Snoop Dogg














































Snoop Dogg


Ilustracja
Snoop Dogg (2012)
Imię i nazwisko
 Calvin Cordozar Broadus Jr.[1]
Pseudonim
 Snoop Dogg[2], Snoop Doggy Dogg[2], Snoopadelic[2] (jako DJ), Snoop Lion[2], Snoopzilla[2]
Data i miejsce urodzenia
20 października 1971[3]
Long Beach[3]

Gatunki
G-funk, hip-hop, R&B, reggae, dub
Zawód
 raper, aktor, piosenkarz, producent muzyczny, producent wykonawczy
Aktywność
 od 1991

Wydawnictwo
Death Row, Interscope, Capitol, No Limit, Priority, EMI, Geffen, Doggystyle
Powiązania
Tupac Shakur, Dr. Dre, Nate Dogg, 50 Cent, Katy Perry, Miley Cyrus, David Guetta, Britney Spears, Xzibit, Sasha Banks
Zespoły

213 (1991-2011)
Tha Eastsidaz (1999-2005)





Commons
Multimedia w Wikimedia Commons






Wikicytaty
Cytaty w Wikicytatach


Strona internetowa

Calvin Cordozar Broadus Junior[4][5][6], bardziej znany jako Snoop Dogg (ur. 20 października 1971 w Long Beach) – amerykański raper, piosenkarz, aktor i malarz. Do 1998 roku znany jako Snoop Doggy Dogg, a od 2012 roku używa także pseudonimu Snoop Lion w kontekście swojej twórczości reggae i Snoopzilla przy współpracy z muzykiem o pseudonimie Dâm-Funk[7].


Snoop Dogg współpracował z takimi wykonawcami jak: Wiz Khalifa, Big Time Rush, Robyn, Dr. Dre, Eminem, Ice Cube, Tupac Shakur, Game, B-Real, Tha Dogg Pound, Coolio, Kid Cudi, Mariah Carey, Akon, Sean Combs, Pharrell Williams, 50 Cent, Nate Dogg, Warren G, Justin Timberlake, Bow Wow, Katy Perry, Korn, Limp Bizkit, Gorillaz, Beck Hansen, Marilyn Manson, David Guetta, T-Pain, Miley Cyrus i Red Hot Chili Peppers, Iza Lach, PSY, Gorzki vel Uncle G, Datsik. W 2001 roku ukazała się jego autobiografia. Pod koniec października 2007 roku wziął udział w telewizyjnej gali stacji VH1 – Hip Hop Honors 2007 oraz poprowadził galę rozdania nagród MTV Europe Music Awards w Monachium[8].


W 2016 roku stał się członkiem WWE Hall Of Fame, dzięki Johnowi Cenie[9].


Jego kuzynką jest wrestlerka, zdobywczyni NXT Women’s Championship oraz WWE Women’s Championship Sasha Banks. Wystąpił z nią na WrestleManii 32.




Spis treści






  • 1 Życiorys


    • 1.1 Wczesne lata


    • 1.2 Kariera




  • 2 Dyskografia


  • 3 Filmografia


  • 4 Przypisy





Życiorys |



Wczesne lata |


W dzieciństwie jego rodzice nadali mu pseudonim „Snoopy”, bo był podobny do fikcyjnej postaci[10], a imię odziedziczył po ojczymie Calvinie Cordozar Broadusie Sr.[11].


Urodził się w szpitalu Los Altos Hospital w Long Beach w stanie Kalifornia jako drugi z trzech synów[12] Beverly Tate[13] i Vernalla Varnado (ur. 13 grudnia 1943)[14][15][16], weterana wojny wietnamskiej, piosenkarza i listonosza, który rzadko uczestniczył w życiu młodego Calvina[12]. W latach 1970-75 jego matka była żoną Cordozara Calvina Broadusa Sr.[17]


Snoop Dogg w młodym wieku uczęszczał na lekcje śpiewu w kościele Golgotha Trinity Baptist Church i uczył się gry na fortepianie. W szóstej klasie zaczął rapować[18][19]. Uczęszczał do Long Beach Polytechnic High School[3] w Long Beach. Podczas nauki został skazany za posiadanie narkotyków - kokainy, na okres sześciu miesięcy[3][20][21].


Jako nastolatek często popadał w konflikt z prawem. Był członkiem gangu Rollin' 20 Crips[22]. Po ukończeniu edukacji zajął się muzyką. Wspólnie z przyjacielem Nate Doggiem, Lil’ ½ Dead i Warrenem G nagrali demo jako grupa 213. Później zainteresował się nim Dr. Dre.



Kariera |


Pod koniec roku 1992 Dr. Dre wydał swój pierwszy album w Death Row Records pt. The Chronic przy współudziale Snoop Dogga, który w znacznym stopniu przyczynił się do jego ogromnego sukcesu. Single „Nuthin’ but a „G” Thang” i „Fuck wit Dre Day (and Everybody’s Celebratin’)” przyniosły mu sławę. Broadus nie mógł dłużej czekać i wydał swój debiutancki album Doggystyle w 1993 roku[23]. Sukces tego albumu był wielki, single „What’s My Name?” i „Gin and Juice” utrzymały album w czołówce list przebojów aż do roku 1994[10].


Kolejny album Snoopa był długo opóźniany, Tha Doggfather wydano 16 listopada 1996 bez udziału Dre. Premierę tego wydawnictwa przyćmiły inne wydarzenia, w szczególności zabójstwo przyjaciela Snoop Dogga – Tupaca Shakura i początek problemów wytwórni Death Row Records. Sprzedaż 2 milionów egzemplarzy albumu uznano za porażkę. Snoop Dogg przeniósł się do No Limit Records Mastera P, czym wywołał gniew Suge Knighta. W nowej wytwórni wydał swój kolejny album Da Game Is to Be Sold, Not to Be Told, który był mocno krytykowany, jednak sprzedawał się bardzo dobrze. Następnie wydał kolejny album, tym razem w stylu G-Funk No Limit Top Dogg. Produkcja ta uzyskała rozgłos i Snoop Dogg powrócił na szczyt, a comeback potwierdził wydanym w 2000 roku albumem Tha Last Meal.


Jego dwa filmy pornograficzne produkcji Hustler z muzyką hip-hopową Snoop Dogg's Doggystyle (2002)[24] i Snoop Dogg's Hustlaz: Diary of a Pimp (2004)[24] z Chelseą Blue, Shylą Stylez i Manuelem Ferrarą otrzymały nagrodę AVN Award w kategorii najlepszy sprzedający się tytuł roku[25].


W 2002 roku rozpoczął współpracę z The Neptunes. Pharrell wyprodukował singlowe hity z nowego albumu Paid tha Cost to Be da Boss, czyli „From da Chuuuch to da Palace” i „Beautiful”, a album pokrył się platyną. Snoop Dogg kontynuował owocną współpracę z The Neptunes. Produkcja R&G (Rhythm & Gangsta): The Masterpiece to popis Pharrella jako producenta, który jest współautorem hitów: „Drop It Like It's Hot”, „Let's Get Blown” i „Signs”, stawkę singli uzupełniało „Ups & Downs/Bang Out”. Album wywołał różne opinie: niektórzy uważali, iż album ten zrobił ze Snoop Dogga gwiazdę popu, inni, że zaczął tworzyć bardziej muzykalne utwory.


Snoop Dogg postanowił zerwać z dotychczasowym stylem pop i R&B, koncentrując się na nowym albumie. Nowa produkcja Snoopa to Tha Blue Carpet Treatment, jest powrotem do korzeni i gangsterskich klimatów. Pierwszym singlem jest ponownie produkcja Pharrella „Vato” z gościnnym udziałem B-Reala z Cypress Hill. Drugim singlem z tej płyty był „That’s That” z R. Kelly.


Pod koniec października 2007 roku wziął udział w telewizyjnej gali stacji VH1 - Hip hop honors 2007[26]. Poprowadził również galę rozdania nagród MTV Europe Music Awards w Monachium[27]. W grudniu 2007 roku wystartował jego reality show Snoop Dogg's Father Hood, opowiadający o nim i jego rodzinie[28].


W 2008 ukazał się album Ego Trippin'. 27 sierpnia 2008 roku Snoop zagrał koncert w Polsce na warszawskim Torwarze[29].


17 lutego 2009 miał premierę program Calvina Nocne Rozmowy Snoop Dogga. W 2009 roku raper zaczął poszukiwać talentów w Europie. Nagrał single Dime Piece z bułgarską piosenkarką LiLaną, gdzie rapuje inny bułgarski raper Big Sha[30], Groove On z rosyjskim raperem Timatim[31] oraz wystąpił w teledysku rapera Time.


8 grudnia 2009 został wydany jego dziesiąty album studyjny Malice n Wonderland. Promowały go single „Gangsta Luv” z The-Dreamem, „That's Tha Homie” z Timbalandem, „I Wanna Rock” i „Pronto” z Soulja Boyem. Album znalazł się na 23. miejscu notowania Billboard 200, opracowanego przez Billboard.


29 marca 2011 roku[32][33], został wydany jedenasty studyjny album, Doggumentary. Pierwotnie tytuł miał brzmieć Doggystyle 2: The Doggumentary[34].


W 2012 roku współpracował z polską wokalistką Izą Lach, do której doszło poprzez wygraną w konkursie na remiks utworu pt. „Set it off”. Owocem tej współpracy jest album wyprodukowany przez rapera pod pseudonimem Berhane Sound System, który został udostępniony za darmo w internecie. Promowany był przez utwory „Set It Off” oraz „Lost In Translation” w których raper udziela się gościnnie.


31 lipca 2012 oświadczył dziennikarzom, że zmienia swój dotychczasowy pseudonim artystyczny na Snoop Lion oraz styl muzyczny na reggae. Za powód przemiany podał, iż został przechrzczony przez jednego z duchowych przywódców rastafariańskich[3] podczas pobytu na Jamajce[35]. Jego pierwszy album po przemianie pt. Reincarnated promowany był przez singel „La La La”, który tworzył z Major Lazer. Ten utwór został udostępniony na oficjalnym kanale artysty w serwisie YouTube[36]. Kolejnymi singlami promującymi album to „No Guns Allowed”, „Lighters Up”, „Ashtrays and Heartbreaks” w duecie z Miley Cyrus oraz „The Good Good” z Izą Lach – do wszystkich zrealizowano teledyski.


10 grudnia 2013 został wydany EP rapera z muzykiem funkowym Dâm-Funk pod kolejnym pseudonimem Snoopzilla. Promował go singel „Faden Away” opublikowany 8 października 2013 w serwisie SoundCloud, a 10 października pojawił się na iTunes. Teledysk do utworu miał premierę 5 listopada 2013. Płyta została utrzymana w klimatach muzyki Funk i G-funk. Na albumie wystąpili wokalista Steve Arrington i raper Kurupt.


Wystąpił w komedii Straszny film 5 (2013) jako Ja' Marcus i użyczył swojego głosu w filmie animowanym Turbo (2013), do którego nagrał także utwór „Let The Bass Go”[37].


W 2014 roku podjął współpracę wraz z koreańskim raperem Psy znanego z takich utworów jak „Gangnam Style” i „Gentleman”. 8 czerwca 2014 w serwisie YouTube został opublikowany singiel Psy - „Hangover”, w którym gościnnie udzielił się Snoop Dogg. Zrealizowano także teledysk[38].


W roku 2015 na zaproszenie polskiego rapera Gorzkiego wziął udział w nagraniu piosenki fundacji Pomaganie jest trendy pod tytułem „HIT Rappers”. Udział wzięli także Kurtis Blow, Curtis Young (syn Dr. Dre), PMD, Rakaa (Dilated Peoples), Prodigal Sunn, Kokane, Medusa, Young Nate Dogg oraz śpiewaczka operowa Alicja Węgorzewska-Whiskerd[39].


1 lipca 2016 roku został wydany kolejny solowy album Cool Aid[40].



Dyskografia |



 Osobny artykuł: Dyskografia Snoop Dogga.


Filmografia |



 Osobny artykuł: Filmografia Snoop Dogga.


Przypisy |




  1. ↑ Snoop Dogg w bazie Filmweb


  2. ↑ abcde Snoop Dogg (ang.) w Discogs.com


  3. ↑ abcde Snoop Dogg w bazie Notable Names Database (ang.)


  4. ↑ Artista Snoop Dogg (20 de Outubro de 1971) (port.). Filmow. [dostęp 2017-07-19].


  5. ↑ Snoop Dogg (ang.). Listal. [dostęp 2015-07-31].


  6. ↑ Personalidade: Snoop Dogg (EUA) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2017-07-19].


  7. ↑ Jon Blistein (2013-10-15): Snoop Dogg Rebrands as 'Snoopzilla' for Album With Dam-Funk (ang.). Rolling Stone. [dostęp 2017-07-19].


  8. ↑ Nagrody MTV Europe Music Awards 2007 rozdane (pol.). [dostęp 2016-06-15].


  9. ↑ Superstar dělá rozhovor se Superstar: John Cena se ptá Snoop Dogga (cz.). BBaRáK. [dostęp 2017-07-19].


  10. ↑ ab Stephen Thomas Erlewine: Biografia Snoop Dogga (ang.). AllMusic. [dostęp 2012-02-02].


  11. ↑ Snoop Dogg Net Worth, Name and Story (ang.). Net Worth City. [dostęp 2016-06-16].


  12. ↑ ab Wykaz dokumentów (ang.). wargs.com. [dostęp 2011-01-09].


  13. ↑ Beverly Tate (1951 - d.) – Genealogy (ang.). Geni. [dostęp 2017-07-19].


  14. ↑ Vernall Varnado (b. 1940s) (ang.). WikiTree. [dostęp 2017-07-19].


  15. ↑ Vernell Varnado w bazie IMDb (ang.)


  16. ↑ Vernell Varnado Biography (ang.). Khabridost. [dostęp 2017-07-19].


  17. ↑ Calvin Cordozar Broadus, Sr (1948 - 1985) – Genealogy (ang.). Geni. [dostęp 2017-07-19].


  18. ↑ Snoop Dogg's Gentle Hip-Hop Growl (ang.). The New York Times. [dostęp 1993-11-21].


  19. ↑ Snoop Dogg - Snoop Unveils Church-Going Past (ang.). contactmusic.com. [dostęp 2004-03-11].


  20. ↑ Bill Wallace (2013-11-26): Snoop Dogg Talking about Cocaine and Crack in the Ghettos (ang.). culturalmarxism.net. [dostęp 2017-07-19].


  21. ↑ Snoop Dogg Arrested In California, Again (ang.). Billboard. [dostęp 2017-07-19].


  22. ↑ America’s Most Lovable Pimp (ang.). Rolling Stone. [dostęp 2006-12-14].


  23. ↑ matejhruska: Snoop Dogg (cz.). Osobnosti.cz. [dostęp 2017-07-19].


  24. ↑ ab Snoop Dogg w serwisie IAFD


  25. ↑ 2002 AVN Award winners and categories” (ang.). AVN. [dostęp 2006-12-14].


  26. ↑ VH1 Hip Hop Honors Is Coming Back (ang.). [dostęp 2016-06-16].


  27. ↑ Snoop Dogg w bazie IMDb (ang.)


  28. ↑ Snoop Dogg – biografia (pol.). Eska.pl. [dostęp 2012-11-09].


  29. ↑ Open’er Festival Historia (pol.). opener.pl. [dostęp 2012-11-09].


  30. ↑ LiLana feat. Snoop Dogg & Big Sha (ang.). Bulgaria Gazette. [dostęp 2012-11-09].


  31. ↑ Timati feat. Snoop Dogg (ros.). amalgama-lab.com. [dostęp 2012-11-09].


  32. ↑ SnoopDogg: ayo heres my art work for „New Years Eve” feat Marty James my single of the new album (ang.). twitpic.com. [dostęp 2012-11-09].


  33. ↑ Release Date For Snoop Dogg’s ‘Doggumentary’ Announced (ang.). idolator.com. [dostęp 2012-11-09].


  34. ↑ Jayson Rodriguez: Snoop Dogg Celebrates 'New Year’s Eve' A Bit Early (ang.). MTV. [dostęp 2010-10-29].


  35. ↑ W Parze Z Demonem Hedonizmu (pol.). opoka.org.pl. [dostęp 2016-06-15].


  36. ↑ Snoop Dogg zapowiedział nowy album (pol.). Onet.pl. [dostęp 2012-02-05].


  37. ↑ Song Premiere: Snoop Dogg Gets Animated in 'Let The Bass Go'- Song Premiere (ang.). Rolling Stone. [dostęp 2016-06-15].


  38. ↑ Psy Pukes and Brushes His teeth with Snoop Dogg in 'Hangover' Video (ang.). Rolling Stone. [dostęp 2016-06-15].


  39. ↑ Snoop Dogg i legendy hip-hopu w utworze dla polskich dzieci z autyzmem. Onet.pl, 2014-06-18. [dostęp 2015-10-21].


  40. ↑ Snoop Dogg Reveals 'Coolaid' Album Cover & Release Date (ang.). Rap-Up. [dostęp 2016-06-15].




















































-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA...
閱讀完整內容

Rikitea

圖片
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Country   France Overseas collectivity   French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
閱讀完整內容

University of Vienna

圖片
"Vienna University" redirects here. For Vienna University of Economics and Business, see Vienna University of Economics and Business. University of Vienna Universität Wien Type Public Established 1365 Budget € 544 million [1] Rector Heinz Engl Academic staff 6,765 Administrative staff 3,106 Students 94,000 [2] Postgraduates 16,490 Doctoral students 8,945 Location Main building, Vienna , Austria 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Coordinates: 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Campus Urban Colors Blue and White           Affiliations Campus Europae, EUA, UNICA Website www.univie.ac.at/en Data as of 2016 [update] The University of Vienna (German: Universität Wien ) is a public university located in Vienna, Austria. It was founded by Duke Rudolph IV in 1365 and is one of the oldest universities in the Ge...
閱讀完整內容