Copa Libertadores 1961




























Copa Libertadores 1961

II edycja





1960
1962

Szczegóły turnieju
Liczba drużyn
 9
Mistrz
UrugwajPeñarol Montevideo (2. tytuł)
Statystyki turnieju
Mecze
 16
Strzelone gole
 52 (3,25 na mecz)

W drugiej edycji Copa Libertadores udział wzięli reprezentanci wszystkich krajów zrzeszonych w CONMEBOL poza Wenezuelą. Zwycięzcą drugi raz z rzędu został urugwajski klub Peñarol Montevideo, który w finale pokonał reprezentanta Brazylii - SE Palmeiras. W półfinale spotkali się finaliści pierwszej edycji Copa Libertadores (Peñarol i Olimpia) - także i w tym przypadku dwumecz wygrał klub urugwajski.




Spis treści






  • 1 1/8 finału


  • 2 1/4 finału


  • 3 1/2 finału


  • 4 FINAŁ


  • 5 Klasyfikacja


  • 6 Przypisy


  • 7 Bibliografia





1/8 finału |



KolumbiaIndependiente Santa Fe Bogota - EkwadorBarcelona SC 3:0 i 2:2

1 02.04 1961 1:0 Osvaldo Panzutto 25, 2:0 Osvaldo Panzutto 34, 3:0 Alberto Perazzo 40
2 02.04 1961 1:0 Alberto Perazzo 10, 1:1 Horacio Romero 46, 2:1 Osvaldo Panzutto 50, 2:2 Horacio Romero 58
Źródło: http://www.rsssf.com/sacups/indep-sf-copa.html




1/4 finału |








ChileCSD Colo-Colo - ParagwajOlimpia Asunción 2:5 i 2:1

1 09.04 1961 Enrique Hormazábal, Jorge Toro - Pedro Antonio Cabral (2), Benicio Ferreira (2), Antonio González
2 16.04 1961 Enrique Hormazábal, Luis Hernán Álvarez - Antonio González



UrugwajPeñarol Montevideo - PeruUniversitario Lima 5:0 i 0:2

1 19.04 1961 1:0 Juan Joya 36, 2:0 Alberto Spencer 44, 3:0 Juan Joya 63, 4:0 Alberto Spencer 77, 5:0 José Sasía 85
2 30.04 1961 0:1 Angel Uribe 30, 0:2 Tomás Iwasaki 37
Źródło: http://www.rsssf.com/sacups/penarol-copa1969.html



BoliwiaJorge Wilstermann Cochabamba - KolumbiaIndependiente Santa Fe Bogota 3:2 i 0:1

1 30.04 1961 1:0 Renán López 8, 1:1 Osvaldo Panzutto 13, 2:1 César Sánchez 17, 3:1 Renán López 76, 3:2 Roberto José Castro 86
2 07.05 1961 0:1 Oscar Claure 26s

awans Independiente Santa Fe po losowaniu
Źródło: http://www.rsssf.com/sacups/indep-sf-copa.html



ArgentynaIndependiente Buenos Aires - BrazyliaSE Palmeiras 0:2 i 0:1

1 04.05 1961 Gildo, Zequinha
2 11.05 1961 Geraldo Scotto II




1/2 finału |






UrugwajPeñarol Montevideo - ParagwajOlimpia Asunción 3:1 i 2:1

1 21.05 1961 1:0 Juan Víctor Joya 20, 1:1 Antonio González 50g, 2:1 Núber Cano 73g, 3:1 Luis Cubilla 87
2 27.05 1961 0:1 Luis Doldán 10, 1:1 José Francisco Sasía 77k, 2:1 Luis Cubilla 80g
Źródło: http://www.rsssf.com/sacups/penarol-copa1969.html



KolumbiaIndependiente Santa Fe Bogota - BrazyliaSE Palmeiras 2:2 i 1:4

1 21.05 1961 0:1 Gildo 7, 1:1 Alberto Perazzo 8, 1:2 Chinezinho 39, 2:2 Roberto José Castro 52
2 28.05 1961 0:1 Romeiro 3, 0:2 Romeiro 22, 0:3 Humberto Barbosa 44, 0:4 Humberto Barbosa 56, 1:4 Oscar Luis Mottura 60[1]
Źródło: http://www.rsssf.com/sacups/indep-sf-copa.html




FINAŁ |







UrugwajPeñarol Montevideo - BrazyliaSE Palmeiras 1:0 i 1:1

4 czerwca 1961 Montevideo Estadio Centenario (64 376)

UrugwajPeñarol Montevideo - BrazyliaSE Palmeiras 1:0 (0:0)
Sędzia: José Luis Praddaude (Argentyna) / Juan Brozzi (Argentyna), Carlos Nai Foino (Argentyna)
Bramki: 1:0 Alberto Spencer 89
Club Atlético Peñarol (trener Roberto Scarone): Luis María Maidana - William Martínez, Núber Cano, Edgardo González, Roberto Matosas, Walter Aguerre, Luis Cubilla, Ernesto Ledesma, Alberto Spencer, José Francisco Sasía, Juan Víctor Joya
Sociedade Esportiva Palmeiras (trener Armando Renganeschi): Valdir, Djalma Santos, Valdemar Carabina, Aldemar, Geraldo da Silva, Zequinha, Julinho Botelho (Nílton Santos), Humberto Barbosa, Geraldo Scotto, Chinesinho, Romeiro



11 czerwca 1961 São Paulo Estádio do Pacaembu (50 000)

BrazyliaSE Palmeiras - UrugwajPeñarol Montevideo 1:1 (1:0)
Sędzia: José Luis Praddaude (Argentyna) / Juan Brozzi (Argentyna), Carlos Nai Foino (Argentyna)
Bramki: 1:0 José Francisco Sasía 2, 1:1 Nardo 77
Sociedade Esportiva Palmeiras (trener Armando Renganeschi): Valdir, Djalma Santos, Valdemar Carabina, Geraldo da Silva, Zequinha, Aldemar, Julinho Botelho, Romeiro (Nardo), Geraldo Scotto, Chinesinho, Gildo
Club Atlético Peñarol (trener Roberto Scarone): Luis María Maidana - William Martínez, Núber Cano, Edgardo González, Roberto Matosas, Walter Aguerre, Luis Cubilla, Ernesto Ledesma, Alberto Spencer, José Francisco Sasía, Juan Víctor Joya
Źródło: http://www.rsssf.com/sacups/penarol-copa1969.html




Klasyfikacja |


Poniższa tabela ma charakter statystyczny. O kolejności decyduje na pierwszym miejscu osiągnięty etap rozgrywek, a dopiero potem dorobek bramkowo-punktowy.


















































































































Poz
 Klub
 Mecze
 Zw
 Rem
 Por
 Pkt
 BrZd
 BrStr
1
UrugwajPeñarol Montevideo
 6 4 1 1 7 12 5
2
BrazyliaSE Palmeiras
 6 3 2 1 8 10 5
3
KolumbiaIndependiente Santa Fe Bogota
 6 2 2 2 6 11 11
4
ParagwajOlimpia Asunción
 4 1 0 3 2 8 9
5
BoliwiaJorge Wilstermann Cochabamba
 2 1 0 1 2 3 3
6
ChileCSD Colo-Colo
 2 1 0 1 2 4 6
7
PeruUniversitario Lima
 2 1 0 1 2 2 5
8
ArgentynaIndependiente Buenos Aires
 2 0 0 2 0 0 3
9
EkwadorBarcelona SC
 2 0 1 1 1 2 5

Podsumowanie: 16 meczów, w tym 3 remisy, 52 bramki - 3.25 bramki/mecz


Przypisy |




  1. ↑ Perazzo - Julinho (2), Chinezinho, Gildo; http://historiayfutbol.obolog.com/p/copa-libertadores-america-1961-25845



Bibliografia |



  • Copa Libertadores 1961 (rsssf)

  • Copa Libertadores 1961 (conmebol.com)

  • Copa Libertadores 1961 (historiayfutbol)

  • Copa Libertadores 1961 (manyacapo)

  • Copa Libertadores 1961 (terra.com)

  • Copa Libertadores 1961 (bolanaarea)

  • Copa Libertadores 1961 (soccermond)






p • d • e

Zwycięzcy Copa Libertadores



  • 1960: Peñarol


  • 1961: Peñarol


  • 1962: Santos


  • 1963: Santos


  • 1964: Independiente


  • 1965: Independiente


  • 1966: Peñarol


  • 1967: Racing Club


  • 1968: Estudiantes La Plata


  • 1969: Estudiantes La Plata


  • 1970: Estudiantes La Plata


  • 1971: Nacional


  • 1972: Independiente


  • 1973: Independiente


  • 1974: Independiente


  • 1975: Independiente


  • 1976: Cruzeiro


  • 1977: Boca Juniors


  • 1978: Boca Juniors


  • 1979: Olimpia


  • 1980: Nacional


  • 1981: Flamengo


  • 1982: Peñarol


  • 1983: Grêmio


  • 1984: Independiente


  • 1985: Argentinos Juniors


  • 1986: River Plate


  • 1987: Peñarol


  • 1988: Nacional


  • 1989: Atlético Nacional


  • 1990: Olimpia


  • 1991: Colo-Colo


  • 1992: São Paulo


  • 1993: São Paulo


  • 1994: Vélez Sarsfield


  • 1995: Grêmio


  • 1996: River Plate 1997: Cruzeiro


  • 1998: Vasco da Gama


  • 1999: Palmeiras


  • 2000: Boca Juniors


  • 2001: Boca Juniors


  • 2002: Olimpia


  • 2003: Boca Juniors


  • 2004: Once Caldas


  • 2005: São Paulo


  • 2006: Internacional


  • 2007: Boca Juniors


  • 2008: LDU Quito


  • 2009: Estudiantes La Plata


  • 2010: Internacional


  • 2011: Santos


  • 2012: Corinthians


  • 2013: Atlético Mineiro


  • 2014: San Lorenzo


  • 2015: River Plate


  • 2016: Atlético Nacional


  • 2017: Grêmio


  • 2018: River Plate





-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容