Jerzy Jurandot




































Jerzy Jurandot

Imię przy narodzeniu
Jerzy Glejgewicht
Data i miejsce urodzenia

19 marca 1911
Warszawa
Data i miejsce śmierci

16 sierpnia 1979
Warszawa
Miejsce spoczynku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Zawód, zajęcie
poeta, dramaturg

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski
Odznaczenia

Złoty Krzyż Zasługi



Grób Jerzego Jurandota i Stefanii Grodzieńskiej-Jurandot na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie


Jerzy Jurandot, właściwie Jerzy Glejgewicht (ur. 19 marca 1911 w Warszawie, zm. 16 sierpnia 1979 w Warszawie) – polski poeta, dramaturg, satyryk i autor tekstów piosenek. Mąż Stefanii Grodzieńskiej.




Spis treści






  • 1 Życiorys


  • 2 Twórczość


  • 3 Teksty piosenek


  • 4 Odznaczenia


  • 5 Ekranizacje


  • 6 Przypisy


  • 7 Bibliografia





Życiorys |


Studiował na Uniwersytecie Warszawskim matematykę i chemię.


Jako literat zadebiutował w 1929 roku, a w latach trzydziestych zyskał popularność. Pisał dla teatrzyków literackich, takich jak Cyrulik warszawski (1935), Morskie Oko, Banda, Małe Qui Pro Quo (1937–1939) i innych. Jego piosenki śpiewali m.in.: Jadwiga Andrzejewska, Chór Dana, Tadeusz Faliszewski, Stefcia Górska, Tola Mankiewiczówna, Tadeusz Olsza, Ludwik Sempoliński, Zofia Terné, Aleksander Żabczyński[1].


Napisał też dialogi filmowe, np. do filmów: Ada! To nie wypada!, Manewry miłosne czy Pani minister tańczy.


W getcie warszawskim, od 1940, był dyrektorem artystycznym i literackim w Teatrze Melody Palace przy ul. Rymarskiej 12, a od czerwca 1942 w Teatrze Femina przy ul. Leszno 35[2]. Po rozpoczęciu w lipcu 1942 wielkiej akcji wywózki do Treblinki ukrywał się.


Po II wojnie światowej był dyrektorem Rozgłośni Polskiego Radia w Lublinie, współpracował z kilkoma teatrzykami żołnierskimi i prasą satyryczną, był także naczelnikiem Wydziału Estrady Ministerstwa Kultury i Sztuki. W Łodzi utworzył i był wieloletnim kierownikiem Teatru Satyrycznego "Syrena" (1945–1950 i 1955–1957), przeniesionego w 1948 do Warszawy. W latach 1952-1955 pełnił funkcję dyrektora Teatru Satyryków w Warszawie. Ponadto współpracował z tygodnikiem "Szpilki".



Twórczość |



  • Sztuki:


    • Plecy – 1945


    • Takie czasy – 1954


    • Trzeci dzwonek – 1958


    • Mąż Fołtasiówny – 1960


    • Operacja Sodoma, czyli dziewiąty sprawiedliwy – 1962


    • Pamiątkowa fotografia – 1966


    • Rachunek nieprawdopodobieństwa – 1971



  • Wspomnienia:


    • Miasto skazanych. 2 lata w warszawskim getcie – 2014


    • Dzieje śmiechu – 1959

    • Sak



  • Książki:

    • "Frontem i afrontem" – 1952


    • Moja tfurczość [sic] – 1966


    • Operacja "Sodoma" czyli dziewiąty sprawiedliwy – 1968





Teksty piosenek |



  • "A jednak czegoś mi brak" (muzyka Henryk Wars)

  • "A mnie w to graj" (muzyka Henryk Wars)

  • "Ada to nie wypada" (muzyka Zygmunt Wiehler; posiada w repertuarze Ada Biedrzyńska, Irena Santor, Sława Przybylska, Sami Swoi)

  • "Dziękuję ci moje serce" (muzyka Takis Morakis)

  • "I wciąż się na coś czeka" (muzyka Franciszka Leszczyńska)

  • "Idą leśni" (muzyka Jerzy Wasowski)

  • "Jak odnaleźć twój ślad" (muzyka Ryszard Sielicki)

  • "Jak za dawnych lat" (muzyka Henryk Wars)

  • "Jest taki jeden skarb" (muzyka Jerzy Harald)

  • "Już nie mogę dłużej kryć" (muzyka Henryk Wars)

  • "Na moje wady już nie ma rady" (muzyka Henryk Wars)

  • "Nie kochać w taką noc to grzech" (muzyka Zygmunt Wiehler)

  • "Niedobrze, panie bobrze" (muzyka Jerzy Boczkowski)

  • "Nikt mnie nie rozumie tak jak ty" (muzyka Zygmunt Wiehler)

  • "Nie, psze pana" (muzyka Jerzy Boczkowski)

  • "O jednej Wiśniewskiej" (muzyka trad. – stylizowana ballada dziadowska)

  • "O królu Edwardzie i pani Simpson" (muzyka trad. – stylizowana ballada dziadowska)

  • "Oj, dana" (muzyka Władysław Daniłowski)

  • "Puste samoloty" (muzyka Hańba!)

  • "Rosną w miastach domy" (muzyka Wawrzyniec Żuławski)

  • "Sentymentalny, starszy pan" (muzyka Z. Dzięgielweski)

  • "Szkoda, że niepogoda" (muzyka Marek Sart)

  • "Tak jak mama nie gotuje nikt" (muzyka Andrzej Januszko)

  • "Tak mało cię znam" (muzyka Władysław Szpilman)

  • "Taka noc i walc, i my" (muzyka Henryk Wars)

  • "Trzy listy" (muzyka Leon Boruński)

  • "U cioci Pelagii" (muzyka Leon Boruński)

  • "W ogródku Eldorado" (muzyka Leon Boruński)

  • "Walczyk Warszawy" (muzyka Leon Rzewuski)

  • "Wio, koniku" (słowa i muzyka oryginału Imre Garai)

  • "Wiosną mi bądź" (muzyka Marek Sart)



Odznaczenia |



  • Złoty Krzyż Zasługi (1946)[3]


Ekranizacje |



 Z tym tematem związana jest kategoria: Filmowe adaptacje utworów Jerzego Jurandota.


Przypisy |




  1. Film fabularny 1902–1944 Jerzy Jurandot. filmpolski.pl.


  2. Barbara Engelking, Jacek Leociak: Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście. Warszawa: Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów, 2013, s. 601, 594. ISBN 978-83-63444-27-3.


  3. M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 198



Bibliografia |



  • Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ​ISBN 83-86848-05-7​, tu hasło Jurandot Jerzy, s. 82, 83.


  • Jerzy Jurandot w bazie filmpolski.pl


  • Miasto skazanych. 2 lata w warszawskim getcie – rękopis.









這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

Rikitea

University of Vienna