Język markiski
| ||
Obszar | Markizy, Tahiti | |
Liczba mówiących | ok. 6 tys. [1][2] | |
Klasyfikacja genetyczna | Języki austronezyjskie Języki oceaniczne Języki polinezyjskie Język marskiski | |
Kody języka | ||
---|---|---|
Kod ISO 639-1↗, ISO 639-1 | brak | |
Kod ISO 639-2↗, ISO 639-2 | map | |
Glottolog | marq1246 | |
WALS | mrq | |
Dialekty | ||
ISO 639-3: mrq - Północnomarkiski ISO 639-3: mqm - Południowomarkiski | ||
W Wikipedii | ||
Zobacz też: język, języki świata | ||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język markiski - język z grupy języków polinezyjskich z wielkiej rodziny austronezyjskiej, używany przez około 6 tys. rdzennych mieszkańców Wysp Markizów na Oceanie Spokojnym. Tworzy kontinuum dialektów, zwykle dzielone na dwie grupy: dialekty północnomarkiskie (używane na wyspach Ua Pu i Nuku Hiva) i południowomarkiskie (wyspy Hiva Oa, Tahuata i Fatu Hiva). Dialekt z wyspy Ua Huka ma charakter przejściowy (posiada cechy obu grup).
Przypisy |
↑ Ethnologue report for language code: mrq
↑ Ethnologue report for language code: mqm
Linki zewnętrzne |
- Dane Ethnologue dla odmiany południowej
- Dane Ethnologue dla odmiany północnej
|