Yoshihiro Satō




























































Yoshihiro Satō

Pseudonim
 Mugen Sunaipaa[1]
Data i miejsce urodzenia
25 stycznia 1981
Nagoja, Japonia
Obywatelstwo
 Japonia
Wzrost
 185 cm
Masa ciała
 70 kg
Styl walki
kick-boxing
Kategoria wagowa
 K-1 MAX
Bilans walk zawodowych
Liczba walk
 29 [2]
Zwycięstwa
 19
Przez nokauty
 6
Porażki
 10
Remisy
 0

Yoshihiro Satō (jap. 佐藤嘉洋 Satō Yoshihiro, ur. 25 stycznia 1981 w Nagoi) – japoński kick-boxer wagi średniej występujący w K-1 MAX.


Kick-boxing zaczął trenować w wieku 13 lat. W 1998 roku przeszedł na zawodowstwo. Początkowo walczył w wadze lekkiej w New Japan Kickboxing Federation. W 2001 roku przeszedł do All Japan Kickboxing Federation. 17 listopada tego samego roku zdobył w Niemczech mistrzostwo świata WKA w boksie tajskim, pokonując przez nokaut Serba Milana Stevicia.


W maju 2005 roku zadebiutował w K-1 MAX. W lutym następnego roku wygrał w Saitamie turniej K-1 MAX Japan 2006. Dwa miesiące później zmierzył się z Mikiem Zambidisem w walce eliminacyjnej do finałowego turnieju K-1 World MAX. Pokonał go przez jednomyślną decyzję sędziów. W ćwierćfinale tokijskich finałów został jednak znokautowany przez późniejszego mistrza Buakwa Por. Pramuka.


W lutym 2007 roku powtórnie zwyciężył w turnieju K-1 MAX Japan 2007, a w czerwcu pokonał w walce o ćwierćfinał K-1 World MAX Niemca Denisa Schneidmillera. Podczas finałowej imprezy ponownie odpadł w pierwszej walce, tym razem po porażce przez decyzję z Albertem Krausem. Rok później awansował do półfinału K-1 World MAX, w ćwierćfinale sensacyjnie nokautując Buakawa Por. Pramuka. W walce o finał uległ jednak po niezwykle wyrównanym boju swojemu rodakowi Masato. Do wyłonienia zwycięzcy potrzebna była dodatkowa runda[3].


W 2009 roku po raz pierwszy od początku startów w K-1 nie awansował do finałowej fazy K-1 World MAX, przegrawszy w eliminacjach z Gago Drago. Porażkę tę określił jako najdotkliwszą w dotychczasowej karierze. Mimo to w następnym roku osiągnął swój największy sukces, gdy został wicemistrzem K-1 MAX. W ćwierćfinale wyeliminował po wyrównanej walce Michała Głogowskiego, a w półfinale pewnie pokonał w rewanżu Drago. W finale uległ na punkty obrońcy tytułu, Giorgio Petrosyanowi[4].



Osiągnięcia |



  • 2010: Wicemistrzostwo K-1 World Max

  • 2007: K-1 MAX Japan Tournament – 1. miejsce

  • 2006: K-1 MAX Japan Tournament – 1. miejsce

  • 2004: Mistrzostwo Świata WPKC w boksie tajskim w wadze super półśredniej

  • 2001: Mistrzostwo Świata WKA w boksie tajskim w wadze półśredniej



Przypisy |




  1. ↑ Satou Yoshihiro no nikku neemu ha "Mugen Sunaipaa" ni kettei


  2. ↑ stan na 9 listopada 2010


  3. ↑ Monty Di Pietro: Masato Wins K-1 World Max '08 Championship (ang.). k-1.co.jp. [dostęp 2009-07-30].


  4. ↑ Stuart Tonkin: World MAX 2010 - Where History was Made (ang.). k-1.co.jp, 8 listopada 2010. [dostęp 2010-11-09].



Linki zewnętrzne |




  • Oficjalna strona (jap. • ang.)

  • Lista walk K-1









-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA
閱讀完整內容

Shark

圖片
For other uses, see Shark (disambiguation). Sharks Temporal range: Ludfordian-Present, 425–0 Ma PreЄ Є O S D C P T J K Pg N [1] Clockwise from top left: spiny dogfish, Japanese sawshark, whale shark, great white shark, horn shark, frilled shark, scalloped hammerhead and Australian angelshark representing the orders Squaliformes, Pristiophoriformes, Orectolobiformes, Lamniformes, Heterodontiformes, Hexanchiformes, Carcharhiniformes and Squatiniformes respectively. Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Chondrichthyes Subclass: Elasmobranchii Infraclass: Euselachii Superorder: Selachimorpha Orders Carcharhiniformes Heterodontiformes Hexanchiformes Lamniformes Orectolobiformes Pristiophoriformes Squaliformes Squatiniformes † Cladoselachiformes † Hybodontiformes † Symmoriida † Xenacanthida (Xenacantiformes) † Elegestolepis † = extinct Synonyms Pleurotremata Sharks
閱讀完整內容

Wiciokrzew

圖片
Wiciokrzew, suchodrzew Morfologia (wiciokrzew pospolity) Systematyka [1] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klasa okrytonasienne Klad astrowe Rząd szczeciowce Rodzina przewiertniowate Rodzaj wiciokrzew Nazwa systematyczna Lonicera L. Sp. Pl. 173. 1 Mai 1753 Typ nomenklatoryczny Lonicera caprifolium L. [2] Multimedia w Wikimedia Commons Hasło w Wikisłowniku Kwiaty suchodrzewu pospolitego Owoce suchodrzewu pospolitego Kwiaty wiciokrzewu pomorskiego Kwiaty wiciokrzewu przewiercienia Wiciokrzew , suchodrzew ( Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych ( Caprifoliaceae ). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej [3] [4]
閱讀完整內容