Szczara
| ||
Kontynent | Europa | |
Państwo | Białoruś | |
Rzeka | ||
Długość | 325 km | |
Powierzchnia zlewni | 6 990 km² | |
Źródło | ||
Miejsce | jezioro Kołdyczewo | |
Współrzędne | 53°16′02″N 26°04′29″E/53,267222 26,074722 | |
Ujście | ||
Recypient | Niemen | |
Współrzędne | 53°26′24,7″N 24°44′19,7″E/53,440200 24,738800 | |
Mapa | ||
Położenie na mapie Białorusi źródło ujście |
Szczara – rzeka w obwodzie brzeskim і grodzieńskim Białorusi, lewy dopływ Niemna, wchodząca w system Kanału Ogińskiego. Długość - 325 km, powierzchnia zlewni - 6990 km², średnie nachylenie - 0,2‰, spadek - 77,7 m.
Wypływa z jeziora Kołdyczewo na Wyżynie Nowogródzkiej, wpada do Niemna 2 km na północny wschód od wsi Daszkowce rejonu mostowskiego.
Przez Jezioro Wyganowickie (Święcickie) łączy Kanał Ogińskiego z Jasiołdą w zlewni Prypeci z kolei wpadającej do Dniepru.
Większe dopływy
- prawe: Kołpienica, Lipnica, Myszanka, Łachozwa, Issa i inne
- lewe: Brodnica, Kanał Ogińskiego, Grzywda, Klimówka, Bereza i inne
Spis treści
1 Historia
2 Zobacz też
3 Przypisy
4 Linki zewnętrzne
Historia |
W marcu 1919 roku na rzece Szczara znajdowała się linia frontu między Wojskiem Polskim i Armią Czerwoną[1].
Zobacz też |
- Rzeki Europy
Przypisy |
↑ Lech Wyszczelski: Wstępna faza walk. W: Lech Wyszczelski: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. Wyd. 1. Warszawa: Bellona, 2010, s. 65. ISBN 978-83-11-11934-5.
Linki zewnętrzne |
Szczara w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola. Warszawa 1890.
|