Uniwersytet im. M. Łomonosowa w Moskwie


























Uniwersytet im. M. Łomonosowa w Moskwie
Московский государственный университет имени М. В. Ломоносова
Universitas Publica Moscuensis
Lomonosov Moscow State University


Ilustracja
Główny gmach Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego
Data założenia
 25 stycznia 1755

Państwo
 Rosja
Adres
Moskwa


Położenie na mapie Moskwy


Mapa lokalizacyjna Moskwy

Uniwersytet im. M. Łomonosowa w Moskwie

Uniwersytet im. M. Łomonosowa w Moskwie






Położenie na mapie Rosji


Mapa lokalizacyjna Rosji

Uniwersytet im. M. Łomonosowa w Moskwie

Uniwersytet im. M. Łomonosowa w Moskwie





Ziemia55°42′10″N 37°31′50″E/55,702778 37,530556





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons


Strona internetowa

Uniwersytet im. M. Łomonosowa w Moskwie (również Uniwersytet Moskiewski[1], ros. Московский государственный университет имени М. В. Ломоносова – Moskowskij gosudarstwiennyj uniwiersitiet imieni M.W. Łomonosowa[2], w skrócie МГУ – MGU) – największy i najbardziej znany uniwersytet w Rosji, otwarty 25 stycznia 1755, założony przez cesarzową Elżbietę Piotrowną, dzięki pomysłowi Michaiła Łomonosowa i aktywnym zabiegom Iwana Szuwałowa.




Spis treści






  • 1 Historia


  • 2 Budynek


  • 3 Działalność


  • 4 Wykładowcy


  • 5 Absolwenci


    • 5.1 Organizacje absolwentów




  • 6 Przypisy


  • 7 Linki zewnętrzne





Historia |


Uniwersytet Moskiewski, zwany Imperatorskim, a następnie Narodowym, przechodził różne koleje losu szczególnie w okresie burzliwych lat 1905–1918. Został zorganizowany przez Łomonosowa, który był jego pierwszym rektorem, na wzór Uniwersytetu w Getyndze. Duże zasługi w jego powstaniu przypisuje się również Iwanowi Szuwałowowi, który mając bardzo silną pozycję na dworze carycy Elżbiety Romanowej, wspierał ideę jego założenia[3] – to właśnie on był patronem Łomonosowa w inicjatywach związanych z rozwojem edukacji. W dniu 25 stycznia 1755 – w dzień imienin matki Szuwałowa – Tatiany Rodionownej – cesarzowa poparła projekt utworzenia uniwersytetu w Moskwie, który miał być otwarty „dla ludzi wszystkich stanów i profesji”. Dzień ten jest nadal obchodzony w Rosji jako „dzień studenta”.


Początkowo uczelnia składała się z 3 wydziałów: filozofii, prawa i medycyny. Miała kształcić przede wszystkim młodzież pochodzenia nieszlacheckiego. Pod koniec XVIII w. Uniwersytet reprezentował wysoki poziom zwłaszcza w zakresie nauk matematyczno-przyrodniczych, a w jego programach badań i nauczania dominowały idee oświeceniowe. W 1804 nowy statut rozszerzył autonomię uniwersytetu, ograniczoną następnie przez cara Mikołaja I w 1828, jednak idee wolnomyślicielskie na Uniwersytecie ciągle były żywe.


W 1883 uchwalono nowy statut uczelni, rozszerzający badania naukowe i przywracający system wyłaniania władz Uniwersytetu na drodze wyborów.
Reforma cara Aleksandra II z 1884 ponownie odbiera uczelni autonomię.


Po 1917 uniwersytet stał się uczelnią państwową i uległ reorganizacji.
Od lat 30. do 50. życie Uniwersytetu zostało zdominowane przez ideologię bolszewicką i politykę. Kryzys pogłębiał ograniczony dostęp do dokonań światowej nauki.


W roku 1940 Uniwersytetowi Moskiewskiemu nadano imię Michaiła W. Łomonosowa. W połowie lat 50. rozpoczęła się ograniczona liberalizacja i rozbudowa uczelni. W 1992 wszedł w życie nowy statut Uniwersytetu Moskiewskiego zapewniający mu autonomię.



Budynek |


Najwcześniejszą siedzibą uczelni był budynek znajdujący się na obecnym Placu Czerwonym w Moskwie, na miejscu dawnego Muzeum Historycznego.


Dopiero w latach 1786–1793 powstał u zbiegu dzisiejszych ulic Hercena i Prospektu Marksa nowy budynek z przeznaczeniem na uniwersytet, zbudowany w stylu klasycystycznym. Budynek ten spłonął w 1812 i został przebudowany w latach 1817–1819 przez architekta Domenico Gilardi i stanowi przykład rosyjskiego stylu empire. Przed centralną częścią budynku znajdują się pomniki rewolucjonistów Aleksandra Hercena i Mikołaja Ogariewa, kształcących się na Uniwersytecie Moskiewskim, wykonane w 1922. W latach 1833–1836 dobudowano nowe budynki uniwersytetu w bezpośrednim sąsiedztwie dawnej siedziby. W skład kompleksu wchodziła także uniwersytecka cerkiew, zamieniona później na dom kultury. Przed nowym budynkiem uniwersytetu ustawiony został pomnik Łomonosowa. Rotunda wieńcząca jedno skrzydło zabudowań była zajęta przez bibliotekę naukową uniwersytetu.


W latach 1948–1970 Uniwersytet uzyskał zupełnie nową lokalizację i nowy kompleks budynków. Przeniesiony został na Wzgórza Worobiowe, na których zbudowano na powierzchni ponad 320 ha 30 głównych budynków uniwersyteckich, 20 budynków obsługujących. Założono też park i obiekty sportowe, ogród botaniczny oraz wybudowano obserwatorium astronomiczne. Budynek główny uniwersytetu, który bardzo szybko stał się jednym z symboli Moskwy, zbudowany został według projektu Lwa Rudniewa w latach 1949–1953.



Działalność |


Uniwersytet Moskiewski liczy 21 wydziałów, ponad 200 katedr, 360 laboratoriów, 163 gabinety studyjne i 8 instytutów naukowo-badawczych. Uniwersytet prowadzi studia licencjackie, magisterskie, podyplomowe, studia doktoranckie, także w trybie korespondencyjnym, zaocznym i wieczorowym.


W 2008 pracowało na uniwersytecie 9000 nauczycieli akademickich, a uczyło się 38 000 studentów.


Władze Uniwersytetu Moskiewskiego podpisały 23 kwietnia 2002 umowę z Uniwersytetem Jagiellońskim o współpracy w dziedzinie nauki i edukacji oraz wymianie naukowców, wykładowców, stażystów, doktorantów i studentów.



Wykładowcy |



 Z tym tematem związana jest kategoria: Wykładowcy Uniwersytetu Moskiewskiego.


Absolwenci |



 Z tym tematem związana jest kategoria: Absolwenci Uniwersytetu Moskiewskiego.


Organizacje absolwentów |


W Niemczech działa Deutsche Assoziation der Absolventen und Freunde der Moskauer Lomonossow-Universität (DAMU)[4], które wydaje zeszyty Lomonossow[5].



Przypisy |




  1. ↑ Uniwersytet im. M. Łomonosowa. Encyklopedia PWN. [dostęp 2018-03-02].


  2. ↑ Uniwersytety świata (2010). Encyklopedia PWN. [dostęp 2014-08-18].


  3. ↑ Szuwałow, Iwan Iwanowicz. W: Encykłopiediczeskij słowar´ Brokgauza i Jefrona. T. XXXIXa: Szenje – Szujskij monastyr´. 1903, s. 955–956. (ros.)


  4. ↑ DAMU.


  5. ↑ Lomonossow – DAMU-Hefte.



Linki zewnętrzne |



  • Oficjalna witryna (ang. • ros.)













p • d • e

Najwyższe budynki w Moskwie (ponad 120 metrów)
Ukończone


  • Wieża Federacji, wieża „Wschód” (374 m)


  • OKO 1 (354 m)


  • Mercury City Tower (339 m)


  • Jewrazija (309 m)


  • Miasto Stolic, wieża „Moskwa” (302 m)


  • Basznia na Nabierieżnoj, wieża C (268 m)


  • Pałac Triumfu (264 m)


  • Miasto Stolic, wieża „Petersburg” (257 m)


  • Evolution Tower (255 m)


  • OKO 2 (244,9 m)


  • Wieża Federacji, wieża „Zachód” (242 m)

  • gmach Uniwersytetu Moskiewskiego (240 m)


  • Imperia Tower (239 m)


  • dom na Mosfilmowskoj I (213 m)


  • hotel Ukraina (206 m)


  • Tricolor 1 (194 m)


  • Mirax Plaza, wieża A (193 m)


  • Tricolor 2 (190 m)


  • Continental (190 m)


  • Worobjowy Gory II (188 m)

  • dom na Biegowaji 3 (177,9 m)


  • Edelweiss (176 m)


  • dom na Wybrzeżu Kotielniczeskim (176 m)


  • Ałyje Parusa Wieża IV (176 m)


  • Nordstar Tower (172 m)

  • gmach MSZ FR (172 m)


  • Mirax Plaza, wieża B (168 m)


  • Swissôtel Krasnye Holmy (166 m)


  • Zagorye Quarter Tower (165 m)


  • Well House (162 m)


  • dom na placu Kudryńskim (160 m)

  • Avenue 77: Block 1 (155 m)

  • Avenue 77: Block 2 (155 m)

  • Avenue 77: Block 3 (155 m)


  • Worobjowy Gory III (155 m)


  • Worobjowy Gory I (155 m)

  • Sterowiec (153 m)


  • budynek Gazpromu (150,9 m)

  • dom w Sokolnikach (146,9 m)

  • Izmailov Park (140 m)

  • North Park (139 m)

  • Centralny Dom Turystów (138,5 m)

  • dom na Villanzh (138 m)


  • wieżowiec na placu Czerwonej Bramy (138 m)


  • hotel Leningradskaja (136 m)

  • dom na Biegowaji 1 (135,7 m)

  • dom na Biegowaji 2 (135,7 m)

  • Monte Falcone (135,2 m)

  • Monarch Center (134 m)


  • Rublyovka Lights (132 m)


  • wieżowiec Instytutu Delta (132 m)


  • Północna Wieża (131,8 m)


  • dom na Mosfilmowskoj II (131 m)


  • hotel Kosmos (130,6 m)

  • One Jantarny Gorod (130 m)

  • Blok Domnikov (130 m)

  • Olympia II (129 m)


  • WTC (128 m)


  • Basznia na Nabierieżnoj B (127 m)

  • Mirax-Park Basznia Zima (126 m)

  • Krylatskie Ognie I (125 m)


  • Tricolor 3 (124 m)

  • Basznia ENEA (123,7 m)

  • Airbus (123 m)

  • Basznia Elena (123 m)

  • VDNKh Tower (121,7 m)

  • Krylatska Panorama (120 m)

  • Mirax-Park Basznia Jesień (120 m)

  • Mirax-Park Basznia Lato (120 m)

  • Falcon Hill (120 m)

  • gmach Rosyjskiej Akademii Nauk (120 m)


 Federation Tower, Mar2015.jpg
W budowie


  • Renaissance Moscow Towers 1 (337 m)


  • Renaissance Moscow Towers 2 (289 m)


  • IQ quarter 1 (169 m)


  • Ariena CSKA (142 m)


  • IQ quarter 2 (135 m)







-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容