.mw-parser-output .infobox td>.kariera td{padding:2px}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(1){min-width:61px}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(2){width:100%}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(3){text-align:right}.mw-parser-output .kariera td:nth-child(4){text-align:right}
|
Humberto Dionisio Maschio
|
|
|
Data i miejsce urodzenia
|
20 lutego 1933 Avellaneda
|
Wzrost
|
176 cm
|
Pozycja
|
napastnik, pomocnik
|
Kariera seniorska
|
Lata
|
Klub
|
Wyst.
|
Gole
|
|
Arsenal Sarandí, Buenos Aires
|
|
|
?-1954
|
Quilmes, Buenos Aires
|
|
|
1954–1957
|
Racing, Buenos Aires
|
|
|
1957–1959
|
Bologna FC, Bolonia
|
43
|
(13)
|
1959–1962
|
Atalanta BC, Bergamo
|
80
|
(22)
|
1962–1963
|
Inter Mediolan, Mediolan
|
15
|
(4)
|
1963–1966
|
ACF Fiorentina, Florencja
|
51
|
(11)
|
1966–1968
|
Racing, Buenos Aires
|
139
|
(44[1])
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1956–1957
|
Argentyna
|
12
|
(12)
|
1962
|
Włochy
|
2
|
(0)
|
|
W sumie:
|
14
|
(12)
|
|
Kariera trenerska
|
|
Humberto Dionisio Maschio (ur. 20 lutego 1933 w Avellaneda) - piłkarz reprezentacji Argentyny i Włoch.
Maschio rozpoczął grę w klubie Arsenal Sarandí. Stąd przeniósł się do Quilmes. W roku 1954 przeszedł do Racingu, gdzie zadebiutował w roku 1955 obok Corbatty i Angelillo. Z Racingu w 1957 roku po znakomitej postawie podczas Copa América wyemigrował do Włoch, czym u kibiców argentyńskich zarobił sobie na miano tzw. „brudnej twarzy”. We Włoszech grał kolejno w takich klubach jak Bologna FC Bolonia, Atalanta BC Bergamo, Inter Mediolan Mediolan i ACF Fiorentina Florencja. Dzięki znakomitej grze, jaką prezentował, powołany został do reprezentacji Włoch na mistrzostwa świata w 1962 roku. W roku 1966 zamierzał już kończyć karierę, jednak wrócił do Racingu za namową trenera klubu Juana José Pizzuttiego, by rok później zdobyć Copa Libertadores i Puchar Interkontynentalny. Zakończył karierę piłkarską z dorobkiem 139 meczów i 44 bramek.
Maschio rozegrał w latach 1956-1957 w reprezentacji Argentyny 12 meczów w których zdobył 12 bramek. Wraz z reprezentacją Argentyny zwyciężył w Copa América 1957. W reprezentacji Włoch rozegrał jedynie 2 mecze, 1 podczas chilijskich mistrzostw świata w 1962 roku. Na mistrzostwach był kapitanem i głównym „bohaterem” tzw. „Bitwy w Santiago”, czyli serii incydentów podczas meczu Włoch z Chile (2 czerwca 1962 roku), w których chilijski piłkarz Leonel Sánchez złamał mu nos.
Maschio mierzył 176 cm wzrostu i ważył 76 kg. Był bardzo dobrym strzelcem jak i dryblerem, jednak jego największym atutem było myślenie na boisku – stąd przydomek Bocha (co znaczy głowa).
W roku 1969 Maschio prowadził narodową reprezentację Argentyny.
Literatura |
Tomasz Wołek, Encyklopedia piłkarska FUJI: Copa America. Historia mistrzostw Ameryki Południowej 1910-1995, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 114
Przypisy |
↑ łącznie z okresem 1954-57
Skład reprezentacji Argentyny na turniej Copa América 1957
|
---|
- Angelillo
- Benegas
- Brookes
- Castro
- Corbatta
- Cruz
- de Bourgoing
- Dellacha
- Domínguez
- Giménez
- Guidi
- Iñigo
- Juárez
- Mantegari
- Maschio
- Pizarro
- Roma
- Rossi
- Sanfilippo
- Schandlein
- Sívori
- Vairo
Trener: Stábile
|
|
|
Skład reprezentacji Włoch na Mundialu 1962
|
---|
- Buffon
- Losi
- Radice
- Salvadore
- Maldini
- Trapattoni
- Mora
- Maschio
- Altafini
- Sivori
- Menichelli
- Mattrel
- Albertosi
- Rivera
- Sormani
- Robotti
- Pascutti
- David
- Janich
- Tumburus
- Ferrini
- Bulgarelli
- Trenerzy: Mazza
- Ferrari
|
|
|
Trenerzy zdobywców Copa Libertadores
|
---|
1960: Scarone
1961: Scarone
1962: Lula
1963: Lula
1964: Giúdice
1965: Giúdice
1966: Máspoli
1967: Pizzuti
1968: Zubeldía
1969: Zubeldía
1970: Zubeldía
1971: Etchamendi
1972: Dellacha
1973: Maschio
1974: Ferreiro
1975: Dellacha
1976: Zezé Moreira
1977: Lorenzo
1978: Lorenzo
1979: Cubilla
1980: Mujica
1981: Carpegiani
1982: Bagnulo
1983: Espinosa
1984: Pastoriza
1985: Yudica
1986: Veira
1987: Tabárez
1988: Fleitas
1989: Maturana
1990: Cubilla
1991: Jozić
1992: Telê Santana
1993: Telê Santana
1994: Bianchi
1995: Scolari
1996: Díaz
1997: Autuori
1998: Lopes
1999: Scolari
2000: Bianchi
2001: Bianchi
2002: Pumpido
2003: Bianchi
2004: Montoya
2005: Autuori
2006: Braga
2007: Russo
2008: Bauza
2009: Sabella
2010: Roth
2011: Muricy
2012: Tite
2013: Cuca
2014: Bauza
2015: Gallardo
2016: Rueda
2017: Renato Gaúcho
2018: Gallardo
|
|
Trenerzy Club Blooming
|
---|
Álvarez (1977)
Mariani (1977)
Toledo (1978)
Álvarez (1978)
Saldaña (1978–79)
Justiniano (1979)
Maldonado (1979–80)
Saldaña (1980–81)
Justiniano (1981)
Blacutt (1981–82)
Pino (1983–85)
Maschio (1985–86)
Blacutt (1986–87)
Veiga (1987)
Montes (1988)
Guilarte (1988)
Saporiti (1988)
Flores (1988)
Silveira (1989)
Pino (1989)
Aragonés (1989–90)
Blacutt (1990–91)
de la Cerda (1992)
Biasutto (1992–93)
Mariani (1993–94)
Brzić (1994)
Resquín (1994)
Biasutto (1994)
E. Andrada (1995)
Pino (1995)
Flores (1995)
Batista (1995)
Biasutto (1995)
Messa (1996)
Roque (1996–97)
Barrientos (1997)
Ragusa (1998)
Aragonés (1998)
Roldán (1998)
Aragonés (1998–2000)
Ramacciotti (2000)
Melgar (2000)
Kempes (2000)
Orozco (2001)
Núñez (2001–02)
García Cambón (2002)
Brown (2002)
Soto (2002[A])
Aragonés (2003)
Reynaldo (2003[A])
Carotti (2003)
Galarza (2004)
Carbone (2004)
Antelo (2004–05)
Quinteros (2005–06)
Moralejo (2006)
Peña (2006–07)
Quinteros (2007–08)
Apaza (2009)
Repetto (2009)
V.H. Andrada (2009–10)
Gutiérrez (2010[A])
Aragonés (2010–11)
Quiroz (2011)
Malvestiti (2011–12)
Clausen (2012–13)
V.H. Andrada (2013)
Díaz (2013–14)
Soria (2014)
Suárez (2014[A])
Sánchez (2015)
Gutiérrez (2015[A])
Boyero (2015–16)
Soria (2016)
Lunari (2017)
Suárez (2017[A])
Campos (2017–18)
Paniagua (2018[A])
Sánchez (od 2018)
|
|
|
Trenerzy CA Belgrano
|
---|
Flores (1934)
Fumero (1967)
Arraigada (1968)
García (1971–72)
Sanitá (1972)
Toledo (1973)
Juárez (1974)
Coria (1974)
Simes (1974)
Ferreiro (1975)
Ramos Delgado (1978)
Fumero (1980)
Viberti (1981)
Cocco (1984)
Correa (1985)
Cuellar (1985)
Marchetta (1987)
Maschio (1987)
Luque (1989–90)
Guyón (1990)
Biasutto (1990)
Alonso (1990–91)
Guyón (1991)
Biasutto (1991–92)
Trignani (1992)
Cocco (1992)
Areán (1992–94)
Nieto (1994[A])
Ramacciotti i Sbrissa (1994)
Guyón i Nieto (1994–95)
Guyón (1995)
Nieto (1995)
Marchetta (1996–97)
Blanco (1997)
Ceballe (1997[A])
Rezza (1998–99)
Nieto (1999)
Merlo (2000)
Batalla (2000)
Merlo (2000)
Vaca (2000[A])
Biasutto (2000)
Alfaro (2001)
Ramacciotti (2001)
Mac Allister (2002)
Cuellar (2002[A])
Ginarte (2002)
Guyón i Sosa (2002–03)
Labruna (2003)
Marchetta (2004)
Bonetto (2004)
Guyón (2004[A])
Craviotto (2005)
Solazzo (2005[A])
Zamora (2005)
Griguol (2005[A])
Ramacciotti (2005–06)
Griguol (2006)
Primo (2007)
Guyón (2007[A])
Ferraro (2007)
Guyón i Solazzo (2007[A])
Gómez (2007–08)
Giovagnoli (2008–09)
Primo i Martellotto (2009[A])
Labruna (2009)
Primo (2009)
Guyón (2009–10)
Sosa (2010)
Zielinski (2011–16)
González (2016)
Madelón (2016–17)
Méndez (2017)
Lavallén (2017–18)
Bernardi (2018)
Osella (od 2018)
|
|
|
Trenerzy CA Independiente
|
---|
Garay (1936)
Ronzoni (1938–40)
Bello (1948)
Crucci (1953)
Pedernera (1958)
J. López (1959)
Sbarra (1960)
Brandão (1961)
Barreiro (1962)
Renganeschi (1963)
Giúdice (1963–65)
de la Mata (1965)
Faldutti (1966)
Brandão (1966–67)
Fernández (1968)
Baldonedo (1968)
Ruiz (1968)
Carniglia (1968–69)
Giúdice (1970)
Arrigó (1970)
Cap (1971)
Dellacha (1972)
Ferreiro (1972)
Maschio (1973)
Ferreiro (1973–75)
Dellacha (1975)
Ignomiriello (1976)
Pastoriza (1976–79)
Santoro (1980)
Juárez (1980–81)
M.Á. López (1981–82)
Veiga (1982–83)
Pastoriza (1983–84)
Santoro (1984[A])
Ferreiro (1985)
Pastoriza (1985–87)
Solari (1988–90)
Capitano (1990[A])
Pastoriza (1990–91)
Bochini i Fren (1991–92)
Pavoni (1992[A])
Veiga (1992)
Pavoni (1992[A])
Marchetta (1992–93)
Brindisi (1994–95)
Pavoni (1995[A])
M.Á. López (1995)
Pérez (1996)
Grondona (1996)
Menotti (1996–97)
Gareca (1997)
Gordillo (1997[A])
Menotti (1998–99)
Trossero (1999–2000)
Villaverde (2000[A])
Piazza (2000–01)
Santoro (2001[A])
Trossero (2001)
Bochini i Clausen (2001[A])
Clausen (2002)
Tardivo i Ríos (2002[A])
Gallego (2002–03)
Ruggeri (2003)
Sosa (2003)
Pastoriza (2004)
Bertoni (2004)
Monzón (2004[A])
Menotti (2005)
Santoro (2005[A])
Falcioni (2005–06)
Burruchaga (2006–07)
Santoro (2007[A])
Troglio (2007–08)
Santoro (2008[A])
Borghi (2008)
Santoro (2008–09)
Gallego (2009–10)
Garnero (2010)
Pavoni i Sá (2010[A])
Mohamed (2010–11)
C. Díaz (2011[A])
R. Díaz (2011–12)
C. Díaz (2012)
Borrelli (2012[A])
Gallego (2012–13)
Brindisi (2013)
De Felippe (2013–14)
Almirón (2014–15)
Berón (2015[A])
Pellegrino (2015–16)
Berón (2016[A])
Milito (2016)
Holan (od 2017)
|
↑ abcdefghijklmnopqrs tymczasowo
|
|
Trenerzy LDU Quito
|
---|
León (1930–38)
Latorre i A. Salgado (1939–42)
C. Díaz (1944–49)
Vásquez (1949–54)
Bores (1954)
Ocampo (1955–57)
Vásquez (1957)
Ortega (1958–59)
Nogueira (1960)
Soto Vergara (1961)
Nogueira (1962)
Aballay (1963)
Arantes (1964)
H. Salgado (1964)
Gradim (1965)
Ocampo (1966–68)
Nogueira (1968–70)
Solimando (1970)
Arce (1971)
Jiménez (1971)
Viera (1972)
Araque (1972)
Montoya (1973–76)
Cap (1977–78)
Zubía (1978)
Muñoz (1978–79)
Nogueira (1979)
Araujo (1980)
Ríos (1980)
Grimaldi (1981–82)
Tobar (1982)
Maschio (1982)
Muñoz (1983)
de Simone (1983–84)
Montoya (1984)
Morales (1985)
Oria (1985)
Montoya (1986–87)
Hohberg (1988)
Vilić (1989)
Bertocchi (1989–90)
Carrera (1990–91)
Malbernat (1992)
Vaca (1993)
Brunell (1993)
Zubía (1993–94)
Guerra (1994)
Aguirre (1994)
Sevilla (1995)
Sócrates (1996)
Sevilla (1996)
Encalada (1996)
Bertocchi (1996)
Rodríguez Riolfo (1997)
Cabralzinho (1998)
Massa (1998)
Pellegrini (1999–00)
F. Díaz (2000[A])
Ospina (2000)
Asad (2001–02)
Rivoira (2002)
Fossati (2003–04)
Carreño (2004)
Oblitas (2004–06)
Bauza (2006–08)
Fossati (2009)
Bauza (2010–13)
Zubeldía (2014–15)
Borghi (2016)
Gutiérrez (2016)
Aguinaga (2016)
Munúa (2017)
Salas (2017[A])
Repetto (od 2017)
|
|
|