Fryderyk August III Wettyn
| ||||
| ||||
król Saksonii | ||||
Okres | od 15 października 1904 do 13 listopada 1918 | |||
Poprzednik | Jerzy Wettyn | |||
Następca | Fryderyk August Wettyn | |||
Dane biograficzne | ||||
Dynastia | Wettynowie | |||
Data i miejsce urodzenia | 25 maja 1865 Drezno | |||
Data i miejsce śmierci | 18 lutego 1932 Szczodre | |||
Ojciec | Jerzy Wettyn | |||
Matka | Maria Anna Portugalska | |||
Dzieci | Fryderyk August Fryderyk Krystian Ernest Henryk Maria Małgorzata Maria Alicja Anna | |||
Odznaczenia | ||||
Fryderyk August III Wettyn (niem. Friedrich August Johann Ludwig Karl Gustav Gregor Philipp von Sachsen) (ur. 25 maja 1865 w Dreźnie, zm. 18 lutego 1932 w Sibyllenort, ob. Szczodre) – ostatni król Saksonii panujący w latach 1904–1918, Generalfeldmarschall armii niemieckiej podczas I wojny światowej.
Spis treści
1 Życiorys
2 Panowanie
3 Małżeństwo i dzieci
4 Galeria
5 Odznaczenia
6 Genealogia
7 Przypisy
8 Bibliografia
Życiorys |
Syn króla Saksonii Jerzego i infantki portugalskiej Marii Anny. Otrzymał staranne, ale i surowe wychowanie. W 1883 roku zdał maturę z wyróżnieniem. Po maturze w semestrze 1884/1885 studiował na Uniwersytecie w Strasburgu i jako pierwszy członek rodziny królewskiej w semestrze 1885/1886 na państwowym Uniwersytecie w Lipsku. Uczęszczał na kursy prawa, nauk politycznych i historii. Edukację na uczelni uzupełniał licznymi podróżami po Saksonii, Anglii, Włoszech, Grecji czy Bliskim Wschodzie.
W roku 1877 wstąpił do saskiego wojska. Z powodu swych koligacji rodzinnych szybko awansował. w 1898 roku został awansowany na generała-porucznika i dowódcę 1. Królewskiej Saksońskiej Dywizji. W cztery lata później, w 1902 roku został dowódcą 1. Saksońskiej Armii. Z dowództwa zrezygnował w momencie objęcia tronu. W 1912 roku został już jako król Fryderyk August III mianowany feldmarszałkiem. Król kochał wojsko i polowania. Często przebywał w wybudowanym przez siebie pałacyku w Dobrodzieniu (ówcześnie Guttentag), miasteczku w obecnym województwie opolskim. Otrzymał honorowy tytuł Wielkiego Łowczego Dobrodzienia, a po jego śmierci tamtejsi leśnicy upamiętnili Fryderyka Augusta III inskrypcją na głazie znajdującym się do dziś koło leśniczówki w Rzędowicach koło Dobrodzienia[1]. Był także zapalonym alpinistą. Wspiął się na szczyt Großglockner oraz inne szczyty w Alpach[2]
Panowanie |
Fryderyk August objął tron po swoim ojcu 15 października 1904 roku. W krótkim czasie zyskał sympatię i uznanie poddanych, dla których był ojcem ojczyzny. Był bardziej otwarty na kontakty i rozmowy z ludźmi. Współpracował z grupą konserwatystów w parlamencie. Po kolejnych wyborach siły konserwatystów zostały poważnie uszczuplone. Parlament stał się bardziej demokratyczny. Jako nominalny dowódca uczestniczył w I wojnie światowej. Osobiście nie dowodził armią. W następstwie wydarzeń rewolucji listopadowej 1918 roku dnia 13 listopada abdykował. Po abdykacji osiadł w pałacu w Szczodrem, gdzie zmarł.
Małżeństwo i dzieci |
21 listopada 1891, w Wiedniu poślubił arcyksiężniczkę Luizę Habsburg-Lotaryńską, córkę księcia Toskanii Ferdynanda IV i księżniczki parmeńskiej Alicji. Rozwiedli się w 1903 roku po tym, jak Luiza uciekła, będąc w ciąży z ich ostatnim dzieckiem. Para miała 7 dzieci:
Fryderyk August (1893–1943) – jezuita;
Fryderyk Krystian (1893–1968) – margrabia Miśni, książę Saksonii, głowa rodu Wettynów;- Ernest Henryk (1896–1971) – ożenił się ze Zofią Luksemburską, a następnie z Wirginią Dulon;
- Maria (1898);
- Małgorzata (1900–1962) – żona Fryderyka, księcia Hohenzollern;
- Maria Alicja (1901–1990) – żona Franciszka Józefa, księcia Hohenzollern-Emden;
Anna (1903–1976) – żona arcyksięcia Józefa Franciszka Habsburg-Lotaryńskiego, a następnie Reginalda Kazanjiana
Galeria |
Fryderyk August z braćmi: Janem Jerzym (z prawej) i Maksymilianem (z lewej) w 1888 roku
Fryderyk August jako następca tronu około 1890 roku
Fryderyk August III z żoną i dziećmi w 1903 roku
Fryderyk August III w 1912 roku
Fryderyk August III z dziećmi w 1914 roku
Fryderyk August III w 1914 roku
Pogrzeb Fryderyka Augusta III w 1932 roku
Odznaczenia |
Wielki Mistrz Orderu Korony Rucianej (Saksonia)[3]
Wielki Mistrz Orderu Świętego Henryka (Saksonia)
Wielki Mistrz Orderu Zasługi Cywilnej (Saksonia)
Wielki Mistrz Orderu Albrechta (Saksonia)
Wielki Mistrz Orderu Sydonii (Saksonia)
Wielki Mistrz Orderu Marii Anny (Saksonia)
Baliw Krzyża Wielkiego Orderu Maltańskiego (SMOM)[3]
Order Orła Czarnego (Prusy)[3]
Pour le Mérite (Prusy)
Krzyż Żelazny I i II Klasy (Prusy)
Order Złotego Runa (Austro-Węgry)[3]
Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana(1886, Austro-Węgry)[4]
Order Królewski Serafinów (Szwecja)[3]
Order Świętego Andrzeja (Rosja)[3]
Order Świętego Huberta (Bawaria)[3]
Krzyż Zasługi Wojennej II kl. (Meklemburgia-Strelitz)[5]
Genealogia |
Prapradziadkowie | elektor Saksonii | książę Parmy | Fryderyk Michał Wittelsbach (Pfalz-Birkenfeld) | Karol Ludwik Badeński | Franciszek z Saksonii-Coburga-Saalfeld | Franciszek Józef Koháry | król Portugalii | cesarz Austrii |
Pradziadkowie | Maksymilian Wettyn | król Bawarii | Ferdynand Koburg | cesarz Brazylii | ||||
Dziadkowie | król Saksonii | król Portugalii | ||||||
Rodzice | król Saksonii | |||||||
Fryderyk August III Wettyn (1865–1932) król Saksonii |
Przypisy |
↑ Edard Goszyk, Łowiectwo Dobrodzienia, Echo Dobrodzienia, Październik – Listopad 2010, nr 80, s. 14.
↑ Mitteilungen des Deutschen und Österreichischen Alpenvereins, Jahrgang 1908 (Band XXXIV), S. 236.
↑ abcdefg The titled nobility of Europe. Londyn: Harrison & Sons, 1914, s. 170. (ang.)
↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1818, s. 55.
↑ Peter Ohm-Hieronymussen: Die Mecklenburg-Strelitzer Orden und Ehrenzeichen, Kopenhaga, 2000, s. 150 (niem.).
Bibliografia |
- Frank-Lothar Kroll: Die Herrscher Sachsens, Markgrafen, Kurfürsten, Könige 1089–1918, C.H. Beck-Verlag, 2004, ISBN 3-406-52206-8.
- Walter Fellmann: Sachsens letzter König, Friedrich August III., Berlin 1992, ISBN 3-7338-0103-2.
- Albert Herzog zu Sachsen: Die Wettiner in Lebensbildern. Styria-Verlag Graz/Wien/Köln 1995, ISBN 3-222-12301-2.
- Luise von Österreich-Toskana: Mein Leben, Dresden 1991, ISBN 3-364-00225-8.
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0001 1587 0293
VIAF: 238194616
LCCN: n93049705
GND: 118693611
NKC: jx20101214006
NTA: 138747393
Open Library: OL6991603A
- WorldCat