Ferdynand IV Toskański



















































Ferdynand IV Toskański


ilustracja

Wielki Książę Toskanii
Okres
 od 21 lipca 1859
do 22 marca 1860
Dane biograficzne
Dynastia
Habsburgowie Lotaryńscy
Data i miejsce urodzenia
3 października 1797
Florencja
Data i miejsce śmierci
29 stycznia 1870
Salzburg

Ojciec
Leopold II Toskański
Matka
Maria Antonietta Sycylijska
Rodzeństwo
Maria Izabella, Maria Teresa, Maria Krystyna, Karol Salwator, Maria Anna, Rainer, Maria Ludwika, Ludwik Salwator, Jan Salwator


Żona
Anna Maria Wettyn
Alicja Burbon-Parmeńska

Dzieci
 Leopold,
Ludwika,
Józef Ferdynand,
Piotr Ferdynand,
Henryk Ferdynand,
Anna Maria Teresa,
Małgorzata Maria Albertyna,
Germana Maria Teresa,
Robert Ferdynand Salwator,
Agnieszka Maria Teresa
Odznaczenia

Krzyż Wielki Orderu Świętego Józefa (Toskania)Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana (Toskania)Krzyż Wielki Orderu Zasługi Wojskowej (Toskania)Order Złotego Runa (Austria)Krzyż Wielki Orderu Świętego StefanaKriegsmedaille.jpgOdznaka za 25 Lat Służby dla OficerówOrder św. Huberta (Bawaria)Order Orła Czarnego (Prusy)Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty)

Ferdynand IV Salwator Maria Józef Jan Baptysta Franciszek Ludwik Gonzaga Rafał Rajner January Habsburg-Lotaryński (ur. 10 czerwca 1835 we Florencji; zm. 17 stycznia 1908 w Salzburgu) – arcyksiążę austriacki, wielki książę Toskanii w latach 1859–60; następnie aż do śmierci pretendent do tego tytułu. Pełne imię w języku włoskim brzmi Ferdinando Salvatore Maria Giuseppe Giovanni Battista Francesco Lodovico Gonzaga Raffaele Ranerio Gennaro.




Spis treści






  • 1 Życiorys


  • 2 Odznaczenia


  • 3 Rodzina


  • 4 Przypisy


  • 5 Bibliografia


  • 6 Linki zewnętrzne





Życiorys |


Ferdynand IV urodził się w 1835 roku, był synem arcyksięcia Leopolda II, wielkiego księcia Toskanii i jego żony Marii Antonietty Burbon, księżniczki Królestwa Obojga Sycylii. Miał dwanaścioro rodzeństwa, w tym trzy przyrodnie siostry.
27 kwietnia 1859 roku zmuszony został do opuszczenia Florencji wraz z rodziną ze względu na wybuch powstania w mieście, inspirowany wojną francusko-austriacką i dążenia do zjednoczenia Włoch. Habsburgowie Lotaryńscy uciekli do Austrii, gdzie Leopold II formalnie abdykował po zakończeniu wojny w dniu 21 lipca. Tym samym Ferdynand stał się dziedzicem tytułu wielkiego księcia, jednocześnie nie mogąc powrócić do opanowanej przez zwolenników republiki Florencji. 16 sierpnia nowe władze Toskańskiego Zgromadzenia Narodowego zdetronizowały go. Ferdynand liczył jednak na wsparcie Francji i Austrii w odzyskaniu praw do tronu, co obiecały w traktacie w Villafranca. Żadne z państw jednak nie podjęło ku temu kroków, tym samym torując drogę do powstania zjednoczonych Włoch. Królestwo Sardynii ostatecznie zaanektowało Wielkie Księstwo Toskanii 22 marca 1860 roku, formalnie pozbawiając Ferdynanda państwa i władzy.


Były wielki książę spędził resztę życia na wygnaniu najczęściej w Austrii. Od lata 1868 roku w sezonie letnim zamieszkiwał w Villa Toscana w mieście powiatowym Lindau położonym nad Jeziorem Bodeńskim. Zaś miesiące zimowe spędzał w starej rezydencji w Salzburgu, którą udostępnił mu cesarz Franciszek Józef I[1].




Ferdynand IV



Odznaczenia |




  • Wielki Mistrz Orderu Świętego Stefana (Toskania)[2]


  • Wielki Mistrz Orderu Świętego Józefa (Toskania)[2]


  • Wielki Mistrz Orderu Zasługi Wojskowej (Toskania)[2]


  • Order Złotego Runa (Austro-Węgry)[2]


  • Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana (Austro-Węgry)[2]


  • Medal Wojenny (Austro-Węgry)[2]


  • Odznaka za Służbę Wojskową dla Oficerów I Stopnia (Austro-Węgry)[2]

  • Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych (Austro-Węgry)[2]



Rodzina |


Ożenił się dwukrotnie i miał następujące dzieci[3]:
Pierwsze małżeństwo zawarł w Dreźnie 24 listopada 1856 z Anną Marią Wettyn, (4 stycznia 1836 w Dreźnie – 10 lutego 1859 w Neapolu), córką króla saksońskiego Jana Wettyna. Para miała dwójkę dzieci:



  • Arcyksiężną Marię Antoniettę Leopoldynę Annunziatę Annę Amalię Józefę Joannę Immacolatę Teklę (Maria Antoinette Leopoldina Annunziata Anna Amalia Josepha Johanna Immaculata Thekla) (ur. 10 stycznia 1858 we Florencji – zm. 13 kwietnia 1883 w Cannes). Została ona ksieni klasztoru Teresy na Hradczanach w Pradze.

  • córka urodzona martwa (ur. i zm. w 1859)


11 stycznia 1868 roku, w Frohsdorfie ożenił się z Alicją Burbon-Parmeńską, córką Karola III Parmeńskiego, księcia Parmy w latach 1849-1854, oraz francuskiej księżniczki Ludwiki d'Artois, córki Karola Ferdynanda, księcia de Berry. Para miała 10 dzieci:



  • Leopolda (1868–1935), zrzekł się praw do tronu w 1902, męża (1) Wilhelmine Abramovic, (2) Marii Ritter, (3) Clary Groger,

  • Ludwikę[4] (1870–1947), żonę Fryderyka Augusta III Wettyna, króla Saksonii,


  • Józefa Ferdynanda (1872–1942), morganatycznego męża (1) Rosy Kaltenbrunner, (2) Gertrudy Tomanek,

  • Piotra Ferdynanda (1874–1948), męża Marii Krystyny, księżniczki Obojga Sycylii,

  • Henryka Ferdynanda (1878–1969), generała austriackiego, morganatycznego męża Marii Karoliny Ludescher,

  • Annę Marię Teresę (1879–1961), żonę Jana, księcia Hohenlohe-Bartenstein,

  • Małgorzatę Marię Albertynę (1881–1965),

  • Germanę Marię Teresę (1884–1955),

  • Roberta Ferdynanda Salwatora (1885–1895),

  • Agnieszkę Marię Teresę (1891–1895).



Przypisy |




  1. ↑ Toskanatrakt bei der Fakultätsbibliothek für Rechtswissenschaften, Universität Salzburg


  2. ↑ abcdefgh Staatshandbuch. Wiedeń: 1918, s. 5


  3. ↑ Ferdinand IV von Österreich, Granduca di Toscana


  4. ↑ Erika Bestenreiner, Luise von Toskana. Skandal am Königshof. Piper, München 2000



Bibliografia |



  • Erika Bestenreiner, Luise von Toskana. Skandal am Königshof. München 2000.

  • Józef Andrzej Gierowski, Historia Włoch, Wrocław 2003.



Linki zewnętrzne |


  • Strona internetowa Wlk. Ks. Toskanii

























p • d • e

Władcy Toskanii
Margrabiowie
Toskanii


  • Bonifacy I (812–813)


  • Bonifacy II (828–834)


  • Aganus (835–845)


  • Adalbert I (847–886)


  • Adalbert II Bogaty (886–915)


  • Gwidon (915–929)


  • Lambert (929–931)


  • Boso 931–936


  • Hubert ze Spoleto (936–961)


  • Hugon Wielki (961–1001)


  • Bonifacy (1002–1012)


  • Rainier (1014–1024)


  • Bonifacy III (1027–1052)


  • Fryderyk (1052–1055)


  • Beatrycze de Bar (1052–1076)


  • Godfryd I (1054–1069)


  • Godfryd II (1069–1076)


  • Matylda (1076–1115)


  • Welf II (1089–1095)


  • Konrad von Scheiern (1120–1127)


  • Henryk (1135–1139)


  • Ulryk von Attems (1139–1152)


  • Welf VI (1152–1167)


  • Filip Szwabski (1195–1197)


 Coat of arms of Medici.svg
Władcy
Florencji



Medyceusze


  • Kosma Starszy (1434–1464)


  • Piotr I Podagryk (1464–1469)


  • Wawrzyniec I Wspaniały (1469–1492)


  • Julian (1469–1478)


  • Piotr II Nieszczęśliwy (1492–1494)

  • republika (1494–1512)


  • Julian (1512–1516)


  • Wawrzyniec II (1516–1519)


  • Juliusz (1519–1523)


  • Hipolit (1523–1527)

  • republika (1527–1530)


  • Aleksander (1530–1537)


  • Kosma I (1537–1569)

Wielcy książęta
Toskanii









Medyceusze


  • Kosma I (1569–1574)


  • Franciszek I (1574–1587)


  • Ferdynand I (1587–1609)


  • Kosma II (1609–1621)


  • Ferdynand II (1621–1670)


  • Kosma III (1670–1723)


  • Jan Gaston (1723–1737)
Dynastia
habsbursko-lotaryńska


  • Franciszek Stefan (1737–1765)


  • Piotr Leopold (1765–1790)


  • Ferdynand III (1790–1799)

Królestwo Etrurii



Burbonowie


  • Ludwik I (1801–1803)


  • Ludwik II (1803–1807)

Wielcy książęta
Toskanii









Dynastia Bonaparte

  • Eliza (1809–1814)
Dynastia
habsbursko-lotaryńska


  • Ferdynand III (1814–1824)


  • Leopold II (1824–1849)

  • republika (1848–1849)


  • Leopold II (1849–1859)


  • Ferdynand IV (1859–1860)









-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容