Marszałek Polski
.mw-parser-output table.zolnierz-lotnictwo td.naglowek{color:black!important;background:#95a7b9!important}.mw-parser-output table.zolnierz-marynarka td.naglowek{color:white!important;background:#6082B6!important}.mw-parser-output table.zolnierz-lądowe td.naglowek{color:white!important;background:#556B2F!important}.mw-parser-output table.zolnierz-paramilitarny td.naglowek{color:black!important;background:#b6b3c7!important}
| ||
Aktualne oznaczenie stopnia | ||
naramiennik | ||
kurtka nieprzemakalna | ||
Oznaczenie stopnia – przedwojenny | ||
naramiennik |
Marszałek Polski – najwyższy stopień wojskowy w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Niższym stopniem wojskowym jest generał (bezprzymiotnikowy, czterogwiazdkowy).
Spis treści
1 Historia
2 Podstawy prawne
3 Oznaki i insygnia
4 Podsumowania
5 Zobacz też
6 Przypisy
Historia |
19 marca 1920 r. Józef Piłsudski przyjął dla siebie i zatwierdził jako Naczelny Wódz unikatowy stopień Pierwszego Marszałka Polski[1]. W niedzielę 14 listopada 1920 roku na Placu Zamkowym w Warszawie miało miejsce uroczyste wręczenie buławy marszałkowskiej Pierwszemu Marszałkowi Polski Józefowi Piłsudskiemu. Buławę, symbol władzy i bezwzględnego posłuchu, Naczelnemu Wodzowi Polskich Sił Zbrojnych wręczył żołnierz frontowy. Buława została poświęcona przez biskupa polowego Stanisława Galla w czasie mszy polowej.
13 kwietnia 1923 prezydent Stanisław Wojciechowski na wniosek ministra spraw wojskowych gen. Kazimierza Sosnkowskiego i premiera gen. Władysława Sikorskiego mianował gen. Ferdinanda Focha marszałkiem Polski. 15 kwietnia 1923 generał Sosnkowski wręczył mu nominację.
10 listopada 1936 prezydent Ignacy Mościcki mianował gen. Edwarda Śmigłego-Rydza generałem broni i jednocześnie marszałkiem Polski oraz odznaczył Orderem Orła Białego[2]. Buławę marszałkowską poświęcono w kaplicy Zamku Królewskiego w Warszawie. Uroczystość przekazania jej Śmigłemu-Rydzowi miała miejsce na dziedzińcu Zamku. Brali w niej udział przedstawiciele Rady Ministrów, delegacje pułków, duchowieństwa, attaché wojskowi i poczty sztandarowe wojska. Mianowanie Rydza-Śmigłego na stopień marszałka Polski zostało negatywnie przyjęte przez część obozu sanacyjnego. Szczególnie „starzy” piłsudczycy uważali, że godność ta należała się jedynie Piłsudskiemu, a Śmigły-Rydz nie zasługiwał na takie wyróżnienie. Walery Sławek uznał datę mianowania nowego marszałka Polski za najsmutniejszy dzień w swoim życiu[3]. Podwójna promocja Rydza-Śmigłego była nazywana przez jego przeciwników politycznych ironicznie „buławizacją”[4].
# | Nazwisko | Data nadania | Uwagi |
---|---|---|---|
1. | Józef Piłsudski | 19 marca 1920 | Pierwszy Marszałek Polski |
2. | Ferdinand Foch | 13 kwietnia 1923 | także marszałek Francji, marszałek polny Wielkiej Brytanii |
3. | Edward Śmigły-Rydz | 10 listopada 1936 | |
4. | Michał Rola-Żymierski | 3 maja 1945 | |
5. | Konstanty Rokossowski | 5 listopada 1949 | także marszałek Związku Radzieckiego |
6. | Marian Spychalski | 7 października 1963 |
Podstawy prawne |
W chwili mianowania się Józefa Piłsudskiego na stopień wojskowy Pierwszego Marszałka Polski brak było przepisów regulujących tę materię. W szczególności zaś podstawą do takiego aktu nie mogły być powołane przez Ogólną Komisję Weryfikacyjną przepisy ustawy z dnia 2 sierpnia 1919 r. o ustaleniu starszeństwa i nadaniu stopni oficerskich w wojsku polskim[5], które nie przewidywały stopnia wojskowego marszałka oraz umożliwiały, przy uznaniu zasług wojennych, zweryfikowanie pułkownika Józefa Piłsudskiego co najwyżej w stopniu generała podporucznika.
Zgodnie z art. 39 ustawy z dnia 23 marca 1922 r. o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów Wojsk Polskich[6] stopień marszałka Polski nadawał prezydent Rzeczypospolitej za wyjątkowe zasługi w obronie Ojczyzny. W powyższym trybie nastąpiło mianowanie Ferdynanda Focha.
Obowiązującym i dotąd niewykorzystanym uregulowaniem prawnym dotyczącym mianowania na stopień wojskowy marszałka Polski jest art. 76 ust. 6 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej[7], zgodnie z którym prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Ministra Obrony Narodowej mianuje na stopień wojskowy marszałka Polski oficera posiadającego stopień wojskowy generała (admirała) za wyjątkowe zasługi dla Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
W dotychczasowym postrzeganiu tej możliwości mianowanie na stopień wojskowy marszałka jest uznawane jako możliwe jedynie w przypadku wojny albo w związku z wygraną kampanią.
Oznaki i insygnia |
Oznakami marszałka Polski są:
wężyk generalski oraz dwie skrzyżowane buławy na naramiennikach i otoku czapki,- dwa galony na daszku czapki (srebrne paski szerokości 6 mm wzdłuż krawędzi daszka, jak u oficerów starszych),
- orzełki i dwie skrzyżowane buławy na kołnierzach kurtek mundurów oraz płaszczy,
proporczyk marszałkowski na pojazdach mechanicznych (dwie buławy ze złotym wężykiem generalskim).
Insygnium w Polsce stanowi buława marszałkowska.
Buława mniejsza marszałka Polski Edwarda Śmigłego-Rydza
Kopia munduru marszałka Polski Konstantego Rokossowskiego
Kopia munduru marszałka Polski Konstantego Rokossowskiego
Podsumowania |
Poza Pierwszym Marszałkiem Polski Józefem Piłsudskim stopień marszałka Polski otrzymało jeszcze trzech Polaków, jeden obywatel Związku Radzieckiego (polskiej narodowości) i jeden obywatel Francji. Oficerowie legitymujący się obcym obywatelstwem, obok stopnia marszałka Polski, posiadali już wcześniej stopnie marszałków Związku Radzieckiego (Rokossowski) oraz Francji i Wielkiej Brytanii (Foch).
W II Rzeczypospolitej stopień marszałka Polski otrzymało trzech oficerów. Dwaj kolejni mianowani byli w latach 1945-1949. Władze Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej mianowały tylko jednego oficera. Trzech z sześciu marszałków Polski w czasie I wojny światowej walczyło w Legionach Polskich. Wszyscy oficerowie mianowani marszałkami Polski po II wojnie światowej byli ofiarami stalinizmu. Uwzględniając osobę Józefa Piłsudskiego, jako represjonowanego przez carską tzw. ochranę, to czterech z pięciu Polaków, mianowanych marszałkami Polski, miało w swoich życiorysach pobyt w więzieniach, gułagu i na zesłaniu, z powodów politycznych i ideologicznych. Szczególnym przypadkiem jest Michał Rola-Żymierski, który w dwudziestoleciu międzywojennym XX w. był również zdegradowany i więziony z przyczyn natury kryminalnej. Po jego śmierci 15 października 1989 nie było już w Polsce żołnierzy noszących stopień marszałka Polski.
Stopień marszałka Polski planowano również dla Wojciecha Jaruzelskiego. Najpierw w latach 70. takie zamierzenia przewijały się na szczycie władz partyjno-państwowych. Z różnych względów oraz z racji niechęci samego Wojciecha Jaruzelskiego odstąpiono od tego[8]. Następnie w 1983 roku Wojewódzka Rada Narodowa w Białymstoku, pomimo braku takich kompetencji, również zasugerowała nadanie stopnia marszałka Polski Wojciechowi Jaruzelskiemu. I tym razem Wojciech Jaruzelski odmówił[9].
Zobacz też |
- Marszałek
- Generalissimus
- Reichsmarschall
Przypisy |
↑ Dekret L. 2093 Wodza Naczelnego z 19 marca 1920 (Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 12 z 3 kwietnia 1920 r.) – Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa (pol.). [dostęp 26-12-2012].]
↑ Ryszard Mirowicz: Edward Rydz-Śmigły. Działalność wojskowa i polityczna. Warszawa: Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, 1988, s. 130. ISBN 83-202-0603-0.
↑ Richard M. Watt: Gorzka chwała. Polska i jej los 1918-1939. Warszawa: Andrzej Findeisen – A.M.F. Plus Group, 2005. ISBN 83-921401-3-3.
↑ Sławomir Koper: Polskie piekiełko. Obrazy z życia elit emigracyjnych 1939-1945. Warszawa: Bellona, 2012, s. 116. ISBN 978-83-11-12301-4.
↑ Dz.U. z 1919 r. nr 65, poz. 399.
↑ Dz.U. z 1922 r. nr 32, poz. 256.
↑ Dz.U. z 2018 r. poz. 1459
↑ Janusz Rolicki: Edward Gierek. Przerwana dekada (wywiad rzeka), Wydawnictwo Fakt, Warszawa, 1990
↑ Wojciech Jaruzelski - Sylwetka - Ludzie Wprost, ludzie.wprost.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
|
|