Antoni Jan Ostrowski
| ||
Ostrowski Hrabia | ||
Rodzina | Ostrowscy herbu Rawicz | |
Data i miejsce urodzenia | 27 maja 1782 Warszawa | |
Data i miejsce śmierci | 4 grudnia 1845 Les Madères | |
Ojciec | Tomasz Adam Ostrowski | |
Matka | Apolonia Ledóchowska | |
Żona | Józefa Zofia Karolina Morska | |
Dzieci | Julia Olimpia | |
Odznaczenia | ||
Antoni Jan Ostrowski herbu Rawicz (ur. 27 maja 1782 w Warszawie, zm. 4 grudnia 1845 w Les Madères we Francji (w gminie Vernou-sur-Brenne) – hrabia w Królestwie Kongresowym w 1820 roku[1] i generał.
Syn Tomasza Adama, brat Władysława Tomasza. Uzyskał tytuł hrabiego w 1798 roku.
Za czasów Księstwa Warszawskiego posłował na oba sejmy, za Królestwa Kongresowego rozwijał działalność gospodarczą (założył osadę, później miasto Tomaszów).
Od 1809 roku był członkiem Rządu Tymczasowego. Później w roku 1820 został kasztelanem, a w czasie powstania listopadowego był wojewodą i dowódcą gwardii narodowej warszawskiej. Z funkcji tej został odwołany po dramatycznych wypadkach nocy sierpniowej.
W 1828 roku był członkiem Sądu Sejmowego, mającego osądzić osoby oskarżone o zdradę stanu[2].
Jako senator podpisał 25 stycznia 1831 roku akt detronizacji Mikołaja I Romanowa[3]. W roku 1831 otrzymał stanowisko prezesa senatu.
Na emigracji oddał się pracy dziejopisarskiej, której owocem było dzieło Żywot Tomasza Ostrowskiego, ministra Rzeczypospolitej, później prezesa senatu Księstwa warszawskiego i Królestwa polskiego (Paryż 1836, 2 t.)[4]. Odznaczony Orderem Świętego Stanisława I klasy w 1823 roku[5].
Dzieła |
Pomysły o potrzebie reformy towarzyskiéy w ogólności, A mianowiciéy co do Izraelitów w Polszcze, przez założyciela miasta Tomaszowa Mazowieckiego, Paryż 1834, s. 372[6].
Przypisy |
↑ Kuryer Litewski, nr 130, 29 października 1820 roku, [b.n.s.]
↑ Tadeusz Bieczyński, Sąd sejmowy 1827-1829 na przestępców stanu. Urzędowe akta, Poznań 1873, s. IX, 51.
↑ Dayarusz Sejmu z R. 1830-1831, wydał Michał Rostworowski, T. I, Kraków 1907, s. 244.
↑ Okładka książki Żywot Tomasza Ostrowskiego...
↑ Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu Św. Stanisława, w: Miesięcznik Heraldyczny, r. IX, nr 5, Warszawa 1930, s. 99.
↑ Książka na Google Books
|
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0000 7145 5919
VIAF: 8242562
LCCN: no97036418
Open Library: OL2185165A
- WorldCat