Kopalnia Węgla Brunatnego Konin










































PAK Kopalnia Węgla Brunatnego Konin Spółka Akcyjna


Ilustracja
Odkrywka KWB Konin

Państwo
 Polska

Województwo
 wielkopolskie
Adres
 ul. 600-lecia 9
62-540 Kleczew
Prezes
 Sławomir Sykucki
Przewodniczący Rady Nadzorczej
 Adam Kłapszta
Nr KRS
0000010058
Dane finansowe

Kapitał zakładowy
 244 750 000,00 zł


Położenie na mapie województwa wielkopolskiego


Mapa lokalizacyjna województwa wielkopolskiego

KWB Konin

KWB Konin






Położenie na mapie Polski


Mapa lokalizacyjna Polski

KWB Konin

KWB Konin





Ziemia52°19′21″N 18°14′55″E/52,322500 18,248611

Strona internetowa



Odkrywka KWB Konin


PAK Kopalnia Węgla Brunatnego Konin w Kleczewie S.A. – kopalnia . Główna siedziba kopalni znajduje się w Kleczewie. KWB Konin powstała w czasie II wojny światowej, kiedy to Niemcy rozpoczęli budowę kopalni wraz z zakładem przeróbczym – brykietownią. W 1945 roku, na bazie istniejącej infrastruktury rozpoczęto eksploatację odkrywki Morzysław, początkowo dla potrzeb miejscowej ludności, a od 1946 roku też dla potrzeb brykietowni. W 1953 roku swoją działalność zaczęła odkrywka Niesłusz. W lipcu 1955 roku kopalnia otrzymała oficjalnie nazwę Kopalnia Węgla Brunatnego „Konin”. W oparciu o złoża węgla brunatnego zaczęła działać w 1958 elektrownia „Konin”, a w latach 1967-1969 zbudowano dodatkowo elektrownię „Pątnów”. Obszar kopalni obejmuje kilka powiatów i kilkanaście gmin. Bazujący na niej przemysł paliwowo-energetyczny decyduje w dużej mierze o rozwoju gospodarczym regionu konińskiego.


Od 1 stycznia 1968 w granicach Konina[1],


Prezesem i dyrektorem generalnym kopalni był od 2007 do 19 lutego 2013 roku Sławomir Mazurek[2], obecnie piastujący funkcję wiceprezesa zarządu ds produkcji. Następnie prezesem i dyrektorem generalnym został Zbigniew Bryja[3], kolejnym (od maja 2015) Sławomir Sykucki[4].


W dniu 18 lipca 2012 roku ZE PAK S.A. przejął Kopalnię Węgla Brunatnego Konin[5]. Kopalnia została włączona do Grupy Kapitałowej ZE PAK i jednocześnie zmieniono jej oficjalną nazwę na PAK Kopalnia Węgla Brunatnego Konin S.A.




Spis treści






  • 1 Odkrywki KWB Konin


  • 2 Kontrowersje


  • 3 Uwagi


  • 4 Przypisy


  • 5 Bibliografia


  • 6 Linki zewnętrzne





Odkrywki KWB Konin |














































































































































Odkrywka
 Pole
 Rozpoczęcie budowy
 Rozpoczęcie eksploatacji[a]
 Zakończenie eksploatacji[b]
 Średnie roczne wydobycie
(w mln ton)
 Ilość wydobytego węgla
(w mln ton)
Stosunek W:N
Morzysław[6]
 -
 II kwartał 1941
 1945 (1943[c])
 1953
 0,13
 1,042[7]
 1:2,7[8]
Niesłusz[9]
 -
 1949
 sierpień 1954
 1961[10]
 0,5
 4,079[7]
 1:5,3[8]
Gosławice
 Gosławice I
Gosławice II[11]
 IV kwartał 1953
 31 sierpnia 1958
 1974
 2,3
 38,852[7]
 1:2,2[8]
Pątnów[12]
 -
 1956
 22 lipca 1962
 17 lipca 2001
 3,3
 129,783[7]
 1:5,7[8]
Kazimierz
 Południe[13]
 1 stycznia 1962
 25 listopada 1965
 22 lutego 1997
 2,6
 83,381[7]
 1:7,2[8]
Północ[13]
 9 września 1992
 24 października 1995
 24 czerwca 2011
 3,0
 48,447[7]
Jóźwin
 Jóźwin I[14][d]
 1964
 1971
 2003
 3,4
 ~ 110,0
 1:5,6[8]
Jóźwin IIA[14][d]
 1:5,3[8]
Jóźwin IIB[15]
 31 marca 1999
 3 grudnia 2003
 ~ 2022
 ~ 3,0
 trwa wydobycie
 1:8[8]
Lubstów[16]
 -
 luty 1979
 6 listopada 1982
 3 kwietnia 2009
 2,4
 ~ 107,0[10]
 1:3,4[8]
Drzewce
 Bilczew[17]
 16 czerwca 2003
 5 sierpnia 2005
 13/14 kwietnia 2010
 2,4
 ?
 1:5,6[8]
Drzewce A[17]
 ?
 10 lutego 2010
 ?
 ?
 trwa wydobycie
 1:5,3[8]
Drzewce B[17]
 ?
 ?
 ~ 2018
 ?
 ?
 1:8[8]
Tomisławice[18]
 -
 17 grudnia 2008
 20 września 2011
 ~ 2030
 ~ 3,0
 trwa wydobycie
 1:7[8]


Kontrowersje |


Ostatnie działania Kopalni Węgla Brunatnego Konin budzą pewne kontrowersje. Według niepotwierdzonych informacji powstanie odkrywki węgla w Tomisławicach nieopodal Gopła może spowodować powstanie leju depresyjnego, który w następstwie doprowadzi do wyschnięcia wody w jeziorze. Przykładem niszczącej działalności kopalni może być obniżenie poziomu wody o 1,5 metra w jeziorze Ostrowskim (plaża powiększyła się o 200 m)[potrzebny przypis]. Są to jednak dane niepotwierdzone naukowo. W obronie Gopła i obszarów nadgoplańskich stanęła Gmina Kruszwica i organizacja ekologiczna Greenpeace, które wspólnie złożyły skargę do Komisji Europejskiej[19]. Zdaniem zarządu Kopalni Węgla Brunatnego Konin zarzuty są bezpodstawne, a przeprowadzane badania nierzetelne[20].


Komisja Europejska jest innego zdania i 26 stycznia 2012 r. upomniała Polskę w związku z naruszeniem przepisów ochrony środowiska. Sprawa dotyczy niewykonania oceny oddziaływania na środowisko kopalni odkrywkowej na obszarze ochrony Natura 2000 nad jeziorem Gopło. Komisja ma przesłać władzom polskim uzasadnioną opinię oraz zwrócić się o doprowadzenie do zgodności z unijnymi przepisami w ciągu dwóch miesięcy. W przeciwnym wypadku, Komisja może przekazać sprawę do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej[21].



Uwagi |




  1. ↑ Data zebrania pierwszej tony węgla


  2. ↑ Data zebrania ostatniej tony węgla


  3. ↑ Rozpoczęcie wydobycia przez Niemców podczas II wojny światowej


  4. ↑ ab Przejście między polem Jóźwin I a Jóźwin IIA było płynne, dane wspólne dla obu pól



Przypisy |




  1. ↑ Dz.U. z 1967 r. nr 38, poz. 198


  2. ↑ Zarząd KWB „Konin” w Kleczewie S.A.. kwbkonin.pl. [dostęp 2011-07-24].


  3. ↑ Zmiana składu zarzadu spółki pakkwbkonin.pl [dostęp 25 marca 2013]


  4. ↑ Zarząd KWB „Konin” w Kleczewie S.A.. kwbkonin.pl. [dostęp 2016-05-08].


  5. ↑ ZE PAK kupił kopalnie Adamów i Konin za 175,5 mln zł wnp.pl 19-07-2012


  6. ↑ Wyimki..., s. 6-19


  7. ↑ abcdef Kasztelewicz Kasztelewicz, Jarosław Czyż, Elżbieta Dwornik. Sztuka górnicza w sześćdziesięcioleciu KWB „Konin”. „Biuletyn Informacyjny PPWB „Węgiel Brunatny””. 2005 (4 (53)), s. 23–29, kwiecień 2005. Porozumienie Producentów Węgla Brunatnego. ZP PPWB. ISSN 1232-8782 (pol.). 


  8. ↑ abcdefghijklm Wyimki..., s. 270


  9. ↑ Wyimki..., s. 20-45


  10. ↑ ab Odkrywki (pol.). kwbkonin.pl. [dostęp 2013-05-05].


  11. ↑ Wyimki..., s. 46-69


  12. ↑ Wyimki..., s. 76-99


  13. ↑ ab Wyimki..., s. 106-143


  14. ↑ ab Wyimki..., s. 144-167


  15. ↑ Wyimki..., s. 228-245


  16. ↑ Wyimki..., s. 172-192


  17. ↑ abc Wyimki..., s. 208-223


  18. ↑ Wyimki..., s. 248-263


  19. ↑ W sprawie Gopła skarżą do Brukseli. tvn24.pl, 2010-01-25. [dostęp 2011-07-24].


  20. ↑ List otwarty Kopalni "Konin" do organizacji Greenpeace. kwbkonin.pl, 2010-11-03. [dostęp 2011-07-24].


  21. ↑ Komisja Europejska: Środowisko: Komisja wzywa Polskę do przestrzegania przepisów ochrony środowiska (pol. • ang. • niem. • fr.). W: Komunikat prasowy [on-line]. europa.eu, 2012-01-26. [dostęp 2012-01-27].



Bibliografia |


  • Ewa Galantkiewicz (red.): Wyimki. Kronika 65-lecia Kopalni Węgla Brunatnego „Konin”. Bydgoszcz: Qax Manufaktura Artystyczna Katarzyna Janikowska, październik 2010, s. 279. ISBN 978-83-923475-2-1.


Linki zewnętrzne |


  • PAK Kopalnia Węgla Brunatnego „Konin” w Kleczewie S.A.. kwbkonin.pl. [dostęp 2013-03-08].





p • d • e

Kopalnie węgla brunatnego w Polsce


  • Adamów

  • Bełchatów

  • Konin

  • Sieniawa

  • Turów





-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容