31 Eskadra Rozpoznawcza
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
Godło 31 Eskadry Rozpoznawczej | ||
Historia | ||
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Sformowanie | sierpień 1939 | |
Rozformowanie | wrzesień 1939 | |
Działania zbrojne | ||
II wojna światowa: kampania wrześniowa | ||
Organizacja | ||
Rodzaj sił zbrojnych | lotnictwo Wojska Polskiego | |
Rodzaj wojsk | Wojska lotnicze | |
Podległość | Armia Karpaty |
31 Eskadra Rozpoznawcza - pododdział lotnictwa rozpoznawczego Wojska Polskiego II RP.
W sierpniu 1939, w czasie mobilizacji alarmowej, 31 Eskadra Liniowa 3 Pułku Lotniczego, stacjonująca na lotnisku Ławica w Poznaniu, przemianowana została na 31 Eskadrę Rozpoznawczą.
W kampanii wrześniowej 1939 eskadra walczyła w składzie lotnictwa i OPL Armii „Karpaty”[1]. Od 30 sierpnia operowała z lotniska polowego Werynia koło Kolbuszowej. Eskadrą dowodził kpt. pil. Witalis Nikonow. Na wyposażeniu znajdowało się 9 samolotów PZL.23B Karaś i jeden samolot RWD-8.
Spis treści
1 Personel eskadry[2]
1.1 Obserwatorzy[2]
1.2 Piloci[2]
1.3 Strzelcy pokładowi[2]
2 Zobacz też
3 Przypisy
4 Bibliografia
Personel eskadry[2] |
- Oficer takt. operacyjny eskadry: por. obs. Henryk Możdrzeń
- Lekarz eskadry: ppor. rez. dr Edward Romanowski
- Oficer techn. eskadry: chor. techn. Bolesław Kaszyński
- Szef mechaników: st. majster wojsk. Jan Hobot
- Szef admin. eskadry: st. sierż. Marcin Staszewski
Obserwatorzy[2] |
- por. Kazimierz Joszt
- por. Tadeusz Kołodziejski
- por. Antoni Soroko
- por. Jerzy Sukiennik
- ppor. Wacław Białkiewicz
- ppor. Olgierd Łuczkowski
- ppor. Leon Nowicki
- ppor. Adam Szajdzicki
- ppor. Marian Wójtowicz
- ppor. rez. Spytek Pstrokoński
- pchor. rez. Stefan Pigułowski
- pchor. rez. Mariusz Pszenny
Piloci[2] |
- ppor. Jan Orzechowski
- ppor. Józef Waroński
- pchor. Stefan Maciejewski
- pchor. Władysław Makarewicz
- st. sierż. Konstanty Korzeniowski
- kpr. Jan Daczka
- kpr. Leon Kegel
- kpr. Andrzej Kuźniacki
- kpr. Ignacy Rabiega
- kpr. Edmund Rozmiarek
- kpr. Franciszek Sobkowiak
- kpr. Jan Wiensko
Strzelcy pokładowi[2] |
- kpr. Stanisław Jarzembowski
- kpr. Stanisław Lis
- kpr. Józef Rek
- kpr. Józef Starosta
- kpr. Czesław Sułgut
- kpr. Feliks Zemler
- st. szer. Czesław Pelik
- st. szer. Józef Skorczyk
Zobacz też |
- Polskie Lotnictwo Wojskowe 1939
Przypisy |
↑ Koliński 1978 ↓, s. 89.
↑ abcd Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. s. 157.
Bibliografia |
- Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982. ISBN 83-206-0281-5.
|
|