Travel Guide. Wyd. VIII. Lonely Planet, 2008, s. 271. ISBN 174-104-311-5.
Linki zewnętrzne |
- Źródło danych: Istituto Nazionale di Statistica
|
Kontrola autorytatywna (gmina we Włoszech):
VIAF: 316880332
GND: 4044970-1
- WorldCat