Wielki łańcuch bytu
Wielki łańcuch bytu, drabina jestestw[1], drabina bytów[2] (łac. scala naturae) – koncept wywodzący się z filozofii greckiej (Platona, Arystotelesa). Opisuje hierarchiczny system świata, oparty na dekrecie sił niebiańskich. W tym systemie na szczycie są bogowie (lub Bóg), pod nim anioły, demony, gwiazdy, księżyc, królowie, książęta, szlachta, zwykli ludzie, dzikie zwierzęta, udomowione zwierzęta, drzewa, inne rośliny, szlachetne kamienie, szlachetne metale i inne minerały.
Przypisy |
↑ KrzysztofK. Łastowski KrzysztofK., Dwieście lat idei ewolucji w biologii Lamarck — Darwin — Wallace [pdf], „Kosmos. Problemy nauk biologicznych”, 58 (3–4 (284–285)), 2009, s. 257-271 (pol.).
↑ PiotrP. Jóźwiak PiotrP., TomaszT. Rewicz TomaszT., KrzysztofK. Pabis KrzysztofK., Inspiracje i osobliwości naukowego nazewnictwa zoologicznego [pdf], „Kosmos. Problemy nauk biologicznych”, 59 (1–2 (286–287)), 2010, s. 39–59 (pol.).
Bibliografia |
Arthur O. Lovejoy (1964. Pierwszy wydanie 1936), The Great Chain of Being: A Study of the History of an Idea, Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, ISBN 0-674-36153-9. Wydanie polskie: Wielki łańcuch bytu. Studium historii pewnej idei. 2011. Wyd: Słowo / Obraz Terytoria Wydawnictwo
Linki zewnętrzne |
- Robert Mróz, Historia idei
- William H. Deadwyler, Świadomość historyczna