Tadeusz Faliszewski



































Tadeusz Faliszewski


Pseudonim
 Jerzy Nowogródzki, Jerzy Orowski, Jan Pobóg, Jan Saskowski
Data i miejsce urodzenia
20 października 1898
Żywiec, Polska
Data i miejsce śmierci
2 września 1961
Chicago, USA

Gatunki
 muzyka rozrywkowa, tango, operetka
Zawód
piosenkarz, aktor
Aktywność
1922–1960
Współpracownicy

Adam Aston
Feliks Konarski

Tadeusz Faliszewski[a] (ur. 20 października 1898 w Żywcu, zm. 2 września 1961 Chicago) – polski piosenkarz, aktor kabaretowy, rewiowy i operetkowy i reżyser, „beliniak”, porucznik rezerwy intendent Wojska Polskiego.




Spis treści






  • 1 Życiorys


  • 2 Spektakle teatralne


  • 3 Dyskografia


  • 4 Uwagi


  • 5 Przypisy


  • 6 Bibliografia


  • 7 Linki zewnętrzne





Życiorys |


Był synem Władysława Faliszewskiego i Matyldy z Kirchnerów. Dzieciństwo spędził we Lwowie, gdzie uczęszczał do szkół. Ukończył lwowską Szkołę Politechniczną.


W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 3. szwadronu 1 pułku ułanów Legionów Polskich. Do 14 grudnia 1915 roku przebywał na leczeniu w Domu Rekonwalescentów w Kamieńsku, a później w szpitalu w Krakowie[1].


W czasie wojny z bolszewikami był oficerem łącznikowym z Ministerstwem Spraw Wojskowych. Został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów rezerwy administracji, dział gospodarczy. W latach 1923–1924 posiadał przydział w rezerwie do Okręgowego Zakładu Gospodarczego Nr IX w Brześciu nad Bugiem[2][3]. W 1934 roku był w korpusie oficerów rezerwy intendentów[4].


Jako aktor zadebiutował w 1922. Grał na scenach i estradach wielu miast Polski, m.in. w Krakowie, Radomiu, Kaliszu i Częstochowie. Jako wokalista występował z Adamem Astonem i Tadeuszem Sas-Jaworskim w popularnym wówczas Chórze Warsa, związany był z warszawskimi teatrzykami rewiowymi Morskie Oko i Nowy Ananas. W latach 1929–1930 kierował kinoteatrem Hollywood, a później założył własny kabaret literacki Rajski Ptak.


W konkursie Polskiego Radia zorganizowanym w 1937, mającym wyłonić najpopularniejszego piosenkarza zajął III miejsce, po Mieczysławie Foggu i Stefanie Witasie.


W 1937 wystąpił w filmie Konrada Toma Parada Warszawy, rok później, w Królowej przedmieścia, w reżyserii Eugeniusza Bodo.


Jako wokalista znany był głównie z wykonywania piosenek z tekstami Andrzeja Własta, jak: Całą Warszawa, Gdzie twoje serce, Katiusza, Kiedy przymykam oczy, Przytul, uściśnij, pocałuj, Rebeka, Szkoda twoich łez, Śpiewaj, Tango andrusowskie, Ty, miłość i wiosna, U cioci na imieninach, Wanda, Zapomnisz o mnie, Zatańczmy tango. Śpiewał też utwory z tekstami innych autorów, m.in.: Bal na Gnojnej Juliana Krzewińskiego i Leopolda Brodzińskiego, Ach, Ludwiko (sł. Julian Tuwim, Już się prześnił sen i Za tyle pięknych dni Konrada Toma, Miasteczko Bełz (sł. J. Roman), Pij, bracie, pij (sł. Ignacy Ber), Jedź do Santa Fe (sł. Szer-Szeń), Jak całować – to ułana, Kochaj, Nie będziesz ty, to będzie inna, Płomienne serca i Śluby ułańskie Mariana Hemara czy Gwiazdy to czy oczy twe, Już dziś nie płaczę, Szczęście trzeba rwać jak świeże wiśnie i Zosiu z tekstami Walerego Jastrzębiec-Rudnickiego.


W repertuarze miał tanga, piosenki liryczne oraz satyryczne, wykonywał też arie operetkowe oraz piosenki pochodzące z rewii i filmów. Porównywano go do Ala Jolsona z filmu Sonny boy.


24 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany. Wziął udział w kampanii wrześniowej. W marcu 1940 roku został aresztowany, a później skierowany do obozu Gusen, gdzie śpiewał w chórze i prowadził zespół artystyczny, organizując teatr estradowy.


Po wojnie pozostał na emigracji początkowo w Wielkiej Brytanii, gdzie nawiązał współpracę z Teatrem Polskim w Londynie. Następnie wyjechał do USA. Tam współpracował z Feliksem Konarskim.


Jego żoną była aktorka Halina Kidawska.



Spektakle teatralne |




  • Księżniczka czardasza jako Edwin


  • Dolly jako Baron Theo von Hellingen


  • Cnotliwa Zuzanna jako Pomarel

  • Narzeczona zginęła


  • 1000 pięknych dziewcząt (rewia)


  • Grunt to flota (rewia)

  • Baron Kimmel

  • 1939: Panna Wodna

  • Wieczór humoru i pieśni



Dyskografia |




  • Tadeusz Faliszewski (SP, Syrena-Electro-3482)


  • Tadeusz Faliszewski (SP, Syrena-Electro-21015/21016)


  • Tadeusz Faliszewski: Piosenki z rewii "1000 pięknych dziewcząt" (Syrena-Electro-19807/19893)


  • Tadeusz Faliszewski: Piosenki z rewii "Grunt to flota" (SP, Syrena-Electro-3648)


  • 1978 – Od Momusa do Ali-Baby (składanka; LP, Muza SX-1702)


  • 1987 – Tadeusz Faliszewski: Piosenki z lat dwudziestych i trzydziestych (LP, Poljazz PSJ-225)


  • 2000 – Przedwojenne szlagiery, vol 1-3 (składanka; CD)


  • 2005 – Polskie tango 1929-1939 (składanka; CD opracowana przez Jerzego Płaczkiewicza)


  • 2009 – Tadeusz Faliszewski: Tylko Przeboje (składanka; 4 Ever Music, 2 CD)



Uwagi |




  1. ↑ Występował pod pseudonimami: Jerzy Nowogródzki, Jerzy Orowski, Jan Pobóg, Jan Saskowski.



Przypisy |




  1. ↑ V Lista strat 1916 ↓, s. 8, tu podano, że urodził się w 1893 roku.


  2. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1303, 1332.


  3. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1185, 1214.


  4. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 204, tu podano, że urodził się 20 października 1893 roku.



Bibliografia |




  • Faliszewski Tadeusz [hasło] [w:] Wolański R., Leksykon polskiej muzyki rozrywkowej, Agencja Wydawnicza MOREX, Warszawa 1995, s. 49, ​ISBN 83-86848-05-7​.

  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.

  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.

  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].

  • Tadeusz Faliszewski. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2017-12-05].

  • V Lista strat Legionów Polskich. Piotrków: Centralny Urząd Ewidencyjny Departamentu Wojskowego NKN, 1916-04-01.



Linki zewnętrzne |




  • Tadeusz Faliszewski w bazie IMDb (ang.)


  • Tadeusz Faliszewski w bazie Filmweb


  • Tadeusz Faliszewski w bazie filmpolski.pl


  • Tadeusz Faliszewski w bazie e-teatr.pl


  • Tadeusz Faliszewski w bazie filmpolski.pl

  • http://www.spotkaniazpiosenka.org/GWIAZDOZBIOR/pdf/Faliszewski.pdf

  • Tadeusz Faliszewski – Biblioteka Polskiej Piosenki


  • Tadeusz Faliszewski (ang.) w Discogs.com









-

這個網誌中的熱門文章

12.7 cm/40 Type 89 naval gun

圖片
12.7 cm/40 Type 89 naval gun Type 89 gun mounted on Chitose Type Naval gun anti-aircraft gun Place of origin Japan Service history In service 1932–45 Used by Imperial Japanese Navy Wars World War II Production history Designed 1928–32 Produced 1932–45 No.  built ~1500 Variants Type 88 Specifications Mass 3,100 kilograms (6,834 lb) Barrel length 5,080 millimeters (16 ft 8 in) (bore length) Shell Fixed Shell weight 20.9–23.45 kilograms (46.1–51.7 lb) Caliber 12.7-centimeter (5.0 in) Breech horizontal breech block Elevation -8° to +90° [1] Rate of fire 8-14 rounds per minute Muzzle velocity 720–725 meters per second (2,360–2,380 ft/s) Maximum firing range 9,440 meters (30,970 ft) at 90° (AA ceiling) 14,800 meters (48,600 ft) at 45° The 12.7 cm/40 Type 89 naval gun was a Japanese anti-aircraft (AA) gun introduced before World War II. It was the Imperial Japanese Navy's standard heavy AA...
閱讀完整內容

Rikitea

圖片
Town in French Polynesia, France Rikitea Town Rikitea Location in French Polynesia Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Coordinates: 23°7′13″S 134°58′9″W  /  23.12028°S 134.96917°W  / -23.12028; -134.96917 Country   France Overseas collectivity   French Polynesia Territory Gambier Islands Island Mangareva Rikitea is a small town on Mangareva, which is part of the Gambier Islands in French Polynesia. A majority of the islanders live in Rikitea. [1] [2] The island was a protectorate of France in 1871 and was annexed in 1881. [3] Contents 1 History 2 Geography 3 Economy 4 Landmarks 5 Transportation 6 References 7 Bibliography 8 External links History The town's history dates to the era when the island was first settled with people from the Marquesas Islands in 1100 AD. Captain James Wilson of the London Missionary Society arrived in 1797 on Du...
閱讀完整內容

University of Vienna

圖片
"Vienna University" redirects here. For Vienna University of Economics and Business, see Vienna University of Economics and Business. University of Vienna Universität Wien Type Public Established 1365 Budget € 544 million [1] Rector Heinz Engl Academic staff 6,765 Administrative staff 3,106 Students 94,000 [2] Postgraduates 16,490 Doctoral students 8,945 Location Main building, Vienna , Austria 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Coordinates: 48°12′47″N 16°21′35″E  /  48.21306°N 16.35972°E  / 48.21306; 16.35972 Campus Urban Colors Blue and White           Affiliations Campus Europae, EUA, UNICA Website www.univie.ac.at/en Data as of 2016 [update] The University of Vienna (German: Universität Wien ) is a public university located in Vienna, Austria. It was founded by Duke Rudolph IV in 1365 and is one of the oldest universities in the Ge...
閱讀完整內容