Alfio Basile




.mw-parser-output .infobox td>.kariera td{padding:2px}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(1){min-width:61px}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(2){width:100%}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(3){text-align:right}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(4){text-align:right}


























Alfio Basile


Ilustracja
Pełne imię i nazwisko
Alfredo Rubén Basile
Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1943
Bahía Blanca
Pozycja

obrońca
Kariera seniorska


























Lata
Klub
Wyst.
Gole
1963

Bella Vista


1964–1970

Racing Club
163
(19)
1971–1974

Huracán
95
(4)

Kariera reprezentacyjna














Lata
Reprezentacja
Wyst.
Gole
1968–1969

 Argentyna
7
(1)

Kariera trenerska






































































































Lata
Klub
1975–1976

Chacarita Juniors
1976

Rosario Central
1977

Racing Club
1978

Racing Córdoba
1979

Instituto
1980

Racing Córdoba
1981

Instituto
1982

Huracán
1983

Racing Córdoba
1983

Talleres
1984–1985

Vélez Sarsfield
1985–1989

Racing Club
1989–1990

Vélez Sarsfield
1990

Nacional
1990–1994

Argentyna
1995

Atlético Madryt
1996–1997

Racing Club
1998

San Lorenzo
2000–2001

Club América
2004

Colón
2005–2006

Boca Juniors
2006–2008

Argentyna
2009–2010

Boca Juniors
2012

Racing Club


Alfredo (Alfio) Rubén Oscar Carlos Basile, zwany "El Coco" (ur. 1 listopada 1943 roku w Bahía Blanca), argentyński piłkarz i trener piłkarski.


Piłkarską karierę rozpoczynał jako środkowy pomocnik w lokalnym klubie Bahía Blanca (1959-1963). Kiedy w 1963 roku został kupiony przez stołeczny Racing Club de Avellaneda, jego ówczesny trener Nestor Rossi przestawił go na środek obrony. Basile okazał się twardym i skutecznym stoperem. W Racingu występował przez siedem sezonów, ale najbardziej owocne okazały się rozgrywki 1966-1967; wówczas klub zdobył mistrzostwo kraju, Copa Libertadores oraz – po zwycięstwie nad Celtikiem Glasgow – Puchar Interkontynentalny. W 1970 roku Basile przeszedł do Huracánu, gdzie pod trenerskim okiem Césara Luisa Menottiego w 1973 roku wywalczył swój drugi tytuł mistrza kraju. W reprezentacji Argentyny rozegrał 9 meczów.


W 1976 roku został szkoleniowcem amatorskiego klubu Chacarita Juniors, a kilka sezonów później prowadził już Racing Club de Avellaneda. W latach 80. pracował w klubach kolumbijskich – Instituto Cordoba i Racing Cordoba i urugwajskim Nacional Montevideo, ale największe sukcesy odnosił w kraju. Z Vélezem Sársfield zdobył w 1985 roku wicemistrzostwo Argentyny, a z Racingiem w 1988 – Superpuchar Ameryki Południowej.


W lutym 1991 roku przejął od Carlosa Bilardo obowiązki selekcjonera reprezentacji. Od marca 1991 roku do sierpnia 1993 roku prowadził reprezentację w 33 meczach bez porażki, zdobywając dwukrotnie Copa America. W ostatnim meczu eliminacji do Mundialu 1994 jego podopiecznym przydarzyła się niespodziewana wpadka (0:5 z Kolumbią) i o prawo do udziału w mistrzostwach musieli walczyć w barażach. W dwumeczu minimalnie (1:1, 1:0 u siebie) okazali się lepsi od Australii.


Na amerykański turniej Basile powołał do kadry 34-letniego Diego Maradonę, który kilka miesięcy wcześniej ogłosił zakończenie reprezentacyjnej kariery. Argentyńczycy, mimo iż byli jednymi z głównych faworytów do zdobycia złotego pucharu, zawiedli i po niespodziewanej porażce z Rumunią w drugiej rundzie, musieli przedwcześnie wracać do domu. Ponadto dwa ostatnie mecze rozegrali bez zawieszonego Maradony, w którego organizmie wykryto niedozwolone substancje.


Po mistrzostwach Basile został zastąpiony przez Daniela Passarellę. Później bez większych sukcesów prowadził Rosario Central, Huracán, hiszpańskie Atlético Madryt, San Lorenzo de Almagro, meksykańską Amérikę oraz Colón Santa Fe.


Nowy etap szkoleniowej kariery otworzył w 2005 roku, kiedy został szkoleniowcem Boca Juniors. W ciągu niespełna roku zdobył z tym klubem trzy najważniejsze w Ameryce Południowej trofea piłkarskie, w tym – pierwsze w swojej trenerskiej karierze – mistrzostwo Argentyny.


15 września 2006 roku, po niespodziewanej rezygnacji José Néstora Pekermana, ponownie objął stanowisko selekcjonera drużyny narodowej. Reprezentacja prowadzona przez Basile jest w dużej mierze oparta na piłkarzach, którzy dotarli do ćwierćfinału Mundialu 2006, wzmocniona, odsuniętymi przez poprzedniego trenera, Javierem Zanettim i Juanem Sebastianem Veronem. Oni, oraz doświadczeni Roberto Abbondanzieri, Roberto Ayala, wspomagani przez uzdolnioną młodzież (Carlos Tevez, Lionel Messi, Gabriel Milito, Javier Mascherano, Juan Román Riquelme), dotarli do finału Copa America 2007, w którym – niespodziewanie – ulegli 0:3 Brazylii, grającej na tym turnieju w rezerwowym składzie. Wcześniej podopieczni Basilego pokonali m.in. 4:1 USA, 4:2 Kolumbię, 4:0 Peru i 3:0 Meksyk.



Sukcesy szkoleniowe |



  • wicemistrzostwo Argentyny 1985 z Vélezem Sársfield

  • Superpuchar Ameryki Południowej 1988 z Racingiem

  • Recopa Sudamericana 2005, mistrzostwo Argentyny 2005 oraz Copa Sudamericana 2005 z Boca Juniors


  • Copa America 1991 i 1993, 1/8 finału Mundialu 1994 oraz wicemistrzostwo Ameryki Południowej 2007 z reprezentacją Argentyny



Ciekawostki |


  • Ożenił się w wieku 24 lat. Jego małżonką jest Nilda Maria, z którą ma troje dzieci – Nildę Sabrinę, Natachę Polę i Alfio Daniela.









Poprzednik
Carlos Bilardo


Selekcjoner
1991-1994

Następca
Daniel Passarella







Poprzednik
José Pekerman


Selekcjoner
2006 – 2008

Następca
Diego Armando Maradona














這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna